Hoewel nog altijd onderbroken slaap ik langer: pas na achten tuimel ik uit bed. het ontbijt sla ik over, een slappe toast lust ik niet, ik eet maar banaan. vandaag wil ik rustig weer naar Portugal,wat toeren tot na de middag en dan gauw logement zoeken en ter plekke blijven. Helaas tussen wens en werkelijkheid komen nogal wat ... dingen, zal ik maar zeggen. mijn eerste doel is Cheles aan de guadiana. Het begint prachtig, een 20 km landweg naar Higuera de Vargos,met niets dan kudden koeien onderweg, met grote bellen en al.veelal mooie kuddes limousin. Dan verder via Alconchel naar Cheles. Ik heb er goeie zin in, er wordt daar een veer aangekondigd, overal staan wegwijzers. Het veer ligt 4 km uit het dorp, en blijkt verdronken... Cheles is een mooi rustig dorp,waar ik zo tegen de middag welgeteld 1 kroeg open vind. Is dit nog Spanje?? er zit niets anders op dan via Olivensa,waar een fiesta is zodat de lokale lavanderia automatica uitzonderlijk gesloten is.. In Elvas moet er wel een zijn, de bedienden van een warenhuis sturen me met zekerheid naar een benzinestation,maar het blijkt alleen maar droogkuis. het is nog vroeg in de dag, ik geef de moed niet op, toer binnendoor via Redondo naar Evora, toch wel een groot centrum. Nabij Redondo probeer ik een wegwijzer naar een turismo rural,maar na enkele kilometers geef ik de moed op, wegwijzers verder ontbreken en ik zie alleen maar dikke villa's met hekken en honden. Evora is een grote stad.ik ben moe van het vele rijden in de felle zon, en de hotels zijn stinkend duur.en meer, een stad ligt me niet. Op goed geluk prik ik Viana de Alentejo op de kaart. volharding wordt dit keer beloond: ik loop zo maar op een magnifiek turismo rural domein, verzorgd, zwembadje, Engelssprekende uitbater,hij verlost me lachend van mijn wasgoed, morgenvroeg bij het ontbijt krijg ik het terug. Nadeel:geen internet,maar moe als ik ben neem ik dat er lachend bij. Ik vind gelukkig nog internet in het café waar ik ga eten..
Veel blaffende honden on de nacht,toch geen onweer maar een nieuwe stralende dag. Ik verlaat dit lekker nest, de streek heb ik een beetje gezien. Ik fiets door naar Maurao, blijf in de grensstreek. Het stadje is mooi,maar allen goed voor een vluchtig bezoek of je zou moeten interesse hebben voor een kapotgeschoten of vervallen kasteel en een kerk die niet open te krijgen is. Wel mooi vergezicht op het -ik vermoed- stuwmeer op de guadiana,al zie ik op de kaart verschillende stromen hier samenvloeien, het zou ook natuurlijk kunnen zijn maar ik vind geen info hier, de taal is weeral een ernstige hindernis, ik heb mijn zinnen sowieso op een dagje Spanje gezet. Vilanueva del fresno lijkt me ver genoeg. Een nijvere landbouwstad, met heel wat hoge graansilo's. Toch vind ik geen hotel,en een aantrekkelijk restaurantje evenmin. Ik rij maar verder naar Oliveira de la Frontera. Als ze de stadjes bij ons zo zouden benoemen stijgt je geluksgevoel toch met een paar graden, denk maar aan Damme op de hondsdijk, of Sijsele in de zandvlakte, Moerkerke tegen de grens aan, Oedelem op den berg. ik eet een matige schotel, en kan een matige kamer krijgen voor geen geld,maar internet, daar hebben ze wel al van gehoord maar verder niet,en ik ben niet van plan om de halve avond te nagelbijten omwille van het gemis. zo kom ik nog in Jerez de los caballero's. Een redelijk grote stad, type Eeklo. Ik vind een matig hostal,goed genoeg voor een nacht,l en wifi genoeg om dit te berichten. het vele zoeken heeft me vermoeid, ik vang een late uil. Een beetje verdwaasd word ik wakker, tijd om een lavanderia te zoeken -mijn bagage blijkt te beperkt om niet zonder stank thuis te geraken anders, en ik ben net op de helft,pas/reeds, hoe je het bekijkt- maar de moeilijke navraag in ettelijke kroegen maakt me alleen maar duidelijk dat ik hier niet aan mijn trekken zal komen. Nog twee onderbroeken te gaan, de tijd dringt maar kan ook raad brengen. ik volg nog een paar stierengevechten op tv,heerlijk toneel/ballet. Het is zalig op het terras nu, tijd om nog een kleinigheid te eten.
De nacht brengt verkoeling,nog niet éen keer heb ik de airco in de kamer gebruikt,hoewel overal aanwezig. inslapen is nooit een probleem voor mij, de verschillende fases van wakker worden wel. Toch kom ik de nacht door, ik kan op mijn kamer de krant downloaden om een uur of vier, dan ben ik weer gerustgesteld en kan ik alle persoonlijk ongemak weer plaatsen. iets na half acht ga ik ontbijten, ik zit daar minstens een uur,alleen. Geen probleem, ik ontbijt op mijn gemak en overvloedig, heel lekker brood en alles en nog wat,de koffie is mij iets te sterk maar ik ga niet zeuren. ook de uitbaters laten zich niet zien, na mijn douche vertrek ik nog in de koelte,eerstvolgende halte is het naburig dorp Brinches.op een norse burger na die het niet leuk vindt dat ik hem vereeuwig als dorpsfiguur. Geen café,het is trouwens nog te vroeg voor mij. Brinches is een boerengemeenschap met een bloeiende coöperatieve aan de bedrijfsgebouwen te zien tenminste,zelfs een kerk heb ik niet bespeurd. dan maar weer naar Moura,met een tussenstop halfweg: elf grote Spaanse camions brengen elk een stuk van dertien meter op2.4m. doorsnee die moeten dienen om een windmolen te bouwen. Als altijd ben ik geboeid door zo'n logistiek gebeuren. Moura doet me weer verstijven, al had ik het voornemen de drie Moorse straten te zoeken die hier nog schijnen te bestaan. Ik 'moet geld tanken, en om een souvenir te hebben loop ik binnen in de banco Espirito Sancto,dat moét een christelijke onderneming zijn,zo niet pauselijk. Tot mijn teleurstelling krijg ik alleen een ticket met vermelding "multibanco",zouden ze discretie betrachten? voor ik de stad verlaat wil ik ook mijn wagen volgooien met diesel, maar noppes. Ik zit de hele weg al de lof te zingen van de moderne kleine dieselwagens,nu blijkt dat ik met een benzineversie op stap ben! Gelukkig is de tanktoegang beveiligd, het verdraagt de iets dikkere tanktuit van diesel niet.. Gasoleo ligt ook dicht bij gasolinea.. Zonder die beveiliging had ik wellicht een groot probleem. voor de derde keer doe ik dezelfde route maar het landschap is zo bevallig dat het me niet stoort. blij dat ik de auto weer aan de kant kan zetten, ik heb wat wijn gedronken bij mijn eten en ben aan een siësta toe. Het is niet zo warm als gisteren,toch slaap ik lekker in mijn blootje boven op mijn dekbed. aan het zwembad ga ik even pootje baden, een babbel met een net gearriveerd Engels koppel duurt me net te lang,ook omdat ze hun hond er voortdurend bij betrekken. de felste warmte krijg je hier pas 's avonds,de zon bijt in mijn kuiten als ik nog eens een stuk dorp verken. Je ziet toch het meest te voet. Ik kom bij verscheidene kroegjes waar ik geen notie van had. De tapasfeer is hier nog levendig, hoy overal caracoles á volonté. in een klein restaurantje vind ik nog iets naar mijn tand,tegen half tien zak ik af, overal zit nog volk te tateren,,ze vallen pas stil als het een uur of wat later frisser wordt
