Vandaag terug een email ontvangen over de belevenissen van stapdag 1 van de 2e doelstelling. JP schrijft,

Hallo Doortje en Frieda,

Vandaag verlieten we om 6u50' Santiago en begaven we ons richting Finisterra. We lieten de baseliek achter ons en via een dalend straatje begonnen we aan onze volgende uitdaging. Na een 10 tal minuten, ondertussen waren we in de bossen aan de rand van de stad, keken we voor het laatst naar de torens van de kathedraal. Een mooi zicht, lichte mist en Lora was van de partij.

Deze wandeling naar Negreira is wondermooi. Bijna de gehele etappe stapten we in de natuur, tussen de geurende eucalyptussen. Na een 8 tal km kwamen we voor het eerst een dorpje tegen en daar namen we ons ontbijt. Nadien terug de natuur in. Bos in-en uit, en hier en daar een stevige beklimming, met Lora in onze rug deed deugd. In het dorpje Porte Maceira hebben we even halt gehouden om daar wat foto's te nemen. Dit is een heel mooi dorpje qua huisjes en zijn oudheid. De rest van de tocht verliep rustig, natuur en nog eens natuur. De laatste 2 km liepen we langs de weg tot aan onze bestemming.

We slapen deze keer niet in een klooster, maar bij een soort hippie- achtige familie. Een grote slaapzaal met 40 bedden, de inkom dient als receptie, keuken en internethoek, en rond de tafel staan wat stoelen met mankementen. Dit is zo wat de inrichting van onze albergue, maar we hebben een bed en dit is het voornaamste.

Voor morgen staat de etappe Negreira - Olvecroa op het programma, zo'n 33 km verder. Ondertussen is dit al onze 32e wandeltocht na elkaar. Nog vele groeten en hopelijk tot morgen met ander nieuws.

Groetjes van de pelegrinos,

Urbain  en JP

Een heuglijk mailtje gekregen van onze mannen uit de Camino. JP schrijft:

Hallo Doortje en Frieda,

Santiago, the Belgian Boys are here! Toen we deze morgen opstonden was het weer goed. Vlug aankleden en profiteren van deze momenten. De laatste etappe van deze trektocht voert ons langs de plek in Lavacolla, waar de pelgrims zich vroeger in de beek wasten, en loopt over de Monte de Gozo, waar ze voor het eerst de kathedraal van Santiago zagen liggen, en de apostel dankten voor hun behouden aankomst.

Deze etappe was heel rustig, door de laatste bossen en kleine dorpjes. Er was wel veel volk op de been. Veel van die luxe pelgrims die de laatste kilometers meewandelen. We kregen ook een glimp te zien van het vliegveld van Lavacolla, een vóórgemeente van Santiago. Het einde naderde heel snel. (Ze hadden blijkbaar de wind vanachteren zeker ). Onze hoofden en voeten zijn nog steeds intact.

We kruisten het dorp San Marcos, een heel oud dorp, waar ter ere van het bezoek van de paus in 1989, een reusachtig complex werd gebouwd om de bezoekers in onder te brengen. De hellingen van de Monte de Gozo zijn nu verpest door afschuwlijk lelijke, betonnen bouwsels. Ondertussen waren we het omheinde terrein van het bezoekerscomplex op de Monte de Gozo gepasseerd. Een klein pad zette ons op weg naar het pelgrimsbeeld, die wijst in de richting van Santiago. Nu waren we nog een 3 tal km verwijderd van ons eerste doel. 

Toen we Santiago binnen wandelden, gingen we eerst naar het busstation. Daar bestelden we reeds onze tickets voor de terugreis. Nadien zochten we een slaapplaats voor deze avond op, we overnachten terug in een klooster. (Ze vinden het precies boeiend om tussen de zusterkes te vertoeven. Zou er daar toch veel te beleven vallen binnen de kloostermuren???? ) 

Onze laatste plicht vervulden we dan in het infokantoor. Daar haalden we de kaart op die we nodig hebben voor onze trip naar Finistèra. Dus, alles is al in gereedheid gebracht voor morgen.

We mochten ook reeds onze oorkonde in ontvangst nemen. Tijdens het verkennen van de stad kregen we wat lichte regen en ook, dit stond nog niet genoteerd tijdens onze trip, donder. Nu is het plaatje helemaal compleet.

Morgen stapdag 1 van ons laatste doel van deze trektocht: Santiago - Negreira. Hopelijk morgen terug met goed nieuws over de etappe.

Groetjes van de pelegrinos,

Urbain en JP

Zopas bereikte me een mailtje vanuit de Camino. Ik ben blij als een kind alweer dat ze de volgende bestemming hebben bereikt. Het eindpunt van doelstelling 1 komt eraan. Deze kan en mag niet meer mislopen.

JP mailt:

Hallo Doortje en Frieda,

De op 1 na laatste etappe van doelstelling 1 is in zicht. We hebben vandaag wat langer geslapen daar het een korte wandeling was. We vertrokken om 7u20' richting Pedrouzo (Arca O Pino), de regenkledij hadden we reeds aangedaan. Wat hier de hele nacht is neergekomen valt echt niet te beschrijven. Enkele dagen voordien waren we in Ocebreiro en daar viel er gisteren 5 à 10 cm sneeuw. We starten dus in de felle regen en het ging een kat en muis spel zijn vandaag tegen de natuur.

Heb weeral niet veel foto's kunnen nemen. Jammer, want volgens de beschrijving was het een mooie tocht naar Pedrouzo, het prachtig landschap met zijn klein beekdalen en zijn fraaie boeredorpjes. De wandeling verliep grotendeels over onverharde paden en wegen, ook door bossen waar we een laatste blik konden geven aan de eigenaardige eucalyptusbomen. Echt jammer van het weer, die alweer de grootste spelbreker was vandaag.

We zijn opnieuw gelogeerd in een zeer mooie albergue (2008) met de naam Porte de Santiago. Morgen bereiken we deze stad. We zijn nog zo'n 20 km ervan verwijderd. We hopen op wat beter weer en ondertussen is mijn ransel ook al lichter geworden. Heb al wat kledij overboord gegooid.

Na morgen, nog een kleine week wandelen en onze droom wordt werkelijkheid!!!

Vele groetjes van de 2 pelegrino's aan al onze vrienden.

Groetjes,

Urbain en JP

Vandaag kon ik weer eens een mailtje ontvangen. Er was terug internet voorhanden en na z'n beurt te hebben afgewacht stuurde JP volgend verslag.

Hallo Doortje en Frieda,

Eindelijk weer eens aan de pc. Vandaag hebben we de etappe van Palas de Rei naar Arzua afgewerkt. We vertrokken deze morgen om 7 u in de regen en zoals het er naar uitzag, voorspelde dit weinig goeds. De talrijke beekdalen doorsnijden het laagland van Galicië. Wie door het glooiend landschap loopt en de beekjes oversteekt op de loopplankjes of stenen brugjes, waant zich ver van alle drukte.We stapten door de bossen waar er eucalyptussen groeiden, maar het regende teveel om er foto's van te nemen.    

In Leboreiro namen we ons ontbijt. Na een 3 tal uren te hebben gewandeld kregen we wat hoop, het was over met regenen. Ondertussen kregen we enkele mooie zichten en terug van die rare bomen te zien, en dit legden we vast op foto. De opklaringen waren van korte duur, het regende opnieuw en nu wat feller. Na nog zo'n 2 u te stappen bereikten we Melide, gekend voor zijn inktvis (Pulpo). Ook nu klaarde de hemel op, we waren halverwege onze etappe van vandaag.

In de laaggelegen delen van Galicië liggen veel kleine boeredorpen, waar talloze fraaie horrero's (graanopslagplaatsen) staan. Deze ziet u overal. Het zijn smalle, langwerpige bouwsels, met openingen in de zijwanden, om schimmel te voorkomen. Om te voorkomen dat er muizen bij komen, staan ze op poten met daarbovenop een brede, uitstekende platte steen. Na het stadje, terug door de bossen, wederom met die eucalyptussen. Eenmaal voorbij dit bos, hadden we terug prijs. Regen en nog eens regen. Toen we wat verderop een herberg zagen, hebben we daar iets gedronken en ons wat laten opdrogen. Iets later was de bui verdwenen en kwam Lora even piepen.

We moesten nu nog zo'n 8 km stappen alvorens wij in Arzua aankwamen. We waren dolblij met de zon en we hoopten zo, droog, onze slaapplaats te bereiken. Hoe dichter bij ons doel, hoe dichter de donkere wolken op ons afkwamen, en op 3 km van het einde gingen de hemelsluizen helemaal open. Nu was het menens hoor. De regen viel met bakken uit de hemel.  We kwamen doorweekt aan in de albergue "Via Lactea". Vlug kleren af, schoenen uit en papier erin, douchen en de warmte opzoeken. Het is nu zo'n 8°. Morgen staat de voorlaatste etappe, van ons eerste doel, op het programma. We stappen naar Pedrouzo (Arca o Pino). Nog 41 km scheiden ons van Santiago de Compostella.

Groetjes van de Peregrinos,

Urbain en JP

Ja, prachtig wat ze presteren. Daar doe ik mijn pet voor af. In zo'n weersomstandigheden doen ze het toch maar hé. Kom op mannen, nog een flinke duw van al uw Belgische vrienden en ge komt er hoor! We zijn terecht fier en zondag zal ik alvast eentje drinken hoor. Schol!!

                                                                                        

Zoals gisteren reeds vermeld is het alweer via de GSM te doen. Geen nood, de berichtjes komen aan op bestemming en ik zal ze maar onmiddellijk op de blog plaatsen. (Ik sta nog altijd op een goed blaadje bij JP, kreeg reeds alle lof voor het werk op de blog. Dus houden zo, afspraak is afspraak).

JP sms't:

Na ons ontbijt vertrokken we, onder een grijze hemel, naar onze volgende bestemming. Het 1e gedeelte van deze etappe ging over een bergrug, van graniet en heide, alwaar men een zicht kreeg op het dal van de Miño. We kregen geringe steigingen, bijna steeds op verharde wegen. Er was heel weinig te zien. Ondertussen begon het ook te regenen en was het amper 7°.

In Palas de Rei hebben we het lichtglooiend landschap van Galicië bereikt en ook de eerste eucalyptussen gezien. We zijn voor vandaag goed gelogeerd en het blijft maar regenen. (Zelfde weer nu als bij ons blijkbaar). Ook voor de komende dagen voorspellen ze niet veel goeds.

We zijn nog ongeveer 65 km verwijderd van Santiago. Morgen een etappe naar Arzua, 28 km verder.

Groetjes en tot de volgende berichtgeving.

Urbain en JP

Ben er eens vroeg bij vandaag maar helaas moet ik het alweer stellen zonder mailtje. Blijkbaar is er geen internet ter beschikking en voor morgen zal dit ook het geval zijn. Hebben we geluk dat ze de GSM uitvonden, zo kunnen ze toch wat nieuws doorsturen naar het thuisfront.

JP sms't:

Het land van de Corredoiras. We vertrokken deze morgen om 7 u voor een wandeling van zo'n 24 km. Deze etappe zou ons tot in Portomarin brengen. Het weer viel best mee, voorlopig geen regen.

Volgens de kaart liggen er tal van dorpjes op onze weg. Best leuk!

Het was een eenvoudige wandeling in een glooiend landschap. De tocht werd hier en daar gekruid met wat lastige gedeelten. Paden, soms onverharde en ook wel geasfalteerde, maar stille wegen. Op het einde van deze mooie tocht viel er toch een buitje uit de lucht. Ondertussen zijn we ook de merkpaal 100 km voorbij, dus:"COMPOSTELLA HERE WE COME!

We slapen vannacht in een mooie albergue. Morgen staat de etappe naar Palas de Rei op het menu. Een tocht van 25 km.

Zo, dit was het voor vandaag.

Met de groetjes van de pelegrinos,

JP en Urbain

Het loopt weer lekker met de mailtjes. Jp schreef volgende email zojuist naar ons.

Hallo Doortje en Frieda,

We vertrokken deze morgen, om 6u45' onder een bewolkte hemel, richting Sarria. We konden terug een alternatieve route nemen maar die was 5 km langer dan het gewone traject. Het was een etappe over groene heuvels, door boeredorpen en over de pas 'Alto de Riocabo'. We wandelden een klein stukje langs de weg en daarna verdwenen we, via een klein bospad naar de alternatieve route. We stapten zo'n 9 km in de vrije natuur, met mooie zichten op de heuvels en de akkers, naar Samos, alwaar een groot klooster staat. Het was wel de moeite om die omweg te maken.

Het waren mooie paden met af en toe wat lichte beklimmingen. Toen we aankwamen in Samos hebben we eerst een ontbijt genomen in een bar, aan het klooster. Nadien enkele foto's genomen en dan zijn we terug vertrokken voor 15 km zonder dat we ook maar iets tegenkwamen. We bewandelden terug de alternatieve weg met mooie bospaden en onverharde wegen, doorkruisten enkele boeredorpjes waar er niks anders was dan een hofstee en een bouwvallig kerkje.

Na enkele uren te hebben rondgezwerfd, kwamen we uiteindelijk terug in de bewoonde wereld.Gedurende onze tocht, vanaf het klooster tot hier zagen of kwamen we niemand tegen. Rond 13u30' kwamen we op onze bestemming, Sarria. We hebben onze intrek genomen in de vernieuwde albergue 'Major' genoemd. We kregen bij inschrijving een badhanddoek om te gebruiken, en er was ook douchegel aanwezig. Wat een luxe!

Nog ons dagboek aanvullen en een boodschap doen en daarna aanschuiven voor een stevig maal.

Morgen staat Portomarrin op het programma en we zijn momenteel nog 113 km verwijderd van onze eerste doelstelling, Santiago de Compostella.

Hopelijk ben ik er morgen terug met nog meer nieuws.

Groetjes uit de Camino,

Urbain en JP

Na een paar mailloze dagen en wat technische problemen, is JP er vandaag in geslaagd om de mailtjes rechtstreeks tot bij mij te laten toekomen. I'm happy today 

Hier volgt de mail van JP,

Hallo Doortje,

Eindelijk terug internet. Ondertussen zit wandeldag 25 erop.Vandaag hebben we het traject van La Faba naar Triacastela afgewerkt. Vanmorgen vertrokken we om 6u45', het weer was aangenaam. We begonnen meteen met de beklimming van gisteren verder te zetten, richting O Cebreiro, zo'n 5 tal km verder en met een hoogteverschil van 250 m om te overbruggen.

Wanneer de zon doorbreekt, kunt u vanaf de Sierra ver uitkijken over de bergen, heuvels en dalen van het groene Galicië. Meestal zijn de van leisteen gebouwde dorpen echter in de mist en wolken gehuld. 

Na ons ontbijt, waar we lang hebben moeten op wachten, (ze zijn hier niet van de rapste), werden we getrakteerd met een prachtig uitzicht over de heuvels. De mist kwam langzaam omhoog uit het dal en dat hebben we meteen vastgelegd op beeld. Héél, héél mooi. Na dit volgde er een lange afdaling door de bossen. We kregen ook enkele onverharde paadjes. Het was weer een prachtig stuk natuur om nooit te vergeten.

Na de volgende beklimming kwamen we op de pas Alto de San Roque, waar links van de weg een metalen beeld  van een pelgrim staat, die probeert zich voor de wind te behoeden. Ook het landschap veranderde voortdurend, wat het uitzicht telkens anders maakt.

De zon scheen volop toen we aan de volgende beklimming begonnen. Het was een steile,gelukkig hadden we nu en dan wat schaduw.Het pad eindigde boven (je zou het niet kunnen raden) jawel, aan een klein gezellig cafeetje. Wat deed dit deugd. We dronken vlug iets en zetten onze tocht verder. Nog 10 km te gaan. Van hieraf ging het redelijk vlot. Van steile beklimmingen of afdalingen was er nu geen sprake meer. Enkel een lange, gemoedelijke afdaling tot onze eindbestemming voor vandaag.

Bij het binnenkomen van Triacastela kwam men voorbij een boom die 800 jaar oud is. Een uniek exemplaar van 2,7 m breed en 8 m hoog. Vanaf die boom nog een 2 tal km tot onze bestemming.

We slapen in Albergue Aitzenea, een particuliere herberg met 38 slaapplaatsen. Heel rustiek en gratis internet. Morgen trekken we verder naar Sarria waar we een alternatieve weg zullen nemen om het Klooster van Samos te bezoeken.

Zo heb je terug wat informatie en hopelijk tot morgen met nog meer nieuws. Het weer was vandaag uitstekend met een 26°.

Groetjes van de peregrinos,

Urbain en JP

Kreeg zo juist een sms uit de Camino. Voor vandaag alweer geen internet, dus de andere middelen aanspreken.

JP sms't:

We hadden een heel zware tocht vandaag.We bewandelden de Camino Duro en namen alle alternatieve wegen die er waren. We beklommen steile hellingen van 20% en hadden prachtige uitzichten. De afdalingen mochten er ook zijn. De alternatieve route was 5 km langer dan de gewone weg. 

We zijn aangekomen in het dorp La Faba. De weersomstandigheden waren uitstekend vandaag, zelfs een beetje te warm. De thermometer wees 26° aan. Na een douche en wat dagelijkse rituelen kunnen we aanschuiven voor een avondmaal om 18u30'.

Groetjes van de peregrinos.

Zo, dit was het voor vandaag. Een kort berichtje maar we weten toch elke dag iets van hun belevenissen. We blijven nog steeds duimen van op het thuisfront. Mijn kaarsje brandt elke dag een beetje om opnieuw wat hoop te geven. Ze zijn al 3,5 weken onderweg en ze genieten nog elke dag.Er resten nog ongeveer 170 km tot Compostella maar voor Murcia -Finistera moeten ze er nog eens 120 km bij stappen. Succes nog mannen! 

Een kort verslagje voor vandaag, gekregen via sms.

Ze kunnen geen gebruik maken van internet daar alle elektrische toestellen buiten gebruik zijn. (Dikke pech alweer).

Het was een mooie, rustige tocht vandaag in een ander landschap. Ze bevinden zich terug in de wijnstreek. (Goed nieuws voor Urbain dan...). Ze bevinden zich nu in Vilafranca del Bierzo en zullen overnachten in een recente albergue.

Villafranca del Bierzo is een gemeente in de provincie Léon, de autonome gemeenschap van Castilië en Léon. Het telt 3263 inwoners en heeft een oppervlakte van 177,37 vierkante kilometer.

Nog 185 km zijn ze verwijderd van Santiago de Compostella en de fysieke toestand is nog steeds optimaal.

Zo, hiermee moet ik het doen vandaag, hopelijk kunnen ze morgen berichten via internet.

Groetjes en da, da...

Vandaag beschikken ze in Spanje niet over internet en moet ik content zijn met een smsje. Dat was ik ook maar heb toch nog eens gebeld om meer te weten te komen over de email verzending naar ons. Positief nieuws was dus dat ik toch een oplossing kreeg om de gestuurde mails te lezen en alsnog op de blog te krijgen. Vandaag zijn jullie dus verwend met 2 berichten om te lezen.

Wat gisteren niet kon, kregen ze vandaag dubbel. Het werd 24°, met heel veel zon. Ze kregen een prachtige wandeling. Een mooie combinatie van steille afdalingen en prachtige bloemschakeringen. Ze overnachten in Ponferrada en hebben reeds 567 km op hun teller. Dit aantal is volgens de schemaopmaak van het Vlaams Compostellagenootschap. Dit wijkt ietsje meer of minder af dan dit van het Spaans en Franse genootschap.

Ze nemen ook soms alternatieve routes, dit om minder mooie stukken te ontwijken van de wandeling. Vandaar de kleine schommelingen in de verschillende opgemaakte schema's.

Morgen een etappe volgens Vlaams genootschap van 23 km, terwijl in de refuge een grafiek hangt die 25,4 km aangeeft. (Dit om eens aan te tonen hoe ze weten dat niet ieder schema overeenstemt). Het einddoel ligt in ieder geval een goeie 900 km van Saint Jean Pied de Port. Ze kunnen al beginnen aftellen. Elke stap is er eentje dichter en ze hebben er hoe langer hoe meer zin in.

Het vergaat hen zo goed dat ze al om toestemming vroegen om eventueel verder te gaan tot Fatima. Ik moest toch even mijn wenkbrauwen fronsen toen ik dit hoorde. (Dacht meteen aan hoeveel weken ik hem dan nog meer moest missen). 

Hadden ook reeds een fikse maaltijd binnen en de Spaanse keuken valt voor JP héél goed mee. Dus bij thuiskomst doen we verder op z'n Spaans dan maar. (Zal moeten les volgen bij een Spaanse kok). 

Zo, dit was dan alweer een positief bericht uit de Camino. Op naar morgen met de steun van het thuisfront. Doei!!!

Met de groetjes van de pelgrims.

Door omstandigheden (weten oorzaak niet) komen de berichten niet bij ons aan ondanks ze werden verstuurd. Via telefoon dan toch de oplossing gevonden om, de onaangekomen emails, toch te kunnen lezen. Via JP zijn hotmailadres kan ik zijn verzonden emails bekijken en doorsturen naar mijn email adres. Een lange weg maar we komen er toch. JP schreef:

Hallo Doortje en Frieda,

Vandaag iets na 6 u opgestaan en een goed half uurtje later zijn we vertrokken uit Astorga. Men kan ook al de Spaanse meteomensen niet meer geloven.Het regende toen we vertrokken en dit hadden ze niet voorspeld.

We verlieten Astorga via de meeste bezienswaardigheden van de stad. Gelukkig hadden we gisteren al mooie foto's genomen. Na een uurtje wandelen hielden we halt in Murias de Rechivaldo om ons ontbijt te nemen. Enkele Z- Koreanen waren er ook aanwezig. Ik had reeds een voorgevoel dat het een baaldag ging worden. Na een tijdje verdwenen die mensen en enkelen onder hen hadden niet betaald. Wat een bende schoften!!!

Daarna vertrokken we ook en onderweg bespraken we wat we gingen doen, doorgaan tot Foncebadon of halt houden in Rabanal. Het ging er van af hoeveel volk onderweg was want er zijn niet zoveel slaapplaatsen. Daarom stapten we ietsje sneller dan gewoonlijk. De regen was een grote spelbreker vandaag, het stopte niet. Echt jammer want er waren hele mooie stukjes natuur die we doorkruisten en konden dit niet fotograferen door het slechte weer.

Rond 11u30' kwamen we aan in Rabanal del Camino, nog zo'n 6 km te gaan. Nu nog een steile helling tegemoed en een mooi stuk natuur doorwandelen met een keienpad als beloning. Af en toe een ondergelopen pad doorlopen, onze schoenen waren doorweekt. Het was de moeite waard en we waren ook moe. 

Omstreeks 13u15' kwamen we op onze bestemming aan en het enige wat telde was, we hebben een bed. Verder konden we toch niet veel doen want het regende buiten. Hopelijk is morgen beter want we passeren Cruz de Ferro, een begrip voor de pelgrim. We zitten nog steeds op schema en morgen komen we aan te Ponferrada.

Groetjes,

JP en Urbain

Hier ben ik weer eens met een beetje nieuws vanuit de Camino. Ja, het was wennen hoor, mijn berichtloze dinsdag. Ik was het al gewoon, iedere dag een mail of sms, en plots een dag helemaal niks.

Niet getreurd, vandaag belde hij mezelf op vanuit een openbare telefooncel. Het deed deugd zijn stem weer eens te horen en wees gerust, hij klonk nog steeds opgewekt hoor.

Wat er gisteren is misgelopen weten we niet maar in ieder geval stuurde JP 2 mails. Eén met een kort stukje tekst over de trip van maandag, en vervolgens een tweede mail met z'n belevenissen van de dag zelf. Die zijn dus niet aangekomen bij mij thuis. Ze zijn vast de bergen niet overgeraakt.

Deze morgen zijn ze vertrokken uit Villar de Mazarife voor een trip van ongeveer 31 km. Ze mochten al meteen de cape uithalen want het motregende. Onderweg namen ze 2 stukken alternatieve route om de etappe wat aangenamer te maken. Ze hadden hier geen spijt van want ze werden beloond met mooie natuur op hun weg. In de namiddag scheen de zon en om 14u30' kwamen ze op hun bestemming, Astorga, aan.

Astorga is een gemeente in de provincie Léon. Daar zijn het 19e eeuws bisschoppelijk paleis, gebouwd door Gaudi, en de kathedraal de trekpleisters voor mensen die houden van cultuur. In enkele van de kerken, die ze tegenkomen op weg naar Compostella, geraken ze niet binnen zonder betalen. In deze kathedraal vroegen ze zelfs 6€. Er is ook nog een chocolademuseum gevestigd in Astorga, benieuwd of JP dit wel te weten kwam......

Voor deze nacht hebben ze een mooie slaapplaats gevonden voor zo'n 120 pelgrims. Ze slapen telkens met 6 personen in een ingedeelde ruimte. Vandaag hebben ze het gezelschap van een noorderbuur.

Morgen een tocht met wat redelijke klimmetjes, zal weer voelbaar zijn aan de kuiten. De weersvoorspellingen voor morgen zijn goed. Bewolking en zon, daarna volgen een 4-tal zonnige dagen. Er komt dan een overgangsdag met wat regen en  mogelijks een onweer en dan zullen de temperaturen weer gevoelig zakken. Van 20° naar 8°. Ja, regelmatig wat afwisseling zo te zien.

Zo, dit was het nieuwsbericht uit Astorga. Normaal gezien stuurt JP mogelijks nog een mailtje (gratis internet vandaag) als hij een pc kon bemachtigen. Voor alle zekerheid heb ik al maar iets gepost van wat ik te horen kreeg aan de telefoon.

Met de groetjes van de peregrinos en wel te rusten.

Omstreeks 16u30' kreeg ik een smsje uit de Camino: Hola, we slapen terug bij de nonnetjes en hebben hier geen internet. We kunnen hier ook een maaltijd krijgen om 19u30'. Morgen lichte afwijking van ons parcours.

Ja, veel viel er precies niet te lezen. Een uurtje later nam ik dan maar de telefoon en belde mijn manneke eens op. 

Ze hadden vandaag een korte, saaie etappe waar helemaal niks te beleven viel. De tocht verliep via grote wegen, langs de autostrade, en  er was niks te zien. Aangekomen in Léon zochten en vonden ze een slaapplaats. Volgens ik heb vernomen zouden ze overnachten in "Convento Sancta Maria del Cabanas". Eventjes gespeurd op google maar hierover niks te vinden. Ja, als ze niet over internet beschikken ligt dit voor de hand.

Zij voelen hun nog goed, geen ongemakken, en nog steeds moed genoeg om verder te stappen. In de late namiddag begon het daar lichtjes te regenen. Ze waren juist op weg naar de Kathedraal om die even te bezichtigen.

Morgen wijken ze iets af van de geplande route, omwille van de grote, saaie wegen. Ze zullen een etappe afleggen van 22 km tot in Villar de Mazarife. De dag erna zouden ze dan die 4 km inhalen en een etappe plannen van 31 km om terug op schema te zitten.

Zo, toch nog iets kunnen neerpennen. Morgen hoopt hij op internet. JP zou dan een stukje tekst over vandaag schrijven alsook over de tocht naar Villar de Mazarife.

Met de groetjes vanuit de Camino 

Hallo,

In onze albergue geen internet, dus op zoek gegaan naar een café en gevonden.

We hebben vandaag een heel mooie etappe gehad. Het eentonig landschap werd onderbroken, door een bergketen met besneeuwde toppen en anderzijds door de felgekleurde bodem van de onbewerkte akkers. Na 1u30' te hebben gestapt kwamen we aan te El Burgo Ranero en hebben in de hoofdstraat geluncht. Als je van een straat mag spreken, geen riolering, putten in de straat en bezaaid met keien. Gelukkig leven wij niet zo.

Daarna kregen we een gedeelte van 13 km, zonder iets te zien behalve de mooie natuur, geen huis of kerk. Uiteindelijk, na 3u30' wandelen, bereikten wij Reliegos. We hebben daar genoten van een lichte lunch onder een stralende hemel, temperatuur juist gepast. Na deze, nog een 6-tal km te gaan alvorens we op onze bestemming aankwamen voor vandaag.

We volgden het pad verder en kwamen bij de holbewoners. Gerestaureerde huisjes, met een deel in de heuvels gebouwd, en bewoond. Jammer dat we geen kijkje konden nemen van hoe het er van binnen uitzag. Dit te hebben gezien en vastgelegd op de gevoelige plaat, kwamen we uiteindelijk aan te Mansilla de Las Mulas.

Een mooi klein stadje, en zijn aangeland in een recent gebouwde albergue met de mooie naam: "Le jardin de pelegrino". Voor de prijs van 20€ krijgen we slaapgelegenheid, ons avondmaal met drankje en een ontbijt voor morgen. Na onze dagelijkse rituelen, zijn we even de stad ingetrokken om ons aperitief te nemen.

Momenteel is het weer hier goed, een graad of 20, morgen voorspellen ze een beetje bewolking maar geen regen. Morgen zullen we in Léon aankomen, ondertussen dan halfweg onze tocht.

Groetjes en kusjes van de pelegrinos,

Urbain en JP.

 

Om 16u26' kreeg ik een sms daar er alweer geen internet ter beschikking is. JP sms't:

Hier een lekker weertje, de thermometer geeft 24°. Het was een lichte trip, zo'n 21 km, met mooie zichten. Morgen stappen we naar Mansilla de Las Mulas en daar hoop ik  terug gebruik te kunnen maken van internet. Nu logeren we in het dorp Bercianos del Real Camino.

Vandaag werd ikzelf een beetje verwend want om 18u05' kreeg ik nog een berichtje. JP sms't:

Om 19 u gaan we eten. Momenteel zitten we op een mooi pleintje te genieten van de besneeuwde bergtoppen.

Groetjes JP en Urbain

Dat de peligrinos echt genieten is zo van hun berichten af te lezen. De mindere weersomstandigheden, van de voorbije dagen, hebben hen zeker niet ontmoedigd. Ze genieten van de kleinste dingen en geven hun ogen de kost van alles wat te bewonderen valt onderweg. Mooie landschappen, oude gebouwtjes, kleine dorpjes, uitgestrekte gebieden, alles is nieuw voor JP. Ja, hij is maar wat blij dat hij z'n langverwachte droom kan waarmaken. Dag na dag, stap na stap komen ze dichter bij hun einddoel. We duimen nog steeds dat ze dit doel ook effectief kunnen bereiken.

Peligrinos, nog 480 km te gaan. Jullie zijn goed bezig, doe zo verder! Het gaat jullie goed!

Hallo Doortje en Frieda,

Eindelijk nog eens een pc onder handen. De vorige dagen waren nog al rustig qua parcours, eergisteren nog eens een paar hellingen gekregen van 12% stijgen en 18% dalen. Dit waren kuitenbijters.

Vandaag terug vroeg opgestaan, dankzij onze Aziatische vrienden. Het traject was heel vlak en eentonig. We kregen een stuk van 17 km te verwerken alvorens er ook maar iets te zien was. Links en rechts van ons niets anders dan onbewerkte akkers en velden, en zover men kon kijken was er niks te bespeuren van huis of kerk.

Na 3u45' kwamen we in een dorpje, Calzaldilla de Cueza. Daar hebben we ons ontbijt genomen. Het deed deugd hoor. We waren dan nog zo'n 10 km verwijderd van onze bestemming voor vandaag.

Onderweg naar Terradilios de Los Templarios zagen we huisjes die uit leem werden gebouwd en die voor een deel in de rotsen zaten. Sommige daarvan waren ook bewoond. We zitten in de leemstreek van dit gebied.

Vandaag slapen we in een mooie albergue, Jacques de Moley. Morgen stappen we verder in deze streek en in het eerste dorpje dat we zullen doorkruisen,Sagahun, is zelfs de kerktoren uit leem gebouwd. Morgenavond zijn we dan al in Bercianos del Real Camino, nog zo'n 80 km verwijderd van Léon. We hadden vandaag heel goed weer, de zon was al vroeg van de partij, en hopelijk blijft dit nog een tijdje duren.

En, hoe is het in België? Indien we morgen plaats hebben, de Koreanen zullen daar ook zijn, zal ik opnieuw proberen om een mailtje te sturen.

Veel liefs van de peligrinos,

Urbain en JP

Ben een beetje laat vandaag maar was aan het wachten op een mailtje. Helaas moet ik jullie teleurstellen, vanavond kreeg ik enkel een kort smsje.

De vrouw van Urbain had gebeld naar haar ventje en zo kan ik toch wat nieuws op de blog typen.

Deze middag waren ze al op de volgende bestemming aangekomen, het was ongeveer 11u45'. Ze moesten vandaag ook maar 20 km afleggen volgens hun planning. De slaapplaats die ze hadden ging open om 12 u en dus waren ze bij de eersten om aan te melden. Ze logeren deze nacht bij de Zusters. Normaal zou JP een email sturen maar de Zusters beschikken niet over een PC. Ja, wat had je anders gedacht! Wel mochten ze gebruik maken van hun wasmachine (dit hadden ze dus wel). Zo konden ze hun kledij eens een grondige beurt geven maar onder toeziende oog van de Zusters. (Hadden ze nog nooit een herenslipje gezien of dachten ze.....).

Ze slapen in iets wat kleinere kamers en hebben een Koreaanse vrouw ontvoerd en bij hen in de kamer plaats gegeven. Ja, je raad het al, één van die luidruchtige Aziaten die hen al enkele keren uit hun slaap hielden. Als die Koreanen hun vrouwelijke collega terug willen mogen ze s' nachts geen lawaai meer maken als ze op dezelfde plek logeren als onze mannen. 't Belooft! 

Toen Frieda haar man opbelde waren ze al aan hun dessertje bezig in een plaatselijk eethuis. Wat een luxe hé, pelgrim zijn, ik moet hier zelf mijn potje koken. Allé dat denken zij....

Morgen trekken ze verder tot Terradilios de Templarios, zo'n 26 km verder. Alles gaat verder goed met hen, ze zien het nog helemaal zitten. De weersvoorspellingen zien er ook al  wat beter uit, dus het komt allemaal in orde.

Zo, met de groetjes vanuit de Camino en tot morgen.

Slaap lekker!

  

Met de groetjes van de pelgrims

Via sms (geen internet ter beschikking) liet JP weten dat het een echte baaldag was vandaag. Ze hebben namelijk 3 uren in de regen moeten stappen en zijn deze namiddag aangekomen in Hontanas. Op de koop toe zijn ze daar in de aap gelogeerd. Ze overnachten in een beschimmelde zaal zonder verwarming en vandaag was het amper 6°.

Ik denk dat dit al een ervaring op zich is als je met weinig moet genoegen nemen. Nu pas dringt het door, hoe goed we het hier hebben. Ja, op naar morgen en hopen op beterschap wat het weer betreft.

Groetjes

PS: In naam van JP en Urbain moet ik alvast iedereen danken voor de steun en bemoedigende woorden die ze mogen ontvangen. Het doet hen enorm veel deugd en het brengt hen de moed op om, ondanks het slechte weer, vol te houden.

Dank, duizendmaal dank.