Gisteren is de dag positief geëvolueerd, na een prikkelbare start en nadat ik Koen er gisteren wel op gewezen had dat hij wel duidelijk zegt dat zijn ouders allebei een inspanning zullen moeten leveren om "overeen te komen" maar dat hij zelf helemaal geen inspanning doet om met mij overeen te komen. Af en toe komt een opmerking toch wel aan, als het maar op het juiste moment is...

Ik besef wel dat het niet (altijd:?:) een dwars liggen is van zijn kant. Het is voor hem niet altijd evident om te begrijpen wat ik bedoel. Dit lijken mooie excuses om zijn gedrag goed te praten, maar aan autisme is meer onkunde gekoppeld dan onwil.  Een groot half jaar geleden heb ik aan Evy verteld dat er een vermoeden is dat zij een vorm van autisme heeft, en proberen te verduidelijken wat dat voor haar inhoudt. Ik deed dat op een ogenblik dat ik merkte dat ze zich vragen begon te stellen over de omgang van anderen met haar. Vooral opvallend was dat ze niet begreep waarom anderen haar grappig vonden als ze iets ernstig meende. Voor mij was dat helemaal geen openbaring, want ze slaat vaak de bal helemaal mis in haar reacties en dat komt vaak grappig over. :-D  Het verschil tussen Evy en Koen is dat Evy er over praat, zelf vraagt of dat met autisme te maken heeft, als ze ergens tegen een probleem aanstoot, en dat ze ook heel open is als ze iets niet begrijpt. En nu komt wel duidelijk  naar voor hoe vaak het praten over emoties of andere zaken die niet visueel voor te stellen zijn, niet begrepen wordt. 
Autisme, ik denk dat het onmogelijk is om ooit te vatten hoe beperkend het voor hen is, ondanks het feit dat ik er nu al jaren mee bezig ben. Gisteren heb ik gemerkt dat ik nog dagboekfragmenten op de computer staan heb van de periode waarin ik ontdekte wat er precies mankeerde in onze relatie. Ik heb ze, met de datum van schrijven, op deze blog geplaatst. Het kan alleen maar een duidelijker beeld geven.

En dan, zo'n twee jaar terug, sprak de psychiater van het team waar zowel ik als Thomas psychische ondersteuning kregen, dat er vermoedelijk meer aan de hand was met Koen, dat er volgens hem duidelijk sprake was van bijkomende persoonlijkheidsstoornissen.  Narcisme werd tot genoemd, maar ook paranoïde, en obsessief-compulsief. Ik had het er moeilijk mee, omdat men volgens mij verschillende etiketten plakte op iets wat allemaal onder te brengen was onder het beeld van autisme. Maar toen werd me uitgelegd dat bepaalde facetten zo sterk naar voor kwamen dat men dacht aan al of niet vanuit autisme ontwikkelde persoonlijkheidsstoornissen. Een diagnose is er niet. Koen zou zich daarvoor moeten laten testen, maar aangezien er volgens hem helemaal niets mis is met hem, wel met de rest van de wereld,...