Gisterenmorgen toen Thomas moest vertrekken naar school regende het. Niet zo erg veel, maar aangezien hij 10km met de fiets moet rijden…  Ik kan hem dan met de auto brengen, eventueel fiets in de koffer, en onderweg pik ik dan zijn vrienden, waarmee hij altijd afspreekt bij hen thuis op. Thomas woont het verst, dus dat is het meest logische. De anderen blijven normaal gezien in de avondstudie na schooltijd, Thomas niet, zodat ik normaal gezien geen rekening hoef te houden hoe de anderen naar huis komen. Zo kan Thomas zijn fiets eventueel mee.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Voor het ogenblik zit Thomas in de examens. In de voormiddag heeft hij examens, in de namiddag is hij thuis om te studeren. Normaal gezien blijven zijn vrienden op school om te studeren, maar zijn beste vriend R.  heeft zijn aanvraag voor de namiddagstudie te laat ingediend, en komt nu ook ’s middags naar huis.

Tot zover mijn inleiding. Gisterenmorgen regende het. Om niet het verwijt te krijgen dat ik toch maar mijn zin doe, vroeg ik aan Koen of het te doen was voor Thomas om er door te fietsen.  Eerst vond hij van wel, maar toen Thomas klaar stond om te vertrekken met zijn fiets, kwam hij binnen om te zeggen dat ik hem toch beter zou brengen. Geen probleem voor mij. Thomas belt zijn vriend op, die dan op zijn beurt de andere verwittigd.  Er wordt afgesproken dat ik Thomas zijn fiets niet meeneem, zodat ik ook R. naar huis kan brengen. Koen is daar volledig mee akkoord, want wil helemaal niet dat men denkt dat we R. aan zijn lot overlaten. R. heeft voor Thomas heel veel betekend voor het herstel na zijn depressie.

In plaats van 7u20, het uur dat Thomas vertrekt met de fiets, hoeven we dan pas om 7u45 te vertrekken.  Helaas, in de tussentijd stopt het met regenen. Dus vind Koen het niet meer verantwoord dat ik Thomas met de auto breng. Alleen is het dan te laat om Thomas met de fiets de laten vertrekken, en is iedereen ondertussen verwittigd. Hij beseft dus zelf ook wel dat hij op zijn stappen niet meer kan terugkeren, maar toch vind hij een reden om mij de volle lading te geven : hij vind dat het niet kan dat ik hem vraag of het doenbaar is voor Thomas om er door te rijden, want dat hij dan niet anders kan dan “neen” zeggen. ????????????? En of ik eigenlijk maar dat te doen heb : hele dagen rondrijden voor de kinderen. ????????????? Duidelijk de stappen uiteen zetten om aan te tonen dat hij wel beslist heeft dat Thomas niet met de fiets zou gaan, helpt niet. Het wordt tijd dat ik afleer om tegen hem zo’n grote mond op te zetten ????????????? en meer werk ???????????????

Enfin, hij was kwaad. Ik heb hem de hele voormiddag niet gezien, tot hij rond 11u verkondigde dat hij eens zou gaan vragen bij de buren of ze nog stro te koop hadden. Ik weet dat hij zich daar alleen maar een uurtje bezig houdt,  terwijl hij hard reageert tegen elke minuut waarop ik me volgens hem alleen maar zou bezig houden in plaats van te werken, maar eigenlijk kan het me niet schelen. Ik was blij dat hij weg was, en omdat ik er geen opmerkingen over maakte, gewoon zei dat het voor mij geen probleem was, deed zijn boze bui verdwijnen. De rest van de dag liep alles weer normaal.

Vanmorgen regende het niet toen Thomas vertrok. Koen had gezegd dat ze veel regen uitgaven voor deze voormiddag, maar dat hoeft geen hinder te zijn om met de fiets te vertrekken. Toen hij zo’n tien minuten vertrokken was, belde R. om te weten of Thomas met de fiets naar school reed. Op dat moment zag ik dat het ondertussen wel regende.  Enfin, ik veronderstel dat R. zijn vader hen wel naar school gebracht zal hebben met de auto, en aangezien R. vanmiddag ook naar huis komt, kan Thomas terug mee tot daar. Als het niet regent dan kan hij van daar uit naar huis fietsen.  Ik kon moeilijk voorzien dat het in het eerste kwartier zou beginnen regenen.

Vijf minuten later komt Koen binnen, ziet dat R. gebeld heeft, en ik krijg de volle lading : Het was onverantwoord dat ik Thomas van morgen met de fiets naar school stuurde. NU moest ik hem gebracht hebben, in plaats van gisteren. Als ik naar het weerbericht geluisterd had, in plaats van naar die stomme TV (Ruben zet de TV open als hij klaar is om naar school te gaan, en het is nog geen tijd om te vertrekken, maar ik kijk daar niet naar. Ik ben gewoon aan het werk.), dan had ik geweten dat hij kletsnat geregend zou worden. Ik moest nu maar zorgen dat ik hen deze middag ophaalde. ????????? Ik weet van niets. Ik weet niet of ze met de fiets zijn of niet. Ik weet niet wie hen zal ophalen als ze niet met de fiets zijn, en ik zou daar ook moeten zijn. ????? DAT is pas pure tijdverspilling!

Ik heb hem gezegd dat ik onmogelijk kon weten dat het zou regenen (dan ben ik dom), en dat ik moeilijk zonder af te spreken Thomas kon ophalen (had ik zelf gezocht!). Ik heb er trouwens nog aan toegevoegd dat het heel hard had moeten regenen voor Thomas zou vragen of ik hem voerde, aangezien Koen zijn reactie van gisteren. En toen werd hij heel kwaad, vond dat ik niet het recht had om zo’n grote mond op te zetten. Enfin, blijkbaar voelde hij dat hij het onderspit zou delven, want hij vertrok kwaad naar buiten.

Ondertussen was het tijd voor Ruben om naar school te vertrekken. Helaas was de hevige regenbui ondertussen sterk afgezwakt. Omdat Ruben met een serieuze verkoudheid zit, heb ik hem toch gebracht, me verwachtend aan de rest van de bui nadien. Tot mijn grote verbazing heeft hij daar geen woord over gezegd.

Maar dat betekent niet dat zijn kwade bui voorbij was : hij had ontdekt dat er een doos Cecemel weggestopt was. Thomas drinkt graag een tas cecemel ’s morgens. Een tijd terug vond Koen dat onverantwoord en te duur. Thomas moest maar melk met nesquik drinken. Toppunt is dat Koen zelf heel veel van die Cecemel dronk. Blijkbaar moet wat hij niet verantwoord vind, zo vlug mogelijk leeg. Omdat ik er toch nog meebreng, en omdat papa ze niet allemaal zou leegdrinken, stopt Thomas de dozen weg, behalve de ene die open is en in de frigo staat. En die ene doos die nog weg zat had hij gevonden tussen de potten en pannen. Wat doet Koen in de lade van de potten en pannen? Zoeken waar de kinderen het snoep verstopt hebben. Als ik de zaterdag snoep meebreng, weten ze dat dit voor de hele week is, maar als het gewoon in de kast ligt, dan is het na twee dagen allemaal op. Koen kan er niet van blijven!!! Omdat Ruben op een bepaald ogenblik snoepte tot hij ziek was in het weekend, heb ik gezegd dat hij het moest verdelen over de hele week, maar dat lukt dus niet als papa het weet liggen. Ondertussen heeft Koen Ruben een paar keer gezien met snoep tijdens de week, en dus zoekt hij waar het vandaan komt….

Dus, kreeg ik de volle lading dat we hele dagen achter zijn rug bezig zijn (snoep en cecemel), en dat de keukenkasten allemaal kapot zouden gaan als ik nog die Cecemel daarin stopt, want dat die niet bestand waren tegen dat gewicht (1kg) ??????????? Dus…. Ik zorg niet voor mijn gerief, ik laat alles maar kapot gaan, hoe rapper hoe liever blijkbaar,…. En hij is niet van plan om volgend jaar een nieuwe keuken voor me te kopen. ……….

Pffffffff. Hij is terug naar buiten. Ik hoop voor de rest van de voormiddag.

Ondertussen heb ik het van me afgeschreven en van me afgezet. Ik laat me door zijn boze buien niet meer beïnvloeden en zoek het positieve in mijn werk. (Lukt ook niet altijd)