Meetjesland... maak het mee, 11° Bloesemtocht:
Vandaag ging het richting Oost Vlaanderen, naar Boekhoute tegen de grens met onze Noorderburen. Aangekomen aan de startzaal, ons een inschrijvingskaart kopen, nog een kopje koffie drinken alvorens we begonnen aan de wandeling. Boekhoute is een dorp in Oost Vlaanderen en een deelgemeente van Assenede. Boekhoute ligt nabij de grens met Nederland, in het Meetjesland. Het noordwestelijke deel van het dorp ligt in de Laurijnepolder. Het was een zelfstandige gemeente tot eind 1976.
Boekhoute heeft een vissersverleden. Een zijarm van de Westerschelde, de Braakman genaamd, die tot in Boekhoute kwam tot rond 1600 maakte dat de haven van Boekhoute ontstond. De aanleg van dijken, die veel voorkomende overstromingen moesten voorkomen, zorgde ervoor dat de Braakman niet meer tot aan de dorpskern kwam. De haven werd toen verhuisd naar een meer noordelijk gelegen deel van het dorp, naar de wijk die vandaag de naam Haven draagt. Aan het einde van de 18°eeuw moest opnieuw verhuist worden na de indijking van de Grote Isabellapolder. De haven bleef echter steeds verzanden. Naast de verzanding droeg ook het uit elkaar vallen van de Nederlanden in 1830 bij tot de teloorgang van de haven. Voor de Belgische onafhankelijkheid mochten de Boekhoutse vissers in alle binnenwateren van Zeeland vissen. Nadien konden ze enkel nog in de Braakman en de Westerschelde vissen. Tot 1914 bleef deze haven in gebruik.
Het parcours.
Kerk van Boekhoute
via het dorp en enkele rustige wegen gingen we richting Grote Geul.
Enkele mooie verzichten.
Hier nog even een straat oversteken
en zijn nu op weg naar de Grote geul.
zicht op de kreek
We wandelen nu door de Grote geul. In de vroege middeleeuwen bestond dit gebied grotendeels uit slikken en schorren. De zee en de Schelde overspoelden regelmatig het land. Vanaf de 15°eeuw probeerde men dit te verhinderen door dijken te bouwen. Het vrijgekomen land was vruchtbare poldergrond. Bij storm brak de zee soms weer door de dijken en overstroomden de polders.
De Grote Geul maakt deel uit van het krekengebied. De kreken zijn overblijfselen van de geulen die ontstonden toen de zee de dijken doorbrak in de 15°eeuw. bij elke getij schuurde het water de geulen dieper uit. Op het einde van de 16°eeuw werden de dijken hersteld. De meeste geulen vielen toen geleidelijk droog. Alleen de grootste geulen bleven als open plassen in het landschap achter. Vandaag zijn deze kreken kleine paradijzen, met een enorme rijkdom aan planten, bloemen en dieren.
Eenmaal het stuk natuur te hebben verlaten stapten we verder richting Assenede waar we een rustpost hadden.
terug in de bewoonde wereld stapten we verder
Hier zijn we dan aangekomen in Assenede voor de rustpost. We dronken door een tas soep. Na deze bleef ik nog een tijdje ter plaatse terwijl mijn vrienden de tocht verder stapten. Ik deed het rustig aan, de anderen deden een grotere afstand. Ik ging terug richting startzaal.
Hier volgde ik enkele fietspaden, dit was een stukje anders dan het eerste gedeelte.
Nog wat vergezichten en daar bleef het bij.
Hier was de kerk van Boekhoute terug in zicht en zo eindigde voor mij deze tocht. Eenmaal in de startzaal, was het nog even wachten alvorens de anderen aankwamen.
|
