Vandaag kon ik weer eens een mailtje ontvangen. Er was terug internet voorhanden en na z'n beurt te hebben afgewacht stuurde JP volgend verslag.

Hallo Doortje en Frieda,

Eindelijk weer eens aan de pc. Vandaag hebben we de etappe van Palas de Rei naar Arzua afgewerkt. We vertrokken deze morgen om 7 u in de regen en zoals het er naar uitzag, voorspelde dit weinig goeds. De talrijke beekdalen doorsnijden het laagland van Galicië. Wie door het glooiend landschap loopt en de beekjes oversteekt op de loopplankjes of stenen brugjes, waant zich ver van alle drukte.We stapten door de bossen waar er eucalyptussen groeiden, maar het regende teveel om er foto's van te nemen.    

In Leboreiro namen we ons ontbijt. Na een 3 tal uren te hebben gewandeld kregen we wat hoop, het was over met regenen. Ondertussen kregen we enkele mooie zichten en terug van die rare bomen te zien, en dit legden we vast op foto. De opklaringen waren van korte duur, het regende opnieuw en nu wat feller. Na nog zo'n 2 u te stappen bereikten we Melide, gekend voor zijn inktvis (Pulpo). Ook nu klaarde de hemel op, we waren halverwege onze etappe van vandaag.

In de laaggelegen delen van Galicië liggen veel kleine boeredorpen, waar talloze fraaie horrero's (graanopslagplaatsen) staan. Deze ziet u overal. Het zijn smalle, langwerpige bouwsels, met openingen in de zijwanden, om schimmel te voorkomen. Om te voorkomen dat er muizen bij komen, staan ze op poten met daarbovenop een brede, uitstekende platte steen. Na het stadje, terug door de bossen, wederom met die eucalyptussen. Eenmaal voorbij dit bos, hadden we terug prijs. Regen en nog eens regen. Toen we wat verderop een herberg zagen, hebben we daar iets gedronken en ons wat laten opdrogen. Iets later was de bui verdwenen en kwam Lora even piepen.

We moesten nu nog zo'n 8 km stappen alvorens wij in Arzua aankwamen. We waren dolblij met de zon en we hoopten zo, droog, onze slaapplaats te bereiken. Hoe dichter bij ons doel, hoe dichter de donkere wolken op ons afkwamen, en op 3 km van het einde gingen de hemelsluizen helemaal open. Nu was het menens hoor. De regen viel met bakken uit de hemel.  We kwamen doorweekt aan in de albergue "Via Lactea". Vlug kleren af, schoenen uit en papier erin, douchen en de warmte opzoeken. Het is nu zo'n 8°. Morgen staat de voorlaatste etappe, van ons eerste doel, op het programma. We stappen naar Pedrouzo (Arca o Pino). Nog 41 km scheiden ons van Santiago de Compostella.

Groetjes van de Peregrinos,

Urbain en JP

Ja, prachtig wat ze presteren. Daar doe ik mijn pet voor af. In zo'n weersomstandigheden doen ze het toch maar hé. Kom op mannen, nog een flinke duw van al uw Belgische vrienden en ge komt er hoor! We zijn terecht fier en zondag zal ik alvast eentje drinken hoor. Schol!!