Dit blog is een onderdeel van EVODISKU WAT IS DE BEDOELING EN WAAR STAAT DIT BLOG VOOR
****Wie meent dat alles inmiddels wel over de evolutietheorie gezegd is en dat de discussie gesloten kan worden, ziet over het hoofd dat de wetenschap niet stil staat.
***Wie meent dat inmiddels het creationisme definitief het pleit heeft verloren en dat de discussie gesloten kan worden , ziet over het hoofd dat het "creationisme" is geevolueerd ( en zal evolueren ) in nieuwere mimicrytische vormen( meme-complexen ) zoals bijvoorbeeld het ID(C)
***Dit blog is speciaal opgezet om de aktualiteit binnen het evolutie-creationisme debat te volgen en van kommentaren te voorzien ... waartoe de lezers zijn uitgenodigd bij te dragen ...
Let echter wél op het volgende :
"Je bent een rund als je hier met religie stunt " ....
Belangrijk : De gevonden mensachtigen leefden tussen de 1,78 en 1,95 miljoen jaar geleden en kunnen wel eens vele vragen omtrent de evolutie van aap naar mens beantwoorden.
Berger : Australopithecus sediba is ongetwijfeld een overgangssoort met een mozaïek aan kenmerken die later ook door de mensachtigen in de lijn van het mensengeslacht werden gedeeld, vertelt Berger.
Uiterlijk
The skeletons of Australopithecus sediba. The more complete skeleton of the adolescent male (MH1) is on the left, and the less complete adult (MH2) is on the right. From Berger et al, 2010. Associated skeletal elements of MH1 (left) and MH2 (right), in approximate anatomical position, superimposed over an illustration of an idealized Au. africanus skeleton (with some adjustment for differences in body proportions). The proximal right tibia of MH1 has been reconstructed from a natural cast of the proximal metaphysis.
De twee gedeeltelijke skeletten, van een volwassen vrouw ( MH2 )en een adolescente jongen,(MH 1) beide circa 1,30 meter lang, zijn de compleetste Australopitheci die ooit zijn gevonden. Opgegraven zijn onder meer een vrij complete schedel met aangezicht, een onderkaak, sleutelbeen , schouder ,armen , vingerkootjes , een bekken, gedeelten van een dijbeen , een fragment van de knie , een enkel. De gevonden mensachtigen hebben net als apen lange armen en sterke handen.
Uit beide skeletten is een ( voorlopig ? ) holotype samengesteld
Fig. 4. Representative ossa coxae, in lateral view, from left to right, of Au. afarensis (AL 288-1), Au. africanus (Sts 14), Au. sediba (MH1), and H. erectus (KNM-WT 15000). The specimens are oriented so that the iliac blades all lie in the plane of the photograph (which thus leads to differences between specimens in the orientation of the acetabula and ischial tuberosities). MH1 possesses derived, Homo-like morphology compared to other australopithecines, including a relative reduction in the weight transfer distance from the sacroiliac (yellow) to hip (circle) joints; expansion of the retroauricular surface of the ilium (blue arrows) (determined by striking a line from the center of the sphere representing the femoral head to the most distant point on the posterior ilium; the superior arrow marks the terminus of this line, and the inferior arrow marks the intersection of this line with the most anterior point on the auricular face); narrowing of the tuberoacetabular sulcus (delimited by yellow arrows); and pronouncement of the acetabulocristal (green arrows) and acetabulosacral buttresses.
Hun vooruitgeschoven bekken is ver ontwikkeld en ze hebben lange benen waardoor ze in staat waren om te stappen en net als een mens te rennen. Naar schatting waren de mensachtigen zon 1,27 meter groot, maar van het kind wordt verondersteld dat het nog niet volgroeid zou .
Het brein van de jonge mannelijke mensachtige was ongeveer tussen de 420 en 450 kubieke centimeters groot. Dat is veel kleiner dan dat van de moderne mens met een grootte van 1200 tot 1600 kubieke centimeters. De tanden zijn klein en ogen zeer modern , maar de knobbels op de kiezen zijn eerder aapachtig
Fig. 1. Craniodental elements of Au. sediba. UW88-50 (MH1) juvenile cranium in (A) superior, (B) frontal, and (C) left lateral views. (D) UW88-8 (MH1) juvenile mandible in right lateral view, (E) UW88-54 (MH2) adult mandible in right lateral view, (F) UW88-8 mandible in occlusal view, (G) UW 88-54 mandible in occlusal view, and (H) UW 88-50 right maxilla in occlusal view (scale bars are in centimeters)
Dit fossiel geeft ons een uitzonderlijk gedetailleerd kijkje in een nieuw hoofdstuk van de menselijke evolutie toen mensachtigen niet langer afhankelijk waren van een leven in de bomen, maar op de grond gingen leven.
Er werden naast de mensachtigen nog fossielen van 25 andere soorten gevonden, waaronder een wilde kat( sabeltandkat ) , een bruine hyena, een wilde hond, een antilope en een paard.
(Gastbijdrage Bart Klink )
vingers? tenen?
" ....Ook in het postcranium (alles onder de schedel) is een interessante melange te vinden. Au. sediba had een klein postuur (slechts 1,3 meter) en relatief lange armen. Het pelvis (bekken) daarentegen doet weer meer aan Homo denken, net als de relatief lange benen.
Deze aanpassingen anticiperen op de veranderingen in het pelvis die bij Homo ergaster/erectus (een latere Homosoort) aangetroffen worden, wat waarschijnlijk verband houdt met een energetisch efficiëntere manier van bipedalisme (rechtop lopen). Het voetskelet is echter weer primitief (meer Australopithecusachtig).
Opmerkelijk genoeg wordt er niets over de vingers en tenen geschreven. Deze zijn bij Homo min of mee recht, maar bij de Australopithecussoorten gekromd, een aanpassing aan het leven in bomen.
Au. sediba bevestigt dat kenmerkende eigenschappen van de moderne mens (vooral bipedalisme en grote hersenen) niet tegelijk ontstaan zijn. Deze soort liep al behoorlijk goed rechtop, maar met een schedelinhoud die net iets groter is dan die van een chimpansee. Zon mix van kenmerken in evolutionaire overgangen komt vaak voor en wordt mozaïeke evolutie genoemd. "
Er zijn dus -tot nu toe- géén mensapen/mens-achtigen gevonden, die op NIET op 2 benen liepen, maar WEL significant > 400 cc hersenen hadden. Dus: grote hersenen wordt door bipedalisme voorafgegaan en niet andersom. :
Mensapen die normaal zich als viervoeter gedragen op de grond, kunnen makkelijk tijdelijk zich bipedaal voortbewegen wanneer ze bv door laag waterlopen zoals die beroemde filmopnames van David Attenborough laten zien (gorillas). Eventjes tijdelijk je hersenen vergroten. is er niet bij ....
Maar het equivalent van tijdelijke bipedaliteit kan niet de tijdelijke vergroting van hersens zijn maar wel wat je een brainwave zou kunnen noemen: een tijdelijk, beter gebruik van je hersens.( ook van "geniale " individuen uit de groep die een ontdekking doen die iedereen daarna naboots) Helemaal in overeenstemming ook met gradualisme. De evolutie van de mens bestaat uit een reeks (kleine) heldere momenten!( en beginnende doorgave van "cultuur"= net zoals die japanse makaken die zoete aardappels wassen ) zoiets?
Voor bipedaliteit tel ik in de literatuur plm 15 verklaringen, voor grote hersens minstens 25. Het is in ieder geval achteraf duidelijk dat die de meeste voordelen blijken te hebben!
Overigens, volgens biomechanisch onderzoek levert een sterke achillespees past het echte voordeel op, tenminste als je hard wil lopen. Rechtoplopen levert ook de meeste verkoeling en lijkt daarmee een voorwaarde om het grote hoofd koel te houden( de behouden haardos is daar ook een goed middel voor .) Er zijn inmiddels hele bibliotheken volgeschreven over bipedaliteit.
( anecdote )".....de beroemde frauduleuze schedel van Pildown man werd aangevoerd als bewijs dat de mens al heel snel een grote herseninhoud had gekregen. In werkelijkheid blijkt dit dus pas relatief laat gebeurd te zijn."
08 apr 2010
Het genus Homo heeft nieuwe "voorouder " ?
De Australopithecus sediba liep al goed rechtop, maar kon dankzij zijn lange, aapachtige armen ook in bomen slingeren. Deze nieuwe mensachtige leefde twee miljoen jaar geleden in Zuidelijk Afrika. Wellicht gaat het om een kandidaat- voorouder van het mensengeslacht Homo.
Sediba betekent fontein in het Zuid-Sotho, een taal die in het gebied rond de vindplaatst veel wordt gesproken. De vondst zou als een fontein nieuwe gegevens over de evolutie van de eerste mensen moeten uitspuien. Een koosnaampje genre Lucy of Ardi heeft Au. sediba nog niet (omdat het australopithecus jongetje , gevonden is door een knaap en in zuid afrika , wensen de wetenschappers de keus van het koosnaampje over te laten aan de "kinderen van Zuid Afrika" )
Het vakblad Science pakte groot uit met het nieuws over de vondst en de eerste analyses van twee skeletten van de Australopithecus sediba.
Paul H. G. M. Dirks, Job M. Kibii, Brian F. Kuhn, Christine Steininger, Steven E. Churchill, Jan D. Kramers, Robyn Pickering, Daniel L. Farber, Anne-Sophie Mériaux, Andy I. R. Herries, Geoffrey C. P. King, and Lee R. Berger (9 April 2010) Science328 (5975), 205. [DOI: 10.1126/science.1184950] |Abstract »|Full Text »|PDF »|Supporting Online Material »
De fossielen twee, weliswaar gedeeltelijke maar goed bewaarde skeletten mét schedel werden in augustus 2008 gevonden in een een kalksteengrot in Malapa, in het gebied ten noorden van de Zuid-Afrikaanse hoofdstad Johannesburg dat archeologen ook wel de wieg van de mensheid noemen. Het gaat om de skeletten van een volwassen vrouw en een jongen (van ongeveer 12 jaar) die vermoedelijk samen omkwamen, mogelijk door door een door een vrij dodelijke val en/of (erop volgende ? ) verdrinking. Een sterk stromend riviertje sleurde hun lichamen vrijwel onmiddellijk na hun dood een 15 meter dieper gelegen grot in, getuige de nagenoeg intacte staat van hun skeletten.
Gastbijdrage Bart Klink
De auteurs van het tweede stuk (Dirks et al.) schrijven maar heel weinig over de taphonomie ( in dit geval hoe beide sebida specima , een fossiel geworden zijn); ze opperen slechts een hypothese. Het grotcomplex is afgesloten en(tegenwoordig ? ) alleen toegankelijk door de gaten van bovenaf. Aan de grote hoeveelheid fossielen van andere dieren te zien, vielen er regelmatige dieren in die er blijkbaar niet meer uit konden komen. Het lijkt erop dat de twee homininen hetzelfde lot beschoren is geweest. Er is geen melding van botbreuken.
De skeletten waren deels gearticuleerd, want wil zeggen dat de botten nog op hun natuurlijk plek zaten. Dan kun je gemakkelijk bepalen wat bij welke individu hoort. Het lijk er inderdaad op dat beide skeletten ( een volwassen vrouw en een knaap / moeder en zoon ? ) ongeveer even groot waren toen ze stierven. Ik denk dat dit komt door het grote seksuele dimorfisme in Australopithecus
A diagram of how the skeletons of Australopithecus sediba came to be preserved in the Malapa cave deposit. From Dirks et al, 2010.
Op grond van de sedimentlaag waarin de fossielen werden gevonden, concludeert een internationaal onderzoeksteam dat déze A. sediba tussen 1,95 en 1,78 miljoen jaar geleden moet geleefd hebben. Dat is ruim een miljoen jaar na Lucy, de bekendste Australopithecus afarensis, en niet zolang voordat de Homo erectus fossielen een ( tot op heden bekende ) maximale ouderdomsgrens van diens eerste verschijnen vaststelden
" .....De fossielen zijn met drie verschillende methoden gedateerd (Dirks et al., 2010). De radioactieve datering met de uranium-lood-methode kwam uit op een maximumleeftijd van 2 miljoen jaar. De aanwezigheid van de sabeltandkat Megantereon wijst op een minimumleeftijd van 1,5 miljoen jaar. Datering aan de hand van paleomagnetisme preciseerde de ouderdom tot 1,95-1,78 miljoen jaar geleden. Een ouderdom van net onder de 2 miljoen jaar is daarmee het meest waarschijnlijk, wat vrij jong is voor een Australopithecusfossiel. Dit plaatst Au. sediba midden in de overgang van Australopithecus naar Homo ..."
Omdat het de eerste vondst is van Au. sediba, kunnen de onderzoekers nog niet zeggen of het om late, dan wel vroege individuen van de nieuwe soort gaat. Maar dat het om een nieuwe soort mensachtige gaat, daarover bestaat geen twijfel.
Zoon deed vondst Lee Berger, de Amerikaanse antropoloog van de universiteit van Witwatersrand die de ontdekker is van Au. sediba, beschrijft in een telefonische persbabbel hoe zijn 9-jaar oude zoon op 15 augustus 2008 de fossielen vond.
Die dag nam ik Matthew mee naar de site waar we toen aan het werk waren, in de buurt van Malupu. Plots hoorde ik hem roepen dat hij een been had gevonden, in een klein dalletje vlakbij de ingang van een kleine grot. Toen ik het zag, dacht ik eerst aan een bot van een antilope, want daar hebben we er hier al honderdduizenden van gevonden. Maar toen ik beter keek, zag ik duidelijk een mensachtig kaakbeen uit het zand steken.
Professor Lee Berger, University of the Witwatersrand, en zoon , Matthew, naast het skelet van de juveniele Sediba ( Maropeng,/ Johannesburg,) , April 8, 2010.
Berger omschrijft Au. sediba als een mozaïek van kenmerken( zie appendix ) , een mengeling van het "primitievere" Australopithecus geslacht en het moderne mensengenus Homo. De antropoloog wil nog niet gezegd hebben dat het zeker om een rechtstreekse voorouder van Homo erectus of Homo ergaster gaat, maar hij houdt er duidelijk wel rekening mee. Maar het kan ook een voorouder zijn van andere, ons onbekende Homo-soorten. Of Au. sediba behoort tot een aparte groep die net als Homo is ontstaan uit Australopithecus, maar die in de loop van de evolutie is uitgestorven.
Als Au. sediba geen voorouder was, maar een soort verre neef van de eerste Homo-soorten, verklaart dit mogelijk de erg vroege datering van de Homo erectus-skeletten van de Georgische site Dmanisi, die ook bijna twee miljoen jaar oud zijn.
Er zijn trouwens ook in afrika leden van het genus homo gevonden die ouder zijn dan de nu gevonden australopithecus (een lid van het apart genus australopithecinen( van het africanus / gracilis type ? zie daarover john Hawks ) dus , en die niet behoort tot het homo-genus ) o.a. is er Homo habillis ( en H Rudolfensis waarvan we ook niet weten" of ze vroege of late vertegenwoordiger zijn van hun respectievelijke soorten " )
Fragmenten van een homo habilis schedel Skull 1470 Deze' schedel is een beetje ouder dan de gevonden Australopithecus Sediba fossielen
" Het is nogal gewaagd en moeilijk te be-argumenteren dat Sediba een voorouder is van het genus homo is , wanneer de soort later ( minstens een half miljoen jaar na ) ten tonele verschijnt dan de eerste leden van het homo geslacht ," zei anthropologist Brian Richmond of George Washington University in Washington, D.C
Lees over alle verder nog komende en beginnende controverses het goede blog van Laelaps http://scienceblogs.com/laelaps/2010/04/close_to_homo_-_the_announceme.php Kleine tanden, lange armen A. sediba heeft een rechtopstaande neus en kleine tanden, wat hij gemeen heeft met Homo erectus en H.habilis. Maar de schedelinhoud is verrassend klein (tussen 420 en 450 kubieke centimeter) en dat is dan weer typisch voor Australopithecus, net als het relatief grote voorhoofd.
De uitzonderlijk lange armen van A. sediba wijzen erop dat deze mensachtige nog in bomen slingerde of dat tenminste kon als er gevaar dreigde op de grond. Maar het bekken doet dan weer denken aan Homo erectus, en de onderzoekers zijn ervan overtuigd dat A. sediba uitstekend
rechtop kon lopen. Waarom ze de nieuwe soort dan plaatsen binnen Australopithecus, en niet binnen Homo? Er is de kleine schedelinhoud en De erg lange, aapachtige armen tonen aan dat A. sediba nog prima in bomen kon leven, iets waartoe zelfs de vroegste Homo erectus niet in staat was. Dat heeft ons uiteindelijk over de streep getrokken, zegt Lee Berger.
De twee skeletten zijn dermate goed bewaard, dat er zelfs nog sporen van organisch materiaal aanwezig zijn.
Berger:
We sluiten niet uit dat we stukjes DNA kunnen isoleren, of misschien enkele proteïnen. De komende maanden zal er sowieso veel onderzoek over A. sediba verschijnen. Een zestigtal onderzoekers hebben gewacht op deze bekendmaking om hun onderzoek te publiceren. UPDATE / (tsjok45) op Australopithecus SEDIBA
(sst)
De vooropgestelde werkhypothese
Volgens Berger is Au Sediba en goede kandidaat voor de overgang( zie de opmerkingen over missing link in de appendix ) tussen de Australopithecinen en vroege vertegenwoordigers van het geslacht Homo, zoals Homo habilis. ( De soort zou aan de basis liggen van het genus homo )
Volgens een groep paleo-antropologen is het geslacht Homo ruim twee miljoen jaar geleden uit de Australopitheci ontstaan. De moderne mens, Homo sapiens, is 200 duizend jaar oud.
( Gerdien De Jong ) " ....Omstreeks twee miljoen jaar geleden bestonden er een aantal soorten homininen, mensachtigen, in Afrika. Er is weer een nieuwe soort aan het assortiment toegevoegd. Dit is de plaats van Australopithecus sediba in de indeling van de fossiele soorten:
Photograph by David Brill.
SK847 (Swartskrans 1969) is een andere voorgestelde link met de latere homo sapiens
" ....Berger meent dat de overgang naar Homo is gemaakt via de Au. africanus. Deze soort leefde ook in Zuid-Afrika tussen ongeveer 3 en 2,4 miljoen jaar gelden en is daarmee de meest waarschijnlijke voorouder. Au. sediba laat dus een mengeling zien van primitieve (Australopithecus-) en afgeleide (Homo-) kenmerken. De vraag is alleen welke Homosoort waarschijnlijk de afstammeling is van Au. sediba. De auteurs houden twee mogelijkheden open: H. habilis en H. erectus. Qua leeftijd zijn beide opties mogelijk, al is er van H. habilis materiaal bekend dat ouder is dan Au. sediba. Dit zegt echter weinig, want deze fossielen hoeven niet de eerste representanten te zijn van deze soort.
Misschien zullen in de toekomst fossielen van Au. sediba gevonden worden die ouder zijn dan de oudste van H. habilis. Het bepalen van afstammingsrelaties blijft lastig. Misschien is Au. sadiba wel een doodlopende tak geweest.
conclusie
Deze vondsten wijzen op twee belangrijke punten. Ten eerste dat er meerdere soorten homininen hebben bestaan rond de 2 miljoen jaar geleden. Niet alleen robuuste Australopithecussoorten, maar ook de slanke Au. africanus. Daarnaast hebben H. habilis en H. ergaster/erectus in die tijd naast elkaar bestaan en is er nog een andere soort die vaak tot Homo wordt gerekend (H. rudolfensis).
Au. sediba is daar nu bij gekomen. Hoe meer fossielen gevonden worden, hoe duidelijker wordt dat de evolutie van de mens niet in één lijn heeft geleid naar de moderne mens. Uit dit verouderde beeld stamt ook de term missing link (ontbrekende schakel), wat in de huidige opvattingen een onzinnig begrip is geworden. De evolutie van de mens is een boom met vele uitgestorven takken en meerdere soorten die naast elkaar hebben bestaan. ..."
Tim White : De karakteristieken die A. sediba deelt met Homo ,zijn nogal aan de magere kant : ze kunnen zelfs toegeschreven worden aan de juveniele status van het belangrijkste skelet en vallen waarschijnlijk binnen de normale variaties binnen australopithecine soorten "( =Bijvoorbeeld de hersenen van de knaap zouden wel eens grotendeels volgroeid kunnen geweest zijn , dat is aannemelijk )
Dat Sediba aan de basis ligt van het geslacht homo , is daarom nogal betwijfelbaar
Binnenkort uitsluitsel ? Er zijn echter nog twee andere ( fragmentaire )skeletten gevonden ... maar daar is nog niets over gepubliceert (en er zouden mogelijk nog skeletten in de breccie vastzitten .....) UPDATE / (tsjok45) op Australopithecus SEDIBA
Evolutie werkt bijna nooit op alle eigenschappen tegelijk. Sommige eigenschappen ondergaan evolutie terwijl andere eigenschappen nauwelijks veranderen. Een voorbeeld hiervan is makkelijk te bedenken. Een populatie organismen migreert naar een kouder gebied. De kenmerken die ervoor zorgen dat het organisme warm blijven ondergaan positieve selectie (deze worden over generaties steeds meer aanwezig in een populatie). Langer haar, dikker haar, dikkere vetlaag e.d. zijn een paar van deze kenmerken. Kenmerken die in deze omgeving ook goed werken (het gebit of lengte van bepaalde ledematen om even wat voorbeelden te noemen) evolueren nauwelijks of niet. Zo krijg je een mozaïek van kenmerken die heel erg veranderd zijn en kenmerken die nauwelijks veranderd zijn sinds de populatie migreerde naar deze koude omgeving.
Onze voorouders vertoonden mozaïeke evolutie.
Een werkelijk voorbeeld is de evolutie van de mens. Australopithecus is een geslacht van organismen die een vrij kleine hersencapaciteit hadden in vergelijking met de moderne mens (350-450cc in Australopithecus en 1100-1500cc in Homo sapiens). Echter liepen ze al wel rechtop te zien aan vele kenmerken die te vinden zijn in het bekken, benen en ruggengraat (Latimer & Lovejoy, 2005; Thorpe et al., 2007; Whitcome et al., 2007). Rechtop lopen evolueerde eerder dan de hersencapaciteit die pas evolueerde toen de eerste echte mensen (Homo) op het toneel verschenen. De manier waarop vrouwen baren bij onze soort is nog veel later ontstaan, na de splitsing tussen de Neanderthaler en onze soort zo'n 660.000 (+-140.000) jaar geleden (Green et al., 2008, Weaver & Hublin, 2009).
Een skelet van Lucy, hij/zij behoort tot de soort Australopithecus afarensis. Dit was een van de eerste skelletten die lieten zien dat rechtoplopen al vroeg was geëvolueerd.De hersencapaciteit was echter nog maar ongeveer 400cc. "
(voor nog andere vooorbeelden van mozaik evolutie zie bovenstaand blog-artikel )
2.- AUSTRALOPITHECUS
_
Enkele reconstructie' s van een paranthropus (a bosei) twee vroege homo's = rudolfiensis , en erectus , australopithecus afarensis "Lucy"(onderaan rechts ) is een reconstructie olv Donald Johnson
Ook oreopithecus b staat erbij ; omdat deze fossiele aap de eerste fossiele primaat is , die reeds rechtop liep ;
OREOPITHECUS BAMBOLII
Uit het Boven-Mioceen of Onder-Plioceen van Toscane was reeds sinds 1871 Oreopithecus bamboliibekend, doch men rekende deze tot de Smalneusapen.
Sedert 1949 echter heeft hörzeler vele nieuwe vondsten gedaan en van hem is de theorie afkomstig dat Oreopithecus een vroege Hominide is. Indien dit juist is, zou de stam van de Hominiden reeds ruim 10 miljoen jaar oud zijn. Hörzeler's opvattingen worden door sommige onderzoekers gedeeld (o.a. Heberer, Köhlin), door anderen echter bestreden (o.a. Von Koenigswald, Valois). Het is ook mogelijk dat Oreopithecus geen voorvader van de Hominidae is, maar een vroege zijtak.
De Oreopithecus bambolii had een vlak breed gezicht, kleine hoektanden en nogal brede bekkenbeenderen. Vooral dat laatste vond Hörzeler een bewijs dat het dier op twee benen liep. Het komt namelijk alleen voor bij Hominiden (de mens en mensachtigen). Later is het skelet verder onderzocht en toen bleek dat het dier lange armen had en gewrichten die lijken op die van een orang-oetan. Het leefde dus in bomen in plaats van op de grond. Dat kan kloppen, want de omgeving waar het skelet is gevonden, was moerassig en bosrijk. Omdat het dier dus niet op twee benen liep, werd het niet langer beschouwd als voorouder van de mens.
In 1997 hebben twee Spaanse onderzoekers (M. Köhler en S. Moyà-Solà) de botten die van het dier gevonden zijn, nog eens grondig onderzocht. Zij kwamen tot de conclusie dat de Oreopithecus bambolii geen voorouder van de mens is, al liep hij wel degelijk gewoonlijk op twee benen. M.a.w . : Het dier zou ( samen met andere primaten ) wel bipedaal kunnen zijn , maar dat zou ook een geval van convergente evolutie vertegenwoordigen ....echter de afstammelingen van O bambooli stierven ondertussen allen uit
Toch was dit een belangrijke ontdekking omdat we nu voor het eerst onszelf met een ander tweebenig dier kunnen vergelijken. Dat is temeer van belang omdat onze voorouders, toen de Oreopithecus al op twee benen liep, nog viervoetige boomklimmers waren (en pas vier miljoen jaar later op twee benen begonnen te lopen ? .)
( Gastbijdrage Bart Klink) " ....De australopithecines zijn onder te verdelen in een robuuste groep (Au 'Robustus ' : zeer stevige schedel, fors kaakapparaat en grote kiezen, ook wel als apart geslacht Paranthropus gegroepeerd) en een slanke groep,( Au 'gracilis' ) die deze robuuste kenmerken niet heeft. Au. sediba is duidelijk te onderscheiden van de robuuste groep, maar lijkt erg op Au. africanus uit de slanke groep. Toch zijn er ook verschillen met deze soort: de schedel is relatief breder, het gezicht minder prognaat (de snuitpartij steekt minder naar voren), de jukbeenderen steken minder zijwaarts uit en de boog boven de oogkassen (De wenkbrauwboog : torus supraorbitalis) is verschillend. Ook zijn de tanden vrij klein vergeleken met Au. africanus. Al deze kenmerken doen Au. sediba lijken op Homo.
Toch zijn er volgens de auteurs genoeg Australopithecuskenmerken om de beschreven soort binnen dit geslacht te plaatsen. De voornaamste reden is de kleine schedelinhoud van 420 cc [net iets groter dan een chimpansee, red.]. De fossielen die doorgaans aan H. habilis ( persoonlijke noot : waarvan sommigen menen dat ie ook binnen het australopithecus-genus past ) worden toegeschreven, hebben een schedelinhoud die ongeveer tussen de 500 en 600 cc ligt, wat dus iets groter is. ....)
......The cranium of MH1 has more resemblances at Sterkfontein. To be sure, it is an 11-13-year-old juvenile and more gracile in some respects than any of the Sterkfontein crania. But take a look at it next to Sts 71:
MH1 (left) next to Sts 71 (right)
They're not identical, naturally. Sts 71 has higher temporal lines, a slightly smaller vault, and more prominent cheeks. It also has more postorbital constriction compared to MH1, though that isn't obvious from this angle. MH1 has a true superorbital torus, Sts 71 has at best a shade of one. But you can see the similarities -- the angle of the zygomatic process of the maxilla, the narrow and concave interorbital region, the tall and narrow orbits. MH1 has no prominent anterior pillars (bony swellings on either side of the nasal aperture), but Sts 71 is not very different in this region. Sts 71 has bigger teeth.
Consider also Sts 52:
MH1 (left) next to Sts 52 (right)
Again, Sts 52 has anterior pillars and bigger teeth, but the shape of the face is very comparable between these two. The nasal bones in particular are similar in this pair, almost "pinched" at the midline, with a lateral expansion both superiorly and inferiorly.
We can do a similar exercise for most of the features of the MH1 cranium. What is exceptional, in the context of the Sterkfontein sample, is the overall gracility of the masticatory apparatus .......
One important thing that is not in the least bit exceptional: Its brain. An endocranial volume estimate of 420 ml (from CT reconstruction) puts MH1 at the bottom of the range of variation at Sterkfontein -- the best-known skull from Sterkfontein, Sts 5, has a volume of 485 ml, while STW 505 has a volume larger than 550 ml.
By contrast, the smallest endocranial volume known for early Homo is KNM-ER 1813, at 510 ml. That specimen is extreme: the next smallest is 585.
The vault fits in A. africanus, most of the facial features have comparable specimens in the Sterkfontein sample, with some exceptions, and the postcranial skeleton is unexceptional. The teeth are mostly within the range at Sterkfontein with some exceptions. But the mandible -- like those few facial characters -- stands out.
Australopithecus sediba -- a new species within Australopithecus -- then seems like a fair diagnosis. The craniodental derived features are of the sort that would usually justify a new species. Heck, in the case of Kenyanthropus, even more minor differences in the face and size of teeth from contemporary A. afarensis caused Leakey and colleagues (2001) to name a new genus....
( G Korthof ) Wat is een mens?
" ....Ook maakt deze vondst opnieuw duidelijk dat hoe meer fossielen er gevonden worden, hoe vager de grenzen worden. Er zijn zowel argumenten om Au. sediba in Australopithecus als in Homo te plaatsen. Paleoantropoloog Donald Johanson, de ontdekker van het beroemde fossiel Lucy (dat tot Au. afarensis behoort), opteert voor het laatste.
In combinatie met de andere fossielen rond deze overgang is de grens min of meer arbitrair geworden. Dit is ook wat je mag verwachten op grond van evolutie. Evolutie zorgt voor een continuüm tussen voorouders en afstammelingen, wat ook te zien is in de fossielen, als er daar genoeg van gevonden zijn tenminste. Dit grensprobleem is inherent aan evolutie. Ik blijf me er dan ook over verbazen dat er om dit punt zo fel gestreden wordt onder paleoantropologen (Lewin & Foley, 2004).
De grens tussen Australopithecus en Homo is misschien wel extra controversieel omdat het over de grens tussen mens en niet-mens gaat: wanneer kun je spreken van een mens? Blijkbaar ligt dit niet alleen gevoelig bij creationisten, maar ook bij paleontologen die zich bezighouden met de evolutie van de mens...."
-een reactie van Donald Johnson is hier te vinden sciam april 2010 Donalsd (Tsjok45) Discoverer of 'Lucy' raises questions about Australopithecus sediba, the new human species from South Africa
zie ook Lewin & Foley (2004), Principles of human evolution, Blackwell Publishing
Evolutionaire stamboom volgens ( de Zuid afrikaan) Dr Peter Schmid
Au sediba , Homo Habillis en Homo rudolfensis ,zijn (in deze stamboom )de mogedlijke kandidaten waaruit de homo ergaster zou zijn geevolueerd
Overigens is (zijn de eerste identificeerbare sporen ) van "Homo sapiens " ong -280.000 Y ( al dan niet ontwikkeld aan de afrikaanse (zuid-)oostelijke regio uit een afrikaanse tak van de Heidelbergensis( deze hypothetische stazmboom ) ,en de H antecessor ..... of zelfs ( volgens andere paleo antropologen uit de over de gehele " oude wereld verspreide ) H Erectus )gevonden
Op te merken valt verder dat ook H . Neanderthalensis al langer dan vandaag , werd/ wordt ingeschat (door sommige antropologen ) , als een subspecies
......De Neanderthaler is mogelijk een ondersoort. So what!? Dat is niet bepaald een probleem voor evolutie. De grens tussen de soorten moet ergens getrokken worden. Dit was overigens ook de consensus onder wetenschappers zo'n jaar of dertig geleden. Toen sprak men al van Homo sapiens neanderthalensis Ook op http://en.wikipedia.org/wiki/Neanderthal_man , valt te lezen dat: "Neanderthals are either classified as a subspecies of humans[...]or as a separate species [...]"
Wetenschappers hebben in Zuid-Afrika resten gevonden van een primaat die mogelijks licht werpt op de ontbrekende evolutionaire verbindingsgroepen tussen de australopithecinen en de vroegste mensensoorten .
De ontdekking is de belangrijkste uit Sterkfontein sinds de vondst in 1994 van het bijna komplete skelet van de -3.3 MY oude Australopithecus Africanus , met de koosnaam " Little Foot, " . http://en.wikipedia.org/wiki/Little_Foot (zie ook appendix )
Onderzoekers van de Universiteit van Witwatersrand ontdekten deze fossielen in de kalksteengrotten van Sterkfontein. : De' Sterkfontein regio in de omgeving van Johannesburg, is bekend als de " De Wieg van de Mensheid " De vondst komt precieser nog , uit de breccie van de " Malappa Cave " ( sommigen spreken al van Malappa Man ) : een zo goed als kompleet model- skelet kon worden samengesteld uit de overblijfselen van (minstens twee ) verschillende individuen : het grootste deel daarvan behoorde waarschijnlijk toe aan een kind dat ongeveer 2 miljoen jaar geleden leefde. de andere opgegraven botten waren van een volwassen individu (en waartussen men ook meent enkele andere resten van nog een andere(?) juveniel te hebben gevonden ....
De fossielen zijn vermoedelijk( de vondsten dateren uit 2008) allemaal afkomstig van een tot nu toe nog onbekende soort hominide Hoofdonderzoeker Lee Berger , de ontdekker van de fossielen , wilde wel eerst verder onderzoek verrichten op de fossielen. De botten werden daarom voorlopig nog niet aan de buitenwereld getoond. Het officiele bericht van kennisgeving moest nog verschijnen (Dat is nu gebeurt = zie volgende blog artikel )
Hype ? Ondertussen zijn de kranten natuurlijk ( zoals naar goede gewoonte ) al terug bezig met het brouwen van allerhande * sensationele titels , tendentieuze vertelsels en het aanzwengelen van een nieuwe "missing link" (1) - hype ... http://scienceblogs.com/laelaps/2010/04/hominin_hype.php
(Prof Tobias / witwatersrand univ ) It is not a single find, but several specimens representing several individuals. The remains now being brought to light by Dr Berger and his team are wonderful. The new fossil was found with a number of other partial skeletons,
*Nu al wordt aangekondigd dat een grootschalig TV programma in de maak is ... een nogal bedenkelijke ontwikkeling die alarmbelletjes moet doen rinkelen vooral wanneer men zich nog het media cirkus en dito tamtam rond het lemuur-fossiel "Ida " (van vorig jaar )herinnerd ...
Natuurlijk sluit dit alles niet uit dat de vondsten van groot wetenschappelijk belang kunnen zijn ....
De Zuid-Afrikaanse paleoantropoloog Phillip Tobias is één van de weinige wetenschappers die het skelet en de andere vondsten al wel heeft gezien. ( zijn commentaar is echter nogal nietszeggend ) Het is een zeldzaamheid om een bijna kompleet skelet te vinden, in plaats van alleen een paar tanden , een onderkaak of het bot van een arm, verklaart hij in de Britse krant The Times.( in een mogelijk nog minder informatief artikel dan dit http://www.telegraph.co.uk/science/evolution/7550033/Missing-link-between-man-and-apes-found.html ) Natuurlijk is het leuk als je een kaakbeen met een tand vindt, maar hier kun je ook zien hoe de kaak aan de schedel vastzit en op welke manier de ruggengraat met het bekken en de benen is verbonden.
Een bijna volledig (model) skelet uit deze belangrijke evolutie-periode van het genus homo zou de paleoantropologen nieuwe inzichten kunnen verschaffen over het rechtop lopen , de methode van lopen ( = daarbij speelt het bekken een grote rol ) en over de toename in groei van het brein van de mensachtigen Het handskelet ( indien aanwezig ) kan ook primordiale en noodzakelijke info leveren over de mogelijkheid om werktuigen te hanteren .... De voetstructuur( en de armlengte ) kan de wetenschappers vertellen of de soort nog in de bomen rondhing of reeds overwegend op de grond ( in de savannes ?) rondliep. De ouderdom van de vondsten valt in de periode dat complexe stenen werktuigen -gebruik , en de ontwikkeling van taal , pas waren begonnen en de hominiden definitief en permanent het boomleven vaarwel zegden ....
Overigens is dat kindskelet een zeer belangrijke vondst omdat er misschien erg interessante en relevante vergelijkingen mogelijk worden met de juveniele A Afarensis " Lucy's Baby "(Salem/ Dikika ) en de juveniele A. africanus " het kind van Taungs "
Er zouden bovendien fragmenten van ulna en hulmerus ) zijn ontdekt van een 12 tot 18 maanden oude "baby" ... fossielen die eerst verkeerdelijk aan een sabeltandkat werden ttoegeschreven UPDATE / (tsjok45) op Australopithecus SEDIBA
Dikika baby, a three-year-old from the dawn of humanity. Her discovery holds clues to the origin of childhood
Taung Child is the fossilized skull of a young Australopithecus africanus individual. It was discovered in 1924 by quarrymen working for the Northern Lime Company in near Kimberley, South Africa and discovered when one of Raymond Dart's colleagues spotted a few bone fragments and the cranium on the desk of a Lime (mineral) worker. The skull seemed like an odd ape a creature sharing human traits such as eye orbits, teeth, and, most importantly, the hole at the base of the skull over the spinal column (the foramen magnum , indicating a human-like posture. Dart assigned the specimen the name Australopithecus africanus ("southern ape of Africa"). This was the first time the word Australopithecus was assigned to any hominid. Dart claimed that the skull must have been an intermediate species between ape and humans but was rejected by the scientific community at the time due to the belief that a large cranial capacity must precede bipedal locomotion
Paleoantropologen zijn al lange tijd op zoek naar een brug tussen primitieve aapmensen( australopithecinen ) en de Homo habilis, de eerste geavanceerde mensensoort.
Homo habilis leefde -2.0-1.6 MY en kwam goed verspreid voor in Afrika Photo: SPL Experts die het nieuw gevonden kind(?) -skelet reeds zagen ( dat hoogst waarschijnlijk deze week nog zal worden officieel gepresenteert ? ) zeggen dat het een waaier aan karakteristieke eigenschappen gemeen heeft met de Homo habilis, een hominem die een sleutelpositie inneemt in onze(veronderstelde) stamboom ...
Nogal wiedes dat deze zuid-afrikaanse wetenschappers daarbij de australopithecus africanus ( = de "gracilis " onder de australopithecinae ) kiezen als de meest waarschijnlijke voorloper ( africanus zit ( volgens hen ) ook in een tijd die van alle australopithecinen het dicht bij de ouderdom van de habilis fossielen ligt )
Het is trouwens niet sinds vandaag dat deze A. africanus wordt vooruitgeschoven door de zuid afrikanen als de meest plausibele groep waaruit de habilis kan zijn geevolueerd ( hieronder proposition 2 ), en dit in tegenstelling tot andere paleantropologen die vooropstellen dat H. habillis afstamt van A.afarensis of nog een oudere hominide ( A. anamensis ) . Africanus is dan( in die tweede en meest aangehangen hypothese ) een afstammeling van diezelfde australopithecinen vooroudergroep als waaruit de Habillis voortkwam .... (hieronder proposition 1)
There are 2 min proposed phylogenies for homo Habillis -both have certain difficulties.
The 1st proposal viewed A. afarensis as the direct ancestor of Homo on one hand and A. africanus on the other, which is then ancestral to the robust australopithecines. The dental similarities between Homo habilis and A. afarensis are simply explained:The former is the direct descendant of the latter and therefore carries many anatomical similarities. Homo habilis also shares some anatomical features with the robust Australopithecines, particular in the cranium. If Homo habilis truly is a direct descendant of A. afarensis, splitting away before the A. africacus A. robustus lineage had begun to develop. The cranial features in common between Homo habilis and the robust Australopithecines must have evolved independently and in parallel.
The second proposal ( de zuid afrikaanse thesis ) viewed A. africanus as the last common ancestor between Homo and the australopithecines. A. africanus having derived directly from A. afarensis.
Grafische voorstelling van de these van de zuid afrikanen
(1) missing link is trouwens een journalisten-term , die werd gelanceerd toen de eerste fossielen van de peking -mens (chou- kou- tien ) zoek bleken te zijn geraakt (="missing" ) tijdens WO II , en waarvan ( officieel) nog slechts afgietsels en foto's bestaan
Sommigen hebben de vondst natuurlijk al de 'ontbrekende schakel' genoemd, maar dat is een leden-begrip dat in de wetenschap niet langer wordt gehanteerd. "De 'ontbrekende schakel' was handig in de tijd dat we vroege fossielen en latere bij elkaar op een rij legden. Toen was het nog makkelijk", zegt paleontoloog Richard Potts. "Nu is er zo'n grote diversiteit aan takken in de menselijke stamboom bekend dat er geen sprake meer is van één bepaalde overgangslijn."
APPENDIX
Sterkfontein, werd ongeveer 20 MY geleden gevormd , werd geëxploreerd in 1800-tiger jaren door prospectors die kalksteen vonden , gebruikt als grondstof voor cement en goud bewerking . Sterkfontein werd ook vlug (h)erkend als de fossielen- schatkist die het is , maar het werd slechts in de 1930tiger jaren overgemaakt aan het wetenschappelijk onderzoek
De kalkgrotten van Sterkfontein zijn al altijd een beroemde en belangrijke vindsplaats geweest van aapmensen
1947, leverde de beroemde schedel van Mrs. Ples . de koosnaam is afkomstig van de toenmalig gebruikte classificatienaam "plesiantropus" ( = bijna-mens )
Mrs. Ples,( wat trouwens ook een mannelijk exemplaar kan zijn ) ouder dan 2 MY , werd later ondergebracht bij de species Australopithecus africanus en behoort tot de beste fossielen van de soort die(tot nu toe ) zijn gevonden ...
recente "artistieke" reconstructie
TM 1512, Australopithecus africanus(was Plesianthropus transvaalensis) Ontdekt door Robert Broom in 1936 te Sterkfontein in Zuid-Africa (Broom 1936). Dit was het tweede autralopithecine fossiel dat gevonden werd. Het bestond uit delen van het aangezicht, de bovenkaak en hersendoos. Fig. 6: Mrs Ples sts 5, "Mrs Ples", Australopithecus africanus Ontdekt door Robert Broom in 1947 te Sterkfontein in Zuid-Afrika. Het fossiel is een zeer goed geconserveerd cranium van een adult. Men heeft meestal gedacht dat het om een vrouw ging, maar recent werd beweerd dat het hier om een man gaat. Het is allezins het beste specimen van de soort A. africanus. Het is ongeveer 2,5 mijloen jaar oud, met een breinvolume van 485 cc. (recent werd beweerd dat de fossielen Sts 5 and Sts 14 (zie volgende vondst) van het zelfde individu afkomstig zijn). Fig. 7: Australopithecus africanus Sts 14, Australopithecus africanus Ontdekt door Robert Broom en J.T. Robinson in 1947 te Sterkfontein (Broom and Robinson 1947). Geschatte ouderdom is ongeveer 2,5 miljoen jaar. Deze vondst bestaat uit een bijna complete ruggengraat, een bekken, enkele ribfragmenten en een deel van een femur van een zeer klein volwassen individu. Het bekken is meer menselijk dan aapachtig, en er is sterk bewijs dat africanus bipedaal liep (Brace et al. 1979), ook al zou de looppas nog niet zo ontwikkeld zijn als bij de moderne mens (Burenhult 1993).
Stw 573, "Little Foot", Australopithecus Ontdekt door Ron Clarke tussen 1994 en 1997 te Sterkfontein in Zuid-Afrika. Geschatte ouderdom is 3,3 miljoen jaar. Dit fossiel bestaat - voorlopig uit vele botten van de voet, been, hand en arm, en een complete schedel. Men denkt dat nog vele botten ingebed zitten in het gesteente. (Clarke & Tobias 1995; Clarke 1998; Clarke 1999)
"Little Foot," werd in het begin ouder dan 4MY geacht ( en daardoor dus een tijdgenoot van anamensis , liggend aan de wortel van het australopithecus genus ...) maar dat werd later eerst teruggebracht naar 2 MY en daarna ( huidige concensus ) op 3,3MY ; daarbij werd dit fossiel ingeschat als een ver doorgeevolueerde aftakking van de anamensis maar tegenwoordig zit little foot weer bij de vroege groep
*Volgens de ontdekker Clark van de fossielen van "Little foot " , was deze laatste , naast de A. afarensis en A. africanus , een derde soort "australopithecus " = en dezelfde als de individuen in Makapansgat en identiek aan Sterkfontein 4 Het StW53 skelet wordt "vollediger " geacht dan dat van Lucy
Fig. 6. Clarke reconstruction of StW 53 male Australopithecus africanus (top left) compared to Sts 5 female A. africanus cast (top right), endocranial casts of StW 53 (middle rowleft) and Sts 5 (middle rowright), basal view of StW 53 Clarke reconstruction (lower left) and Sts 5 cast (lower right). Note broader cranial base in the male StW 53.
The above picture is from: Clarke (2008) Latest information on Sterkfonteins Australopithecus skeleton and a new look at Australopithecus. South African Journal of Science 104, November/December 2008
Habilis in sterkfontein ?
Stw 53, Homo habilis? Ontdekt door Alun Hughes in 1976 te Sterkfontein in Zuid-Afrika (Hughes & Tobias 1977). Geschatte ouderdom is 1,5 tot 2 miljoen jaar. Deze vondst bestaat uit enkele cranium fragmenten incluis tanden. Vele stenen werktuigen werden in dezelfde laag gevonden.
Is ID de wetenschappelijke (sic) uitleg voor creationiisten 150jaar Darwinisme... De evolutietheorie gewikt en gewogen David sorensen en revolutietheorie lalala DE VERRIJZENIS VAN DE JONGE VERDRONKEN KOE » Reageer (21) ID TOVERDOOS OVER SLECHTE ID-EETJES ,RESISTENTIE & TOVERDOCTORS c) OEC d) YEC
Een oeroud spoor Denisova : ZUID SIBERIË DENISOVA - mens
DMANISI AAP OF MENS DE OUDSTE ? » Reageer (1)Nakalipithecus nakayamai (<) Alweer eentje ? ..... De tand des tijds / Heidelberg-mens DE HEUPEN VAN EVA CASABLANCA MAN /erectus Hobbit is aparte soort ? » Reageer (2) NOG EEN BENDE BIJTERS POLONAISE met neanderthaler TANDEN UIT DE QESEM GROT Neanderthaler genoom Mitochondriale Genenkaart van Neanderthaler Xuchang mens
b)Biologie 1.-(EVOLUTIE ) NAS / IM Document 2008 (2) NAS / IM Document 2008 ( 1)
Cambrium & precambrium AVALON GABONESE chips
Evolutie in actie Opmerkelijk snelle adaptaties bij kroatische ruine-hagedissen:
EEN PLUIM VOOR CHINA Geef eens een pootje Pluimgewicht KLEIN DUIMPJE & DE REUS &VEREN Opnieuw gevederde Maniraptor Similicaudipteryx. Aerosteon riocoloradensis
Krokodillen
PAKASUCHUS KAPILIMAI Prestosuchus chiniquensis Terug naar zee viseter
Eritherium azzouzorum LJOEBA Darwinius masillae VLIEGENDE KATTEN ? Vleermuizen ALWEER EEN BELANGRIJK STUK UIT DE LEGPUZZEL Zee-zoogdieren ; Van de wal in de visgronden Indohyus / walvisevolutie Zeehonden-evolutie
*Blauwe en groene ( =nederlandse)teksten zijn meestal aanklikbare links *Engelse Wikipedia teksten verwijzen in de linkerkolom naar verschillende niet-engelse versies van het wikiartikel *Blauwe teksten tusssen "" , zijn voornamelijk ( gedeeltelijke)citaten afkomstig van mensen met andere meningen
Evolutie / Charles Darwin aan de basis: SELECTIE NATUURLIJK DE LEVENSBOOM UITSTERVEN DEEP TIME Biogeografie SEKSUELE SELECTIE Al jaren lang samen CO-EVOLUTIE De economie van de natuur Geleidelijke veranderingen
Unintelligent design:
IP Theorie Ons gebit , De appendix, Geboorte, De weg van het zaad , Nervus Laryngeus Recurrens, DNA , 75 mistakes , Het boek
Unintelligent design (1): Rechtop lopen Tomaso over het oog , oogspieren , Unintelligent Design (5): ZWEETVOETEN Unintelligent design (6): Vitamine C Unintelligent design (8): Kuitspieren
Unintelligent design (1): Rechtop lopen
A view across the Cradle of Humankind 
Photograph by David Brill.
Hoofdonderzoeker
recente "artistieke" reconstructie 
Tomaso schrijft over 
Dat is niet bepaald een probleem voor evolutie.
De grens tussen de soorten moet ergens getrokken worden.
Dit was overigens ook de consensus onder wetenschappers zo'n jaar of dertig geleden. Toen sprak men al van Homo sapiens neanderthalensis Ook op http://en.wikipedia.org/wiki/Neanderthal_man , valt te lezen dat: "Neanderthals are either classified as a subspecies of humans[...]or as a separate species [...]"
zie ook ---> over het inschatten/ herkennen van echte wetenschappelijke controversies :
http://anticreato.multiply.com/notes/item/19