Er werden onder algemene anesthesie röntgenfoto's genomen en bloed getrokken.

Alles wees in de richting van kliermaagdilatatiesyndroom.

Een speciale behandeling met ontstekingsremmers werd ingezet om het tij te keren. Dwangvoeding met laxeermiddelen, antibraakmiddelen, produkten tegen schimmelvorming in de darmen worden toegediend. Serum wordt via het beenmerg (speciale injectietechniek omdat vogels zulke kleine aders hebben en het moeilijk zou zijn om zonder verdoving een klassieke'baxter' aan te leggen) toegediend om uitdroging tegen te gaan.

Toch blijft de prognose bij kliermaagdilatatie somber en is het moeilijk te voorspellen of vogels die herstellen ook definitief genezen zijn.

De oorzaak, is onlangs gekend, blijkt het borna-virus te zijn, dat tot jaren in het lichaam aanwezig kan zijn voor de ziekte optreedt. Niet iedere vogel die besmet is, wordt echter ziek. Ara's zijn het gevoeligst, dan volgen kaketoes, en op de derde plaats grijze roodstaartpapegaaien en amazones. 

Maar bij de meeste krombekken is de ziekte al vastgesteld. Het virus tast de zenuwen van de kliermaag aan, zodat deze niet meer kan samentrekken. Ook de krop en darmen kunnen aangetast zijn. In sommige gevallen worden ook de hersenen aangetast en kan de vogel abnormale gedragingen vertonen (bvb een 'tick nerveux) of evenwichtsstoornissen.

Op de zijdelingse foto is de vergrote kliermaag te zien.