bloggen is voor mij een veilige manier om mijn emoties te uiten : Koen kan met geen computer overweg, weet alleen dat er een aan- en of-knop aan is, en dat je de computer niet zomaar mag uitschakelen. Daarvoor moet hij de "bevoegde" persoon er bij halen. Ik heb mijn computer beroepsmatig nodig. Daardoor is hij van mij persoonlijk. De kinderen hebben hun eigen computer. Eén voor hen drie samen, wat af en toe wel voor de nodige perikelen zorgt, maar op die leeftijd moet dat kunnen.
Ik heb trouwens ook de nodige veiligheidsmarges genomen. Ondanks het feit dat Koen niet met de computer overweg kan, weet je maar nooit. Namen zijn veranderd. Misschien zullen ook feiten niet volgens de realiteit op de blog gezet worden. Maar het is wel de bedoeling mijn emoties uit te schrijven zoals ik ze ervaar. Net daarvoor maak ik gebruik van deze blog. Het is veiliger dan een dagboek, dat hij kan terugvinden. Als tiener hield ik een dagboek bij. Ik heb altijd nood gehad om zaken van me af te schrijven. Toen ik mijn eerste computer had, een afdankertje van mijn pa, windows 3.11, waarmee ik mijn administratie deed, heb ik ook nog een dagboek op de computer gezet. Bij een crash is dat ooit verloren gegaan. Vind ik jammer. Ook heel wat observaties aangaande mijn dochter zijn ooit op die manier verloren gegaan.
Het leuke van een blog is daarnaast dat ik mijn verhaal kan delen. Niet alleen de ellende, maar hopelijk ook de fijne momenten. En dat anderen er misschien ook herkenning in vinden. Sommigen in mijn omgeving begrijpen niet waarom ik niet allang weg ben. Anderen hebben er geen idee van hoe moeilijk ik en de kinderen het hier soms hebben. Psychische agressie laat geen zichtbare sporen na. Of soms komt het toch aan de oppervlakte, zoals bij de depressie van Thomas. Helaas heb ik het gevoel dat zelfs de hulpverlening psychische aggressie niet echt ernstig neemt. Zeker niet wanneer het soms sluipen is, wanneer er ergens ook nog het gevoel is dat papa op zijn manier toch nog van zijn kinderen houdt. Ik probeer de laatste jaren mijn sociaal isolement te doorbreken, maar het blijft moeilijk. Ook dat is een reden om te bloggen.
