Luisterend
naar het lied van Dan Forrest dat ik voorstelde, kreeg ik een wat bittere smaak
in mijn mond.
Paus
Franciscus nodigde uit tot gebed voor onze priesters, zodat zij de moed hebben
om naar buiten te gaan en de zieken te bezoeken en hun de kracht van Gods woord
en de Eucharistie te brengen, en om mensen in de zorg en vrijwilligers te
begeleiden in het werk dat zij doen.
Mag ik
een suggestie doen? Als nu eens al onze priesters en diakens zich eens in een
zetel installeerden met een telefoonboek naast zich. Gewoon één voor één alle
mensen opbellen zonder enig onderscheid en simpel vragen: hoe gaat het met u?
en laat mij weten als ik iets voor jou kan doen!. Dit zou een betere
boodschap zijn, dan de farizeïsche houding van kijk naar mij hoe ik bid en de
voorschriften volg. De heilige pastoor van Ars bracht soms 15 uur in de
biechtstoel door met het luisteren naar en troosten van mensen. In deze
moeilijke tijden zouden priesters zich uit de naad moeten werken om de arm te
zijn die Christus om ons heen zou willen slaan. Helaas, helaas.
Tijdens
de zangweek op de Choralies 2019 in Vaison-la-Romaine zongen Kris en ik een
compositie van Dan Forrest: Jubilate Deo. Het is een
spectaculair stuk (wij zongen het met ongeveer 200 zangers en met groot orkest
en orgel) dat gedurende 50 minuten in zeven talen parafraseert op psalm 100: Juicht
voor God alle landen en talen. Ritmische hoogstandjes in het Latijn, het
Engels en het Zulu, wisselen af met lyrische delen in het Japans, het Arabisch
Wie het hele werk wil beluisteren kan best op YouTube componist en titel
ingeven en dan kiezen voor de versie van de Riverside Singers.
Dan
Forrest is een nog vrij jonge Amerikaanse componist (° 1978), wiens muziek
wordt beschreven als magisch (New York Concert Review), schitterend
intelligent geconstrueerd klankbeeld (Classical Voice), ruggemerg-prikkelend
(Salt Lake Tribune).
Om je te
laten kennis maken met zijn heerlijk klankidioom suggereer ik vandaag om naar
een koorwerkje te luisteren dat ook in het bereik van onze kleinere koren valt
en dat de luisteraar zal ontroeren:
De laatste maanden kreeg ik
verschillende keren hetzelfde videofilmpje toegestuurd van Andrea Bocelli die
samen met het Mormon Tabernacle Choir het Our Father zingt.
27 jaar geleden maakte ik op mijn
eentje een roadtrip door de USA die mij van het Noorden aan de Niagarawaterval,
door de Rocky Mountains naar het zuiden bracht. Via de staat Arizona kwam ik
uiteindelijk in Utah, met als bijnaam Beehive
State (Bijenkorfstaat). De bijenkorf verwijst hier niet naar de apicultuur,
maar symboliseert de ijver en de onderlinge samenwerking van de inwoners van
Utah, de "Utahns". De hoofdstad is Salt Lake
City.
Salt Lake City is voor de
Mormonen, wat Rome is voor de katholieken. De drie hoogtepunten van de stad
zijn de Tempel, het Tabernakel en de Genealogische bibliotheek. Het Tabernakel
huisvest het 350-koppige Mormon
Tabernacle Choir en heeft het monumentaalste orgel van Amerika met zijn
meer dan 11.000 pijpen. Het koor bestaat sinds augustus 1847, één maand nadat
de mormoonse pioniers op die plaats waren aangekomen. Ondertussen is het
uitgegroeid tot één van de bekendste koren in de wereld. Het verzorgt iedere
week een landelijke godsdienstige uitzending, maakt wereldtournées, en zong
onder meer op de inauguratie van de presidenten Johnson, Nixon, Reagan, de twee
presidenten Bush en Donald Trump.
De volgende tijd vertel
ik nog wel wat meer over dit koor, maar vandaag al vast een voorsmaakje:
Corona zorgt voor een wrede tijd. Je
hoort dat mensen voorgoed weggaan en je kan niet of nauwelijks bij de familie
zijn om een knuffel, een kus of een warme handdruk te geven.
Ik zou graag eventjes hulde brengen
aan één van de steunpilaren van het Hanswijkkoor die al op 5 april van ons is
heen gegaan. Theo was de stille kracht die zorgde voor onze partituren: hij
(her)schreef ze, zorgde er voor dat iedereen tijdens de repetitie het nodige
materiaal had, bewaarde alles in zijn uitpuilende kasten en was bovendien één
van de sterkhouders van de baspartij. Maar bovenal was hij de lieve man die met
een milde lach iedereen een fijn gevoel gaf.
Op zijn gedachtenisprentje heeft zijn
vrouw Lieve een prachtige tekst laten afdrukken die spreekt van schoonheid en
van thuiskomen.
Ik ben geen trouwe kijker van het
avondprogramma Vandaag op TV 1, al kan je niet ontkennen dat Danira Boukhriss
als journaliste en presentatrice een weelde voor het oog is, die met haar lieve
Ciao het hart van menigeen een beetje sneller doet kloppen. Vorige week had
zij als side-man Martin Heylen uitgenodigd (voor één keer niet in Siberië, of
struinend langs Vlaamse deuren twintig jaar later). En laat het nu deze man
zijn die mij er toe aangezet heeft mijn slapende blog wakker te maken. Zijn
pleidooi voor het schrijven van brieven, postkaartjes, heeft mij er aan
herinnerd hoezeer ik het contact met oude vrienden en kennissen mis, zeker in
deze barre coronatijden. Als dit er toe leidt dat er ook maar één iemand zich
wat aangesproken voelt, dan is de missie geslaagd.
Terwijl ik dit schrijft, luister ik
naar het slotkoor uit de Messias van G.F. Händel, een veel mooiere synthese dat
het stukgespeelde Hallelujah. Kippenvelmoment toen ik een live-uitvoering
meemaakte in de kerk van Saint-Martin-in-the-Fields in Londen. Zal ik dit
vandaag maar als cadeautje aan jullie geven?
Enkele jaren geleden leek de bron voor een regelmatige Blog opgedroogd. Nu wij vrienden, kennissen, koorleden ... niet meer kunnen ontmoeten, lijkt contact meer dan ooit levensnoodzakelijk. Wij starten dus vanaf morgen opnieuw met deze blog. Meer dan ooit wordt het een individuele expressie van individuele emoties. En de weetjes die we altijd kwistig rondstrooiden komen zeker ook terug.
Ik probeer iedere dag een stukje te schrijven. Houd het ondertussen gezond en zorg voor jezelf en de mensen rondom jou.
Met het Vlaams decreet op het deeltijds
kunstonderwijs is er heel wat losgemaakt. Van de ene kant is het een gelukkige
zaak dat academies snel met jonge kinderen mogen gaan werken en dat nieuwe
richtingen, aangepast aan de moderne tijd, mogen opgericht worden. Anderzijds
is er de vrees dat er hiervoor geen extra geld wordt vrijgemaakt. Ik heb met
plezier een petitie mee ondertekend waarin gevraagd wordt om een oplossing.
Alles bij mekaar ben ik in goed
gezelschap. Er staat vandaag in de krant De Standaard een uitstekend artikel
van Jan Raes, de algemeen directeur (en Vlaming) van het Koninklijk
Concertgebouworkest Amsterdam, waarin hij de geweldige rol van fanfares, harmonieën
en muziekacademies schildert, maar tegelijkertijd als titel kiest Zingen is
even belangrijk als rekenen, en daarbij verwijst naar het Franse voorbeeld om
in alle scholen de muziek tot een echt belangrijk vak uit te bouwen.
Doen, mevrouw Crevits. Zo krijg je
misschien een standbeeld, zoals dat van Conscience die zijn volk leerde lezen.
De voorverkoop voor het concert van
Korile (vrijdag 16 maart om 20.00 uur in Zaal Ter Coose Leest) is gestart.
Door de samenwerking met de folkgroep Opgeweckt worden nieuwe paden betreden. Korile
brengt een serie Vlaamse liederen van o.m. Feremans, Hullebroeck, Wilmots e.a.
coryfeeën. Opgeweckt staat voor het oude Vlaamse volkslied, wat meteen de titel
van het concert verklaart: in het
vroede, sotte en amoureuze. En uiteraard wordt er plaats ingeruimd voor
samenzang met het publiek.
Kaarten à 10 euro in voorverkoop. Tel.
0474/ 94.19.32.
De Franse minister van cultuur,
Françoise Nyssen, en de minister van opvoeding, Jean-Michel Blanquer, hebben in
december hun koorplan onthuld. Hiervoor trekken zijeen budget uit van 20 miljoen
euro. Hun doel is om de leerlingen van de 7000 Franse colleges de kans te geven
om te zingen.
Op dit ogenblik bestaat er een koor in
één op de vier instellingen. De regering wil nu dat één op de twee colleges
geld kan uitgeven voor lesuren zang. Het ministerie van cultuur wil bovendien
dat koor een optie wordt in de beroepsscholen. Ook de lagere scholen worden
bij dit plan betrokken, zij het dat dit wat meer tijd zal kosten. De staat
neemt twee jaar de tijd om in de 53000 lagere scholen een koor te hebben.
Cursussen zang zullen een verplicht onderdeel van het curriculum vormen.
Initiatieven die applaus verdienen en
navolging in ons land!
Een sponsor is een persoon of organisatie, meestal
een bedrijf, die een evenement (bijvoorbeeld een festival of sportwedstrijd),
een individu, een groep personen (bijvoorbeeld een vereniging of sportploeg) of
een bouwwerk (bijvoorbeeld een theater) steunt door geld of andere middelen ter
beschikking te stellen, in ruil voor publiciteit. De publiciteit wordt onder andere verkregen door
de naam van de sponsor op de kledij of de uitrusting van de sporters te
vermelden (zoals de "shirtsponsor" bij voetbalploegen), of de naam
aan die van de ploeg of het evenement te verbinden.
Sponsoren is een wijdverspreide praktijk, vooral in de sport
(zowel van individuele sporters en sportploegen als van sportevenementen), cultuur (concerten, festivals, tentoonstellingen) en de media (televisie- of radioprogramma's). Vele van deze kunnen
slechts bestaan door de steun van één of meerdere sponsors. Evenementen die
geen groot publiek bereiken en die niet of nauwelijks op televisie komen hebben
het doorgaans veel moeilijker om sponsors aan te trekken en moeten ook een
beroep doen op subsidies.
De gesponsorde persoon of ploeg zal als tegenprestatie
soms ook optreden in reclame (advertenties, televisie of radiospots) voor de
sponsor.
De muziekuitgeverij Carus Verlag biedt
enigszins te laat een uitgebreid repertoire van koormuziek voor de passietijd
en Pasen aan. Een scala van hoogtepunten zoals Bachs Mattheuspassie en Schützs
Musikalische Exequien, maar ook minder bekende parels zoals de Passiecantate
van Homelius, dramatische barok met passiemuziek van Schütz, Händel en ontroerende
Stabat Maters uit de 18e en de 19e eeuw. Ook Pergolesi,
Dvorak, Rossini en Verdi zitten in het publicatieprogramma.
If I were a rich man dan zat ik in Londen, één van de tallozen
die de Brexit verafschuwen, die de smeltkroes van de wereld in hun hart
sluiten. Onbetaalbaar Londen waar een optrekje onbetaalbaar is, waar je naar de
verkeerde kant moet kijken als je de straat , waar de duiven van Trafalgar
Square een onuitroeibare plaag zijn voor de onschuldige flaneerder, waar je op
zoek gaat naar die onvervalste pub die stilaan zijn karakter verliest.
De liefde voor Londen en bij
uitbreiding voor Engeland heeft alles te maken met muziek, inzonderheid met
de onovertroffen koormuziek: heeft alles te maken met de tradities van
anglicaanse kathedraalmuziek die meer dan ooit leeft. My heart is inditing.
En als je even verzadigd bent van Westminster Abbey of van Saint Pauls
cathedral, dan is er nog altijd mijn favoriete plekje in de kerk van Saint
Martin in the Fields, tempel van liefdadigheid en vooral ook van intieme
concerten op wereldniveau.
Stap je mee in de trein om te luisteren
naar een gratis concert overmorgen in Saint Martin dat de titel draagt Adonai
Roi en waarin de Holocaust Day aan de orde is? Of blijven we hangen om op
diezelfde dag s avonds Vivaldis Gloria en Allegris Miserere te horen? En als
we er toch zijn, dan gaan we toch op vrijdag naar Bach, Händel en Vivaldi by
candlelight.
Wie gaat er mee zitten soezen op een
bankje op Leicester Square terwijl straatmuzikanten de lucht vullen met hun
muziek? Of toch maar liever een musical meepikken op West End?
Op zaterdag
27 januari organiseert Koor&Stem Antwerpen een repertoiredag miscomposities.
Met de hulp van een ondersteunend koor stelt
Jeanine Lambrechts twee zeer bruikbare missen voor die de deelnemers samen
kunnen instuderen: de Missa Lumen van Lorenz Maierhofer en de Missa Christus
Sacerdos van Marc Van Hoorick.
Jeanine
Lambrechts is soliste en stempedagoge en zij gaf in 2010 een boek uit over
stemvorming, Een doe-boek voor dirigenten en koorzangers. Met Jeanines
deskundigheid in stemvorming zal deze workshop veel meer zijn dan het leren van twee
nieuwe composities alleen!
Alle
praktische gegevens van dit evenement vindt u via deze link:
www.koorenstemantwerpen.be/
Tickets
bestellen kunt u hier:
www.e-ticket.store/tc-events/repertoiredag-miscomposities
Rüdiger Lotter en zijn Hofkapelle München brengen voor het programma
Angel, Devil, Priest een uitzonderlijke soliste mee, violiste Chouchane
Siranossian.
We starten in Italië bij
Devil Pietro Antonio Locatelli, de eerste Italiaanse violist die, zoals zijn
Concerto Grosso Il pianto dArianna illustreert, adembenemende effecten voor
zijn instrument voorzag.
Ook Angel Jean-Marie Leclair was vioolvirtuoos en grondlegger van de Franse
vioolschool. Het opus 10 nr 6 is zijn allerlaatste vioolconcerto, meteen ook
het meest veeleisende.
De faam van Priest Antonio Vivaldi als vioolvirtuoos reikte tot ver buiten
Italië: zijn Concerto in D voor twee violen en orkest werd in 1736 in Amsterdam
gepubliceerd. Dit is één van de meest virtuoze composities die Vivaldi ooit
neerpende.
DeSingel- Antwerpen 20.00
uur 30
Een boeiend en beklijvend Russisch concert
Een
spetterend Russisch programma met enkele overbekende, niettemin schitterende
partituren uit het oeuvre van Pjotr Iljitsj Tsjaikovski. Wat zou je anders
kunnen verwachten van een dirigent als Valery Gergiev. Naast de kleurrijke
taferelen uit het kerstsprookje De Notenkraker en een topper als het briljante
eerste pianoconcerto koos hij voor de Symfonie nr. 4, waarvan de componist ooit
zei: deze muziek is de echo van mijn reële en oprechte emoties.
Koningin
Elisabethzaal 20.00 uur 76
Daniel Barenboim, piano
Werken van Debussy
Levende legende Daniel
Barenboim is naast een gevierd dirigent ook een uitmuntend pianist. Voor zijn
nieuwe recital bij BOZAR neemt de muzikant voor de eerste keer in België zijn
Barenboim-Maene mee: een gloednieuw instrument dat de gevoeligheid en kracht
van de moderne piano verzoent met de rijke klankkleur van de pianoforte.
"Het ideale instrument om de innig poëtische en hoogst oprechte wereld van
Claude Debussy te verklanken", volgens Barenboim. Om het met de woorden
van de componist zelf te zeggen: Het geluid van de zee, de aanblik van de
horizon, het ruisen van de bladeren door de wind laten talrijke indrukken na.
En plots, zonder dat we er de geringste vat op hebben, komt zon herinnering
weer boven en spreekt ze ons toe in de taal van de muziek. Met dit recital
gaat het Debussy-jaar 2018 van start, honderd jaar na het overlijden van de
componist.
Voor wie van fotografie houdt, heb ik
een aanrader in Antwerpen. Tot 26 januari loopt de tweejaarlijkse overzichtstentoonstelling
van de fotografische kring Iris in de gebouwen van SD Worx (Brouwersvliet 2).
Geopend: alle werkdagen van 9 tot 17 uur.
De kenners op de vernissage waren onder
meer vol lof over het werk van mijn vrouw Marina De Beul (en ik maar fier
zijn).
Gisteren
kreeg ik dit mailtje van Korile; wellicht had onze erevoorzitter Rita de pen
vastgehouden. We kunnen natuurlijk een tijdje bezig blijven met het over en
weer sturen van dankwoorden. Maar alles wat in KORILE gebeurt, is natuurlijk
alleen maar mogelijk door de inzet van al ons zangers/zangeressen. Ook daarvoor
een warme dank!
Allen
gegroet,
In
naam van alle Korileetjes bedanken wij het voltallige bestuur voor hun inzet
(versta: hun harde werk) van het voorbije jaar.
Ook aan Carlo een welgemeend dankwoord
voor het vakkundig leiden van onze groep liefhebbers van het zingen.
Met spijt nemen wij afscheid van Fanny
Van Hoof als bestuurslid, daar zij jarenlang haar taak met toewijding heeft
vervuld, waarvoor nen dikke merci. Met vreugde verwelkomen wij Hilde Baetens,
als nieuw bestuurslid en jonge kracht. We wensen haar veel succes.
De jaarlijkse algemene ledenvergadering
van gisteren 9 januari verliep heel gemoedelijk met een toast op het nieuwe
jaar.
Dit nieuwe hebben wij ingezet met een
mond- en maagverwennerij van jewelste door het bestuur, waarvoor nogmaals onze
oprechte dank.
We zijn fier op ons bestuur en onze
dirigent, want met hen gaan we vol vertrouwen een supermooi jaar tegemoet.
Getekend: de bassen, de alten, de
tenoren, de sopranen = Korile.
Houvast om op terug te vallen en punten
op te volgen
Archief van je werking
Handig voor afwezigen op een
vergadering
Inhoud
van een goed verslag
Datum en locatie
Lijst van aanwezigen en verontschuldigden
Per agendapunt: kort verslag van de
bespreking en formulering van besluit
Afgesproken taakverdeling
Datum volgende vergadering
Enkele
tips
Bij het schrijven denk je best na over
wie het verslag zal lezen of bij wie het verslag misschien kan terecht komen.
Maak indien nodig afspraken over het
nalezen van een verslag vooraleer je dit doorstuurt.
Bij discussies, noteer eventueel de
argumenten voor en tegen in je verslag, maar zeker de beslissing.
Om taken en afspraken goed op te
volgen, is het handig om op het einde van elk verslag een afsprakenrooster in
te voegen.
Wat
Wanneer
Wie
Breng het
vorig verslag telkens mee naar de vergadering. Zo kan je afspraken nauwgezet
opvolgen en vermijd je discussies over reeds genomen beslissingen.
Goede notulen maak je door je verslag
zo objectief en beknopt mogelijk te schrijven. Formuleer positief/neutraal.
Een verslag mag geen persoonlijke meningen of waarnemingen bevatten. Notulen
moeten een feitelijke weergave zijn van een vergadering. Suggestief
taalgebruik moet je dan ook zien te vermijden.
In de hall
van ons huis hangt een ets van de duizendjarige eik van Lummen. Monument van
eeuwen en beeld van iets dat we onvergankelijk achten. In mijn bibliotheek
staan werkjes die het hebben over de teloorgang van verenigingen en bedrijven
die bij gebrek aan vernieuwing langzaam verstenen en tenslotte omgehakt worden,
bij gebrek aan jonge ideeën. In de bestuurskamers van fossiele bedrijven hangen
de verkleurde portretten van mannen met eerbiedwaardige snorren bakkenbaarden
die de vergadering toefluisteren: wij hebben het altijd zo gedaan, waarom
zouden we veranderen?.
Koor &
Stem probeert al jaren koren op een ander spoor te zetten: vernieuwing in het
repertorium, professionele aanpak van het bestuur van een vereniging, openheid
naar nieuwe groepen. Koorcoaching, studiemomenten rond modern efficiënt bestuur
waardoor enthousiast amateurisme hand in hand gaan met een professioneel
werkend bestuur, het aanboren van een modern repertoire, het overhoop gooien
van statische optredens voor een statisch publiek zijn even zoveel tools om de verstening
tegen te gaan. Innovatie is hét sleutelwoord. Maar ocharme we hebben het toch
altijd zo gedaan. Durf de oude gewoontes aanpakken en je koor vernieuwen, zelfs als
de fossielen moeten sterven .
Ik ben Carlo (Carlo Claes), geboren op 20 september 1944. Als je goed telt weet je hoe oud / jong ik ben. Enkele jaren geleden gaf ik mijn job als resoc-coördinator van Waas en Dender op om met brugpensioen te gaan. Sindsdien kan ik mij aan mijn echte passie wijden: de koormuziek. Ik dirigeer twee koren: Fiori Musicali uit Sint-Niklaas en het Hanswijkkoor in Mechelen. Zo ontmoet ik iedere week een hoop fijne, lieve mensen. Maar hier is de wereld nog veel groter. Dus kom ik nu ook jou tegen.
17-01-2018 om 10:11 geschreven door 
