Een lange droomloze nacht. En ontwaken bij het gekweel van de eerste zangvogels.
Het inpakken wacht,vervelende karwei van elimineren en toevoegen.hoe meer plaats je beschikbaar hbt,hoe meer je geneigd bent om in te laden. Op het laatst nog een paar spulletjes als een pen en een lader van mijn fototoestel . In totaal zes verschillende laders,leve de vereenvoudiging! Ook nog wat geld zoeken in hoeken en verborgen kantjes,heb geluk nog een kleinigheid uit slaap te kunnen activeren. Wiki vertelt me dat zowel Denemarken als Zweden elk hun eigen kronen hebben,ik hou meer van de simpeleuro..
Claudine komt ontbijten, ze heeft het altijd moeilijk met mijn reislust. Mijn huis weet ik in goede handen, bram komt ook logeren. Met de klok van negen ben ik weg,nog even bij moeder langs lopen,een laatste tas koffie.
De route naar Antwerpen loopt min of meer parallel met de expressweg,Maldegem,Kaprijke ,bassevelde,Assenede,naar Zelzate. Ik zoek wat alternatieve weggetjes kwestie van de afwisseling. Alle wegen leiden naar Antwerpen vandaag.
Gisteren kreegik een waarschuwing van mijn versnellingsapparaat,na tien km heb ik prijs: mijn groter molen is buiten dienst, niet erg, er wonen fietsenmakers langs de route, in Zelzate weet ik er een,maar ik rij een andere weg en mis hem.
Verder via Wachtebeke,Moerbeke,Stekene,St. Gillis en Vrasene. Mooie route langs een oude spoorweg enden mooie watergang. Maar geen fietsherstellers. Er staat de hele weg een tegenwind zodat ik toch niet op mijn grootste versnelling rij. Hét druppelt ook de hele tijd,maar het maakt niet nat.
Moerbeke is mijn middagpauze, met 3 voor twee warme consumpties archaïsch naar damde normen,maar hier zeer algemeen. 1.30 voor een pijtje is standaard.
Mijn zoektocht voor logies heeft in tegenstelling met vanmorgen wel succes, ik ga slapen in Berchem via vrienden op de fiets
Vanaf Beveren wordt het weer druk bebouwd, grote weg ook. Ik stop in een café waar een openbare verkoop gehouden wordt, de madam verwijst me naar een fietsenzaak die gesloten blijkt. In Melsele bots ik op een hersteller die wél open is, ik wacht rustig op mijn beurt en hoor de plaatselijke nieuwtjes. De man herstelt mijn machien, een eind verder vrees ik toch dat er serieuzer onderhoud nodig zal zijn,eigenlijk niet verwonderlijk na ál de kilomemeters die ik met die fiets al heb gemaakt,alleen vervelend dat ik het thuis niet kan laten doen.
Ik rij op mijn gevoel,mijn gps is betrouwbaarder.uiteindelijk kom ik toch door de kennedytunnel,handig maar niet half zo mooi als de imalsotunnel,dat is een echt monument. Een telefoon met Stephanie blijft voorlopig onbeantwoord, ik zak af naar mijn oude schoolbuurt in de omgeving van het nieuw gerechtsgebouw,heb daar een halfvaste stek. Daar krijg ik 'S. aan de lijn en rij ernaar toe. Altijd gezellig bij thierry & Stephanie! Oscar is gegroeid als een bloemkool,de borst is welwillend voor het manneke.
Het is toch nog een eindje rijden naar berchem waar ik ga logeren ,en ik ben moe in de benen.
Vriendelijk volk, een koppel net wat ouder dan. Zelf ben, kraaknet huis, ik peil wat hen drijft om logies te verschaffen aan fietsers-voor-weinig-geld maar kom het alsnog niet te weten.
Na enige technische strubbelingen raak ik toch op het internet van de heer des huizes. Je leert toch moeilijker als ouderling.
Daarna ga ik eten in mijn vertrouwd adres cabo verde,Portugees restaurant. Ik hou van de simpele degelijke keuken zonder franjes,toch met een originele touch. De wijn maakt me loom,ik verdwaal op mijn terugweg.
De rest,plannen voor morgen doe ik na het slapen. De hospita is niet erg matinaal,eerste ontbijt is om acht uur, dan kan ik al lang bezig zijn met routeplanning en toilet & zo. Tijdsdruk is niet mijn vriend op deze uitstap..
Toodeloo!
