Dit blog is een onderdeel van EVODISKU WAT IS DE BEDOELING EN WAAR STAAT DIT BLOG VOOR
****Wie meent dat alles inmiddels wel over de evolutietheorie gezegd is en dat de discussie gesloten kan worden, ziet over het hoofd dat de wetenschap niet stil staat.
***Wie meent dat inmiddels het creationisme definitief het pleit heeft verloren en dat de discussie gesloten kan worden , ziet over het hoofd dat het "creationisme" is geevolueerd ( en zal evolueren ) in nieuwere mimicrytische vormen( meme-complexen ) zoals bijvoorbeeld het ID(C)
***Dit blog is speciaal opgezet om de aktualiteit binnen het evolutie-creationisme debat te volgen en van kommentaren te voorzien ... waartoe de lezers zijn uitgenodigd bij te dragen ...
Let echter wél op het volgende :
"Je bent een rund als je hier met religie stunt " ....
08-09-2007
Pluimgewicht
Alweer een nieuw fossiel over de dino-vogel connectie ?
Onder de voorouderlijke groep van de vogels (in de familie van de theropoda ) kwamen kleinere specimens voor , zoals deze fossiele dinosaurus van 70 centimeters , die in het zuiden van de Gobiwoestijn (Mongolië )werd ontdekt, aantoont "miniaturisatie gaat vooraf aan het verschijnen van nieuwe manieren van voortbeweging of van andere innovaties (bij bepaalde dinosauriers en hun afstammingslijnen ) die uiteindelijk het vliegvermogen evolueerden "
Zie verder ook mijn vorige blog over dino-vogels ; KIP ZONDER KOP ? (<klik)
Mahakala omnogovae,____ die naar één van beschermgoden uit het Tibetaanse boeddhisme werd gedoopt____, leefde minstens 80 miljoen jaren geleden , in het krijt , ( zoals werd verklaard door Alan Turner (American Natuurhistorisch museum of Natural History, NY) en zijn collega's in het tijdschrift science van vrijdag 7 spetember 2007 De kleine omvang van deze Theropode toont aan dat de `' miniaturisatie'' bij de dinosaures zich reeds lange tijd voor de evolutie van het vliegen heeft voorgedaan, in tegenstelling tot de opvatting dat de verkleining van de lichaamsafmetingen vaak als één van de laatste etappes voor het verschijnen van de daadwerkelijke vlucht wordt beschouwd.
Door opnieuw de evolutie van de lichaamsafmetingen (gedurende de ontwikkeling in het het krijt) in de drie takken ( zie hieronder wiki artikel ) van de Theropoda ___ die worden beschouwd als de meest nabije verwanten van de primitieve vogels____te bekijken ; , merkten Turner en zijn team op dat : voor twee geslachten de omvang met de factor twee of drie werden vergroot terwijl zij in het andere geslacht afnam .
Twee concurrerende ontwikkelings trends zijn dus te onderscheiden
The new dinosaur species, Mahakala omnogovae, is at the base of the dromaeosaurids, one of the two dinosaur lineages most closely related to birds. The other lineage includes troodontids. Credit: copyright Alan Turner
De soort is in 2007 beschreven door Turner. De geslachtsnaam verwijst naar Mahakala, een Dharmapala uit het Tibetaans boeddhisme; de soortnaam naar de provincie Ömnögovi in de zuidelijke Gobi.
Het fossiel bestaat uit holotypeIGM 100/1033, een fragmentarisch skelet met delen van de schedel, ruggegraat en ledematen.
Mahakala was een erg kleine roofsauriër, ongeveer zeventig centimeter lang. Een kladistische analyse wijst uit dat het de meest basale bekende dromaeosauride was, een aanwijzing dat alle Paraves, de groep die de Deinonychosauria (Dromaeosauridae en Troodontidae) en Aves (vogels) omvat, afstammen van een kleine, wellicht vliegende, voorouder, zoals voorspeld door Gregory S. Paul. De vondst is dus niet in overeenstemming met een tot nu toe meer gangbare alternatieve hypothese dat de voorouders van de vogels eerst nog een grotere fase hebben doorgemaakt en afzonderlijk weer naar een kleiner formaat evolueerden.
Een dino met warme vleugeltjes ( een oud artikeltje uit de Morgen over de ontdekking van de dromaeosaurus ) Katrijn Serneels 2001-04-27 Dromaeosaurus ergens tussen vogels en dino's ?
Boeren die in China een spade in de grond staken ontdekten hem. De dromaeosaurus waarop ze stootten was niet alleen een hoopje botten, maar er zat ook vel over zijn been. En veren, tot de grote verbazing van paleontoloog Mark Norell.
'Deze vondst verandert voorgoed mijn visie over hoe deze prehistorische dieren leefden', zegt dr. Norell. Want de eerste veren bij dino's waren niet gemaakt om te vliegen, maar voor koude winternachten.
Hij lijkt wat op een eend met een lange staart en een waterhoofd. Maar de dromaeosaurus die 130 miljoen jaar geleden de dood vond in Chinese grond, was geen makke eend, maar een roofdier. Net naast zijn linkervoet spartelt vandaag nog steeds een versteende vis.
De dromaeosaurus was een kleine, maar snelle dino. Hij jaagde op twee benen zoals de Tyrannosaurus Rex, maar de vorm van zijn botten, al zijn ze niet geschikt om mee te vliegen, doen heel sterk denken aan hoe vogelbotten er vandaag uitzien.
"Op deze dromaeosaurus zat ik te wachten," zegt professor Ji Quang van de Chinese Academie van Geologische Wetenschappen, die samen met Mark Norell in Nature de geheimen van de dromaeosaurus onthulde.
Want eerder waren er al wel dino's ontdekt met een hoopje veren in de buurt, maar nooit zaten ze vast aan zijn vel. Dus dachten paleontologen eerder aan een ongelukkig vogeltje dat ten prooi gevallen was aan de roofzuchtige dino, dan aan een dino met veren.
"Maar nu staat het onomstootbaar vast dat dino's die niet konden vliegen, ook een verendek hadden."
De dino had zijn veren ook niet nodig om te vliegen, maar om de overgang van koudbloedig naar warmbloedig wezen te maken.
"Moderne vogels zijn warmbloedig en hun veren spelen een belangrijke rol om hen warm te helpen houden," zegt dr. Mark Norell. "Het lijkt me aannemelijk dat dino's die niet konden vliegen, een primitieve vorm van veren ontwikkelden op dezelfde moment dat ze warmbloedig werden. Dus kunnen we ervan uitgaan dat kleinere dino's zoals deze dromaeosaurus en zelfs grotere en recentere soorten zoals de Tyrannosaurus Rex een lichaam met verendek nodig hadden om hun lichaamstemperatuur op peil te houden."
De dromaeosaurus is de eerste dino waar je kunt zien hoe de veren in zijn vel waren ingeplant, maar het is niet de eerste dromaeosaurus die gevonden is.
Al bij eerdere vondsten in Madagascar, Mongolië, Patagonië en Spanje ontdekten wetenschappers gelijkenissen met vogels. In de vleugel van de moderne vogel zitten vandaag nog steeds drie botjes van reptielenpootjes verborgen. Ook de scherpe vorm van de snavel, en de drie tenen in hun vogelpootje, die trots naar voren wijzen, zijn een onmiskenbare erfenis van dino's.
Van alle dinosaurussen ( die gevonden waren tot 2001)staat de dromaeosaurus het dichtst bij de vogels. En dankzij de vondsten van de laatste jaren zijn er meer dan honderd anatomische gelijkenissen ontdekt tussen de theropoden, de klasse dino's waartoe de dromaeosaurus behoort, en de vogels.
dr. Norell. "Nu weten we dat de theropoden er in een verder stadium van evolutie niet uitzagen als gigantische hagedissen, maar eerder als rare vogels."
Het idee dat dino's en vogels familie zijn, is nog maar twee eeuwen jong. Thomas Henry Huxley ontdekte rond 1850 iets vreemds toen hij vogels aan het observeren was.
Al heeft een dinosaurus geen snavel, de vorm en inplanting van zijn scherpe tanden deden Huxley verdacht veel aan vogelbekjes denken. En toen hij ook de vorm en structuur van hun botten begon te vergelijken, groeide bij hem het vermoeden dat de dino misschien de grootvader van de vogel was.
^ Czerkas, S.A., and Yuan, C. (2002). "An arboreal maniraptoran from northeast China." Pp. 63-95 in Czerkas, S.J. (Ed.), Feathered Dinosaurs and the Origin of Flight. The Dinosaur Museum Journal 1. The Dinosaur Museum, Blanding, U.S.A. PDF abridged version
^ Norell, M.A., Clark, J.M., Turner, A.H., Makovicky, P.J., Barsbold, R., and Rowe, T. (2006). "A new dromaeosaurid theropod from Ukhaa Tolgod (Omnogov, Mongolia)."American Museum Novitates, 3545: 1-51.
^ Sereno, P. C., McAllister, S., and Brusatte, S. L. (2005). "TaxonSearch: a relational database for suprageneric taxa and phylogenetic definitions." PhyloInformatics, 8: 1-21.[1]
De PILTDOWN -KIP (De Morgen )
Een belangrijke gebeurtenis was in die jaren ook de ontmaskering van een frauduleus fossiel .... Archaeoraptor liaoningensis: Archaoraptor fraude " National Geographic's Major Embarrassment."
Lichaam is van uitgestorven vogel, staart van kleine dino Een uitgestorven visetende vogel is door paleontologen geïdentificeerd als het onbekende lichaam van het fossiel dat ooit bekendstond als een transitie( missing link volgens de crea's ) tussen dinosaurussen en vogels. Wetenschappers hebben onomstotelijk bewezen dat het fossiel van de Archaeoraptor,met de staart van een dinosaurus en de gevederde vleugels van een vogel, wel degelijk een samenvoegsel was van twee of meer verschillende fossielen, aan elkaar gekleefd met stevige lijm. Wetenschappers leggen bedrog met fossiel bloot The Independent/ London / Steve Connor/ De Morgen 2002-11-23 the Piltdown-chicken
Het fossiel kwam in 1999 aan de oppervlakte toen het magazine National Geographic een artikel publiceerde over de ontdekking en haar wetenschappelijke waarde. Meerdere paleontologen zouden bereid zijn om te sterven voor zo'n vondst, klonk het. Al vlug echter verwerd de Archaeoraptor van "enige, echte ontbrekende schakel in de complexe keten die dinosaurussen met vogels verbindt" tot 'Piltdown-kalkoen', een verwijzing naar de bekendste vervalsing in de paleontologie. Een team onder leiding van doctor Zhonghe Zhou van het Chinese Instituut van Paleontologie en Paleontropologie van Gewervelden in Peking heeft nu definitief een einde gemaakt aan de controverse. De uitgestorven vogelsoort die gebruikt was om de chimaera te creëren, is geïdentificeerd. In een studie, verschenen in het blad Nature, zegt doctor Zhou dat het lichaam van de Archaeoraptor eigenlijk dat van de Yanornis, een uitgestorven visetende vogel, is, gecombineerd met de staart van een kleine vleesetende dinosaurus van de groep van de dromaeosaurussen. "Het lichaam van de Archaeoraptor, die volgens ons onderzoek nu zeker uit twee verschillende delen van twee verschillende soorten bestaat, is typisch voor de visetende vogel", aldus de wetenschappers in Nature. De Archaeoraptor was 'ontdekt' in de noord-oostelijke provincie Liaoning door een van de vele boeren die daar geregeld fossielen van dinosaurussen opgraven. Volgens Zhou was de verleiding om het fossiel een langere staart te geven wellicht te groot. "Waarschijnlijk is dit specimen samengesteld door een Chinese boer die op die manier hoopte om het fossiel completer te doen lijken, om het zo voor een hogere prijs te kunnen verkopen." Het fossiel werd uit China gesmokkeld en belandde uiteindelijk in Amerika, waar een privé-verzamelaar het kocht voor 80.000 dollar. Het bleek het perfecte voorbeeld te zijn van een wezen dat half dinosaurus, half vogel was en groeide uit tot het ikoon van de evolutionaire overgang tussen de twee. Maar kort nadat de artikels gepubliceerd waren, werd op dezelfde site in China de andere helft van de steen waarin het bewuste fossiel zat, gevonden. "Dat deel, waarin de staart en andere beenderen bewaard waren gebleven, bewees overduidelijk wat sommigen al vermoedden: de Archaeoraptor was inderdaad een samengesteld fossiel", zegt Zhou.De staart van het fossiel werd geïdentificeerd als die van een Microraptor, een van de kleinste vleesetende dinosaurussen, die mogelijk in bomen leefde. De andere helft is nu dus geïdentificeerd als de Yanornis martini, die in diezelfde periode leefde, zo'n 115 miljoen jaar geleden. " Met de publicatie van deze studie is de identiteit van de beruchte Archaeoraptor eindelijk duidelijk. We kunnen nu met andere woorden zeker stellen dat hij was samengesteld uit de staart van de kleinste niet-vliegende dinosaurus, de Microraptor, en de middelgrote vogel Yanornis", zegt Zhou Deze ontmaskering, zegt doctor Zhonghe Zhou van het Chinese Instituut van Paleontologie en Paleontropologie van Gewervelden in Peking , brengt eerdere vondsten die duidelijk wijzen op een link tussen dinosaurussen en moderne vogels niet in diskrediet. "Helemaal niet. Eerder dit jaar bijvoorbeeld hebben we een zeer primitieve vogel, de Jeholornis, beschreven. Hij had een dromaeosaurus-achtige staart en heel wat eigenschappen die erop wezen dat hij kon vliegen", zegt Zhou. "Ondanks de onthulling van de Archaeoraptor zijn er nog voldoende geloofwaardige bewijzen die de dino-vogellink ondersteunen." Toch is het bedrog al uitgebuit door religieuze fundamentalisten die erop uit zijn elk bewijs van het "darwinisme "te ondermijnen. Zhou: "De belangrijkste les die we uit dit verhaal kunnen onthouden, is dat het illegale en niet-wetenschappelijk verzamelen en smokkelen van fossielen de paleontologie geen goed doet. We kunnen nooit te voorzichtig zijn in wetenschappelijk onderzoek."
In 1996 werd in China een zogenaamde "gevederde dinosaurus" gevonden. Hij kreeg de naam Sinosauropteryx prima.(China's Feathered Dinosaur 1999 Peabody Museau of Natural History, Yale University)
John Ostrom (van Yale )is de auteur van de theorie( 30 jaar geleden geformuleerd ) dat vogels afstammen van dinosaurussen Er zijn ondertussen veel rapporten over vondsten van "gevederde dinosaurussen". De vele fossiele vondsten uit China die sindsdien zijn gedaan hebben ervoor gezorgd dat de meeste paleontologen Ostrom gelijk geven. Nog maar enkele tegenstanders hangen een andere theorie aan, die stelt dat vogels al lang voor het ontstaan van de dinosaurussen evolueerden, en voortkomen uit primitieve reptielen. Dat vogels en dinosaurussen op elkaar lijken, noemden die tegenstanders bijkomstig: de overeenkomsten ontstonden doordat vogels en theropoden beide op hun achterpoten liepen ( niet door rechtstreekse verwantschap ) .
Ostrom en zijn collega's onderzochten het gevederde fossiel - 'Sinosauropteryx prima' gedoopt, 'eerste Chinese drakenveer' - maar twijfelde zeer aan het idee dat de afdrukken rondom het lichaam wel door veren waren achtergelaten. De Amerikanen hielden het op huidplaatjes van bindweefsel( collageen ) .
Ostrom (en drie andere paleontologen) besloten in 1997 dat de "veren" van de fossiele Sinosauropteryx prima (http://www.dinosaurus.net/nieuws/sinosaur.htm) in werkelijkheid geen " echte " veren waren maar iets anders ....(1) Kort daarop bevestigden Chinese onderzoekers dat idee .....
Niettemin wordt deze ontdekking nog steeds beschreven als "veren" (2) (zeggen creationisten )
Noten bij deze controverse
noot (1)
Het gaat allemaal om proto-veren /Deze zeer eenvoudige veren bestonden uit een eenvoudige twee-vertakte vorm, gelijkaardig aan de secundair primitieve veren van de moderne kiwi.
De Sinosauropteryx, waarvan in 1997 en 1998 in het noordoost-Chinese provincie Liaoning twee bijna complete skeletten zijn teruggevonden, was net als de Archaeopteryx een overgangsvorm tussen reptiel en vogel. Deze soort leefde ± 140 miljoen geleden in China. Het meest spectaculaire aan de vondst van Sinosauropteryx is de zwarte halo die rond het bovenlichaam loopt, van de kop tot aan het eind van de staart en aan de onderzijde van de staart maar ook plukjes over de rest van het lichaam. Bij vergroting lijkt deze halo te bestaan uit kleine zwarte haarachtige structuren, waarschijnlijk hol, van ongeveer 40 mm lengte. Omdat de haarachtige structuren door elkaar heen lopen zijn zij bij leven waarschijnlijk zacht en plooiend geweest. Zeker nog geen echte veren maar misschien een soort van proto-veren, ook al omdat veren waarschijnlijk als zulke haarachtige structuren moeten zijn ontstaan.
Het dier had ongeveer de grootte van een kalkoen en was van kop tot staart ± 70 cm lang, had een zeer lange staart, en langs de nek, rug en staart een donkere band van met een vezelige structuur. Volgens de onderzoekers was dit de afdruk van een donzige huidbedekking: korte dikke haren, die net als nagels waren opgebouwd uit keratine. "Protoveren" noemden ze die.; een eerste ontwikkeling van reptielschubben naar vogelveren. Ze waren tussen de 4 en 40 cm. lang en hadden zich ontwikkeld uit haarvormige structuren op de reptielenhuid. Deze protoveren hadden waarschijnlijk een isolerende functie en moesten de lichaamstemperatuur op peil houden.
De Sinosauropteryx was volgens de onderzoekers nauw verwant met de Compsognathus, waarvan in Duitsland en Frankrijk fossielen zijn opgegraven van ± 147 miljoen jaar oud. Maar deze eerste Chinese vondst was niet duidelijk genoeg: al tijdens de persconferentie merkte een journalist op: "Ik zie die veren niet". Daarna volgde ook uit wetenschappelijke hoek soms smalende kritiek. De collageenvezels in de staart van een zeeslang kunnen ook een pluizige structuur achterlaten die verdacht veel lijkt op de huidbedekking van Sinosauropteryx. In een fossiel is het vaak moeilijk om de exacte begrenzing van het lichaam te bepalen, dus misschien zaten de "veren" niet op, maar onder de huid. De echte voorouder van Archaeopteryx is dus nog steeds niet gevonden en kunnen de theropoden ook nog steeds niet definitief worden gekoppeld aan de vogels.
Laatst bijgewerkt: 27-10-06
Er doken echter IN 2007 nieuwe belangrijke ontwikkelingen / nieuwe studies , op in verband met deze controversebij het bestuderen van eennieuw ontdektfossiel van deze soort
A new Chinese specimen indicates that protofeathers in the Early Cretaceous theropod dinosaur
Sinosauropteryx are degraded collagen fibres
Theagarten Lingham-Soliar
1,*, Alan Feduccia2 and Xiaolin Wang3
1
Biological and Conservation Sciences, University of KwaZulu-Natal, Private Bag X54001, Durban 4000, Republic of South Africa2Department of Biology, University of North Carolina, Chapel Hill, NC 27599-3280, USA3Institute of Vertebrate Paleontology and Paleoanthropology, Chinese Academy of Sciences,PO Box 643, Beijing 100044, China
Alleged primitive feathers or protofeathers in the theropod dinosaur
Sinosauropteryx have potentially profound implications concerning feathermorphogenesis, evolution of flight, dinosaur physiology and perhaps even the origin of birds, yet their existence has never been adequately documented. We report on a new specimen of Sinosauropteryx which shows that the integumental structures proposed as protofeathers are the remains of structural fibres that provide toughness. The preservation in the proximal tail area reveals an architecture of closely associated bands offibres parallel to the tails long axis,which originate fromthe skin. In adjacentmore exposed areas, the fibres are short, fragmented and disorganized. Fibres preserved dorsal to the neck and back and in the distal part of the tail are the remains of a stiffening system of a frill, peripheral to the body and extending fromthe head to the tip of the tail.These findings are confirmed in the holotype Sinosauropteryx and NIGP 127587. The fibres show a striking similarity to the structure and levels of organization of dermal collagen. The proposal that these fibres are protofeathers is dismissed.
Keywords:
theropod; Sinosauropteryx; collagen; protofeather
Merk op dat Alan Feduccia, een fervent opponent van de "birds are dinosaurs" hypothese, coauteur is. Al in 1999 in z'n boek "The Origin and Evolution of birds"http://yalepress.yale.edu/yupbooks/book.asp?isbn=9780300078619 ; kwam hij tot dezelfde conclusie, nl. dat het hier om collageenvezels in de huid zou gaan. Het laatste woord zal hierover nog wel niet gesproken zijn.
Creationisten babbel in verband met deze controverse :
( Sommige creationisten zeggen ongeveer ) : " .... Het lijkt mij, dat hiermee de evolutie toch definitief is weerlegd, en dat aangetoond is hoe wetenschappers samenzweren om een loopje met de waarheid te nemen...."
*Dat zou de creationistische strategie kunnen worden ( van sommige simplistische doorsnee creationisten zoals op het net is te lezen ) om de resultaten van deze studies zo te interpreteren. In werkelijkheid gaat het om een poging tot de weerlegging van een deelhypothese door mensen die allang de afstamming van de vogels uit de groep der Compsognathidae (< klik) betwisten . ( niet om de weerlegging van de theorie die de vogels van de compognathidae laat afstammen en nog veel minder om een falsificatie van de evolutietheorie ) .
Gezien de basale fylogenetische positie van Sinosauropteryx (Coelurosauria, Compsognathidae) kun je hooguit concluderen dat bewijs voor een vederachtige lichaamsbedekking op dat niveau nog ontbreekt. Bij latere dino's (bv. Microraptor) vinden we onmiskenbare veren http://en.wikipedia.org/wiki/Microraptor
*Ik zou trouwens ook niet weten waarom dit een probleem zou opleveren voor de evolutietheorie. Er is namelijk meer dan zat ander bewijs.
* De evolutietheorie is in zijn algemeenheid nog steeds wat hij ongeveer honderdvijftig jaar geleden was toen Darwin hem opschreef, gebaseerd op variatie en "survival of the fittest" De stellingen die niet juist blijken te zijn( zoals hier alweer ) , gaan over details, Als wetenschappers een discussie hebben over de precieze diameter of de precieze massa van de aarde, concludeer je daar toch ook niet uit dat de laatste stelling bij de "rondheidstheorie" niet de juiste is?
Er is geopperd dat protoveren misschien zijn ontwikkeld om HET LICHAAM WARM TE HOUDEN ...
Bovendien zijn Vogels(net als zoogdieren ) diersoorten die in staat zijn hun lichaamswarmte te behouden
Was sinoseuropteryx koudbloedig ?
Dit artikel behandelt de vraag of dinosauriërs warmbloedig (endotherm) of koudbloedig (ectotherm)waren. Dat heeft gevolgen voor de activiteit die dieren kunnen ontwikkelen, met name als de buitentemperatuur laag is. Geciteerd wordt uit het werk van de onderzoeker Ruben uit Oregon, die meent te hebben aangetoond dat ze ectotherm waren, hoewel ze door het leven in een vrij warm klimaat en door hun enorme afmetingen toch vaak een redelijk hoge temperatuur bezeten zullen hebben. De schrijver zet vraagtekens bij de opvattingen van Ruben.
......Het Oregonteam onderzocht (ook )de longstructuur van Sinosauropteryx, de gefossiliseerde zachte weefsels hielpen het team bij hun conclusie dat Sinosauropteryx een relatief simpele krokodilachtige longstructuur bezat waardoor het dier niet in staat zou kunnen zijn geweest te voldoen aan de benodigde hoeveelheid gasuitwisseling welke nodig is voor een leven als een endotherm.
Volgens Ruben is het niet noodzakelijk dat zij de zelfde zuurstofconsumptie of -activiteit bezaten als moderne hagedissen. "Zij kunnen er iets tussenin hebben gehad. Maar dit bewijs schijnt de mogelijkheid van een endothermisch bestaan van dinosauriërs uit te sluiten ".....
Kip en dinosaurus ?
(vrt nieuws / ma 23/04/07 - ) De Tyrannosaurus rex, een van de bekendste dinosaurussen, is waarschijnlijk een verre voorouderlijke verwant van de kip. Dat blijkt uit onderzoek aan de North Carolina State University in Raleigh.
In wetenschappelijke kringen bestaat al langer de hypothese dat deze angstaanjagende vleeseter een prehistorische verwante voorloper van de moderne vogelsoorten is.
(Belga)
Analyses van uitzonderlijk bewaard gebleven eiwitten uit een 68 miljoen jaar oud bot van een Tyrannosaurus rex hebben nu aangetoond dat dit eiwit, een collageensoort, een structuur heeft die lijkt op een eiwit dat in kippen wordt aangetroffen.
Collageen is een vezelachtig, elastisch eiwit dat in de cosmetische industrie wordt gebruikt als huidverjonger. Het eiwit was bewaard gebleven in een bot dat in 2003 in de Amerikaanse staat Montana onder duizend kubieke meter gesteente werd aangetroffen.
De aminozuursequenties in het eiwit lijken op die van kippencollageen en doen ook denken aan bepaalde eiwitten in kikkers en watersalamanders, aldus de onderzoekers.
UPDATE:!!!! Zacht dinosaurus weefsel betwist
(BART KLINK ; ) http://evolutie.blog.com/1691348/
In het gerenommeerde tijdschrift Science (13 april 2007) staan twee interessante artikelen over weefsel dat verkregen is uit bot van misschien wel de meest beroemde dinosaurus: de Tyrannosaurus rex (Schweitzer et al., 2007; Asara et al., 2007). Wat het zo bijzonder maakt, is dat het weefsel bewaard is gebleven gedurende 68 miljoen jaar. Het gaat dan ook niet om compleet of onaangetast weefsel, maar om zeer fragmentarisch materiaal dat met zeer geavanceerde technieken ontrafeld kan worden.
UPDATE:!!!! Zacht dinosaurus weefsel betwist
Het weefsel waar het om gaat is collageen, de voornaamste proteïne (eiwit) waaruit bindweefsel is opgebouwd. Het collageen is van het type I, wat het meest voorkomende type is. Dit type komt onder andere voor in littekenweefsel, pezen en botten. De onderzoekers hebben dit bindweefsel weten te verkrijgen uit het femur van de T-rex. Dit bot, beter bekend als het dijbeen, zit in het bovenbeen van alle vierpotigen (tetrapoden, waartoe ook de mens behoort), met uitzondering van de vierpotigen die hun achterpoten in de loop van de evolutie weer verloren hebben (waaronder slangen en walvisachtigen).
Lange tijd is gedacht dat het fossilisatieproces al het organisch materiaal zou vernietigen, maar dit blijkt soms niet het geval te zijn. Zo is het onderzoekers een tijd geleden onder andere al gelukt om zeer fragmentarisch DNA-materiaal te winnen uit Neanderthalerfossielen. Het was tot voorheen echter nog nooit gelukt om organisch materiaal te winnen uit fossielen die zo oud zijn als het betreffende Tyrannosaurusfossiel. De auteurs geven verscheidene mogelijke redenen waarom dit collageen zo lang behouden is gebleven. Eén van die redenen is dat collageen een relatief robuuste structuur is, veel robuuster dan bijvoorbeeld DNA. Omdat er geen DNA (laat staan het hele genoom) voorhanden is, blijft het nog steeds onmogelijk om een complete dinosauriër tot leven te wekken (zoals in de film Jurassic Park).
Wat echter wel mogelijk is, is om de structuur van het Tyrannosauruscollageen te vergelijken met dat van hedendaagse dieren waarvan de collageenstructuur bekend is. De onderzoekers hebben het collageen van de T-rex onder andere vergeleken met dan van de alom bekende kip (Gallus gallus), een kikker (Xenopus laevis) en een watersalamander (Cynops pyrrhogaste). Hieruit bleek dat het collageen van de Tyrannosaurus het meest lijkt op dat van de kip en in iets mindere mate op dat van de kikker en watersalamander. Dit is voor leken misschien een verrassing, maar voor de meeste evolutiebiologen niet.
Het is namelijk al lange tijd bekend dat vogels erg lijken op een bepaalde groep dinosauriërs, de Theropoda. De Tyrannosuarus behoort tot deze groep, net als de tevens bekende Velociraptor. De meeste experts zijn het er ook over eens dat vogels hun oorsprong hebben in deze groep dinosauriërs (Padian & Horner, 2002; Zhou, 2004; Benton, 2005). Deze opvatting heeft steeds meer onderbouwin
Vogelevolutie Over de oorsprong van vogels uit reptielachtige voorouders.
Een artikel van Tim Spaan en J.L.G Arts.
Een tijdlang zijn de meningen verdeelt geweest over welke groep reptielen gestalte heeft gegeven aan de klasse der vogels, een minderheid heeft gedacht dat vogels uit de groep reptielen zijn ontstaan die naar de krokodillen leidt (crocodylomorphen). Veruit de meerderheid heeft echter een geheel andere groep op het oog, namelijk de dinosaurirs. Eerst iets over de andere hypothesen:
De Thecodont hypothese In 1926 werd Gerhard Heilmanns boek The Origin of Birds gepubliceerd. Dit boek was het resultaat van een zeer uitgebreid onderzoek van de vogelbiologie, inclusief anatomie, embryologie, spierkunde, vleugelonderzoek, paleontologie en vele andere onderwerpen. Heilmann kwam tot de conclusie dat theropode dinosaurirs de meeste overeenkomsten bezaten van alle fossiele groepen tot Archaeopteryx en andere vogels, maar omdat theropode dinosaurussen geen sleutelbeen zouden hebben verwierp hij deze groep als directe voorouders. Hij concludeerde dat de afkomst van vogels moet hebben gelegen bij de meer basale Archosaurirs misschien bij vormen die verbonden zijn aan Ornithosuchus of Euparkeria, welke wel sleutelbeenderen bezaten. Sinds die tijd zijn er echter wl dinosaurirs ontdekt die sleutelbeenderen hebben, onder andere in de familie der Ceratosaurirs bij Coelophysis en Segisaurus, en een volledig gevormd vorkbeen is recentelijk ontdekt in de theropode Allosaurus, en van tyrannosauriden tot Velociraptor, Oviraptor en Ingenia. Sinds Heilmann hebben andere paleontologen geprobeerd de thecodont-hypothese te bewijzen, maar zonder veel succes. Geen enkele specifieke basale-archosaurir is kandidaat voor een direct voorouderschap of het dichtstbijzijnde bekende dier tot vogels. De thecodonte oorsprong van vogels staat zwaar onder druk omdat er geen verdediger van de thecodonte oorsprong er in is geslaagd een cladogram te maken die hun hypothese geheel of gedeeltelijk ondersteund.
De Krokodilomorphen hypothese De aanhangers van deze hypothese denken dat de voorouders van vogels zijn ontstaan in de familie van de krokodillen, maar voordat ware krokodillen zich ontwikkelden. Inderdaad vinden we binnen de groep van sphenosuchische krokodylomorphen, dus buiten de Crocodylia, de meest ontwikkelde vogelkenmerken. A.D. Walker was de voornaamste aanhanger van deze hypothese, hij baseerde zijn bevindingen op zijn gedetailleerde studies van de hersenpan, schedelbeen, oorregio en andere kenmerken in Sphenosuchus, een krokodylomorph uit de Late Jura van Zuid Afrika. Zijn mening werd grotendeels ondersteund door L.D. Martin en zijn studenten, hoewel zij probeerden te bewijzen dat vogels afstammelingen waren van zowel echte krokodillen als krokodylomorphen. Veel van de gevonden overeenkomsten zijn juist geanalyseerd maar bleken veel voorkomend te zijn onder Archosaurirs of gelijktijdig te zijn ontwikkeld in bepaalde krokodillen en vroege vogels (maar niet present in de gehypnotiseerde gezamenlijke voorouder van beide groepen). Wederom kan tot op de dag van vandaag met al het geleverde bewijs geen cladistisch bewijs worden overlegd dat een krokodylomorphische afkomst van vogels ondersteund.
Dinosaurirs Nu zowel thecodonten als krokodilomorphen als voorouders van vogels niet erg overtuigend meer zijn lijkt de oorspronkelijke conclusie van Gerhard Heilmann, volgens welke de therapode dinosaurirs de meeste overeenkomst vertonen met vogels, de juiste. Met nieuwe ontdekkingen die de laatste tien jaar zijn gedaan is gebleken dat verschillende leden binnen de familie der maniraptora, die wordt onderverdeeld in de families der Dromaeosauridae, Oviraptora, Avialae en Therizinosauridae, grote overeenkomsten vertonen met vogels. Allereerst zijn er tussen de maniraptora al een groot aantal overeenkomsten in de structuur van het skelet, waarvan dit de meest in het oog springende zijn:
de pubis is van een naar voren gerichte positie veranderd in een naar achteren gerichte positie
verlengde armen, handen en tenen
grote openingen voor de ogen
een speciaal polsgewricht
holle beenderen (misschien in verbinding met de longen)
3 vingerige hand, voet met vier tenen waarvan 3 tenen gebruikt worden om te lopen
kleinere, achter door pezen verstijfde staart
verlengde middenvoetsbeentjes
S-vormige lange nek
teenganger
samengegroeid borstbeen en sleutelbeen
enkel, die alleen naar voren en naar achter beweegbaar is
schouder die ook zijwaartse en op en neergaande (vleugel) bewegingen toelaatVerder zijn de maniraptora behalve vogels de enige groep dieren die over veren beschikken (Uitgezonderd Sinosauropteryx en Dilong paradoxus) wel dinosaurirs, maar geen maniraptors.), een tiental soorten uit elk van de onderfamilies zijn aangetroffen met fossiele veren, waaronder Microraptor, Beipiaosaurus, Epidendrosaurus en meer. Tevens zijn er maniraptors ontdekt die in een zelfde positie sliepen als moderne vogels, natuurlijk de recentelijk ontdekte Mei, maar ook Sinornithoides is in een dergelijke positie aangetroffen. Tenslotte is ook het feit dat een skelet van de Oviraptor Citipati in een broedhouding over haar nest is gevonden een aanwijzing dat maniraptors niet alleen in skeletstructuur maar ook in gedrag overeen komen met vogels.De conclusie mag duidelijk wezen, dinosaurirs uit de familie maniraptora vertonen veruit de meeste overeenkomst met vogels. In het volgende gedeelte zullen we de bewijzen voor het daadwerkelijke ontstaan van vogels uit maniraptors evalueren. De evolutie van vogels. Het op fylogenetische wijze rangschikken van de voeten van dinosaurirs levert het volgende cladogram op:De rode stippen geven het tijdstip weer waarop de gemeenschappelijke voorouder van vogels en de verschillende families dinosaurirs leefde. Er is een zekere evolutieve ontwikkeling merkbaar, het verbazende is dat exact dezelfde ontwikkeling plaatsvind in de embryo's van moderne vogels.Een andere aanwijzing is de staart. Je ziet dat hoe dichter de dinosaurussen bij vogels staan, hoe minder staartwervels er zijn. Om tot Aves gerekend te kunnen worden mag de staart niet langer zijn dan 25-26 wervels. Bij primitieve theropoden (ceratosauria) zien we zo'n 50 staartwervels en bij coelurosauria niet meer dan 40. Als we verder bij de vogels komen zien we dat de staart minder beweeglijk wordt. Het zogenaamde transition point komt steeds dichter bij het begin van de staart te liggen. Dit punt geeft de overgang aan van de beweeglijke staartwervels naar de onbeweeglijke staartwervels. Dit komt overeen met het eindpunt van de chevronbeentjes, dit zijn de doornachtige uitsteeksels onder de staartwervels. Bij de wat modernere vogels vergroeien de staarwervels geheel en vormen de voor vogels zo karakteristieke Pygostyle. Bij embryos bestaat de staart trouwens nog uit losse wervels die pas later vergroeien.Tenslotte de heupen, Dinosaurirs worden op basis van hun heupen in 2 groepen verdeeld, de Saurischia (Hagedis-heupen) en Ornithischia (Vogel-heupen). Nu behoren de voorouders van de vogels niet tot de Ornithischia maar tot de Saurischia. Echter zoals je kunt zien verplaatst de (met groen aangegeven) pubis (schaambeen) zich telkens wat naar achteren om uiteindelijk een vogelachtige heup te vormen.Dit zijn dus de voornaamste evolutieve ontwikkelingen diezijn waar te nemen binnen de fossielen van dinosaurirs en vogels. Er zijn nog meer van dergelijke ontwikkelingen waar te nemen zoals; de sleutelbeenderen die vergroeien en zo de furcula vormen. Eerst was de gehele kaak gevuld met tanden, vanaf de tetanurae zitten de tanden alleen nog voor de oogkassen en langzamerhand vermindert het aantal tanden tot aan de eerste vogels waarbij de tanden kleiner werden en later zelfs geheel verdwenen. De herseninhoud nam geleidelijk aan toe maar groeide pas explosief bij de vogels. Voor het geval je het patroon van zulke ontwikkelingen zou willen toeschrijven aan toeval is het belangrijk te beseffen dat in veel gevallen de ontwikkelingen tevens worden teruggevonden in de embryonale ontwikkeling van moderne vogels, zoals al eerder werd vermeld, en daardoor de kans op toeval vrijwel nihil is. De Dinobirds. Er is een behoorlijk goede set met fossiele overgangsvormen tussen dinosaurirs en vogels bekend, hier volgen de meest in het oog springende:SinosauropteryxHet meest spectaculaire aan de vondst van Sinosauropteryx is de zwarte halo die rond het bovenlichaam loopt, van de kop tot aan het eind van de staart en aan de onderzijde van de staart maar ook plukjes over de rest van het lichaam. Bij vergroting lijkt deze halo te bestaan uit kleine zwarte haarachtige structuren, waarschijnlijk hol, van ongeveer 40 mm lengte. Omdat de haarachtige structuren door elkaar heen lopen zijn zij bij leven waarschijnlijk zacht en plooiend geweest. Zeker nog geen echte veren maar misschien een soort van proto-veren, ook al omdat veren waarschijnlijk als zulke haarachtige structuren moeten zijn ontstaan. De families der ornithomimosaurirs, therizinosaurirs, en oviraptors.De oviraptor Caudipteryx had een reeks veren aan zijn staart en armen. Ook op de therizinosaurir Beipiaosaurus zijn veren gevonden. In deze families van dinosaurirs worden verschillende vogelachtige kenmerken gevonden zoals al eerder beschreven. De families der Deinonychosaurirs. (troodons and dromaeosaurirs)De zusterfamilie van vogels. De meest primitieve troodon, Sinovenator, is al erg vogelachtig. De troodon Byronosaurus, heeft tanden die identiek zijn aan die van tandendragende vogels. De meest primitieve dromaeosaurir Microraptor was tevens de meest vogelachtige, het was een klein boombewonend dier met veren aan zijn armen, benen en staart. Tenslotte had Sinornithosaurus behalve een verenpak een zeer vogelachtige schedel. ProtarchaeopteryxProtarchaeopteryx is tot nu toe bekend van twee individuen die samen bijna een compleet skelet vormen. Hoewel van dezelfde grootte als Sinosauropteryx, had dit dier een kleinere staart, maar langere armen en grijpende vingers met lange klauwen. De tanden (met een zaagrand zoals snijmessen) is een volgende karaktereigenshap van typische theropoden, maar in tegenstelling tot andere dinosaurussen zijn de eerste 4 paar, 4 maal groter dan de overige tanden. Het meest opvallende aspect van deze dinosaurus is zijn huidbedekking die bestaat uit kleine veren van zo'n 3 centimeter lengte op zijn lichaam en 13 centimeter lange staartveren die hoewel kleiner, erg veel lijken op de staartveren van Archaeopteryx. Veel paleontologen zullen Protarchaeopteryx als een gevederde dinosaurus beschouwen, maar het skelet is nogal door elkaar gehusseld en hoewel zeer onwaarschijnlijk, kunnen de veren van een vogel zijn geweest en alleen bij puur toeval bij Protarchaeopteryx zijn terecht gekomen. ArchaeopteryxDe eerst ontdekte en ook beroemste schakel. Het dier is lange tijd geclassificeerd als vogel (en wordt nog dikwijls zo genoemd), maar met de ruim twintig reptielachtige kenmerken kun je hem toch moeilijk zonder meer een vogel noemen. Archaeopteryx beschikt tevens over verschillende vogelachtige kenmerken, maar veel daarvan zijn ook aanwezig in maniraptors. Om die reden heeft Gregory S. Paul geconcludeerd dat Archaeopteryx een Dromaeosaurir is.Voor veel uitgebreidere info klik hier. Shenzhouraptor, Rahonavis, Yandangornis en Jixiangornis.Deze dieren waren allen een beetje meer vogelachtig dan Archaeopteryx, met name wat betreft de karakteristieken in de wervels, borstbeen en vleugelbeenderen. Sapeornis, Omnivoropteryx en confuciusornithiden (zoals Confuciusornis en Changchengornis).Deze vogels waren de eerste die beschikten over kortere staarten voorzien van een Pygostyle. EnantiornithidenDeze familie bevat minstens negentien soorten primitieve vogels waaronder Sinornis, Gobipteryx en Protopteryx. Er verschijnen hier opnieuw een aantal nieuwe vogelachtige kenmerken waaronder 12 of minder rugwervels, een smal V-vormig sleutelbeen en het verdwijnen van verschillende vingerkootjes. Patagopteryx, Apsaravis en yanornithidenOok hier verschijnen weer nieuwe vogelkenmerken, waaronder veranderingen in de wervels en de ontwikkeling van het borstbeen. Hesperornis, Ichthyornis, Gansus en LimenavisBijna geheel moderne vogels, hoewel sommigen nog steeds in het bezit waren van tanden. Tenslotte: De evolutie van vogels wordt verder nog ondersteund door embryologisch onderzoek zoals reeds vermeld, en door gevallen van atavisme waarbij moderne kippen tanden in hun snavel ontwikkelen.
Bronnen:1 dinosaurus.net 2 TalkOrigins/Claim CC214 3 TalkOrigins/29+ Evidences for Macroevolution Part 3
29-05-2008 om 12:47
geschreven door Tsjok45
18-09-2007
Gevederde dino's
Coelurosauria Tugulusaurus (may or may not have been feathered)
P.S. plaatjes aanklikbaar afkomstig van google Blauw : wikipedia engels en Groen ;wikipedia nederlands
18-09-2007 om 21:10
geschreven door Tsjok45
13-09-2007
A Basal Dromaeosaurid and Size Evolution Preceding Avian Flight
Science 7 September 2007: Vol. 317. no. 5843, pp. 1378 - 1381 DOI: 10.1126/science.1144066
Reports
A Basal Dromaeosaurid and Size Evolution Preceding Avian Flight
Alan H. Turner,1* Diego Pol,2 Julia A. Clarke,3,4,1 Gregory M. Erickson,5 Mark A. Norell1
Fossil evidence for changes in dinosaurs near the lineage leadingto birds and the origin of flight has been sparse. A dinosaurfrom Mongolia represents the basal divergence within Dromaeosauridae.The taxon's small body size and phylogenetic position implythat extreme miniaturization was ancestral for Paraves (theclade including Avialae, Troodontidae, and Dromaeosauridae),phylogenetically earlier than where flight evolution is stronglyinferred. In contrast to the sustained small body sizes amongavialans throughout the Cretaceous Period, the two dinosaurianlineages most closely related to birds, dromaeosaurids and troodontids,underwent four independent events of gigantism, and in somelineages size increased by nearly three orders of magnitude.Thus, change in theropod body size leading to flight's originwas not unidirectional.
1 Division of Paleontology, American Museum of Natural History, Central Park West at 79th Street, New York, NY 100245192, USA. 2 CONICET, Museo Paleontológico Egidio Feruglio, Avenida Fontana 140, (9100) Trelew, Argentina. 3 Department of Marine, Earth and Atmospheric Sciences, North Carolina State University, Campus Box 8208, Raleigh, NC 276958298, USA. 4 Division of Paleontology, North Carolina Museum of Natural Sciences, 11 West Jones Street, Raleigh, NC 276011029, USA. 5 Department of Biological Sciences, Florida State University, Dewey Street and Palmetto Drive, Tallahassee, FL 323061100, USA.
* To whom correspondence should be addressed. E-mail: turner@amnh.org
Which nonflying maniraptoran dinosaurs are the closest relativesto birds (Avialae) has been debated (15). Dromaeosauridsand troodontids are the two clades consistently found to bemost closely related to avialans (18). Discoveries ofthese dinosaurs, which illuminate the features ancestrally presentin the first flighted theropods, have remained rare. Here wereport a basal dromaeosaurid theropod: Theropoda Marsh, 1884;Maniraptora Gauthier, 1986; Paraves Sereno, 1997; DromaeosauridaeMatthew and Brown, 1922; Mahakala omnogovae, new taxon. Thenew taxon is small (70 cm long) and possesses features absentin other dromaeosaurids but shared with early troodontids andavialans.
Holotype. Specimen number IGM (Mongolian Institute of Geology,Ulanbaatar) 100/1033, a partial skull and postcranial skeleton(Figs. 1 and 2).
Fig. 1.Mahakala omnogovae IGM 100/1033, holotype. (A) Skull in occipital view. (B) Braincase in left lateral view. (C) Sacrum and partial right leg in ventral view. (D) Frontal in dorsal (left) and ventral (right) views. (E) Axisvertebrain left lateral view. Scale bars, 5 mm in (A), (B), (D), and E) and 1 cm in (C). Abbreviations are as follows: cav, caudal vertebra; ctr, caudal tympanic recess; dtr, dorsal tympanic recess; ep, epipophysis; f.l, lacrimal facet; f.po, postorbital facet; fm, foramen magnum; mt, metatarsus; oc, occipitalcondyle; od, odontoid; pap, paroccipital process; pf, pneumatic foramen; ph, phalanx; prz, prezygapophysis; q.pr, contactsurface on prootic for quadrate; q, quadrate; ti, tibia; tl, tectal lobe; sac, sacrum; v.o, occipital vein track. [View Larger Version of this Image (40K GIF file)]
Fig. 2.Mahakala omnogovae IGM 100/1033, holotype. (A) Rightulna in lateral (right) and medial (left) views. (B) Ilium in medial (top) and lateral (bottom) views. (C) Femurinposterior (left) and lateral (right) views. (D) Tibia in anterior view. (E) Left metatarsus in anterior view. (F) Right raptorial claw. (G) Midcaudal vertebrae. Scale bars, 1 cm in (B) to (E) and 5 mm in (A), (F), and (G). Abbreviations are as follows: aa, ascending process of astragalus; as, astragalus; bf, brevis fossa; brs, brevisshelf; bs, biccipital scar; ca, calcaneum; cc, cnemial crest; ch, chevron; fc, fibular crest; fi, fibula; gtr, greater trochanter; lr, lateralridge; lc, lateral crest; mco, medial condyle; mt, metatarsal; obr, oblique ridge; pat, posterior antitrochanter; prz, prezygapophysis; pt, posterior trochanter; ts, trochanteric shelf. [View Larger Version of this Image (45K GIF file)]
Etymology. "Mahakala," Sanskrit for one of the eight protectordeities (dharmapalas) in Tibetan Buddhism. The specific epithetrefers to the southern Gobi provenance of this taxon.
Locality and horizon. The Tugrugyin Member of the DjadokhtaFormation (Campanian) (9, 10), Tugrugyin Shireh, Ömnögov,Mongolia (10, 11).
Diagnosis. A small paravian diagnosed by the following combinationof characters (autapomorphies are noted by *): a strongly compressedand anteroposteriorly broad ulna tapering posteriorly to a narrowedge*; an elongate lateral crest on the posterodistal part ofthe femur*; anterior caudal vertebrae with subhorizontal, laterallydirected prezygapophyses*; a prominent supratrochanteric process;and the absence of a cuppedicus fossa.
Estimated at 70 cm long, Mahakala is similar in size to thebasal avialan Archaeopteryx and basal members of other maniraptoranclades such as the oviraptorosaur Caudipteryx and the troodontidMei long. The specimen is a young adult or near adult, basedon the degree of neurocentral and astragalocalcaneal fusion,braincase coossification, and histological analysis (fig. S4).Thus, it can be distinguished from the contemporaneous Archaeornithoides,which is of similar size but is a juvenile (12).
The braincase, quadrate, and frontals are well preserved. Unlikedromaeosaurids but similar to troodontids such as Sinovenator(7) and Mei (8), the frontals are dorsoventrally vaulted andthe interorbital region is narrow, indicating proportionallylarge orbits. The anterolateral corner of the frontal lacksthe articulation notch present in other dromaeosaurids. Thefrontals transition smoothly from the orbital margin to thepostorbital processes as in troodontids (13), but unlike theabrupt transition and sharply demarcated postorbital processesof dromaeosaurids. The supratemporal fossa margin is weaklycurved, not sinuous as in all other dromaeosaurids except Tsaagan(5) and Dromaeosaurus [AMNH (American Museum of Natural History)FR 5356]. The quadrate is incipiently bistylic, unlike the single-headedball-shaped process in other dromaeosaurids. A depression onthe prootic may correspond to a secondary articulation surfacefor the quadrate. This depression corresponds topographicallyto the braincase articulation facet in birds and alvarezsauridsbut is also present in the troodontid Byronosaurus (14). Thelateral braincase wall lacks any indication of a well-developedotosphenoidal crest like that in troodontids (14). The paroccipitalprocesses are relatively short and distally twisted rostrolaterallyas in other dromaeosaurids.
The axis bears a single pneumatic opening and has small epipophysesthat do not overhang the postzygapophyses. The sacrum comprisessix apneumatic, coossified centra as in Rahonavis and maturespecimens of Velociraptor (IGM 100/986 and IGM 100/985). Thefused neural arches of the posterior sacral vertebrae form abony lamina as in other dromaeosaurids. The tail is long asin basal avialans (such as Archaeopteryx and Jeholornis), basaltroodontids (such as Jinfengopteryx and Mei), and other dromaeosaurids.The transition point occurs between caudals (Cd's) 11 and 12and is more posteriorly located than in Rahonavis (proximalto Cd 9) or Velociraptor (proximal to Cd 10). The distal caudalpostzygapophyses are smaller than the prezygapophyses. As into other basal paravians, the postzygapophyses do not exceedthe posterior margin of the vertebral centra. The lateral surfaceof the proximal caudals bears a low ridge similar to that inBuitreraptor (4) and Rahonavis [UA (University of Antananarivo)8656]. The chevrons in Mahakala are platelike as in many derivedcoelurosaurs.
The scapula is narrow and straplike and has a strongly compressedovoid cross section. The preserved portion of the incompletehumerus suggests that the entire humerus was reduced in contrastto the condition of most coelurosaurs. The ulna is distinctlybowed as in most maniraptorans (1) but is strongly compressedand possesses a small biceps tubercle. The distal region ofthe radius is expanded and flattened as in paravians (11). Asemilunate carpal covers the proximal surfaces of metacarpalsI and II; a plesiomorphic conformation lost in most avialans.
The ilium is dolichoiliac. A prominent supratrochanteric processis present as in Unenlagia, Rahonavis, and many avialans. Thebrevis shelf is triangular and does not extend laterally asin some other basal dromaeosaurids. No antiliac shelf is present,therefore Mahakala lacks a defined cuppedicus fossaanabsence unique within dromaeosaurids but characteristic of avialanssuch as Apsaravis (15) and Yixianornis (16).
The femur is anteriorly bowed. The lesser trochanter is welldeveloped, and its anterior edge is continuous with the greatertrochanter. The fourth trochanter is present as a smooth andweakly developed ridge. Unlike Velociraptor (IGM 100/986), thelateral ridge is poorly developed, and the moundlike trochantericshelf is proximodistally elongated and closely connected tothe posterior trochanter. A prominent crest extends from thedistal third of the shaft to the ectocondylar tubercle. Thetibia is longer than the femur and possesses a single cnemialcrest. The lateral surface of the calcaneum is distinctly concaveand lacks the notch for the articulation with the distal fibulathat is present in dromaeosaurids and other nonavian theropods.This condition is shared with Rahonavis, basal avialans (2),and derived alvarezsaurids. Unlike most troodontids and microraptorines,but similar to Archaeopteryx and derived dromaeosaurids, thefoot of Mahakala exhibits the plesiomorphic unconstricted conditionfor metatarsal III, further indicating that this avian traitmay be the primitive condition for paravians. The distal endof metatarsal II is composed of an asymmetrical ginglymoid articularsurface and phalanx II-2 has a well-developed proximal heeland hypertrophied ginglymoid trochlea. This suite of charactersis present only in dromaeosaurids.
Phylogenetic analysis identifies Mahakala as a basal dromaeosauridand supports paravian monophyly with birds (Avialae) as thesister group to a monophyletic Deinonychosauria (Dromaeosauridae+ Troodontidae) (Fig. 3 and fig. S1). Although discovered inrelatively young Cretaceous deposits, the basal position ofMahakala has several implications regarding our understandingof the early history of deinonychosaurians (17). First, Shanagfrom the Early Cretaceous of Mongolia (18) nests within thepurported Gondwanan lineage of dromaeosaurids, Unenlagiinae.This topology complicates recently proposed vicariance-drivenorigin hypotheses for these groups (4, 19). Second, these dinosaursare united with Jehol microraptorines (Microraptor, Graciliraptor,and Sinornithosaurus) to form the sister group to derived dromaeosauridsfrom Laurasia (velociraptorines and allied forms). Third, thepurported avialan Jinfengopteryx (20) is a troodontid. Jinfengopteryxhas feathers; it thus demonstrates the presence of feathersof modern aspect in a troodontid.
Fig. 3. Phylogeny and body size change within paravian theropods. A temporally calibrated cladogram depicting the phylogenetic position of Mahakala and paravian body size through time and across phylogeny is shown. Characters uniting Mahakala with other dromaeosaurids include the absence of an accessory tympanic recess dorsal to the crista interfenestralis, and elongate paroccipital process with parallel dorsal and ventral edges that twist rostrolaterally distally, and the presence of a distinct ginglymus on the distal end of metatarsal II (17). Silhouettes are to scale, illustrating the relative magnitude of body size differences. Left-facing silhouettes near open circles show reconstructed ancestral body sizes. Ancestral paravian body size is estimated to be 600 to 700 g and 64 to 70 cm long (17). The ancestral deinonychosaur, troodontid, and dromaeosaurid body size is estimated at 700 g. Large numbers (1, 2, 3, and 4) indicate the four major body increase trends in Deinonychosauria. See the supporting online material for further ancestral body size reconstruction data. Ma, Maastrichtian; Ca, Campanian; Sa, Santonian; Co, Coniacian; Tu, Turonian; Ce, Cenomanian; Ab, Albian; Ap, Aptian; Bar, Barremian; Hau, Hauterivian; Va, Valanginian; Ber, Berriasian; Ti, Tithonian; Ki, Kimmeridgian. Ma, million years ago. [View Larger Version of this Image (35K GIF file)]
Decrease in body size is a trend in coelurosaurs (3, 8, 21)and is thought to have played an important role in the originof birds and flight (6, 11, 2224). Dromaeosaurids andother coelurosaurs, however, may have undergone clade-specificincreases in body size (8, 25). Testing these trends requiresempirical size reconstructions for each node of the coelurosaurtree. We estimated ancestral body sizes for each internal node(ancestral node) using body mass estimates from femoral lengthmeasurements. These data were treated as a continuous additivetrait and optimized across the phylogeny (16).
Our analysis (fig. S2) indicates that small body size was nota derived condition at Archaeopteryx or Avialae, where flightevolution in theropods is currently inferred. The ancestraldromaeosaurid, troodontid, and deinonychosaurian are reconstructedas small, each with a body mass around 700 g (Fig. 3). The basalmembers of these lineages are the same size as the early avialanJeholornis. Additionally, our results indicate that deinonychosaursunderwent four parallel trends of body size increase. Threeof these events occurred within Dromaeosauridae: Deinonychusincreased in size by more than two orders of magnitude, as didUnenlagia, and the Achillobator + Utahraptor clade increasedby three orders of magnitude. A single trend of body size increasewas observed in troodontid body size. These events were contemporaneouswith a decrease in avialan body sizes. Our analysis impliesthat the ancestral paravian had a body size of 600 to 700 gand was 65 cm long, roughly the size of the largest specimensof Archaeopteryx or Sapeornis and entailing the size range reconstructedfor basal deinonychosaurs. Thus, miniaturization preceded theavialan node and the origin of flight, and as a result, hypothesesrelating ontogenetic or metabolic controls on miniaturizationto flight origin in theropods must be equally capable of explainingthe size reduction within ancestral paravians and the iterativetrends of size increase in deinonychosaurs.
References and Notes
1. J. Gauthier, Mem. Calif. Acad. Sci. 8, 1 (1986).
2. C. A. Forster, S. D. Sampson, L. M. Chiappe, D. W. Krause, Science 279, 1915 (1998). [CrossRef] [ISI] [Medline]
3. P. C. Sereno, Science 284, 2137 (1999). [CrossRef] [ISI] [Medline]
4. P. J. Makovicky, S. Apesteguía, F. L. Agnolin, Nature 437, 1007 (2005). [CrossRef] [Medline]
5. M. A. Norell et al., Am. Mus. Novit. 3545, 1 (2006). [CrossRef]
6. X. Xu, Z. Zhou, X.-l. Wang, Nature 408, 705 (2000). [CrossRef]
7. X. Xu, M. A. Norell, X.-l. Wang, P. J. Makovicky, X.-C. Wu, Nature 415, 780 (2002).
8. M. A. Norell, X. Xu, Nature 431, 838 (2004). [CrossRef]
9. Z. Kielan-Jaworowska, R. Barsbold, Palaeontol. Pol. 27, 5 (1972).
10. D. Dashzeveg et al., Am. Mus. Novit. 3498, 1 (2005). [CrossRef]
11. M. A. Norell, P. J. Makovicky, Am. Mus. Novit. 3282, 1 (1999).
12. A. Elzanowski, P. Wellnhofer, Am. J. Sci. 293, 235 (1993).[Abstract/Free Full Text]
13. P. J. Makovicky, M. A. Norell, in The Dinosauria, D. B. Weishampel, P. Dodson, H. Osmólska, Eds. (Univ. of California Press, Berkeley, CA, ed. 2, 2004), pp. 184195.
14. P. J. Makovicky, M. A. Norell, J. M. Clark, T. Rowe, Am. Mus. Novit. 3402, 1 (2003). [CrossRef]
15. M. A. Norell, J. A. Clarke, Nature 409, 181 (2001). [CrossRef]
16. J. A. Clarke, Z. Zhou, F. Zhang, J. Anat. 208, 287 (2006). [CrossRef] [ISI] [Medline]
17. Materials and methods are available as supporting material on Science Online.
18. A. H. Turner, S. H. Hwang, M. A. Norell, Am. Mus. Novit. 3557, 1 (2007). [CrossRef]
19. F. E. Novas, D. Pol, Nature 433, 858 (2005). [CrossRef] [Medline]
20. Q. Ji et al., Geol. Bull. China 24, 197 (2005).
21. M. T. Carrano, in Amniote Paleobiology: Perspectives on the Evolution of Mammals, Birds, and Reptiles, M. T. Carrano, T. J. Gaudin, R. W. Blob, J. R. Wible, Eds. (Univ. of Chicago Press, Chicago, 2006), pp. 225268.
22. Z. Zhou, Naturwissenschaften 91, 455 (2004). [CrossRef] [ISI] [Medline]
23. E. Buffetaut et al., Naturwissenschaften 92, 477 (2005). [CrossRef] [ISI] [Medline]
24. K. Padian, A. J. de Ricqlés, J. R. Horner, Nature 412, 405 (2001). [CrossRef]
25. X. Xu, Q. Tan, X. Zhao, L. Tan, Nature 447, 844 (2007). [Medline]
26. We thank the field crew of the 1993 field season for their work; X. Xu, Z. Zhou, C. Forster, and D. Krause for specimen access; P. Makovicky, N. Smith, J. Conrad, A. Balanoff, G. Bever, R. Irmis, and S. Nesbitt for discussions; M. Ellison for photographs; and B. Amaral, A. Davidson, and A. Balcarcel for preparation. Support was provided by NSF through a Doctoral Dissertation Improvement Grant (DEB 0608003, presented to A.H.T. and M.A.N.); grant ATOL 0228693 (presented to M.A.N.); the Program in Geoscience, Division of Earth Sciences (grant EAR 0207744, presented to G.M.E. and M.A.N.); and the Division of Biological Infrastructure, Program in Biological Databases and Information (grant DBI 0446224, presented to G.M.E.). Additional support was provided to A.H.T. by the American Museum of Natural History and Columbia University.
Supporting Online Material
Is ID de wetenschappelijke (sic) uitleg voor creationiisten 150jaar Darwinisme... De evolutietheorie gewikt en gewogen David sorensen en revolutietheorie lalala DE VERRIJZENIS VAN DE JONGE VERDRONKEN KOE » Reageer (21) ID TOVERDOOS OVER SLECHTE ID-EETJES ,RESISTENTIE & TOVERDOCTORS c) OEC d) YEC
Een oeroud spoor Denisova : ZUID SIBERIË DENISOVA - mens
DMANISI AAP OF MENS DE OUDSTE ? » Reageer (1)Nakalipithecus nakayamai (<) Alweer eentje ? ..... De tand des tijds / Heidelberg-mens DE HEUPEN VAN EVA CASABLANCA MAN /erectus Hobbit is aparte soort ? » Reageer (2) NOG EEN BENDE BIJTERS POLONAISE met neanderthaler TANDEN UIT DE QESEM GROT Neanderthaler genoom Mitochondriale Genenkaart van Neanderthaler Xuchang mens
b)Biologie 1.-(EVOLUTIE ) NAS / IM Document 2008 (2) NAS / IM Document 2008 ( 1)
Cambrium & precambrium AVALON GABONESE chips
Evolutie in actie Opmerkelijk snelle adaptaties bij kroatische ruine-hagedissen:
EEN PLUIM VOOR CHINA Geef eens een pootje Pluimgewicht KLEIN DUIMPJE & DE REUS &VEREN Opnieuw gevederde Maniraptor Similicaudipteryx. Aerosteon riocoloradensis
Krokodillen
PAKASUCHUS KAPILIMAI Prestosuchus chiniquensis Terug naar zee viseter
Eritherium azzouzorum LJOEBA Darwinius masillae VLIEGENDE KATTEN ? Vleermuizen ALWEER EEN BELANGRIJK STUK UIT DE LEGPUZZEL Zee-zoogdieren ; Van de wal in de visgronden Indohyus / walvisevolutie Zeehonden-evolutie
*Blauwe en groene ( =nederlandse)teksten zijn meestal aanklikbare links *Engelse Wikipedia teksten verwijzen in de linkerkolom naar verschillende niet-engelse versies van het wikiartikel *Blauwe teksten tusssen "" , zijn voornamelijk ( gedeeltelijke)citaten afkomstig van mensen met andere meningen
Evolutie / Charles Darwin aan de basis: SELECTIE NATUURLIJK DE LEVENSBOOM UITSTERVEN DEEP TIME Biogeografie SEKSUELE SELECTIE Al jaren lang samen CO-EVOLUTIE De economie van de natuur Geleidelijke veranderingen
Unintelligent design:
IP Theorie Ons gebit , De appendix, Geboorte, De weg van het zaad , Nervus Laryngeus Recurrens, DNA , 75 mistakes , Het boek
Unintelligent design (1): Rechtop lopen Tomaso over het oog , oogspieren , Unintelligent Design (5): ZWEETVOETEN Unintelligent design (6): Vitamine C Unintelligent design (8): Kuitspieren
Unintelligent design (1): Rechtop lopen
)
70 cm long) and possesses features absentin other dromaeosaurids but shared with early troodontids andavialans.
Tomaso schrijft over 
