Drie tarieven zijn er om naar Hua Hin te sporen,van 180 tot 44 baht. De trein van 09.20 is goedkoopst maar komt me best uit. Veel volk, ik haast me bij het instappen, heb gisteren mijn lesje geleerd. Mijn coupe deel ik met twee militairen, ik zie op hun ticket dat ze gratis reizen. Tot communicatie komt het niet,mijn Thais, je weet wel.. Op de trein komen om de haverklap venters met drank en allerlei eten,met succes. Thais eten de hele rit door, eerst hun meegebrachte proviand, dan alles wat wordt aangeboden,meest rijstgerechtjes, koude kleefrijst die je in een reep kunt veranderen,met lapjes vlees,of anders gebakjes en natuurlijk allerlei flesjes en blikjes drank, ook bier, al mag je hier geen bier drinken in de trein. Naarmate we vorderen stappen meer mensen uit dan in, gelukkig. Het landschap langs de zuiderlijn is heel anders dan langs de noorderlijn.,veel meer afwisseling. Hier en daar exotische bomen zo maar in het landschap, af en toe nog wat rijstveldjes maar veel minder uitgesproken. Af en toe lopen er koeien, in redelijk grote troepen. Grote varkensstallen ook, je riekt ze van ver,de zijkanten helemaal open . Tegen tweeEn arriveren we,Hua Hin is eindstation voor deze trein. Ik haast me naar een door trotter aanbevolen guesthouse, ze hebben nog een kamer, veel duurder dan geannonceerd in de reisgids maar vooral vier hoog gelegen, per trap! Naar mijn gevoel hebben ze een beetje cultstatus, en ze weten het, vandaar. Ik weiger resoluut ,meer nog vanwege de trappen dan om de prijs en wandel wat rond,vind gauw iets wat me beter past en veel rustiger gelegen is. Enig nadeel: geen wifi op mijn kamer,vind ik toch een handicap,ik heb 's nachts altijd een dip in mijn slaap en internet is dan een leuk tijdverdrijf,ook om te skypen gezien het tijdsverschil. Op de beroemde steigers ga ik een vissoep eten,lekker maar zoooo pikant, gelukkig heb ik ook een biertje besteld,vis de vis uit de royale soepkom en laat de rest voor wat het is. Hua Hin doet me erg aan Blankenberge denken, erg veel volk,opvallend veel Scandinaven,al hoor ik ook wel wat Nederlands. Gemiddelde leeftijd :pensioengerechtigd. Ik vermoed dat dit zo in benidorm was, vijftig jaar geleden. Na een dutje ga ik de avondmarkt zoeken. Heel erg druk, met vele eettentjes die mikken op het Europees publiek met gigantische kreeften, grote entrecotes,t-bones en andere lappen vlees, alleen frieten ontbreken nog. Ik moet zeggen, de kreeften doen me watertanden,maar ik bedwing me en stel dat uit voor een andere keer,kies tenslotte voor een Thais visgerechtje,dat verbrod wordt door het ei dat mee geroerbakken -overal gooien ze hier ei tussen- is, te zoet. Ook is het zoeken naar de beloofde mossels.
Naast mijn hotel staan mountainbikes te huur, echte Treks,maar ze vragen evenveel als voor een motorfiets. Ga ik morgen toch eens proberen, want mezelf kennende zal dat drukke toeristisch stadsgedoe me gauw vervelen, en met een brommer geraak ik zeker op de buiten. Bijna 21.00 hr. Het is al lang donker maar het blijft zomers, zeker 25°, en de gezellige drukte vraagt om nog wat te blijven hangen. Een knappe Duitse dame zit daar ook alleen ,we raken in gesprek. Ze is met een Thai hertrouwd,niet naar de zin van een van haar twee dochters, maar is gelukkig hier. Niet ieder jaar gaat ze terug naar de heimat,de mensen zijn daar zo unheimlich.
Ik hoop nog een apotheker te vinden,want iedere avond heb ik last van muggen, eigenaardig genoeg enkel op mijn onderbenen en voeten.
Een kleermaker waar ik langskom trekt me binnen in zijn winkel, hij presenteert me een op maat gesneden kostuum voor 5000 baht, verleidelijk! Ik bijt op mijn tanden en vraag bedenktijd. Wat zou ik daar mee aanvangen, eigenlijk? Als het nu een lijkwade was.. Natuurlijk weer vergeten mijn pillen te pakken, ik moet dus wel nog een halte aandoen om ze te kunnen doorspoelen. En nu, ineens naar bed!
