Sinds gisteren is het tij gekeerd. Koen reageert terug "normaal". Er is terug "communicatie". En ondanks de spanningen die nog steeds in mijn lijf aanwezig zijn, de pijn die ik nog steeds voel, voelde ik me gisterenavond, besefte ik gisterenavond, toen ik de kalveren gaf, dat ik me eigenlijk toch wel terug goed voelde. En dat zet me aan het denken, vooral omdat ik het volgende gelezen had :
De meeste vrouwen hebben geleerd dat zij verantwoordelijk zijn voor een goede sfeer in huis
en voor het goed gevoel van de anderen. Daarom binden vrouwen meestal in en vertonen het
gewenste gedrag om de relatie te herstellen. Zij onderdrukken daarbij hun eigen behoeften,
maar negeren ook hun inschatting van de situatie en hun relatie. Op die manier wordt de
macht van de man weer hersteld. Het erkennen van de mannelijke macht hoort ook bij de
genderformatie. Vrouwen trachten vaak situaties te redden door hun man gunstig te stemmen
en worden dikwijls beloond voor deze reddingsacties, maar de onderliggende problemen
worden hiermee niet opgelost.
De man kan zich weer ontspannen na deze reddingsactie. Hij voelt zich in zijn waarde
hersteld en kan weer vertrouwen op haar liefde. De man is weer even aanhankelijk en
toegewijd waardoor beide partners zich even heel gelukkig voelen. De romantische mythe is voor korte tijd hersteld.
http://www.statbel.fgov.be/studies/ac787_nl.pdf
Dit komt mij wel heel erg bekend voor :-? Maar hoe doorbreek je dit??? Ik besef maar al te goed dat van zodra de storm gaan liggen is ik alles in het werk stel om dat zo te houden, om Koen te behagen, uit zelfbescherming, omwille van de kinderen, maar eigenlijk verloochen ik daarbij compleet mezelf, negeer ik mijn eigen verlangens en gevoelens, en leef alleen vanuit datgene wat hij wil. En dat besef zorgt voor een héél dubbel gevoel. Ik heb het jarenlang niet gezien, want wat is er nu verkeerd aan om iets voor een ander te doen, temeer daar ik mij daar meestal goed bij voel? In principe niets, als ik ook nog de ruimte zou krijgen om mezelf te zijn, om mezelf te ontwikkelen, en die ruimte is er helemaal niet.
Nu pas besef ik hoe ver dit gaat : Koen wil dat mijn huishouden in orde is, wil dat de tuin er netjes bij ligt, wil dat de carport geölied wordt,... allemaal dingen waar ik moet voor zorgen. Op zich is dat geen probleem. Maar het gaat verder dan dat : Het moet allemaal gebeuren op het ogenblik dat hij dat wil, of eigenlijk andersom : hij bepaalt wanneer het niet mag : niet tijdens de weekdagen, want dan moet ik geld verdienen, niet als hij mij nodig heeft,... En dus wring ik me maar in allerlei bochten, om toch iets van het onmogelijke waar te maken. En als het niet lukt...
|