De papegaai maakte geen zieke indruk, was alert, maar kon niet meer vliegen. Hij liet geen van beide vleugels afhangen en bij onderzoek was er geen sprake van een breuk.

Mogelijks had de vogel onvoldoende kracht in één of beide vleugels. Met volgende ziekten/afwijkingen moet rekening gehouden worden :

- calcium tekort (al dan niet in combinatie met vit D) : dit komt vooral voor bij papegaaien die een voeding krijgen die hoofdzakelijk uit zaden 

                         bestaat.

- Papegaaien zijn de enige diersoorten (buiten de mens) die atherosclerose kunnen ontwikkelen, waarbij de aders dichtslippen door atheroma's of

  ophopingen met cholesterol, waardoor er vernauwingen optreden in bijvoorbeeld de kleine bloedvaatjes in de hersenen. Wanneer er zich daar een

  kleine bloedklonter (thrombose) vormt, kan dat voor zuurstoftekort zorgen in bepaalde delen van de hersenen. Dit kan aanleiding geven tot          verlammingen of  zelfs de dood. Dit komt ook vooral voor bij een vetrijke voeding met veel zonnepitten en pinda's.

  

- Een ontsteking of een trauma (bvb kneuzing) ter hoogte van de zenuw, spier of gewricht. Meestal laat de vogel dan echter die vleugel    afhangen.

  Gelet op de eenzijdige voeding werd een injectie vit ADE gegeven, en dagelijkse injecties met calcium. Ook werden vitamines B toegediend.

  Ook werd dwangvoeding twee maal per dag met een kropsonde toegediend aangezien de papegaai, wellicht door de stress van een veranderende    omgeving, niet wilde eten. Verder werd medicatie toegediend om de doorbloeding van de hersenen te bevorderen, alsmede ontstekingsremmers 

   en antibiotica.

   Aangezien de urinefractie van de uitwerpselen er nogal geel-groen uitzag (wijst op leveraandoening, en komt veelvuldig voor bij papegaaieziekte 

   of psittacose) werd een test uitgevoerd (speed chlam test) op een cloaca-uitstrijkje om die ziekte uit te sluiten. De test was negatief. Deze test kan

   in de praktijk uitgevoerd worden binnen de tijdspanne van een half uur. Desondanks werd een medicament in de dwangvoeding toegevoegd om 

   de lever te stimuleren (lactulose en mariadistel).

  

   Soms is een uitgebreide behandeling nodig om alle mogelijke oorzaken uit te sluiten. Immers een tekort aan een vitamine en een thrombose in de

   hersenen is bij een papegaai moeilijk te bewijzen, vandaar dat een testbehandeling soms aangewezen is.

  

  

De diagnose kan gesteld worden door microscopisch aantonen van de megabacteria, die er uit zien als 'grote bacteriën' maar in feite schimmelstokken zijn. Belangrijk is te weten dat in slechts 60% van de gevallen de schimmel in de darm en dus in de mest terug te vinden zal zijn.

Een negatief onderzoek betekent dus niet altijd de afwezigheid van de schimmel in de maag. Net zoals met zoveel andere bacteriën en schimmels is vooral het aantal van die beestjes én de weerstand van de vogel die zal bepalen of het dier hiervan ziek wordt.

De behandeling gebeurt met een speciaal antischimmelproduct, eventueel met aanzuren van het drinkwater met citroenzuur of appelazijn.

Meestal is het aangewezen de vogels regelmatig eens preventief te kuren eens je de ziekte in huis hebt gehaald.

Hieronder zie de organismen op zelf gemaakte miscroscopische opnames.