Wintertocht:

Vandaag ging ik een wandeling maken net over de grens in Zeeland, met name Axel. Het beloofde een mooie dag te zijn. Toen we aankwamen was er al heel wat volk, we voldeden aan onze plichten, dronken nog iets en begonnen dan aan de wandeling. Het was een lussen tocht; en de 1° lus was op verkenning door een stukje polder en de buitenkant van deze gemeente.

Hier de inschrijvingszaal OC De Halle.

Eerst op verkenning richting polders, we stapten een heel eind langs de openbare weg(niet zo interessant).



We kregen weinig paadjes



zicht op Axel

Dit was het enige stukje natuur in de 1° lus.

We wandelden langs de Axelse molen.

De Axelse molen is een korenmolen en dateert van 1749. Boven de hoofdingang bevindt zich het restant van een hardstenen wapen van Zeeland in Louis XV-trant. de molen is markant gesitueerd op het voormalige bastion van Vlissingen van de vesting Axel. Deze molen was de 2° stenen molen in Zeeuwsch Vlaanderen. Hij is in het jaar 1911 van zijn wieken ontdaan. Sinds die tijd werd er machinaal gemalen in dit gebouw. Vanuit de Axelse gemeenschap is begin de jaren 80 een stichting tot behoud en restauratie van de molen opgericht. In het jaar van de voltooide restauratie, 2000, bestaat de Axelse molen precies 250j. Op zaterdagen is deze molen weer gebruikt als korenmolen voor het malen van granen.

Na deze molen te hebben verlaten stapten we nog door enkele straten tot we terug aan de rustpost waren.

We begonnen aan de 2° lus en die oogde heel wat beterschap aan. We gingen richting natuurgebied de Smitschorre en de bekende Watertoren, het herkenningspunt van Axel.



Hier zien we een deel van de Smitschorre. Dit binnengedijkte, laaggelegen schor dankt zijn naam aan de kanaalwerken uit de 60 jaren

Anno 2004 begint zich hier een natuurgebied van enige allure te ontwikkelen. Het strekt zich uit van de Smitsschorre tot de Axelse Kreek en omvat ook de Zwartenhoekse Kreek. Het totale gebied is 300ha groot.

Hier kwamen we bij de Watertoren, op een boogscheut van het natuurgebied.

De watertoren is 61m hoog en gebouwd in 1936. Het is een van de hogere watertorens in Nederland. Deze toren is op de begane grond ingericht als tentoonstellingsruimte. Hier worden in het bijzonder tentoonstellingen georganiseerd waarin de natuur centraal staat, hoewel er ook ruimte is voor kunstexposities en dergelijke. Ook is er een heemkundige tuin met waterelementen rondom de toren aangelegd. Deze toren dient ook als vertrekpunt voor natuurexcursies in de omgeving, zoals in het Axelsebos, in het bos op de Axelse vlakte en in het kunstbos.

Hier rechts namen we een mooi paadje

Ziehier onze stoere madam.


hier zicht op de heemkundige tuin.

En nu de trappen op om deze wandeling verder te zetten.

Hier nog een laatste blik op deze Watertoren.

We volgden nog een stukje pad die net naast een golfterrein ligt.



Hier een zicht op dit golfterrein. We gingen nu verder richting Kunstbos.



Een zicht op de beelden die hier verspreid staan.

We wandelden via de fietspaden door dit stukje natuur, daar de andere paden te sompig bijlagen.

Het was heel rustig om er door te wandelen.





We liepen hier nog een eindje door de Smitsschorre.

Mooi zicht op de kreek.



Hier een laatste blik op de kreek  vooraleer we terug aan onze rustpost waren. Dit was een hele mooie lus.

Nu begonnen we aan onze laatste lus en stapten eerst door enkele straatjes vooraleer we aan het bos waren.




Hier stapten we door het Axelsebos. Ook een heel mooi stuk natuur en heel rustig om er door te wandelen.







Hier onze jonge hinde(hm)

Mooie zichten over de plassen


























Ze was duidelijk in haar sas.

Nog enkele honderden  meters en deze tocht was wederom voorbij.