Ik ben geen trouwe kijker van het avondprogramma “Vandaag” op TV 1, al kan je niet ontkennen dat Danira Boukhriss als journaliste en presentatrice een weelde voor het oog is, die met haar lieve ‘Ciao’ het hart van menigeen een beetje sneller doet kloppen. Vorige week had zij als side-man Martin Heylen uitgenodigd (voor één keer niet in Siberië, of struinend langs Vlaamse deuren twintig jaar later). En laat het nu deze man zijn die mij er toe aangezet heeft mijn slapende blog wakker te maken. Zijn pleidooi voor het schrijven van brieven, postkaartjes, … heeft mij er aan herinnerd hoezeer ik het contact met oude vrienden en kennissen mis, zeker in deze barre coronatijden. Als dit er toe leidt dat er ook maar één iemand zich wat aangesproken voelt, dan is de missie geslaagd.

Terwijl ik dit schrijft, luister ik naar het slotkoor uit de Messias van G.F. Händel, een veel mooiere synthese dat het stukgespeelde Hallelujah. Kippenvelmoment toen ik een live-uitvoering meemaakte in de kerk van Saint-Martin-in-the-Fields in Londen. Zal ik dit vandaag maar als cadeautje aan jullie geven?

https://video.search.yahoo.com/search/video?fr=mcafee_uninternational&p=H%C3%A4ndel+Messiah+finale+worthy+is+the+lamb+youtube#id=6&vid=249ccb18cd204dceecf7e5dc45ef3096&action=view