Toch nog geen "eind goed, al goed" voor de tomtom. Gisteren heeft Koen hem getest, alleen, en blijkbaar lukt dat niet! Dat ding is stom, kent het verschil niet tussen links en rechts, en is helemaal niet betrouwbaar!!! Die andere was stukken beter!!! (maar ook stukken duurder in aankoop!). Je hebt je geld weggegooid. Dat ding is juist goed voor de vuilnisbak!!!

Ik heb hem ondertussen een tweetal keer uitgetest en merk geen verschil met de vorige: ook als je afwijkt van de voorgeschreven route pikt hij vlot terug op en stuurt hij je perfect naar de juiste plaats! Het enige wat ik kan bedenken is dat Thomas zijn trukje om papa van thuis naar thuis te doen rijden via het punt waar hij moet zijn niet altijd werkt! De tomtom rijdt dan aan het punt waar je moet zijn in een cirkel, en ik vrees dat dit vaak ver om zal zijn! Dus moet Koen maar leren om zelf aan te geven dat hij terug naar huis moet!
Zo moeilijk is dat niet, en met de nodige instructies op een blaadje moet dat lukken! Ik vrees echter dat het nog een tijdje zal duren voor Koen met de gps kan werken : hij is te star, heeft te weinig souplesse, en slaat volgens mij zelf in een knoop (in plaats van de tomtom) wanneer dat ding de weg niet aangeeft zoals hij het verwacht. pfffffff.

Hij was min of meer gesust met de mededeling dat hij het tijdens het weekend eens opnieuw moest proberen, MET assistentie. Hij wil Thomas mee, heeft geen vertrouwen in mijn kunnen, maar als Thomas het te druk heeft met het studeren voor zijn examens zal hij toch met mij genoegen moeten nemen.

Maar daarmee was de kous voor mij nog niet af : Ruben moest om 16u in de logopedie zijn, en voor mij was dat de gelegenheid om nog enkele boodschappen te doen : GB, de post voor mijn werk, en de natuurwinkel, omdat ik daar dringend de nodige ondersteuning moest halen voor de examens. De natuurwinkel is iets dat ik moet meenemen op een ogenblik dat Koen het niet weet, want hij vind de producten daar maar onzin, en vind dat ik daar alleen maar het geld uit mijn zakken laat kloppen. Dat deze producten (bachbloesems, etherische oliën,...) wel degelijk hun effect bewezen hebben, dat schuift hij opzij. Thomas, Evy en ikzelf hebben er al heel veel steun van gehad. Je kunt altijd zeggen dat het het idee is dat het werkt en niet het product, zeker bij psychische ondersteuning, maar ik heb ook objectieve bewijzen : Thomas had al jaren wratten, en wat ik ook haalde naar de apotheek, ze verdwenen nooit helemaal of kwamen terug. Met tea tree olie is hij ze al enkele maanden volledig kwijt. Dat is zwart op wit. Bijkomend, en helemaal niet verwacht, heb ik gemerkt dat tea tree olie een positieve inwerking heeft op de psyche van Thomas, vooral in de zin dat plots, zonder enige aanleiding, angsten en paniekreacties verdwenen.
Enfin, het ging vlotter dan gewoonlijk in de GB en in het postkantoor, zodat ik zonder dat het zou opvallen de natuurwinkel er nog kon bijnemen.  Wat ik niet voorzien had was dat Koen razend was omdat ik boodschappen gedaan had. Volgens hem was dat een excuus om niet te moeten werken, had ik in de voormiddag ook al zo'n excuus gehad (ik was vlug over en weer gereden naar de apotheek om iets te halen tegen allergie, omdat Thomas sinds een paar dagen gordelroos met gezwollen en pijnlijke gewrichten heeft, wat normaal wijst op een allergische reactie), én het moest nu eens gedaan zijn om in de week boodschappen te doen. Het was al meer dan genoeg dat ik in het weekend rond reed.
Pfffff. Het is de eerste keer niet dat hij dergelijke reacties heeft. Het was al een tijdje geleden, maar blijkbaar snapt hij nog altijd niet dat het eigenlijk vrij moeilijk is om verse producten mee te brengen voor de hele week. O.K. vlees kan in de diepvriezer, maar ik kan moeilijk sla in de diepvriezer stoppen... Hij heeft daar geen last van, want hij eet toch geen sla, maar ik wil wel gezond kunnen eten. Het is al erg genoeg dat ik geen sport mag doen van hem. Enfin, voorlopig probeer ik maar te voldoen aan zijn eisen, maar dat brengt me wel in de knoop tijdens het weekend. Normaal ga ik in het weekend niet naar de GB, maar naar een andere supermarkt, omdat ik daar producten vind die ik in de GB niet kan krijgen, en halfweg de week ga ik naar de GB, net om dezelfde reden. Dat wil zeggen dat ik dus in het weekend extra naar de GB moet rijden en hij vind zo al dat ik veel te lang weg ben om mijn boodschappen te doen. :-(

Ondertussen heeft HIJ ook al beslist dat ik zaterdagvoormiddag terug moet werken (voor mijn job), terwijl het weekend en 's avonds na 19u30, de enige momenten zijn waarop ik met het huishouden mag bezig zijn. In vergelijking met andere vrouwen die uit huis werken heb ik wel geen enkele hulp van Koen, (wel een poetsvrouw, voorlopig toch nog, want hij vind dat ze toch niets doet :-( En als dat niet veranderd, moet ze buiten!), wordt het huis ook overdag gebruikt (wat wel duidelijk een verschil maakt met wanneer niemand overdag thuis is), heb ik beduidend meer was dan veel gezinnen (Koen zijn landbouwactiviteiten, waardoor niet alleen hij maar iedereen extra "thuiskleren" vuilmaakt door bij te springen), moet ik Koen zijn administratie ook in die uren duwen, heb ik twee kinderen die regelmatig hulp voor school nodig hebben omwille van hun dyslexie én heb ik nog regelmatig klanten 's avonds, waardoor die avonden al niet meer "beschikbaar" zijn.
Het enige wat hij ziet is dat ik een poetsvrouw heb, dus hoef ik zelf niets meer te doen, behalve eten te maken en op te ruimen. De was van Evy die op internaat zit?  De wasmachine doet toch het werk? Ik moet hem alleen maar vullen! Schoolhulp? Als ze het niet alleen kunnen is dat pech voor hen! Hij moest destijds zijn moeder ook om geen hulp vragen! (Nee, maar ondertussen is hij wel fier dat zijn grootmoeder vaak zijn huiswerk maakte!) En boodschappen??? TEN HOOGSTE één uurtje mag dat duren! Dus kan ik niet anders dan massa's tijd overhebben!!!!

Pffffff. Helaas gaat het niet zoals hij het in gedachten heeft, is er veel meer werk dan hij ziet. En ik probeer dan wel naar zijn pijpen te dansen, om uitbarstingen te vermijden en het leefbaar te houden, maar eigenlijk mag ik nog zo mijn best doen... Hij vraagt het onmogelijke!!! Eén iets dat niet op zijn plaats ligt, en het hele huis is een vuilnisbelt. Eén stofje en het hele huis is vervuild! Maar ondertussen ruimt hij niets op, gooit hij zijn vuile kleren nog altijd op de grond in plaats van in de wasmand, is het aanrecht één slagveld van potjes yoghurt tegen dat hij gaat slapen, staan tegen dat ogenblik ook één of meerder lege flessen op de salontafel, samen met papiertjes van een ijsje of van snoep of koeken,... Als ik de woensdagavond alles opruim tegen de donderdagmorgen als mijn poetsvrouw komt, én ik ga vroeger naar bed, dan kan ik 's morgens opnieuw beginnen met opruimen. Maar DAAR mag ik niets van zeggen. Als dat al te veel is, dat ik dat doe voor hem?

We doen gewoon verder, proberen zoveel mogelijk te schipperen, maar af en toe vraag ik me toch wel af, hoelang ik dit nog volhou?