Op deze blog worden mijn wandelavonturen beschreven
Over mijzelf
Ik ben Vandevoorde Dorine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam doortje.
Ik ben een vrouw en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is weefselcontroleuse.
Ik ben geboren op 20/10/1963 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: sport in het algemeen.
Vandaag ging Urbain en ikzelf met de trein richting Lokeren om daar een wandeling te maken van de Reynaertstappers. Het weer was goed en de streek rond Lokeren heeft ook veel te bieden. Vanaf het station was het nog een 2tal km te wandelen alvorens men aan de startplaats was. We vervulden onze plicht, dronken nog een koffie en besloten om te beginnen aan de wandeling. Deze bestond uit 2 grote lussen van respectievelijk 7,2km en een van 7,9km en nog een afsluitertje van 4km. De 1°lus was richting Molsbroek, de andere een combinatie van parken en een klein deeltje stad. We begonnen met richting Molsbroek. Geniet mee van de foto's.
we wandelden meteen richting Buylaertmeersen om zo naar het Molsbroek te stappen
het was heel aangenaam om in deze meersen te wandelen
Na deze meersen kwamen aan het stadspark, om daarna via de dijk naar het Molsbroek te wandelen.
het is een mooi park
hier waren we op weg naar het natuurdomein.
Het Molsbroek: dit domein van 80ha is het grootste beschermde natuurgebied van de streek. In het bezoekerscentrum van het reservaat vind je een vaste opstelling over de historiek van het gebied en een dynamische tentoonstelling over de natuur in de omgeving.
hele mooie zichten over dit domein
Een geasfalteerde wandeldijk(4,5km lang) slingert zich door en omheen het domein, er werd ook een wandelroute door het Molsbroek en de aansluitende Buylaersmeersen uitgestippeld.
De wandeldijk biedt grote voordelen voor de mensen, want het volledige natuurgebied is vanaf dit hoger gelegen pad te overzien.
Op weinige plekken in ons land treft men langs een dergelijk mooi pad zoveel verscheidenheid aan: een uitgestrekte moerasvlakte met talrijke watervogels, elzenbroeken, rivierduinen, rietvelden en uitgestrekte vochtige graslanden.
De goede waterkwaliteit en de gevarieerde biotopen bieden natuurlijk levenskansen aan tal van planten- en diersoorten. De vogels zijn ongetwijfeld de meest populaire en best bestudeerde dieren in het Molsbroek.
hier en daar treft men infoborden aan.
Na een eerste bezoek aan dit domein ging de tocht verder terug naar onze startplaats
Het plaatselijk schooltje diende als startplaats en rustpost. De 2°lus begon ook al heel goed met richting de parken.
Hier ook nog een stadspark die Lokeren rijk is. Eenmaal uit dit park stapte men richting Markt om zo langs het info kantoor te wandelen waar men een gadget kreeg van de stad Lokeren.
de Markt van Lokeren
hier gingen we het Prinses Jospehine Charlotte park in
ook mooi om in te wandelen
en zo kwamen we voor de 2° keer terug aan onze rustpost. Na een frisse cola te hebben gedronken begonnen we aan het laatste deel van deze mooie wandeling. We gingen terug naar het molsbroek,maar de andere kant op.
Sinds 1968 werden 235 verschillende soorten vogels genoteerd, waarvan 98 soorten ooit ten minste 1keer hebben gebroed. Ook een 300tal plantensoorten werden genoteerd. Hierbij zijn heel wat zeldzame planten zoalsmoerasbeemdgras en kruipend moerasscherm. minder bekend maar bijzonder boeiend zijn de ongewervelde dieren.
met zijn 10tallen ha ondiep water is het Molsbroek eigenlijk een ideale viskwekerij.
hier waren we bijna aan het einde van dit mooi stuk natuur, dan was het nog een 5tal minuten te wandelen vooraleer we voor de laatste maal aan onze rustpost waren. We dronken nog een kop koffie vergezeld van een eclair en gingen dan heel tevreden naar het station waar de trein ons stond op te wachten. Deze wandeling is zeker een aanrader.
Vandaag ging Willy en ik wandelen in Ruiselede, de molenaarsgemeente. Een tocht van de wandelclub WSV Beernem die vanuit GIBJZ De Zande(Gemeenschapsinstelling Bijzondere Jeugdbescherming) hun 12° Zandetocht aanbood. Het was een weekdag wisselbekertocht gekruid met landelijke en bosrijke omlopen die de Vagevuurbossen, Sint ¨Pietersveld, de Gulke Putten aandeed.
GIBJZ de Zande onze startplaats
Wij stapten de 21km en werden meteen het Wildenburg wandelpad opgestuurd. We passeerden de gebouwen van het Rode Kruis afdeling waar vreemdelingen een onderkomen hebben. Nog een beetje verder mochten we genieten van de gratis bevoorrading een Obstler of een frisdrank. Daar het nog wat vroeg was gingen we gewoon door en zouden later op de dag, na nog een extra lus te wandelen om onze aangeboden drank te komen proeven.
Nu stapten we verder langs een lange asfaltweg tussen de uitgestrekte meersen om na een tijdje het Vagevuurbos te betreden.
op weg naar de Vagevuurbossen
de zon kwam langzaam het landschap opbeuren.
Het begin van een mooi stuk natuur.
Het Vagevuurbos is een domein van 220ha groot, samen met het nabije Lippensgoed-Bulskampveld vormen ze het grootste boscomplex van West-Vlaanderen, waarvan 90ha domeinbos en 230ha Provinciedomein. Het is een paradijs voor fauna en flora en dus ook voor de wandelaar. Het heide en boslandschap kunnen heel wat schuchtere dieren bekoren. Roofvogels, zoals de buizerd, bosuil en havik vinden hier een ideale broedplaats.
Mooie dreven, het is genieten om in zo'n weer te wandelen.
De zonnestralen zorgen voor een mooi beeld tussen de hoge bomen.
Kleinere boswegels slingeren heen en weer door het bos
mooie zichten
Kijk es wie we daar hebben
Na een 6tal km te hebben gewandeld, mochten we via de Boskapelledreef een eerste keer rusten in de werkplaats van de Zande, onze centrale rustplaats.
Na iets te hebben gedronken, stapten we verder langs een kleine veldwegel, om dan uit te monden langs de uitgestrekte akkerlanden.
Hier en daar waren er al boeren die hun mest in de grond bewerkten.
Verderop werden we andermaal de bossen ingestuurd, terug genieten van de vele dreven en boswegels.
Ja, daar hebben we die dame opnieuw
de ene dreef na de andere, dit is genieten van de natuur.
Een heel eind verder zagen we een kudde schapenbokken, die zich zeer opgetogen toonden.
Nog een klein beetje stappen en we kwamen terug aan onze rustplaats. Dan was het tijd om te eten en iets te drinken.
Na onze plicht te hebben vervuld begonnen we aan aan onze laatste lus.
Er was heel veel variatie in deze lus.
Om te beginnen met een lange bosdreef op weg naar de vervallen gebouwen van het vroegere "Radio Maritiem", gebouwen nu in restauratie met bestemming bijzondere jeugdopleiding
gebouwen in restauratie
een groot bouwwerf
Via het St Pietersveld wandelpad stapten we nu rond het militair domein en zijn verschillende radiotorens in de uitgestrekte meersen.
Enkele kleine gehuchtjes sierden de omgeving van waaruit men ons een kleine veldwegel opstuurde
eindelijk heeft ze haar ventje tegengekomen.
Natuurdomein " De Gulke Putten", een natuurgebied van ruim 100ha, dat bestaat uit het zendstation, de predikherenbossen en het Disveld.
Hier waren we opweg naar het moordkasteel van Wingene
Een glimp van het kasteel, dat netjes afgesloten was.
Terug bij het vertrekpunt waar de wandeling begon. De zaal was meer dan behoorlijk vol. Gelukkig hadden we een tafelje veroverd en genoten nog van een lekker drankje en reden dan heel tevreden naar huis.
Vandaag besloot ik naar Kaster te gaan om deel te nemen aan hun aktivtocht. Ik schreef me in, nog hier en daar een woordje en vertrok voor een wandeling van 32km. Het eerste gedeelte ging richting Ruien, via rustige paden en enkele doorsteekjes. Na zo'n 8,5km kwamen we aan onze 1° rust van deze wandeling. Er was daar bekend volk en na het slurpen van onze koffie vervolgden we onze weg. Nu gingen we richting Kluisbos, via de Vierschaar, waar we even stilstonden omdat de pijlen waren verdraaid . Na een tijdje zaten we op het goede spooren stapten verder richting Oude Kwaremont. Onderweg kregen we enkele pittige klimmetjes te verwerken. Eenmaal aangekomen op de Kwaremont moesten we daar een lus maken. Nadien ging de tocht verder richting Berchem om zo terug te eindigen in kaster. Het was heel goed wandelweer en kregen ook een mooie tocht. Geniet even mee van de foto's.
Vandaag ging ik naar Eine en besloot de 12km te wandelen samen met Doortje. Start vanuit het MPI refter hadden we al direct een splitsing. De kleinste afstand ging de andere kant op en de rest bleef een tijdje tesamen. We deden een rondje rondom het voetbalveld en gingen dan via enkele woonblokken richting Heurne naar onze rustpost. Het eerste gedeelte was erg saai en we hoopten dat het stuk terug naar de zaal van betere kwaliteit zou zijn. En dit was veel beter. We kregen een heel mooi stuk natuur, de Heurnsemeersen . Het was heel mooi om er in te wandelen met al die sneeuw die er lag. Op het einde van deze tocht kwamen we langs de Einse dorpfiguurnl: Prosper De Maeght.Een levensgroot standbeeld van deze man.
zicht op de oefenvelden van de plaatselijke club
nieuw aangelegd wandelpad
opweg naar de rustpost te Heurne
dit beloofde een beter stuk te worden, hier in het begin van de Heurnsemeersen
even poseren voor een fotootje op een vlonderbrugje
mooie zichten op deze meersen
hier eventjes langs de Schelde
terug in de Heurnsemeersen
deze poel was dichtgevroren
mooie kijk op de poel
alles was hier potdicht
hier een laatste blik op de meersen
de kerk van Eine
en hier de dorpsfiguur van Eine. Het was in 1849 dat de volksfiguur Prosper De Maeght zich te Eine komt vestigen.Hij was handelaar in tabak en snuif, terwijl zijn vrouw - Lucie Hespeels - haar brood verdiende als tapster van het café"De Casino'. Het gezin De Maeght kreeg 14 kinderen. Mevrouw De Maeght ging op bedevaart naar Kerzelare en belastte haar man ermee tijdens haar afwezigheid op de voordeur te letten. Voor haar echtgenoot Prosper was deze opdracht echter geen beletsel om toch maar een pint te gaan pakken. Hij haakte de deur af, en plaatse ze op zijn kruiwagen en sleurde ze tot 's avonds laat mee op zijn achtereevolgende herbergbezoeken.
Vandaag gingen we (Dany en ik) gaan wandelen naar Henegouwen richting Mons. De wegen waren goed berijdbaar, al hoewel er hier en daar toch een laagje sneeuw lag, waren we er na een uurtje rijden ter bestemming. De startplaats was gewijzigd, een paar honderd meter verder in het Athénée prov. Jean d'Avesnes. Na onze formaliteiten begonnen we aan onze tocht. We stapten richting Hyon waar we al een rustpost hadden na een goede 2,5km. Het eerste stuk was nogal tussen de huizen met af en toe een wandelpad. Na deze hadden we stuk van 7,5km te verwerken via Mesvin naar Ciply. Deze afstand was al heel wat beter qua natuur. Er waren volgens ons heel weinig mensen op de been. We kregen mooie zichten te zien en alles lag onder een sneeuwtapijt, die het nog een stukje mooier maakte. Eenmaal aangekomen op onze rustpost, was de tijd aangebroken om iets te eten en te drinken.
op weg naar de startzaal
Athénée Prov. Jean d'Avesnes
zicht op de hoofdkerk van Mons
typische huisjes in deze streek
eventjes weg van de plaatselijke wijken
hier onze rustpost in Hyon waar we 2 keer kwamen
op weg richting Mesvin
rustige besneeuwde paden
wandelpad langs de verlaten spoorweg
het voetbalterrein van Mesvin
Nu gingen we naar Ciply
hier kregen we fraaie panorama's
oppassen voor de gladde plekken op dit traject
een terril
hier de trapjes op voor dit mooi wandelpad
Hier waren we aangekomen te Ciply, waar we iets meer dan de helft van onze tocht hadden gewandeld. Na hier te hebben gegeten en gedronken begonnen we aan het laatste gedeelte van deze tocht. Nu gingen we terug richting Hyon waar we opnieuw een rustpost hadden. We kregen hier een heel afwisselend parcours onder de voeten geschoven.
nu de terugweg aanvangen richting Hyon
nog niet helemaal dichtgevroren
We kwamen heel weinig wandelaars tegen
Zicht op een terril
hier waren we op het terrein waar er een terril was
terug in de bewoonde wereld
Nog enkele mooie dreven
dit was het allerlaatste stukje natuur vooraleer we terug aan onze startplaats aankwamen
Ik besloot vandaag eens te wandelen te Oostkamp. Volgens sommige wandelaars is
dit een hele mooie tocht, dus met een clubgenoot reed ik
naar daar. Aangekomen in de St Pieterschool deden we onze plicht, de
inschrijvingskaarten invullen en nog eerst een kop koffie drinken.
Toen het 8u werd gingen we op stap en zagen op het infobord dat er al 217
wandelaars weg waren. Nog even het parcours bekijken en we waren vooruit voor
een tocht van 31km.
Deze tocht had een mooi aantal bezienswaardigheden langs het parcours zoals:
het gemeentehuis, kopie van de schandpaal uit Nieuwenhove en de Sint
Pieterskerk met beschermde toren in Romaanse stijl - de gemeentelijke parken :
de Valkaart en het Beukenpark - de Warandedreef, het Natuurreservaat de
Warandeputten, het kasteel Gruuthuse met poortgebouw, jaagpad langs het kanaal
Brugge-Gent met het natuurreservaat de Leiemeersen - het kasteeldomein
Nieuwburg - het kasteel De Herten en een stuk Nieuwenhove bos
de refter diende als startplaats voor deze tocht
de verschillende afstanden die men kon afleggen met de rustposten
infobord
Marktplein met gemeentehuis in Vlaamse Neo-Renassancestijl(1882), de St Pieterskerk met beschermde toren in Romaanse stijl(12°eeuw)
Zelfgemaakte flitspaal viel direkt op
enkele hele mooie dreven
de tocht was enorm variërend
onze 1°halte na zo'n 4,6km
De Wieke, molenromp van de voormalige stellingmolen "Braetsmolen" of "Oostmolen", thans zogenaamd " De Wieke". In oorsprong een bakstenen stellingmolen (koren-en oliemolen) met zelfzwichting op één roede, daterend van 1842, beschilderde jaarsteen boven de toegang. Sinds 1978 is de molen van de iopenbare weg gescheiden door een appartementsgebouw. Nu ingericht als tentoonstellingsruimte en o.m gebruikt door verenigingen, kunstenaars en musici. Oorspronkelijk wit beschilderde, bakstenene molenromp, vermoedelijk sinds de jaren 1970 vrij ingrijpend gerestaureerd o.m vervangen van de bakstenen door een nieuwe steen, doch met weglating van de druiplijsten boven de oorspronkelijke rondboogvensters. Romp van 19m hoog met een breedte onderaan van 9m en bovenaan van 4.5m. Wit beschilderd, bakstenen voorportaaltje met ingang afgewerkt met een driehoekig fronton, gedateerd met jaarsteen "1842". In de romp, thans licht getoogde openingen. Het gaande werk van de molen, o.m de wieken en de houten ommegang, is ontmanteld. Naast de molen liggen o.m de molenstenen geïntegreerd in de nieuwe aanleg. In 1999 koopt de gemeente de molen als cultuurmolen.
deze bloempjes staan al mooi te pronken
kasteel Gruuthuse met poortgebouw
drevencomplex
van het ene stuk natuur naar het volgende
dit was een minder fraai beeld aan de sluis(allemaal plastiek flessen)
hier wandelde men op het vlonderpad
mooi uitkijkpost
kunstwerk op de rotonde
men kreeg er niet genoeg van
Kanaal Brugge - Gent
hier het jaagpad langs het kanaal
hier enkele zichten op de Zuidvallei
oude bunker
ophaalbrug
we kregen enorm veel dreven om te wandelen
zicht op het kasteel Gruuthuse
op weg naar het volgend kasteel
heel rustig om in te wandelen
wederom die mooie lange dreven
hier kwamen we aan bij de schandpaal
dit kregen we ook onder de voeten geschoven, ja dit moet je erbij nemen
Dany genoot er van
Dit was op het einde van onze tocht, maar we kregen nog eerst nog wat onverharde paden te verwerken
beeldhouwer aan het werk
hier wat museum materiaal
onze laatste mooie dreef alvorens we aan onze startplaats kwamen
Dit was een hele mooie tocht. Het is zeker een aanrader, ik kom volgend jaar terug. Heel mooi werk van deze club en van de parcoursbouwer.
Ik reed vandaag naar Desselgem om deel te nemen aan de Howitzertocht. Start vanuit het POC nabij de Sint Martinuskerk kon de wandelaar kiezen uit een drietal afstanden. Na eerst nog een koffie te drinken was de tijd aangebroken om te wandelent. Onder een ietwat grauwe hemel begon ik aan mijn wandelavontuur. Het was hier en daar wat oppassen geblazen, want op bepaalde plaatsen was het glad. Na enkele wegen stapten de wandelaars een mooi wandelpad op, tussen de velden richting Ooigembos. Enkele honderden meters verder iep men uit aan het Howitzer monument. "Dit is feitelijk geen tank zoals velen denken, maar een stuk artillerie op rupsbanden met een onderstel van een tank en hier neergepoot als herinnering aan de gesneuvelden van de "Slag van de Leie" in 1940. De Howitzer is een geschenk van de verdwenen 6° artillerie uit Soest".
Howitzer monument
Zoals gebruikelijk worden van dat ijzeren monument heel wat foto's genomen alvorens we de diepte in doken naar de boorden van de Golden River. Intussen was de zon al van de partij. Na een kort stukje langs deze rivier ging men door het Ooigembos.
Dit was een heel drassig stukje natuur die men volgde vooraleer men op de normale verharde paden kwamen.
Het was uitkijken waar we ons voeten moesten plaatsen
Met de opkomst van de zon was het wegdek hier en daar opeens glad aan het worden
Na dit stukje natuur ging de tocht verder langs onverharde wegen richting Bavikhove. Het waren rustige wegen en paden tot aan de centrale rustpost aan de achterkant van het lokaal sportcomplex.
mooi zicht
Op naar onze centrale rustpost.
De lus ging richting Hulste via verharde paden en rustige wegen tot we terug aankwamen aan onze rustpost
kijk eens wie we daar zien aankomen. Den Eddie en zijn vrouwke
terug aan onze rustpost.
Na het verlaren van de rustpost was het nog zo'n 6km te wandelen, we volgden eerst nog een tijdje de Golden River tot een pad ons door nog een stukje natuur loodste.
We volgden nog een eindje deze rivier
Hier begon het stukje natuur die ons nog restte.
Hier was het heel mooi om er door te wandelen
mooie zichten
Na nog een wijkendoorsteek beëindigden wij deze wandeling. Nog even wat napraten met enkele vrienden, trokken we tevreden terug huiswaarts.
Dit is een wandeling die ik een 3tal jaren geleden hebt gedaan. Als ik nu hetzelfde tijdstip bekijkt qua weer is dit een enorm verschil ten opzichte van die wandeling.Toen was het gevroren en lag er sneeuw. Deze wandeling ging in het eerste gedeelte rond Duinbergen en het tweede naar Zeebrugge en terug. De kust kan ook heel mooi zijn tijdens de winter. Geniet even mee van de foto's
Vandaag ging ik met de trein richting Oombergen, deelgemeente van Zottegem. Eenmaal aangekomen aan de startplaats, was er al heel wat volk op de been. Even gekeken naar het parcours en besloot een 23tal km te wandelen. Ze voorspelden voor de namiddag wat lichte regen en aangezien deze club bekend staat voor de onverharde paadjes, was ik er ditmaal tegen bewapend.
De wandeling ging richting Cottem en Sint Lievens Houtem, waar de grote afstand een lus deed langsheen het golvend landschap van de Denderstreek. We kregen regelmatig kleine beekjes te zien, enkele bosdoorsteekjes en zoals altijd ... onverharde paden. Op het einde van de tocht stapten we langs de Nieuwpoortmolen, een stenenrestant van een windmolen uit 1905, die in de plaats kwam van een staakmolen. Tot 1949 was de molen maalvaardig en in 1983 werd het verbouwd tot woning en later tot vakantieverblijf. Eenmaal in de zaal aangekomen kon men de geurige pannenkoeken snuiven. Na deze was de tijd aangekomen om terug naar het station te gaan en de trein richting Kortrijk te nemen. Geniet mee van enkele foto's
startplaats te Oombergen we zijn vertrokken voor een lus van 23km hier en daar nog water op de velden
enkele kasseistroken kregen we onder de voeten geschoven
Lora probeerde ons te bereiken
nog veel oplap werk
rustige doorsteekjes
die was niet opgezet met onze passage
geen al te best zicht op het landschap dit kregen we ook,maar in mindere mate met hun andere wandelingen
op weg naar onze centrale rustpost in ST Lievens Houtem
kerk en begraafplaats van St Lievens Houtem
begonnen aan de lus
mooi kapelletje
oude spoorwegberm
door de natuur
waar blijven jullie terug naar Oombergen
het laatste stuk van deze wandeling was het mooiste
een van de laatste vuile doorsteken
de Nieuwpoortmolen Terug van weggeweest, de geur van de verse pannenkoeken lokten de wandelaars aan tafel. Nog iets drinken en dan terug naar het station waar we de trein opstapten richting Kortrijk.
Start vanuit de basisschool" De Graankorrel" te Geluwe begon ik aan de tocht van 25km. Het was een frisse morgen, maar ideaal wandelweer. Geluwe kondigt zich aan als poort van een bekoorlijke en rustigelandbouwersgemeente, waarbij de Geluwse hoogten, samen met deze van Kruiseke een vertakking uitmaken van het Heuvelland. Vandaar dat de Gapersgemeente de ideale uitvalbasis vormtt voor een afwisselend en heuvelachtig landschap, doorsneden door 10tallen beekjes en opgestelde kapelletjes. De wandelaars kregen eerst enkele paadjes door een plaatselijke wijk voorgeschoteld. Van daaruit ging men richting Terhand via de Molenhoek. men kreeg onderweg enkele mooie zichten met het opkomen van de zon.
Na een rustpost in Terhand ging men richting Geluwe waar we terug over de A19 moesten wandelen en net over de brug kreeg men een splitsing waar de 2 grootste afstanden richting Kruiseke wandelden. Daar maakte de grootste afstand een plaatselijke lus. Daarna ging het terug richting Geluwe waar op een 2tal km van het einde nog een jenever aangeboden kregen van de organiserende club.
Ik ging deze keer mee met Willy en Christiane naar Cassel om daar een wandeling te maken. Rond een uur of 7 reden we richting Cassel, een 70tal km vanaf Lauwe. Eenmaal aangekomen op onze bestemming, deden onze plicht(inschrijven), stelden de gps in en we waren vertrokken voor een tochtje van 33km. Deze tocht was in 2 lussen, de eerste lus was een 20tal km lang en kwamen terug in de start en dan nog een lus van een 14tal km. We starten vanuit de school Sainte Marie in Bavinckhove bij Cassel en gingen richting Oudezeele. Daarna ging de tocht verder langs rustige wegen naar Terdeghem en zo terug naar Cassel. Onderweg kregen we enkele mooie gezichten te zien, afgewisseld met kale akkers. Op het einde van de eerste lus hadden we met een hoogteverschil van 176 af te rekenen.
het was nog donker toen we starten
een zicht vanop de Casselberg
een van de vele dalingen
de tocht was heel afwisselend
op weg naar onze eerste rust
de kale akkers
ook hier heeft de regen zijn sporen nagelaten
rustige wegen
de zon kwam er nu en dan te voorschijn
oude kapelletjes
op deze strook kwamen we veel molens tegen
hier aangekomen aan onze rustpost te Terdeghem
zicht op de rustpost
hier verlieten we de gemeente Terdeghem
de kerk van Terdeghem
ook enkele dreven maakten deel uit van het parcours
mooie zichten tijdens de wandeling
de befaamde kasseien van Cassel kwamen aan bod
Cassel is een stad in het Franse Noorddepartement, gelegen in de Franse Westhoek en Frans Vlaanderen. Het telt ongeveer 2500 inwoners. Cassel is gelegen op de 176 m hoge Casselberg(met daarnaast de Woumenberg die men ook Recollettenberg noemt,141m), het hoogste punt van de Westhoek. Het is een klein stedelijk centrum met dagtoerisme. Cassel was in de Romeinse tijd het vertrekpunt van zeven heerwegen, onder meer naarr Arras, Doornik en Bonen. In de Middeleeuwen was het de hoofdplaats van een kasselrij van het graafschap Vlaanderen. Cassel werd meerdere keren geplunderd en verwoest, onder meer door Robert II van Artesië in 1297. Hij slaagde er niet in de burcht te veroveren. Sinds 1678 bij de vrede van Nijmegen hoort Cassel bij Frankrijk.
het centrum van Cassel
eventjes door de poort
vele Vlaamse opschriften boven de deuren van de huisjes
genieten van het uitzicht
een van de laatste afdalingen vooraleer we aan de klim naar de aankomst beginnen
zicht op Cassel, hier waren we al aan het klimmen.
terug aan de startzaal
Sainte Marie, onze startplaats
Nu nog de lus van 13km plat, op zijn Frans, het hoogte verschil bedroeg maar 91m, dus een kleinere klim.
We vertrokken via het voetbalveld van de school en gingen via terug rustige wegen richting Wemaers-Cappel
Ook deze keer was het opnieuw afwisselend van parcours, het grootste gedeelte bestond uit de verharde wegen met af en toe wat onverharde paden, waar de wandelaar mooie panorama's kreeg.
Hier in de verte een zicht op de Cats-berg
hier kwamen we voorbij een kippenboerderij, die zaten niet binnen maar bevolkten de weiden
Aankomst in Wemaers-Cappel na zo'n 8,3km op weg naar onze rustpost
het kerkje van Wemaers-Cappel vlakbij de rustpost
Hier terug Vlaamse opschriften
een mooi kapelletje
Op weg naar het einde van deze tocht, we zien voor ons Cassel liggen
We hebben ervan genoten van deze tocht op Franse bodem, er waren veel Vlamingen aanwezig op een totaal van 645 deelnemers.
We deden een busreis met de club deze keer naar Antwerpen. Volgens de info die we verkregen beloofde het een mooie tocht te worden.Na een uurtje rijden, kwamen we aan onze startzaal, het St Lievenscollege gelegen in de Amerikalei. Na het verkrijgen van onze inschrijvingskaart en nog wat te hebben gedronken, begonnen we aan de wandeling. Deze bestond uit 3 lussen van verschillende afstanden. We verlaten onze startzaal en beginnen aan de langste lus. We stappen richting de Boogkeers, waar schrijver Willem Elsschot midden een pleintje staat. Aan de andere kant zien wij de witte gevel van het Elisazbethgasthuis.
het uitgetekende parcours de afstanden
het beeld van Gerard Walschap hier wandelen we het plein op van de schrijver Willem Elsschot Elisabethgasthuisop de achtergrond We wandelen de Lange Gasthuisstraat in met zijn vele musea, o.a het Maagdenhuis,districtshuis en het Museum Mayer Vanden Bergh. We komen stilaan in het historisch centrum via de Schoenmarkt,Eiermarkt en Melkmarkt tot aan de mooie O.l.Vrouwkathedraal.
zicht op de mooie kathedraal enkele leuke kraampjes
Via enkele kleine steegjes komen we aan op de Grote Markt met zijn gildehuizen en het Brabobeeld.
het mooie stadhuis met het beeld van Brabo op de voorgrond. eventjes mooi poseren
Gelukkig hadden wij een beschrijving van de tocht op zak, want hier en daar moesten we de straatnamen zoeken.
De Braderijstraat opzoeken , dit was naast "den engel" en "den bengel", allebei café's, om terug via smalle straatjes richting de Oude Beurs tot aan het Vleeshuis te stappen.
hier zijn we bij het Vleeshuis
de stoelstraat met zijn vele houten trapgevelhuisjes Daarna ging het richting hoerenbuurt, dwars erdoor en dan naar het Falconplein, gekend voor zijn vele namaak en goedkope spullen. Na het Falconplein stapten we verder naar het Willemdok, waar er verschillende plezierboten op het water lagen. Nog een tiental meter verder en kwamen aan bij het MAS, of het Museum aan de Stroom.
zicht op de boten. Ik ging niet naar boven in het MAS, daar ik vorige keer alles hebt gezien vanuit het bovenste verdiep.Ik besloot hier om iets te drinken en te wachten op de andere clubleden. Beeld van Wiske. Na onze stop wandelen we verder naar het Brouwershuis, dan richting de kaaien en verderop nog enkele smalle straatjes en pleintjes en dan naar de wandelpromenade langs de Schelde tot het Steen. hier zicht vanop de promenade We komen stilaan bij het Steen
Het Steen, het oudste gebouw van Antwerpen, werd gebouwd tussen 1200 en 1225 en werd destijds Antwerpse burcht genoemd. Rond 1520, ten tijde van Karel V, werd de burcht grondig verbouwd en noemde men het voortaan" S4Heeren Steen" Van 1303 tot 1827 werd het gebouw als gevangenis gebruikt. Een groot deel van de burcht werd in de 19°eeuw fgebroken toen men de kades rechttrok en de Schelde verbreedde. Het overgebleven gebouw werd hierna simpelweg "Het Steen" genoemd. Sinds 1952 is in het Steen het Nationaal Scheepvaartmuseum gevestigd.
We wandelen onder het Steen door en komen aan bij Lange Wapper.
mooi verlicht reuzenrad
Via de Suikerrui gaan we terug de smalle straatjes van het historisch centrum in, en wandelen richting het Plantin Moretusmuseum. Daarna gaat de tocht verder door de St Andrieswijk en na een tijdje passeren we het gevangenis voorbij in de Begijnenstraat. Nog een 5tal minuten wandelen en we komen terug aan onze startzaal uit. Het was een hele mooie wandeling door Antwerpen.
De weerman voorspelde dat vandaag de beste dag vor de hele week zou, dus ik besloot om te gaan wandelen naar Wingene.De zaal was al behoorlijk vol met wandelaars toen ik aankwam. Eerst nog hier en daar wat wensen uitspreken en ontvangen, en dan kon ik vertrekken voor een tochtje van zo'n 21km. Het weer viel best mee en het was een heel rustig parcours rond Wingene.
hier en daar stond er veel water in de weiden en de akkers
rustige dreven
nu en dan kwam Lora even een kijkje nemen deze paarden hadden het naar hun zin
een van de weinige opklaringen
de boeren zullen allicht weer klagen over de akkers zeldzame zonneschijn
wie we hier hebben, Zotte Mie mooie naam voor een ontmoetingsplaats
even genieten van de zchaarse zonnestralen moeten we hier door?
Laatste tocht van dit jaar trok ik naar Kortemark voor de afsluiter 2011. Het was een hele rustige tocht rondom Kortemark met op het einde een nieuw stukje rond het spaarbekken. Ik wens iedereen een heel goed en gezond nieuwjaar en tot binnenkort.
de koutermolen
op naar onze eerste rustpost rustige dreven om in te wandelen drukke tijden voor de boeren
zicht vanop de Ruidenberg
hier staat al een beeld van de Torenpoeper voor de 2°maal in Edelwalle heel verzorgde rustpost Nu ging men richting Handzame
mooie straatnaam zicht op het spaarbekken
nieuwe wandelpaden rondom het spaarbekken
dit was mijn laatste wandeling van dit jaar. Hopelijk mag ik jullie ook bekoren met de wandelingen in 2012.
Na de geflopte wandeling in Zottegem reed ik naar Oudenaarde om daar even de Kerstsfeer op te snuiven, alhoewel het een sombere dag is. Ik deed daar de kleinste afstand, omdat dit normaal het meeste van de bezienswaardigheden bied. Al de afstanden(7 -11 -14) wandelden onmiddellijk over de Schelde en bereikten wij de coupure. De kleinste afstand moest al direkt de Vlaamse Ardennendreef omhoog, en dan wat later daalden wij een pad af om dan via het Sompelstraatje onze centrale rustpost te bereiken in Leupegem.
Zicht vanop de brug op de abdij van Maagdendaele afdalend naar het Sompelstraatje Het Spei
Na onze in Leupegem, gaan we langs het schipperkerkje tot aan de Schelde. We stappen door de abdij van Maagdendale, wandelen we een eindje langs de Schelde en bereiken er de Marie Louisefontein uit 1825.
op weg naar de abdij Ingang abdij Maagdendale
eventjes doorkruisen
Marie Louise fontein. Deze fontein, uit de hand van Charles Vander straeten is gemaakt naar vorbeeld van enkele fonteinen op de Place de la Concorde te Parijs. De fontein werd op 5 december als monument geklasseerd en tussen 1998 en het jaar 2000 gerestaureerd.
We draaien er rechtsaf en we wandelen nu langs de jachthaven, steken de voetgangersbrug over en gaan richting Liedspark.
Vlotburg
Er was in dit schip een museum ingericht.
Hier gingen we dor de gekende stadstuintjes omdan uit te monden in het Liedtspark
Hier gingen we richting Leeuwenfontein nog vlug een foto van dit kanteel
Deze fontein(Leeuwenfontein) is in 1830 opgericht door de gebroeders Parmentier. In de jaren 90 werd ze gerestaureerd en siert nu het Gentiel Antheunisplein.
We gaan door de Broodstraat en bereiken nu de Grote Markt waar de afstanden terug splitsen.
Het Stadshuis van Oudenaarde. We vervolgen onze wandeling en aan het Tacambaroplein keren de kleinste afstanden terug naar de startzaal.
We zien hier het Wielermuseum en zijn bijna aan het einde van deze wandeling.
Het wandeljaar loopt stilletjes op zijn einde. Vandaag gingen we eerst naar Zottegem, om deel te nemen aan hun wafelentocht.Deze club is gekend voor hun zware parcours(vuil en modderig) en hoopte dat het niet al te vuil zou zijn vandaag. Eenmaal aangekomen aan de Bevegemse vijvers, hun uitvalbasis bij uitstek. Toen we naar de startzaal gingen zaten die mensen daar met een electriciteitsdefect.We moesten in het donker(hier en daar een noodverlichting) inschrijven. Na dit te hebben gedaan dronk ik vlug nog een kop koffie(was niet meer zo heet) en bergon aan de wandeling. Ik keek even naar het parcours, en.... zag dat het bijna al en een beton was. Dit was dan de andere kant van de medaille. Ik besloot dan maar om de 15km te wandelen.
Men kon kiezen uit 6 afstanden
Het eerste stuk kon er nog door, we verlieten de Bevegemse vijvers en doorkruisten het domein Breivelde. Daarna was het door enkele wijken en soms afgewisseld door een dreef.
Breivelde
Na deze kasseien was de fun er al af.
dit was deze keer zeldzaam. Hun weektochten zijn doorgaans heel mooi en sterk afwisselend
Hier was de splitsing van alle afstanden en was het bijna allemaal beton tot aan de rustpost
Dit was ons allerlaaste onverharde weg die we bewandelden. Na de rustpost stak ik een tandje bij om zo vlug mogelijk de startzaal te bereiken. Het was een saaie tocht, niet gewoon om zoiets mee te maken bij de Egmontstappers.
Vandaag ging ik met de trein naar Zottegem om daar een midweektocht te wandelen. Het weer zag er niet al te best uit als ik vertrok deze morgen. Het motregende de hele treinreis, eenmaal aangekomen moest ik een 3tal km nog stappen alvorens ik aan de startzaal was. Men kon kiezen uit verschillende afstanden, van zo'n 7km tot 22km. Dronk eerst nog een kop koffie alvorens aan mijn regentocht te beginnen. Het beloofde een drassige tocht te worden. De egmontstappers zijn ervoor gekend.Het eerste gedeelte ging richting Oombergen, met onderweg een gratis jenever aangeboden door deze club. Daarna moest men naargelang de afstand een lus terplaatse maken of niet. Deze lus deed ons rond Oombergen wandelen. Na deze lus ging het via Hillegem terug naar Leeuwergem.
kerk Leeuwergem
het begon al met een van de vele drassige dreven
waar is dat paadje hier?, dwars door de velden
de regen was toch aan het minderen hier was onze halte voor de gratis jenever Kerk van Oombergen we begonnen aan de lus rond Oombergen
uitkijken waar men onze voeten moesten plaatsen
hier een normaal wandelpad, nieuw aangelegd
hier en daar lag er nog wat sneeuw achterkant kerk Oombergen, op de terugweg naar Leeuwergem
en nu? mooi hé eindelijk een goede strook
van de ene naar de andere dreef een van de laatste modderstroken van deze tocht
Het weekend kon niet meer stuk, er stond terug een wandeling op het programma. Ook vandaag zou het droog en fris blijven. We reden naar Kalken om daar een wandeling te maken. We kwamen terug Willy en zijn vrouw tegen en besloten om te samen te wandelen. Het was een wandeling met een kleine tegenvaller( er waren veel mountainbikers op ons parcours). Jammer dat we niet echt wandelden in de Meersen. Geniet mee van enkele foto's.
het krieken van de dag
lichtjes gerijmd rustige dreven waarom kijk je zo naar mij
onze eerste rustpost
het begin van de Kalkense meersen, jammer dat we er rond wandelden
onze volgende rustpost, hier maakten we een lus van 8,6km deze rustpost was iets te krap volgens het aantal deelnemers
mooie zichten
bewolkt maar droog en goed wandelweer hebben jullie koud?
op weg naar het einde
een rustige wandeling ,jammer dat we de Kalkense meersen niet hebben aangedaan. Misschien een volgende keer.
Na Hamme reden we naar Gent om daar deel te nemen aan Gent by night. We hadden afgesproken in Hamme om op elkaar te wachten in de startzaal in Gent. Vanuit het Katho in Gent wandelden Willy en vrouw Christiane tezamen met ons. Het was een mooie en aangename wandeling in het oude Gent met bekende en minder bekende gedeelten van deze oude stad. We bezochten ook de kerstmarkt. Geniet even mee van de sfeerbeelden
Alle afstanden gingen richting het Oud begijnhof(St Elisabeth). In 1242 stichtte gravin Johanna van Constantinopel dit begijnhof Via de begijnhofkerk gaat de tocht verder richting Prinsenhof, verder door het Gewad naar de Jan Breydelstraat waar de afstanden splitsen. De kleinste afstand gaat naar de Graslei. De 12km gaat via het Appelparkbrugje naar de oude vismijn, door het monumentale toegangspoort naar het Veerleplein. Daar komen we in oog te staan met het Gravensteen. het Gravensteen werd gebouwd in de 9°eeuw, als bescherming tegen de Noormannen. De grote toren dateert van de 11° eeuw. Het slot kreeg achtereenvolgens volgende bestemmingen: zetel van raad van Vlaanderen, gevangenis en katoenspinnerij. Sinds 1907 is het gebouw toegankelijk voor het publiek.
mooi zicht
nogmaals het Gravensteen
is het al tijd voor de 3 koningen?
mooi op het fotootje schoon koppelke hé
hier is het ietsjes rustiger zicht op de Bijloke
reuzenrad kerstmarkt had geen goesting om die schaatsen te staan(bang) hier komen de dames aan roller coaster
aan onze rustpost
zicht op Sint- Baafskerk
mooi zicht op deze kerk volop ambiance
was heel veel volk
dulle griet
het rustiger gedeelte van deze wandeling
Proficiat aan deze parcoursmeester voor het samenstellen van deze wandeling. Er waren 4457 deelnemers
Ik ben Vanden Broucke Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jipie.
Ik ben een man en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is gestopt met werken,.
Ik ben geboren op 21/12/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, tuinieren, fotografie.
ben aangesloten bij wandelclub de 12uren van Lauwe.
