Van: Miel Cocquyt <mielemiel@gmail.com>
Onderwerp: De laatste dag
Datum: 29 april 2015 11:14:47 CEST
Aan: miel cocquyt <mielemiel@gmail.com>

Hoewel ik me er op had voorzien ga ik toch  niet naar Lissabon. Het weer is goed maar niet uitstekend en ik ga wat toeren in de streek,deze keer meer zuidwaarts.ik prik een dorpje,12 km verder en arriveer er op de middag.
Raar,geen gelegenheid om wat te eten en waar anders om de drie huizen een cafe is moet ik hier echt zoeken. Alleen een paar koffiehuisjes waar bejaarden na de middag samenkomen,dat heb ik nog niet meegemaakt. Ook geen jonge mensen on het straatbeeld,hoewel ik gejoel hoor van schoolse speelplaatsen. Geen rurale of industriële activiteit te bespeuren,gaan die mensen dan allemaal in de stad werken?ook in een volgend dorp hetzelfde scenario waar ik toch aan een glaasje wijn geraak in een soort bejaardenclub waar ze heel fanatiek zitten te kaarten,met meer supporters dan spelers. Een paar enkelingen zitten op hun eentje naar tv te kijken. Mijn hongergevoel trekt weg zonder te eten.
Ik keer een beetje ontgoocheld weer naar mijn hotel,en dood de tijd met een siësta. Tegen de avond ga ik op een terras aan de andere kant van de "rambla" nog wat zon vangen tussen allemaal mannen, het lijkt wel een homobedoening.
Bij sunset ga ik dan maar eten in een grote eetzaak,alles en zo veel je wil voor 8,75 euro, ik praat wat met de grillmaster die hele Braziliaanse filets in dunne lapjes snijdt, hij lijkt zeer ervaren in het inschatten van wat hij zal verwerken vanavond én in het bakken. Het smaakt me zeer als hoofdgerecht.
De lol van de reis is eraf. Ik drink nog ergens een afzakkertje en zak dan zelf naar huis,de laatste etappe is ingezet.


miel cocquyt