Trichomonas of bij duivenmelkers 'het geel' genoemd wordt veroorzaakt door een eencellige parasiet. Wanneer duivenmelkers met hun duiven op controle komen, wordt  een uitstrijkje van de keel genomen om de beweeglijke parasieten onder de microscoop te zoeken. Bij een geringe besmetting is nog geen geelachtig beleg in de keel te zien, maar dit kan wel de prestaties bij sportduiven ondermijnen. Tegen deze ziekte bestaan effectieve geneesmiddelen, die door duivenmelkers veelal preventief  worden gegeven. De besmetting kan via drinkwater overgedragen worden.

Maar er speelt nog een ander fenomeen, wat men het 'refeeding syndrome' noemt in het Engels.

Door de vermagering en uitputting verliezen de cellen veel stoffen, zoals magnesium, fosfor, kalium en calcium. Stoffen die levensnoodzakelijk zijn voor de normale werking van de cel. Wanneer we nu te snel (dwang)voeding en vooral koolhydraten gaan geven aan de vogel, wordt er plots veel insuline geproduceerd, waardoor niet alleen glucose maar ook veel mineralen de cel worden ingepompt. Door die plotse verschuiving van die stoffen, raakt de normale werking van de cellen ontregeld en dat heeft zijn gevolgen voor een normale werking van het hart, de hersen, de ademhaling....en dat kan tot een plotse dood leiden.

Dit fenomeen kennen we sedert het einde van de tweede wereldoorlog. Toen werd in veel gevallen te veel en te vlug voeding gegeven aan de uitgehongerde en uitgemergelde bevrijde krijgsgevangenen. Een groot deel van die mensen is nadien alsnog gestorven door dat hun lichaam dit niet meer aankon.

Bij uitgemergelde vogels houden we daar rekening mee, maar het risico kan nooit volledig uitgesloten worden. En geen dwangvoeding geven bij vogels die niet meer eten is ook al geen optie...

Vandaar....het belang om zo vlug mogelijk te reageren als een vogel niet goed zit, als hij veel slaapt, zich 'dik' zet of abnormale uitwerpselen produceert. Het is immers niet altijd te beoordelen als een vogel mager geworden is, doordat hij zich dik zet. Het normale gewicht van je vogel kennen als referentie en hem regelmatig wegen kan daarom een hulpmiddel zijn. Hem eens vastpakken als je twijfelt en voelen of zijn borstbeen niet te scherp aanvoelt, kan ook helpen om niet te laat in te grijpen en een dierenarts te raadplegen.

En zoals ik reeds vroeger vermelde : vogels vermageren sowieso enorm snel als ze niet of onvoldoende eten omdat hun lichaamstemperatuur van nature al 40°C of hoger is. 

Hieronder ook een afbeelding hoe je de voedingstoestand van een vogel aan de hand van de 'filet' of de vliegspieren naast het borstbeen kan beoordelen.

Ook een foto terwijl ik een agapornis aan het dwangvoeden ben én een archieffoto uit 1945 bij de bevrijding van een concentratiekamp om het 'refeeding syndrome' te illustreren.

Aangezien ik geen speciale website heb aangemaakt in verband met kleine huisdieren (die zijn er al genoeg), andere dan vogels, wil ik hier toch eens een aparte, onlangs uitgevoerde operatie, voorstellen. 

Het betreft een zwerfkat, die enkele jaren terug werd opgevangen door een vrouw, die zich al jarenlang het lot van zwerfkatten aantrekt.

 Een zekere Tania van Torhout, die ik hierbij ook eens in de bloemetjes wil zetten op deze manier. 

Zwerfkatten en kittens die soms door onverantwoordelijke mensen worden achtergelaten, komen heel dikwijls bij haar terecht en vinden bij haar een (tijdelijke) warme thuis. Ik ken niemand die zich op zo'n enthousiaste manier inzet voor deze dieren, die anders in veel gevallen een eenzame hongerdood zouden sterven. 

Deze zwerfkatjes krijgen bij haar alle medische verzorging en liefde die ze nodig hebben. Geen inspanning is haar te veel. Kortom, dit is haar leven...Ze krijgen de nodige vaccinaties, worden gechipt en gecastreerd/gesteriliseerd en zijn dus volledig in orde.

Terug naar deze kat....Ze werd indertijd als zwerfkat opgevangen door Tania en ze is daar gebleven...Ze heeft haar naam niet gestolen : 'Lieverd', en lief is ze zeker...ook al kan ze wat nors kijken :)

Haar leeftijd wordt geschat op 9 jaar. Onlangs kwam Tania bij mij op consultatie omdat ze niet ok was, haar eetlust was de laatste dagen verminderd. Bij palpatie bleek een appelsiengrote tumor in de buik te zitten. Dit werd op een röntgenfoto bevestigd.

Ook al was de prognose eerder slecht, toch wilde Tania het dier alle kansen geven en werd overgegaan tot een operatie. Wat we vonden : een combinatie van een tumor/abces waarin een darm zodanig vergroeid zat, dat we er een stuk darm van tussen moesten halen en de twee uiteinden aan elkaar naaien. Je kan je voorstellen dat dit een heel secuur werkje is, want de verbinding tussen de twee darmuiteinden moet 'waterdicht' zijn.

Lieverd heeft het gered. Hij begon direct na de operatie te eten en een paar dagen later werd de eerste stoelgang gemaakt.

De foto's spreken voor zich...niet voor gevoelige kijkers....

Wat een voldoening heeft zoiets niet...., maar jammer genoeg heeft de medische wereld nog niet voor alles een oplossing. En om nog eens terug te komen op de vogels : dat blijven nog net iets meer delicatere wezens...Maar we blijven ons best doen !!

Ter gelegenheid van een controlebezoek werd een scherpe punt aan één kant van de onderbek met een dremel weggevijld.

Zoals blijkt uit deze foto's na de korte verdoving, is Rocco een fotogenieke papegaai die met reden (samen met zijn eigenaars) een standbeeld van moed en doorzetting verdient !

Gelukkig kwam het dier door middel van dwangvoeding (vleespap toegediend door middel van een maagsonde), antibiotica en onstekingsremmer er terug bovenop en won tijdens de 5 dagen hospitalisatie ongeveer 20 gr aan gewicht (van 180 naar 200gr = 10% gewichtstoename). 

Er werd voorgesteld in plaats van alleen eendagskuikens ook versneden babymuisjes als voedsel te geven met regelmatige toediening van vitamines (bijvoorbeeld Kasper CarniZoo Carnivorenmix, 5dagen per maand op de voeding).

Alleen eendagskuikens geven aan roofvogels zorgt voor vitamine-en mineralengebrek. Eendagskuikens hebben bijvoorbeeld nog geen volledig verkalkt skelet waardoor deze onvoldoende calcium bevatten. De spieren van eendagskuikens zijn ook niet volledig ontwikkeld waardoor ze bepaalde essentiële voedingsstoffen missen.

Deze foto's werden genomen kort voor de vogel terug naar huis mocht.

Als papegaaien van verschillende geslachten samen worden gehuisvest, is een goede verstandhouding niet altijd vanzelfsprekend. Het klikt wel of niet, een beetje zoals in de mensenwereld. 

Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld duiven : als je doffer en duivin samensteekt, heb je meestal binnen de 14 dagen het eerste ei....

Het voedsel in de krop begint te gisten en te verzuren. Het zuurt 'verbrandt' de krop waardoor die nog minder neiging heeft om samen te trekken. 

In het beginstadium kan geprobeerd worden door middel van massage en laxeermiddel de prop los te werken. Indien dit niet lukt is chirurgische behandeling nodig.