Vrijdagmorgen 1 april, en dit was geen grap, staan we gepakt en gezakt om Zeeland te veroveren. Gps-je ingesteld en wij (4 koppels) op weg, eerste stopplaats Goes, een klein, gezellig (nu ja als je graag winkeld) stadje. Om op sterkte te komen eerst een lekker kopje koffie, een beetje curieus rondwandelen en dan tijd voor een eerste biertje. Na het middageten (een heerlijke, supergrootte pannekoek) de dames naar de winkeltjes en wij rustig kuierend (???) door de straten. Na nog wat voorraad ingeslagen wij op weg naar onze thuis voor 4 dagen. Na een half uurtje bereikten we Duinpark ´t Hof van Haamstede (Burgh-Haamstede). Uitladen, auto´s op de parking, bedjes opdekken, kleertjes uitpakken en tijd voor een aperitiefje. Het werd een heerlijke gourmet-maaltijd en bij een biertje werd er nog een ganse avond gekeuveld. Iedereen was op tijd uit de veren (zonder katers, alhoewel in de loop van de dag bleek dat Roger niet veel meer wist van de dag ervoren) en na een stevige maaltijd, tijd om de hort op te gaan. Een stevige 3 uren-wandeling hebben we onder onze zolen geplakt. In de namiddag hebben we een strandwandeling (meer strand dan wandeling!!!) gemaakt en ´s avonds hebben we het plaatselijke restaurant bezocht. De helft van ons had al een stevig trainingsloopje achter de rug en toen? Spek met eieren. Wandelschoenen aan en wij op weg, maar de lengte van de wandeling was ietsje overdreven. Iedereen zo goed als perte-totale. Een middagdutje, na een stevige soepmaaltijd, was voor velen niet uit den boze. Gelukkig was er de Ronde van Vlaanderen en een stevige pot nat om ons bezig te houden. Lut en Jan namen afscheid en reden terug naar huis. ´s Avonds hebben we genoten van een binnenhuis-BBQ in het restaurant, het was fantastisch, veel was niet genoeg. Nog even lekker slapen, genieten van het morgendmaal, inpakken en wegwezen. Middelburg was ons laatste station. Een prachtig ouderwets stadje met meer dan 1400 monumenten en oude gebouwen (de meesten hebben nog een naam zoals vroeger). Ook daar nog een gezellig restaurantje bezocht (ze serveerden er twister, een special frietvorm met een pikant smaakje) en op kousevoeten liep onze vierdaagse ten einde. We kijken alweer uit naar de volgende uitstap, leve het weg zijn van huis!
Sorry, blogje lag gisteren volledig lam dus het artikeltje over de betoging dan maar met een dagje vertraging. Rond half tien de trein op naar Brussel, nou ja trein, als sardientjes in een doosje. Beesten in een beestenwagen hebben meer ruimte dan de mensen op de trein, misschien is dat nog eens een betoging waard. De NMBS weet toch ook dat er betoogt wordt door de non-profit, dan leg je verdomme toch een extra trein in of tenminste extra wagons. In Brussel-Noord was het al volle bak ambiance en mijn collega´s stonden me op te wachten. Een betoging vertrekt nooit stipt dus ook nu niet, maar uiteindelijk werden we ingang gezet en met 15 000, volgens mijn broertje, die in de organisatie zit, op weg naar het Zuidstation. Daar werd iedereen getracteerd op een drankje en een pak pasta. Opgevrolijkt door drummende muzikanten en daarna opgepept door enkele speeches, blijft de vraag of het iets zal uithalen. Laten we maar steeds positief blijven en hopen op een opwaardering van de non-profitworkers. Oh ja ´s avonds kwam ik nog even in beeld op het VRT-nieuws, daarmee kan ik wel bewijzen dat ik er was. Vele anderen gingen niet werken (extra dagje verlof) maar kwamen niet betogen (shame on you). Het is voor ons aller broodwinning en het spreekwoord zegt "de aanhouder wint". Zie je op een volgende betoging!!!
Vorige week vrijdag vond de "Nacht van de Sport" editie 2010 plaats. Vanaf 9u ´s morgens was de werkgroep, olv Eddy Mariën, in de weer om er weer een onvergetelijke sportavond van te maken. Eerst de zaal klaarzetten, dan alles een leuk kleedje aangeven en al even testen of de techniek optimaal kan werken. De deuren gingen open om 19u30 open en onder begeleiding van enkele student-hostessen werd iedereen naar zijn tafel geleid. Onze waardevolle sportraadvoorzitter mocht speechend de spits afbijten gevolgd door onze beleidsverantwoordelijke schepen van sport . De eerste die een prijs mocht ontvangen was de heer Van Hove persprijswinnaar. Vervolgens kwamen alle kampioenen, die de stad rijk is, aan bod, van provinciaal over Vlaams tot nationale. Allen mochten het podium bevolken om in de bloemetjes gezet te worden. Dit jaar geen superkampioen (europees of wereld). Na een prachtig optreden van dansgroep Liedac , werden de vrijwilligers onder de spotlights gebracht. De jongeren van het jaar mocht dan zijn prijs (400 euro) in ontvangst nemen. Spijtig genoeg liet de techniek ons in de steek en konden de filmpjes van de jongere en de genomineerden voor de recreatieve sportprijs niet getoond worden. Het roparunteam "Ronde Tafel Lier" werd verkozen voor de "Sportprijs recreatie" en mochten een cheque van 600 euro in ontvangst nemen. Nadat zij vorig jaar meer dan 11 000 euro inzamelden voor "Kom op tegen kanker" werd besloten om ook deze geldprijs aan het goede doel te schenken. De apotheose was de verkiezing van de sportlaureaat 2010. Drie evenwaardige kandidaten waar uiteindelijk Thomas Jurgens (triatlon) met de hoofdprijs (600 euro) werd beloond. Er werd nog sportief nagekaart (en gedronken) en rond 1u was alles netjes opgeruimd en op zijn plaats gezet. Op weg naar een volgende "Nacht van de Sport"
Nog een kleine opmerking : het is spijtig dat sommige Lierse persmensen echt geen oog hebben voor de prestaties van de Lierse sporter, blijkbaar is er enkel en alleen Lierse en de rest telt niet mee.
Voor de 2de maal heb ik, ism vrienden (Lotgenoten Vlaanderen), een ontbijtjogging georganiseerd. Het was vroeg opstaan, om 8u moesten we de zaal klaarzetten en half uurtje later waren we aan de atletiekpiste om de ontbijtjoggers op te vangen. 35 lopers stonden klaar om een tochtje van 5 of 10km af te haspelen. Dit waren er heel wat minder dan vorige keer, maar het krokusverlof en de Belgische veldloopkampioenschappen hebben hebben hiertoe bijgedragen. Het tochtje werd afgesloten met een heerlijk glaasje cava en een superheerlijk douchje. En nu is het tijd om te ontbijten. De zaal was al redelijk gevuld bij aankomst. Meer dan 100 symphatisanten genoten van het (super)aanbod aan beschikbare broodjes, beleg, muesli, yoghourt, spek en eieren, koffiekoeken en zelfs taart. Ondertussen werd er rustig gekeuveld onder mekaar en de magen werden deftig gevoed. Nadien was er nog tijd genoeg om een Duveltje, of iets anders, te consumeren. Het was een succesvolle ontbijtjogging en het verzamelde geld zal door "Kom op tegen Kanker" nuttig besteed worden. Waarschijnlijk tot volgend jaar maar dan voor een ander "goed doel". BEDANKT aan alle aanwezigen en de afwezigen hadden zoals altijd ongelijk.
Twee uurtjes en half met de trein en 20 min. te voet en we settelden ons voor de volgende 4 dagen in hotel Nova in Amsterdam. Op amper 200m van het Koninklijk Paleis. We hebben er echt van genoten. Lekker weertje, aangenaam gezelschap (mijn vrouwtje), overheerlijke gegeten (tot zelfs echte hollandse hutsepot), enkele bruine amsterdamse kroegen (o.a. in de Jordaan) bezocht, opgekeken naar wereldberoemde kunstwerken en zo zou ik nog enkele superlatieven kunnen vinden. Maar beelden zeggen meer dan woorden, dus genieten maar.
Toch één grote bedenking, de Amsterdamse fietser, levensgevaarlijk is hij, mannelijk of vrouwelijk, oud of jong. Rode lichten kent hij niet, voorrang verlenen is niet aan hem besteed en als je per ongeluk even voor zijn wielen opduikt dan kaffert hij je effe lekker uit. Dus wees gewaarschuwd laat je helemaal gaan in Amsterdam maar let op voor de onverbiddelijke fietser. En ze zijn met duizenden.
De sportdienst organiseert in de week sportactiviteiten voor elk wat wils. Dinsdag is het wandeldag en gisteren heb ik niet mijn stoute maar mijn wandelschoenen aangetrokken om een paar uurtjes mee te stappen. Een tweetal weken geleden had ik mee de Kesselse heide onveilig gemaakt en nu vertrokken we op de parking van SK Lierse. Een dertig stappers stonden klaar om, onder leiding van de sportfunctionaris en gids Guy, een wandeling van een 9km aan te vatten. Ondertussen was ik al te voet van thuis naar de Lispersteenweg gestapt (straks nog terug maakt 5 km extra). Richting Hagenbroek, richting Ranst, op sommige plaatsen was het wel een slijke bedoening. Via Plaslaar en het industriegebied wandelden we terug naar de parochiezaal van Lisp. De lippen waren droog en het was hoog tijd voor een fris duveltje. Iedereen kan meewandelen er staan er nog een aantal in de wachtkamer.
Voor de wandelingen aangeduid met een * kunnen we vervoer voorzien voor wie moeilijk zelf ter plaatse geraakt. Vertrek aan Sporthal De Komeet om 13 uur. Op voorhand een plaatsje reserveren is verplicht! (03 480 52 51). Opgelet, de plaatsen zijn beperkt.
Na alle dokters- en ziekenhuisbeslommeringen in de loop van voorgaande week was het tijd om er weer eens leuk tegenaan te gaan. Een mens leeft tenslotte maar één keer. Vermits sport een deel van mijn leven is heb ik het dit weekend op alle mogelijke manieren uitgetest. Vrijdagavond had ik de eer deel uit te maken van het quizteam van de Sportraad (Wim Kinnet, Jo Docx, Michel De Herdt). Nu is kwissen niet mijn ding maar omdat het een loutere sportquiz was had ik me laten overhalen. We hebben ons geweldig geamuseerd en haalden uiteindelijk nog de bronzen medaille, vooral door onze sportfunctionaris, die ongelooflijk veel van voetbal kent. Volgens mij de enige negatieve vaststelling, er waren echt wel veel vragen over voetbal. Voor de andere vragen kon ik mijn bescheiden steentje bijdragen.
1ste Sportquiz ZVK Proost Lier
De 1 ste organisatie van de SPORTQUIZ door ZVK PROOST LIER was "meer dan" geslaagd. 14 teams schreven zich in . Als winnaars kwam de ploeg genaamd "Op den berg" bestaande uit de heren. Joosen Bruno,Paul Vergaelen,Frank Verhaert en Frank Van Roosmalen met de MEESTE "beste" oplossingen voor de dag en werd verdient eindwinnaar van deze 1ste Quiz door Zaalvoetbalclub Lier ingericht. De eindrangschikking 1) Op, den berg 2) Lazio Coma 3) Sportraad
Zaterdag was het Lyra´s 4de natuurloop en voor de eerste keer heb ik met mijn ganse familie deel genomen, vrouw en dochter met Sado haar hond. Met zijn allen ingeschreven voor de 10km. Het werd een aangename loopje, lekker weertje, aangenaam gezelschap (toch een deel van het parcours) en nog vrij fris aangekomen. Had ik vorige loop nog mijn lieve dochter opgewacht, ditmaal heb ik op mijn eigen tempo, dik binnen het uur, mijn 10,8 km afgelegd. Met een klein dipje na een 3-tal km, kwam ik er stilaan maar zeker door en heb nog heel wat sneller vertrokken deelnemers kunnen bijbenen (160ste/250 vertrekkers). Er lopen toch steeds mensen mee die, enkel zichzelf, bedriegen. Een aantal 10km-lopers vertrokken samen met de halve marathon en dat scheelt toch een tiental minuten in de eindafrekening. Na een verdiende douche tijd om een duveltje te consumeren en wat napraten. Zondagmorgen is het gewoonlijk, al was het nu een tijdje geleden, wandeldag. Wegens de sneeuwvlokjes hadden we weinig goesting (of zin???) om met de auto op pad te gaan. Maar wandelen kan perfekt in ons eigen stadje. Na 100m zitten we al op de netedijken die we enkele km´s volgen om dan het netekanaal te volgen. Na iets meer dan een uurtje hebben we beiden wat last (???) van de kou. Een cafeetje opgezocht en Hasseltse koffie gedronken. En dan genieten van Sven Nijs (ja ik ben fan), hij is slim, hij rijdt hard, hij laat niet met zich sollen en ja hij heeft een beetje geluk, maar hebben alle kampioenen dat niet. Voor de 8ste maal wint hij de GVA-trofee. En vanaf volgende week is het terug echt koers. Mijn "sport"weekend zit er op hopelijk hebben jullie evenveel genoten als ik. De dokters en ziekenhuizen wachten alweer op me.
Wat hebben deze drie dingen met elkaar te maken, wel ze zijn te reduceren tot één persoon nl. mezelf. Sinds nieuwjaar heb ik wat problemen met de gezondheid en heb ik geleefd op water, thee en toast met gerookt paardenvlees. Tot vrijdag ben ik met mijn vrouwtje gaan lunchen en heb ik een salade met veel vis gegegeten en ook een Duveltje gedronken. Zjef Van Uytsel (http://nl.wikipedia.org/wiki/Zjef_Vanuytsel#Albums) trad vrijdagavond op in ons cultureel centrum met een achtkoppige band op de voor- en de achtergrond. Hij verraste me wel met te melden dat hij 5 lp´s en een cd heeft uitgebracht. Er ontbreek er eentje in mijn verzameling en ik zal op zoek moeten (De zanger 1976). Is er iemand die hem bezit en hem kwijt wil laat het me weten. Al is Zjef´s stem wat gevoeliger geworden hij staat er nog altijd. Persoonlijk vind ik het een beetje spijtig dat hij zijn Vlaams Joe Cocker-imago wat kwijt is al alludeerde hij er zelf op. Zijn nieuwe liedjes (echt nieuwe die nog niet verschenen zijn) en zijn cd-nummers uit "Ouwe makkers" passen opperbest tussen zijn enorme rijkdom aan oudere nummers. Kortom het was een avondje kleinkunst op hoog niveau. En dan "dochters", sorry voor het meervoud maar ik heb er maar eentje (ze telt soms voor 2 hahaha). Gister was het de 3de natuurloop van AC Lyra (http://www.aclyra.com/) en onze dochter heeft me gemotiveerd (ondanks dat ik sinds 27 november geen stap meer gelopen had) om mee te lopen. Met toch een beetje een knik in de benen werden we om 13u45 afgeschoten (figuurlijk!!!). Omdat Femke met haar labrador Sado liep zijn we samen allerlaatst vertrokken, maar ben dan in een rustig tempo alleen verder gelopen. Onderweg heb ik veel tijd gehad om wat babbeltjes te slaan met vrienden-l(o)op(st)ers en na iets meer dan 8km ben ik dan teruggedraaid om samen met mijn dochter aan te komen. De vriendelijkheid van een papa nietwaar. Maar was dat even buiten de waard gerekend, de laatste 80m spurtte ze me gewoon uit de wielen. Lef of wou ze haar vader toch nog even een poepje laten ruiken. Ik zal er volgende keer rekening mee houden. Maar we hebben ons fantastisch geamuseerd. En met een beeld vol Vitalski, de eerste nachtburgemeester van ´t stad, ga ik eindigen. Tot een volgende keer.
Gisteravond naar Kommil Foo de Luxe geweest. Een iets andere show dan we van de gebroeders Walschaerts gewoon zijn. Meer zang, met een uitgebreid consortium aan instrumenten, bespeeld door stuk voor stuk rasmuzikanten. Maar een aantal sketchen mochten in dit 20 jaar-overzicht toch niet ontbreken.
KOMMIL FOO DE LUXE Het beste van Kommil Foo mét Orquesta Tanguedia. Meer dan twintig jaar muziek, theater, ontroerende fratsen en zotternij en dat in één voorstelling! Het beste van Kommil Foo bundelt de meest memorabele songs, de pakkendste verhalen en die grappen die door de jaren heen onverslijtbaar bleken. De broers Walschaerts worden bovendien geruggesteund door het passionele geluid van het ongeëvenaarde, 8-koppige tango-ensemble Orquesta Tanguedia! Kommil Foo goes tango? Inderdaad en hoe! Voet vooruit, blik op scherp, ziel uit het lijf. Of wat had u gedacht?
Orquesta Tanguedia: Gwen Cresens: bandoneon en accordeon, Karla Verlie: piano en zang, Ben Faes: contrabas, Hendrik Braeckman: gitaar, Wietse Beels: viool, Christophe Pochet: viool, Marc Pijpops: alto, Frans Grapperhaus: cello
Het was heerlijk genieten van deze toch drie uur durende show. Het is fantastisch als een mens met een goed gevoel naar huis kan gaan.