De voorbije tijd ging het hier vrij goed. Sinds ik Koen betrapt heb, verdwijnt er geen bier meer in huis. Het is niet moeilijk bij te houden, want er staat al veertien dagen een volle krat, dus als daar één zou van verdwijnen valt het wel op. Ook bij de laatste bloedanalyse bleek zijn bloed dikker, wat er op wijst dat hij minder drinkt. En de voorbije veertien dagen heeft hij ook weinig reden om er nog tussenuit te muizen. Buitenshuis drinken kan dus ook al niet. Koen was qua humeur een stuk stabieler. Ook dat viel op. En dan komt er dat klein stukje hoop dat hij opnieuw zou stoppen...

Tot woensdag... Woensdagnamiddag zouden we na school onmiddelijk de resterende koeien halen in een weide op 15km van onze deur. Op weg daarnaar toe kon ik Thomas oppikken. Ruben zijn school is de woensdag uit om 11u25. Hij kon dus eerst naar huis. Het plan was om dan onmiddelijk te vertrekken, nog belegde broodjes te halen voor de middag, Thomas iets na 12u op te pikken (zijn school is om 12u uit), zodat we, rekening houdend met het drukke verkeer in het centrum, rond 12u20 bij de weide zouden zijn. Als Koen samen met ons rond 11u40 vertrok met de tractor en de kar, zou hij daar zeker eerst aankomen. Voor hem is het zo'n half uurtje rijden.
Tot mijn grote verbazing verkondigde Koen om 11u05 dat hij zou vertrekken. Nu al? Ja, hoor. Hij was klaar met zijn werk en hij zou niet zo lang hoeven te wachten.  Of hij wel besefte dat ik daar pas 20 na 12 kon zijn? Ja, hoor, geen probleem! Hij zou echt niet zo lang moeten wachten...
Neem 11u10 vertrokken, is om 11u40 daar, dus dat is 40 minuten wachten. Niet veel? En dat voor iemand voor wie vijf minuten wachten meestal een onoverkomelijk probleem is??? Alle gelegenheid dus om ergens te stoppen... Ik kan dat niet bewijzen. Ik kan het nooit bewijzen dat hij drinkt onderweg. Een pint drinken kost niet zoveel tijd, en als hij echt langer weg is, dan heeft hij altijd wel een uitweg. Ook nu. Toen we daar aankwamen waren de dieren geladen, en moesten we alleen nog het slijk van de weg verwijderen. De kinderen en mezelf hoor je daarover niet klagen. Zeker niet omdat Koen in een zeer euforische stemming was. Hij kon niet beter gehumeurd zijn. Iets dat het al vrij verdacht maakt, maar waar mee te leven valt. :-) Alleen weet ik maar al te goed, dat in de perioden dat hij af en toe drinkt, zijn gedrag van het ene uiterste in het andere valt. Lang heb ik daarop niet hoeven te wachten. Helaas :-( Donderdag rond 16u kreeg ik opnieuw de volle lading over de poetsvrouw : er lag nog stof op zijn stoel in de kamer, én hij vond nog een stofdraad onder de trap, dus had ze niet gepoetst! Ik had over de volledige dag tien minuten (hoogstens!) staan praten over haar kindje, en dat had hij gezien. Logische conclusie voor hem : ik hou de poetsvrouwen bezig zodat ze niet werken, om zelf niet te moeten werken,... De hele avond heeft hij er over doorgedramd. Ik ben even kunnen wegvluchten omdat hij plots om 16u25 beslistte dat ik er voor moest zorgen dat ik om 16u30 aan Thomas zijn school stond (een kwartier rijden...) omdat het te hard regende, terwijl het eigenlijk helemaal niet regende... :roll: Ik moest wel nog even langs de laatste weide waar nog koeien zaten rijden, om te zien of daar alles in orde was. Geen probleem.... Op zo'n ogenblikken zou ik alles doen omdat zijn humeur terug de juiste kant zou uitgaan. Misschien verkeerd van mij om zo voor hem te springen, maar ik kan het er gewoon niet bij hebben dat de situatie helemaal escaleerd.
Tegen de avond was hij opnieuw kalmer. Gisteren overdag viel het mee. We zijn de laatste dieren gaan halen, zodat ze nu allemaal binnen zijn. Ik hoopte dat dit hem rust zou geven.

Helaas, gisterenavond begon het opnieuw : hij wou een overzicht van mijn rekeningen "in de eerste dagen", want ik spaarde niet. Vanmorgen nog een preek dat mijn facturen niet hoog genoeg zijn, dat ik voor niets werk. Naar aanleiding van een artikel in de krant weet ik dat ik iets meer verdien dan het gemiddelde in dit beroep. En dat is heel wat minder dan hij in gedachten heeft. En dat ik niet veel over heb? Ik betaal het volledige huishouden, telefoon, onderhoud auto, alle schoolkosten, alle kledij, af en toe nog een zakje melkpoeder of andere zaken die ik moet meebrengen voor hem,... Hij betaalt nog geen 500 euro per maand voor de lening van ons huis, én de electriciteitsfactuur omdat het grootste deel voor het bedrijf is. Van een eerlijke verdeling gesproken. :-( En dan zou ik moeten kunnen sparen, evenveel of meer dan hem!
Het heeft geen zin om daar cijfers op te plakken. Hij redeneert op zijn eigen manier, en wat in zijn hoofd zit geraakt er niet meer uit. Ik weet al lang dat me proberen te verdedigen, zelfs met duidelijke cijfers geen zin heeft. Als elk inkomen als belachelijk laag, en elke uitgave als belachelijk hoog afgedaan wordt, dan ben je vlug ten einde. En mijn protest maakt hem alleen nog maar kwader. Dus kan ik niet anders dan slikken, diep inademen om de pijn aan te kunnen, en hopen dat deze bui vlug weer overgaat. Tegen reële feiten kan ik me verdedigen. Tegen de waanvoorstellingen in zijn hoofd maak ik geen schijn van kans.
De hoop dat iemand hem ooit zegt en hij dat aanvaard, of dat hij ooit beseft, hoe irreëel zijn wensen zijn, heb ik al lang opgegeven.

Morgen, zondag, ga ik met de kinderen naar mijn ouders voor sinterklaas. Een week vroeger, omdat mijn broer deze week zijn kinderen heeft, én het is mooi meegenomen voor Thomas, die volgende week moet leren voor de examens. Maar ondertussen wéér een reden voor Koen om extra frustraties op mij bot te vieren.

Ondertussen moet ik vandaag werken van hem, want de poetsvrouw heeft al het werk al gedaan. Heeft ze dan toch zo hard gewerkt, dat ze het volledige huishouden van één week, in één dag doet? En de kleren die Evy meebrengt van het internaat en ze maandag terug mee moet nemen? Pfff. Ik zit op mijn bureau voor de minste ruzie, wel te bloggen in plaats van te werken,... Alleen blijft de was wel liggen, zal deze zich tegen donderdag opnieuw opstapelen, als ik alleen het hoogstnodige doe in het weekend, wat de poetsvrouw dan meeneemt, waardoor ik terug commentaar krijg dat de poetsvrouw moet poetsen en niet de was doen... En als ik haar zeg dat ze de was moet laten liggen, dan krijg ik de lading omdat de was zich opstapelt.... Elke avond één machine instoppen, dat is geen werk. Nee, maar die was moet ook nog uitgehangen worden, opgeplooid, in de kast gelegd,... Wanneer moet ik dat allemaal doen? 's Avonds na 20u30, net als het afruimen van de tafel, de vaatwas legen en vullen, de keuken opruimen,... en alle andere huishoudelijke klusjes die er nu eenmaal zijn, en waarvan hij niet beseft hoeveel tijd ze in beslag nemen???