Deze vrouwelijke edelpapegaai had last van zijn hormonen : krijsen, masturberen op de handen van de eigenaar,...en wellicht zal het vederplukken ten minste voor een deel te maken hebben met de hormonen die haar parten spelen. Destructief gedrag (alles willen kapotbijten) is een onderdeel van hormonaal gedrag en heeft te maken met het feit dat papegaaien in het wild de nestholte vergroten door de binnenkant van bijvoorbeeld een holte in een boomstam af te bijten. Soms kan dat destructief gedrag zich ook richten naar zijn eigen veren wanneer een papegaai in gevangenschap geen natuurlijk gedrag kan vertonen.

In erge gevallen kan het inplanten onderhuids van een staafje dat hormonen bevat, dit gedrag temperen. Deze inplant werkt in principe 3 maand waardoor de vogel rustiger wordt.

Als de dagen het volgende jaar weer langer worden, kan het gedrag zich weliswaar weer herhalen. Hou er rekening mee dat de papegaaien die we hier in de huiskamer houden, nog altijd hun natuurlijke instincten behouden hebben en op een bepaald moment een partner willen zoeken om mee te kweken. Het feit dat ze dat niet kunnen kan de nodige frustratie geven, wat ook weer aanleiding kan geven tot vederplukken.

Op de foto's zie je hoe de huid, na ontsmetting, ter hoogte van de nek opgetild wordt en het hormonale staafje met een dikke naald onderhuids wordt geschoven. Dit kan zonder verdoving gebeuren en de papegaai heeft er nadien helemaal geen last van.