Vertalen, vertaalbureau, vertalingen, vertaler, literatuur, Ezzulia, forum
Vertalen, vertaalbureau, vertalingen, vertaler, literatuur, Ezzulia, forum
25-06-2006
Fans
Ik beleef het onverwachte genoegen dat een iemand op Yahoogroups een groep heeft opgericht om de liefhebbers van mijn literair werk te verzamelen. De groep zit op http://groups.yahoo.com/group/petermottefanZoiets is wel erg onverwacht.
Twee Vandaag zond op 15 mei 2006 een reportage uit over de nieuwe spelling (d.w.z. de spelling volgens GB05, niet GB95, en nog niet GB15 ;-) )
Wie de uitzending heeft gemist, hoeft niet te wanhopen, want je kunt de hele reportage ook op je pc bekijken.
Ga naar http://www.tweevandaag.nl
en kies in de zwarte balk links voor de ingang "De fel bekritiseerde nieuwe spelling, wie zit er achter?"Daarna klikken op het camera-symbooltje onder de inleidende tekst in de middenbalk.
Een adsl-verbinding is niet echt nodig. Wel nodig is dat je pc audio en video kan weergeven (RealPlayer of MS Mediaplayer)
Veel journalistiek materiaal is daar niet van ter beschikking, maar er is wel een link naar foto's on line: http://www.flickr.com/photos/86053184@N00/sets/72057594124224883/ Op deze foto ziet u Tin Vankerkom (rechts) en mij:
Geregeld wierook branden, kan kankerverwekkend zijn. Dat blijkt uit onderzoek van de Vlaamse Instelling voor Technologisch Onderzoek (VITO) op vraag van de federale overheidsdiensten Volksgezondheid en Leefmilieu, zo schrijft Het Laatste Nieuws."Wie een jaar lang twee keer per dag een wierookstokje brandt, zit in de gevaarzone", klinkt het. De hoeveelheden benzeen in de stokjes zijn te klein om ze uit de handel te nemen, maar de ministers Bruno Tobback en Rudy Demotte eisen overleg met de sector. VITO onderzocht ook een twintigtal spuitbussen, geurkaarsen en -blokjes. Maar daar blijkt geen vuiltje aan de lucht te zijn.(Belga 08:20)
Er is een nieuwe aflevering verschenen van het Franse boektijdschrift Lunatique, nummer 70.
Dat is voor mij niet alleen prettig omdat er een kort verhaal van me in staat (nl. "Le monde de la fantaisie", een vertaling van "De wereld der fantasie" door Bruno Peeters en Alain le Bussy), maar ook door een dossier over Nathalie Henneberg.
Nathalie Henneberg was een Franstalige schrijfster van sciencefiction en fantasy in de 20e eeuw. Ze had een rijke, speelse en flexibele fantasie, die ze kon uitdrukken in een soepel taalgebruik. Niet alle schrijvers met zo'n fantasie zijn gemakkelijk leesbaar, maar Henneberg is erg toegankelijk.
De biografie is ook interessant omdat Charles Moreau het o.a. heeft over het verband tussen Henneberg en de Nederlandstalige auteur Jean Ray.
Bovendien was het echtpaar Henneberg betrokken bij veel van de dramatische gebeurtenissen in de 1e helft van de 20e eeuw. Nathalie ontvluchtte met haar ouders Rusland door de Russische revolutie, en belandde uiteindelijk in Syrië. Daar ontmoette zij haar latere echtgenoot Charles. Hij vocht in WOI als Duitser, maar ging daarna bij het Franse Vreemdelingenlegioen. Hij geraakte daardoor betrokken in de ingewikkelde politieke en militaire toestanden van voor, tijdens en na WOII.
De biografie verduidelijkt veel over de vreemde gebeurtenissen in het Franse Imperium rond WOII. Waarom, bijv., hebben Britse vliegtuigen tijdens WOII de Franse marine uitgeschakeld?
Lunatique 70 is verkrijgbaar via de link hieronder. Het is ook verkrijgbaar via peter.motte@skynet.be.
Donderdag 9 maart een verrassing gekregen: mijn verhaal "De wereld der fantasie" werd in het Frans uitgegeven in de bundel "Lunatique 70, les univers de l'imaginaire".
Aanvankelijk bestond alleen het eerste hoofdstuk, al had ik het volledige idee vanaf het begin. Ik werkte toen aan een tijdschrift, 'De wereld der fantasie', en het verhaal moest een feuilleton worden dat als een artistieke redactionele inleiding op een blad over fantastische literatuur kon worden gebruikt.
Maar het was pas toen ik het aan Remco Meisner aanbood voor zijn tijdschrift Fantastische Vertellingen, dat de andere drie deeltjes ook werden geschreven. Hij vond het eerste stukje te kort voor opname in zijn blad, en dat zette me ertoe aan om het risico te nemen om mogelijk slechtere vervolgen te schrijven. Remco nam ze echter enthousiast aan. Het vierluikje verscheen in 1987 in zijn tijdschrift.
SPORT Sprekers: Maarten van der Heijden (zwemmer) Marit van Eupen (roeister - nog niet zeker)
MUZIEK Namen nog niet bekend
BEDRIJFSLEVEN/UNIVERSITEIT Sprekers: Prof. Dr. Willem Hendrik Gispen (Rector Utrecht) Prof. Dr. Ir. Aalt A. Dijkhuizen (Voorz Raad v. best. Wageningen)
SCIENCEFICTION Sciencefiction is gebaseerd op onze ervaringen in onze tijd en onzeverwachtingen en dromen. SF benadert onze werkelijkheid door middel van spel, fantasie en creativiteit. Wat zijn de bronnen waar SF-schrijvers uit putten? Zij werken met de vraag: wie zijn we? Hoe leven we? Wat zijn onze mogelijkheden en onze kansen? Sprekers: Ir. Peter van Lith (Multimotions) Peter Motte (De Tijdlijn, tijdschrift voor sciencefiction)
Donderdag 10 november voorlopige dagindeling: 16.00 Opening: Dagvoorzitter: Leo de la Chambre 16.05 Sport Gesprek met twee studenten en twee sprekers 16.45 Sciencefiction Gesprek met twee studenten en twee sprekers 17.30 Pauze Koffie en thee 17.45 Beleid en bestuur Gesprek met twee studenten en twee sprekers(mogelijk 3 sprekers) 18.30 Muziek Gesprek met twee studenten en twee sprekers 19.15 Afsluiting sprekers, opening buffet, aankondiging discussiesDagvoorzitter 19.20 Buffet 20.00 Parallelle workshops Op de vier Thema gebieden sport, sciencefiction, beleid en bestuur, muziek, wordt dieper ingegaan in vier afzonderlijke ruimtes. 21.30 Afsluiting discussies Dagvoorzitter 21.30 Borrel 22.30 Band 2.00 Einde & opruimen
Recensie: Arnaud Huftier: De onmogelijke vertaling / L'impossible traduction
Dit boek staat in een traditie die uniek is voor de wereld: de tweetalige Nederlands-Franse aanpak van België. Slecht toegepast leidt ze tot onderdrukking van een van de twee talen, maar goed gebruikt is ze een verrijking voor beide culturen.
Het is die verrijking die Arnaud Huftier en Peter Motte in deze uitgave hebben nagestreefd. Arnaud Huftier is een assistent letteren van de universiteit van Valenciennes. Hij doktoreerde op een van de merkwaardigste terreinen van de literatuur ter wereld: de verstrengelde Belgische literatuur, waar Vlaams, Waals, Frans, Nederlands en Belgisch op zo'n manier door elkaar lopen, dat het voor buitenlanders surrealistisch wordt. Het getuigt dan ook van Arnauds inzicht en doorzettingsvermogen dat hij het goed kon onderzoeken, maar bovendien is het verhelderend om de verwonderde en neutrale blik van een niet-Belg op het onderwerp te zien.
Peter Motte en Arnaud besloten samen om het essay over de Nederlandstalige Belgische fantastische literatuur in een tweetalige Nederlands-Franse editie uit te geven, in een al even opmerkelijke vorm als het land zelf: er is geen achterpagina. Het boek telt wel twee voorpagina's!
Ze besloten het essay in het Nederlands en het Frans af te drukken, maar op zo'n manier dat de lezer kan kiezen wat hij als de eerste taal beschouwt. In plaats van de ene tekst na de andere af te drukken, werd ze ten opzichte van elkaar ondersteboven afgedrukt. Als men het boek omdraait, krijgt men een andere voorpagina met de andere taal.
De kunstenaar Johnny Bekaert heeft daar nog een schepje bovenop gedaan door een voorpagina-illustratie te creëren die geen onder- of bovenkant heeft.
Deze goed geannoteerde editie heeft niet alleen een diepgaand inzicht in de ontwikkelingen van de Nederlandstalige Belgische sciencefiction, fantasy, griezel en fantastische literatuur van het begin tot heden, maar is in zijn uitgavevorm een uniek kunstwerkje geworden.
Na mijn gastoptreden op Tilff 2005 werd ik gevraagd om een lezing te houden over tijdens de eendagsconferentie Seek My Face aan de TU Delft.
MoTiv probeert er in samenwerking met studenten en studentenorganisaties aan de TU de motivatie te achterhalen van de âheldenâ in de sport, de muziek, bedrijfsleven en universiteit, en de onderliggende idealen van de hedendaagse sciencefiction. Welke krachten gaan er schuil achter het succes van mensen? Wat zijn de diepe, onzichtbare bronnen waar mensen uit putten? Ze proberen die diepe bronnen aan te boren en zo het ware gezicht van de mens te vinden.
Een van de thema's is SCIENCEFICTION.
Sciencefiction is gebaseerd op onze ervaringen in onze tijd en onze verwachtingen en dromen. SF benadert onze werkelijkheid door middel van spel, fantasie en creativiteit. Wat zijn de bronnen waar SF-schrijvers uit putten? Zij werken met de vraag: wie zijn we? Hoe leven we? Wat zijn onze mogelijkheden en onze kansen?
Het voorlopige programma plaatst het interview met mij om 16.45. Om 19.15 volgt een afsluiting met alle vier de sprekers, met aansluitend een buffet. Daarna volgt om 20.00 een parallelle discussie met elk thema in 1 hoek.
Meer info later, o.a. op http://www.seekmyface.tudelft.nl/
Het is spijtig, maar hij moet weg omdat ik geen grote auto meer nodig heb: mijn ruime Citroën XM uit 1993. Slechts 96.000 km op de teller, 2.0 liter met injectie, met 5+1 versnellingen en met airco. Dit type auto kan 300.000 km halen. Mijn vraagprijs is 3500 euro.
Uitgeschreven wedstrijd: De prijs voor de Nederlandstalige fantastische literatuur 2005
Ik kreeg het volgende bericht van de organisatie van de scrhijfwedstrijd voor fantasy, sciencefiction en horror De prijs voor de Nederlandstalige fantastische literatuur 2005
Net zoals elke wedstrijd worden we geplaagd door mensen die het reglementniet navolgen.
Er is nu een nieuw verschijnsel: inzendingen op diskette met een exemplaarop papier, en zelfs inzendingen op papier.
Aangezien die inzendingen niet voldoen aan het reglement, worden ze nietaanmerking genomen. Er worden ook geen berichten teruggestuurd naar de inzenders, om te zeggendat het reglement niet is nageleefd. Daar hebben we geen tijd voor.
Lees het reglement.
De reglementen worden op zelfs 14 plaatsen vermeld.
Het goede woord is 'boeiend', niet 'interessant'. 'Interessant' is iets waar je belang bij hebt. Je huurcontract is interessant, je arbeidscontract ook. Maar sommige dingen zijn boeiend: ze houden je vast. En soms zijn ze verrassend. Boeiend en verrassend, dan kan het niet meer stuk.
Op 8 juli werd het definitief bekendgemaakt: de laatste aflevering van hetstripweekblad Robbedoes wordt nummer 3518.
Dat betekent dat het laatste Robbedoes-album nummer 262 wordt.
De Franstalige Spirou stopt niet, maar de Nederlandstalige versie is al lang niet zomaar een vertaling van de Franse meer. Of wie onder ons het Frans machtig is, iets zal hebben aan de Franstalige versie, is dus niet zeker.
Robbedoes verkocht maar 3000 exemplaren meer, wat heel weinig is voor een professioneel blad.
De enige reden dat ze het nog volhielden, was dat die 3000 exn alleen maar de vertaal-, distributie- en wat drukkosten moesten terugvinden. Als het een volledig onafhankelijk blad zou zijn geweest, zou het al lang verdwenen zijn.
Het blad kende zijn hoogtepunt in de jaren zeventig. Sinds zijn ontstaaneind de jaren dertig werd het voortdurend dikker, tot het 52 pagina's kende.
Maar de terugval van de verkoop en van de advertentie-inkomsten noopte de uitgever tot allerlei besparingen. Een ervan was het verminderen van het aantal bladzijden. Een andere was dat de tekenaars hun platen moesten inleveren op het publicatieformaat, zodat de verkleiningskosten wegvielen.
Dat had als nadeel dat de tekenaars kleinere tekeningen moesten maken, en daardoor niet meer even gedetailleerd konden werken. Bij mensen als Roger Leloup (van wie je de tekeningen zelfs met een vergrootglas kon bekijken) kon je dat in de latere albums wel eens merken.
Het stripweekblad Robbedoes is het belangrijkste stripblad uit de Belgische stripgeschiedenis. Kuifje ontstond pas in de jaren vijftig, en verdween ook veel vroeger. In Robbedoes werden allerlei bekende stripreeksen en -tekenaars en -scenaristen gelanceerd.
Totvandaag bracht het vernieuwers, zoals Bosse & Darasse, Bercovici etc.
Een opsomming van de bekende reeksen is goed voor een portie stevige nostalgie: Jerry Spring, Buck Danny, Bollie & Billie, De Sliert, DeBeverpatrouille, Lucky Luke, Stany Derval, Jan Kordaat, De blauwe sperwer, Sandy, Arme Lampil, De Blauwbloezen, Yoko Tsuno, Vrouwen in 't Wit, G. R. Afzerk. enzvoort....
Peter Motte werd geboren in 1966 te Geraardsbergen, een Belgische stadje bekend voor zijn Muur waarop men ziet wie kan fietsen.
Hij behaalde een licentie in de Germaanse filologie Nederlands-Engels aan de Universiteit van Gent, wat hij bereikte met een studie over de Nederlandstalige sciencefiction.
Daarna rijfde hij een speciale licentie in de algemene literatuurwetenschap binnen met een studie over Salman Rushdie. Zowel subject als object van het onderzoek zijn nog in leven.
Verbaast het u dan nog dat hij toepast wat hij leerde, en hij zijn brood verdient met Vertaalbureau Motte?
Sinds 1980 schrijft hij verhalen en artikelen, die in verschillende tijdschriften werden opgenomen, meestal verbeeldingsliteratuur, sciencefiction, en fantasy, maar ook politieverhalen.
In de loop van de jaren 80 van de 20e eeuw publiceerde hij drie verschillende fanzines, maar hij werd vooral bekend voor de uitgave vanaf 1991 van De Tijdlijn, een tamelijk groot fanzine waaraan hij trouwens een goed deel aan informatie over Franse sf besteedde.
Hij werd ook door het conventie-virus gebeten, en organiseerde verschillende plaatselijke conventies in Geraardsbergen, genaamd ConFusion - die cons hadden trouwens zowel binnen- als buitenlandse gasten.
Fernand Ronsmans, de uitgever van Het Zinkend Schip, las mijn recensies over zijn uitgaven (De 7 Smaken van de vooruitgang, Warm Wonder, De Verkoop en onbeHaags) en schreef er dit over: "Heer Peter, (...) in ieder geval was ik er zeer blij mee, en dat heb ik je wel laten weten, of wordt Alzheimer voortaan mijn pseudoniem. Ik vond het alleen een beetje grappig, dat je zo afstandelijk en koeltjes over jezelf schreef, 't is alsof het over een vreemde gaat. Het valt me ook op dat je in recensies zeer informatief te werk gaat, of is dat misschien postmodernistisch gebruikelijk. Over de Bruijn bericht je zeer uitvoerig, terecht overigens, maar wel weinig over Frank Roger, alsof je voorzichtig bent daarmee, op je hoede. En dan doet het me oprecht plezier dat je Erwin van Leeuwen, alias HOFstadNAR zo positief voorstelde. Veel mensen vinden het een beetje kleuterpoëzie, ik niet, ik vind hem goed, oprecht, eerlijk, vrank, positief ingesteld, blijmoedig; moet kunnen, ook in deze barre tijden. (...). Binnenkort komen er weer wat nieuwe boekjes uit, van Ewald Stals (twee verhalen), poëzie van de Amsterdammer Robert Verhoeven, een bundel protestpoëzie van de ontembare Joke Kaviaar, zelfs wat van mij, maar dat doe ik meer als plezierig tussendoortje, (...) Hartelijk, fernand,"
