Ik ben Dopsie/Miss Dee
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 06/12/1984 en ben nu dus 40 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ik hou van genieten, cultuur, wellness, dansen, diertjes en de natuur.
Ik ben miss Dee!
Het was alweer een tijdje geleden dat ik een Afrika-film had gezien, dus het deed deugd om me weer te verliezen in de prachtige filmbeelden van dit fascinerende continent. Dat was echter niet enige dat mij diep geraakt heeft. De gruwelijke recente geschiedenis van Sierra Leone, het land waar de film zich grotendeels afspeelt, is ronduit schokkend.
De film gaat over zogenaamde 'bloeddiamanten': diamanten opgegraven in conflictzones (vaak in Afrika), die gewoonlijk die conflicten mee helpen financieren. De herkomst van zulke diamanten is duister en er kleeft bloed aan die steentjes. De grote bonzen die deze diamanten opkopen en verkopen, stellen zich meestal geen vragen en helpen zo die conflicten aan de gang te houden. De mensen die deze diamanten aan de grote diamanthandelaars verkopen, kopen met het verkegen geld (en dat is heel wat) immers wapens en ander oorlogsmaterieel. 'Blood Diamond' draait rond drie personages: de malafide diamantsmokkelaar Danny Archer (Leonardo DiCaprio), de oorlogsjournaliste Maddy Bowen (Jennifer Connelly) die graag de hele zaak ivm de bloeddiamantenhandel aan het licht wil brengen, en Solomon Vandy (Djimon Hounsou), die door de burgeroorlog gescheiden is geraakt van zijn gezin en die als slaaf moet zoeken naar bloeddiamanten. Solomon Vandy vindt een knoert van een bloeddiamant, verbergt hem en dan zit het spel op de wagen. Captain Poison, een opzichter in de mijn, wil de diamant. Danny Archer wil ook graag de diamant, zodat hij een nieuw leven kan beginnen buiten dat vervloekte continent Afrika. Eén van zijn connecties (die meeverdient aan Archer's smokkelwaar), The Colonel, wil óók graag de diamant. En Solomon Vandy is hun enige kans om die steen te vinden... Vandy begint te begrijpen dat hij op die manier een ongekende macht kan uitoefenen: in ruil voor de diamant moet Archer hem helpen zijn familie weer te vinden. En Archer heeft de juiste connecties: hij belooft journaliste Maddy Bowen een goed verhaal over de handel in bloeddiamanten als zij opzoekt waar Vandy's gezin is. De zaken worden echter ingewikkelder als blijkt dat Vandy's zoon Dia gekidnapt is door de rebellen in Sierra Leone (de R.U.F) en als kindsoldaat onder Captain Poison dient...
Deze film heeft niet alleen een sterke verhaallijn rond een bloeddiamand, maar brengt ook de waanzin van de burgeroorlog in Sierra Leone in beeld. Verder krijgt ook de problematiek rond de kindsoldaten in Afrika veel aandacht. Het Afrikaanse decor is natuurlijk betoverend mooi en de muziek zal de soundtrackliefhebbers onder u bekoren. DiCaprio, Hounsou, Connelly en vele anderen zetten een ijzersterke acteerprestatie neer. Het is een kei-harde film met veel geweld, wat hem minder geschikt maakt voor een jonger publiek. Men kan echter niet de recente geschiedenis van Sierra Leone verfilmen zonder geweld te tonen, aangezien daar in de jaren '90 de gruwelijkste dingen zijn gebeurd.
Wie mij kan zeggen in welke winkel ze de soundtrack van 'Blood Diamond' verkopen tegen een schappelijke prijs, zal ik eeuwig dankbaar zijn. Verder wil ik de juwelenliefhebbers onder mijn bloglezers graag vragen om, bij aankoop van een diamant, altijd vragen te stellen over de afkomst. Koop geen bloeddiamanten! Ook is het aardig om uit respect geen diamanten te dragen wanneer u naar deze film gaat kijken.
Binnenkort komen er nog meer Afrika-films uit; dat belooft een leuk filmjaar te worden!
U hebt het ongetwijfeld gehoord gisteren in het nieuws: in St-Niklaas weigert een koppel hun huwelijk te laten zegenen door kersverse schepen Wouter Van Bellingen, omdat meneer Van Bellingen zwart is. Burgemeester Freddy Willockx zegt geen toegevingen te zullen doen: ofwel trouwen ze dan maar niet, ofwel rotten ze op naar een andere gemeente. St-Niklaas is een stad die vlakbij mijn gemeente Beveren ligt, dus voel ik me geroepen hier toch wel iets over te zeggen. Ik vind het chique dat burgemeester Willocxk geen duimbreed wil toegeven, chapeau! Het is belachelijk van dat koppel om te weigeren te trouwen bij die schepen, gewoon omdat hij een andere huidskleur heeft. Dit is duidelijk een racistische daad en nu kunnen jullie eens met jullie eigen ogen zien, wat het Vlaams Belang in Vlaanderen gezaaid heeft: onverdraagzaamheid, racisme, discriminatie, angst voor alles wat anders is, en vooral HAAT! Ik heb een interview met meneer Van Bellingen gelezen en ik kan zeggen: die mens is volgens mij 100% aangepast. Meneer Van Bellingen werd trouwens als kind geadopteerd door een normaal Vlaams gezin en heeft dus ook een Vlaamse opvoeding gehad. Er is dus geen enkele reden om te weigeren om bij deze schepen te trouwen. Gelukkig neemt meneer Van Bellingen het nogal goed op: hij wou geen commotie en zei ook "dat hij het eigenlijk al gewend was". Dat laatste is toch wel erg. Toen ik als kind voor het eerst een zwarte zag, moest ik ook wel even goed kijken, maar dat lijkt mij enigzins normaal. Daar hield het bij mij ook op en ik beschouw mensen met een andere huidskleur niet als minderwaardige of vieze schepsels. Het gedrag van dat koppel vind ik schandalig. Wat is er in hemelsnaam mis met een schepen met een andere huidskleur??? Deze schepen zal je trouwfoto's heus niet verknallen hoor, integendeel. Of is dit weer een geval van "Vlaams conservatisme": ' getrouwd worden door een zwarte man, dat hoort toch niet'. Nog even en we zijn even erg (of erger?) dan Amerika. Dit zijn ook mensen zoals wij hoor. Vaak hebben mensen met een andere huidskleur of van een andere cultuur meer dingen met ons gemeen dan wij denken. Ik heb een vriendin met een zwarte huid. Wij houden allebei van: make-up, bezig zijn met ons haar, lachen, dans, muziek, naar de film gaan, onze huisdiertjes, literatuur, kunst, en nodeloos veel tijd verspillen op het internet. No big deal, right? Natúúrlijk zijn er verschillen! Dat maakt het juist interessant. Het zijn de verschillen die ons mooi maken. Ik doe dan ook niks liever dan vragen stellen over hun huidskleur, over hun haar dat anders is dan het onze, over de cultuur vanwaar zij afkomstig zijn. Sommige Vlamingen zouden het indiscreet vinden om zulke vragen te stellen aan iemand van een andere origine, maar volgens mij vinden die mensen het juist leuk om dat soort vragen te beantwoorden. Iedereen praat graag over zichzelf, toch? Bovendien is het vleiend als anderen interesse tonen in jouw cultuur en ras. Ik heb vorig jaar aan iemand met een gele huidskleur nog gevraagd of zij ook bruin(er) wordt in de zomer. Die persoon zei op een doodnormale toon: "Natuurlijk. Mijn zus wordt zelfs zwart tijdens de zomermaanden." Ik heb nog nooit een blauw oog opgelopen omdat ik zulke vragen stelde. Alleen mijn landgenoten maken er een probleem van: "zoiets vraag je toch niet aan die mensen. ". Maar ik ben nu eenmaal erg nieuwsgierig. Zowel blanken als gekleurde mensen kunnen van een beetje verdraagzaamheid en openheid beter worden. Bij mijn zwarte vriendin kan ik mijn Engels oefenen, en zij kan bij mij haar Nederlands oefenen. Goed, er zit uitschot bij de mensen van een ander ras of een andere cultuur - net zoals wij uitschot hebben zoals Dutroux. Okay, sommigen profiteren van onze sociale zekerheid - zoals ook bepaalde marginale Vlamingen liever lui dan moe zijn en van 'dopper' hun beroep hebben gemaakt. Ja, "die anderen" dragen soms belachelijke kleren - net zoals bepaalde blanken hier absoluut geen smaak hebben qua kledij. En oh ja, ze spreken slecht Nederlands of ze willen het niet eens leren - zoals sommigen Vlamingen pertinent weigeren een beetje Algemeen Nederlands te spreken tegen mensen die uit een andere streek komen en zich dus evengoed onverstaanbaar maken. Maar ze zijn heus niet de baarlijke duivel.
Het is een pijnlijke zaak dat anno 2007 mensen nog zo bekrompen reageren als een schepen, verpleegster of welke werknemer dan ook een andere huidskleur heeft. We moeten meer openstaan voor elkaars cultuur en ras. Zwarte mensen bijten niet hoor. Als ik de metro uitwandel, heb ik de gewoonte de deur nog eventjes open te houden (en vriendelijk te glimlachen) als er mensen vlak achter mij komen. Het is immers beleefder zo de deur aan te reiken dan hem gewoon voor iemands neus dicht te gooien. Op een keer gaf ik deur aan een zwarte man die vlak achter mij kwam, terwijl ik even vriendelijk glimlachte. De ogen van de zwarte man lichtten op (blijkbaar was ie dat niet echt gewend hier in België) en hij zei vriendelijk "dank oe". Zulke dingen maken je dag goed . Een beetje wellevendheid, ook ten opzichte van de gekleurde medemens, kan geen kwaad...
May it be a light to you in dark places when all other lights go out
Morgen, 1 februari, worden we verzocht om 19.55 u met z'n allen 5 minuten alle lichten te doven. Dit om de aandacht van de gewone mens maar ook die van de media en de politiek te vestigen op de enorme energieverspilling en de klimaatsverandering. Als alle lichtjes gedoofd worden, beseffen de machthebbers misschien dat er iets mis is. Ook in onze buurlanden wordt er opgeroepen tot deze actie. Een reden te meer om er aan deel te nemen dus. Voor de rest is het natuurlijk een leuke energiebesparing en is er voor 5 minuutjes eens even geen lichtvervuiling meer. En in die 5 minuutjes kunnen we misschien eens nadenken over onze wereld en het klimaat die erg aan het veranderen zijn, of over het feit dat het merendeel van de wereldbevolking helemaal geen electriciteit heeft. Of je kan eens een gezellige babbel in het donker slaan met je huisgenoten . Of je kan die 5 minuutjes aanwenden om wat te mediteren en tot rust te komen. Of denken aan de Tweede Wereldoorlog toen de Duitse bezetter afkondigde dat er 's avonds geen licht uit de huizen mocht schijnen.Whatever! Zolang we maar met z'n allen de lichtjes morgen doven om 19.55, is het goed!
Ik ga alvast proberen mijn huisgenoten te overtuigen om mee te doen aan deze actie, en ik hoop van jullie hetzelfde!
And remember: there will always be a light to you when all other lights go out...
Ondertussen is er wel al het een en ander gebeurd met mijn caafje Cleo wat haar gezondheid betreft. Een aantal dagen geleden begon ze symptomen van verkoudheid te tonen. Verkoudheid is voor de westerse mens in de 21e eeuw eerder lastig dan gevaarlijk, maar zo zit het nog niet bij cavia's. Dus heb ik direct Cleo en Sheba van elkaar gescheiden vanwege het besmettingsgevaar, en mocht Cleo verkassen naar het ziekenkooitje. Daar zit ze nu nog in. Ze is er een aantal dagen behoorlijk beroerd aan toe geweest, maar nu gaat het beter. Enkele dagen geleden begon haar ontlasting wel op diarree te lijken, dus ze krijgt al enkele dagen hooithee en banaan met kaneel (wat een recepten! ). Helaas is ze nog altijd te mager. Ze komt gewoon niet aan. En het is moeilijk haar te dwangvoederen, want ze spuwt het voedsel nog liever in je gezicht dan het door te slikken. Het bijkomen in gewicht zal dus 'vanzelf' moeten gebeuren, vrees ik . Maar als ze nog lang ondergewicht heeft, dan zal ik toch weer een beroep moeten doen op de dierenarts. Het goeie nieuws is dat ze de laatste dagen er beter uitziet. Heldere, alerte blik, glanzende pels...En ze begint ook weer streken te krijgen. Ze vindt al dat gepruts aan haar lijf ergerlijk, hoewel ze nog altijd graag in mijn armen ligt. Nu het grootste besmettingsgevaar geweken is, mag ze dagelijks even met Sheba spelen in huis - dat is een welkome afwisseling voor Cleo want hele dagen in een ziekenkooitje is ook maar saai. Als ze Sheba ziet, gaat ze altijd op hoge poten lopen met opgezette haren, want ze wil graag duidelijk maken wie er de baas is. Cleo kan het zelfs niet verdragen dat Sheba iets krijgt en zij niet, en dan wordt ze pas echt een kreng. Als je tot zulk gedrag in staat bent, lig je in ieder geval niet direct op sterven . Vandaag heeft Sheba trouwens Cleo lik op stuk gegeven: toen Cleo té strekerig werd, kreeg ze een - euh- koude douche. Caviakenners weten wel wat ik bedoel . Verder vindt Cleo het speelkwartiertje met Sheba heel leuk, want ik zie ze steeds vrolijk onder de tafel en tussen de stoelen ronddartelen. Enkele weken geleden zou het wel anders zijn geweest.
Ik heb dus nog wat hoop. Ik zou mijn kleine lieve Cleo nu nog niet willen afgeven. Soms is het net alsof ik voor een babytje zorg. Zodra ik maar een niesje hoor, storm ik al naar de ziekenkooi om Cleo te bemoederen . Maar mijn caafjes zijn natuurlijk ook echt 'mijn kleintjes' ...
Niks is zo leuk als verboden boeken lezen. De grote bestsellers uit de geschiedenis waren dan ook vaak werken die volgens de plaatselijke overheid of kerk niet door de beugel konden. Dat zal je altijd zien, als je iets verbiedt wordt het een hit ! In De Morgen van 27-12-06 stond een top 13 van de verboden klassiekers. Je staat er nog van versteld van wat ze vroeger allemaal verboden of toch op zijn minst sterk gecensureerd hebben!
1. Het werk van Sappho. De Griekse dichteres werd ervan verdacht lesbisch te zijn. Nu kennen we haar dichtkunst alleen nog maar van een hoopje - per toeval gevonden - fragmenten.
2. De komedies van Aristofanes. Té seksueel getint voor die tijd. Bekend is onder andere de komedie Lysistrata, waarin vrouwen hun oorlogszuchtige mannen tot meer vredelievend gedrag willen dwingen door in seks-staking te gaan . Ergens eigenlijk nog geen slecht idee .
3. Poets wederom poets: Plato, die zelf niks liever deed dan andermans werk af te keuren, neer te sabelen en te censureren, werd uiteindelijk zelf ook gecensureerd. Dat komt ervan he! De kruik gaat zolang te water tot ze barst, jaja . Vooral zijn werk Symposium, de lofzang op de liefde was het mikpunt van censuur. Omdat er homo-erotische en zelfs pedofiele tintjes aan zitten.
4. Ook de Bijbel ontsnapte er niet aan. Sommigen mogen dan nog wel denken dat het een kuis boekje is, maar niets is minder waar: verhalen vol dronkenschap, overspel, seks, voorhuiden, incest enz! Ik weet waarover ik spreek, want ik heb het zelf ook gelezen . Wie een vertaling durfde maken van die lollige verhaaltjes in de volkstaal, riskeerde een gratis verassing op kosten van de Kerk. In de 16e eeuw was het dan weer gevaarlijk Luthers versie op zak te hebben. Ook in de 20e eeuw bleef de Bijbel hier en daar een vuil boekske, zo was het onder meer verboden in Rusland, China en het Derde Rijk van A. Hitler. En zeggen dat Paulus zelf pleitte voor boekverbranding. Waarschijnlijk had hij niet dít boek in gedachten.
5. Ook de Decamerone van Boccaccio was obsceen. De schrijver zelf vond er achteraf maar niks aan, en tot in de vorige eeuw werd het boek gewoon doodgezwegen.
6. De Vertellingen van duizen-en-één nacht zijn niet zo onschuldig als men op het eerst zicht denkt. Iedereen denkt aan Disney-achtige verhaaltjes, maar oorspronkelijk ging het er best erotisch aan toe in die vertellingen. By the way, die onzin over Ali Baba en Aladdin zijn eigenlijk Europese verzinsels.
7. Lof der Zotheid van Erasmus. Ook Erasmus schopte het tot de Index librorum prohibitorum! Ikzelf heb hem, tot mijn grote schande als germanist, nooit gelezen.
8. Il Principe van Macchiavelli. Al zijn werk is trouwens op de index beland! Geen slechte carrierezet trouwens, want het werk verkocht wel degelijk! Fidel Castro maakte er zelfs verplichte lectuur van.
9. Shakespeare! Er zijn geen zekerheden meer in het leven hé. Maar gekke koningen die afgezet dienen te worden, dat is inderdaad een onderwerp dat aan kan zetten tot gevaarlijk gedrag. Vonden de koningen uit die tijd toch.
10. Candide van Voltaire. Ironie: Voltaire kwam op voor vrije meningsuiting. Wat een pechvogel toch! Candide gaat over de slechtheid van deze wereld, en om de censuur te omzeilen, werd het boek voorgesteld als "een vertaling uit het Duits". De Duitsers hebben het ook altíjd gedaan he!
11. Uncle Tom's Cabin van H. B. Stowe. Het werk werd van bij het begin geboycot vanuit alle mogelijke hoeken! Zelfs Tsaar Nicholaas I vond er niks leuk aan.
12. Ulysses van James Joyce. Ulysses komt ook in een andere top voor, nl. die van de beroemdste boeken die het minst gelezen worden. Hadden ze het maar nooit gecensureerd, dan had ik die brol ook niet moeten lezen voor school.
13. Surprise, surprise: Harry Potter (J.K. Rowling) is gevaarlijk voor onze zieltjes! Harry Potter mocht al heuse boekverbrandingen ondergaan, omdat de reeks satanistisch zou zijn.
Je houdt het niet voor mogelijk welke -beroemde - auteurs in de geschiedenis allemaal gecensureerd zijn. In Frankrijk, het land van de "Liberté", bijvoorbeeld: Rabelais, Voltaire, Honoré de Balzac (okay, met die naam...), Flaubert, Baudelaire, Victor Hugo, Emile Zola, André Gide ...En zeggen dat ze nu zo trots zijn op hun auteurs! Maar censuur is iets dat nog steeds voorkomt in de wereld, en vaker dan je denkt. In China kan je niet vrij op het internet surfen, alle schadelijke websites (zoals Wikipedia) worden stelselmatig geblokkeerd. In de Verenigde Staten denk je maar beter twee keer na voordat je kiekjes van je peuters laat ontwikkelen. De kans is groot dat je gearresteerd wordt als je de foto's gaat afhalen...als je kindjes er naakt op staan (in dat geval heb ik er al een hele pornocarriere opzitten, want er bestaan wel wat naaktfoto's van mij als baby of peuter ). In datzelfde Amerika mag er in sommige scholen de evolutietheorie van Darwin niet meer onderwezen worden. Godlasterlijk, "want God heeft alles in 6 dagen geschapen"! Die mens moet dan toch wel héél hard gewerkt hebben.
Het valt me op dat ik de laatste tijd vaak over oorlog, bomaanslagen en meer van dat fraais droom. Zo droomde ik onlangs over de metro waarin voortdurend bomaanslagen gebeurden. Erg natuurlijk, maar in mijn droom was iedereen er al min of meer aan gewend geraakt. Het maakte deel uit van onze leefwereld. En enkele dagen daarna een droom over een trein vol giftige producten die opgeblazen werd! Je wordt met een angstig gevoel wakker de volgende ochtend. Weer een paar dagen later een vreselijke droom over een burgeroorlog. Het leek wel Irak maar dan hier! De oorlog speelde zich onder andere af in mijn eigen gemeente. Vreemd genoeg was het níet mijn gemeente. Want ik was als oorlogsjournalist naar hier gekomen en ik verstond de taal niet die hier gesproken werd. Het was echt een vuile oorlog. Want een van de partijen bestookte een vluchtelingenkamp met vrouwen en kinderen met mortiergranaten. Gelukkig ontploften die niet. Daarna kwam een van de belagers tot bij ons en bedreigde ons; hij wou ons in brand steken. De tussenkomst van een collega-oorlogsjournalist kon dat maar net op tijd voorkomen. Zulke dromen laten je badend in het zweet wakker worden... Nu heb ik heel vaak fantasierijke dromen en af en toe zit daar inderdaad een zeer levendige oorlogsdroom in. Maar de laatste tijd is het toch wel erg. Heeft er iemand van jullie een idee wat die dromen betekenen, of van waar ze komen?
Komt het van de stress, nu ik in volle examenperiode zit? Worden deze dromen veroorzaakt door innerlijke onrust? Zijn het beelden van de toekomst ?
Of zijn er misschien gewoon wel iets te veel oorlogen in deze wereld...?
En vandaag in de rubriek quotes: Floyd Landis, de Amerikaanse wielrenner die in 2006 al dan niet de Tour heeft gewonnen.
1. "Ik heb geen uitleg voor deze slechte dag." Floyd Landis, die tot dan de Tour leek te winnen, krijgt opeens een spectaculaire inzinking in de 16e etappe van de Tour. Alles lijkt verloren voor hem.
2. "Iedereen dacht dat ik gek was. Maar hier ben ik weer." Landis maakt de dag na zijn inzinking een al even spectaculaire come-back en is weer in de running voor de eindzege. Het lijkt wel een verrijzenis. Ondergetekende voelt een zeer sterke argwaan.
3. "Ik heb schildklierproblemen en had de avond voor de rit veel bier en whisky gedronken." Floyd test positief op doping en probeert zich er een eerste maal uit te praten.
4. "Ik heb altijd al een hoge testosteronwaarde gehad." Floyd Landis verandert van gedachten ivm zijn positieve test.
5. "Landis testte positief door dehydratatie." Floyd's advocaat komt met de grootst mogelijke onzin opzetten; wetenschappers weerleggen deze theorie.
6. "Het idee van de whisky kwam niet van mij. Ik heb mezelf in een lastig parket gewerkt door meteen een verklaring af te leggen in de media." Landis begint waarschijnlijk te beseffen dat hij misschien niet al te geloofwaardig overkomt.
7. "Er is kans dat ik voedsel innam dat de positieve test veroorzaakte." Zie je wel, het ligt aan de kok. Of heeft de Russische geheime dienst hem misschien vergiftigd?
8. "Er zijn te veel strijdigheden in het A- en B-staal. Experts vonden fouten in de dopingtest." Landis durft zelfs de bekwaamheid van de Franse laboratoria te betwisten. Als je het toch niet allemaal zelf doet hé.
Er is maar één conclusie: de positieve test kwam door een combinatie van veel bier & whisky, dehydratatie, schildklierproblemen, een natuurlijk hoge testosteronwaarde, slecht voedsel en geknoei van professionals in een laboratorium. Misschien heeft de Russische FSB hier ook de hand in, of hebben concurrenten hem met opzet veel bier en whisky laten drinken. Maar hoe kom je dan aan die dehydratatie?
Als je om de week van verklaring verandert, word je na een tijdje wel héél erg ongeloofwaardig. Ik heb weliswaar nog altijd liever Landis dan zijn ex-collega Lance, van wie ik zelfs vermoed dat hij eigenlijk een robot is. Ik vraag me echter af hoe iemand die schildklierproblemen heeft, uitgedroogd is en veel bier en whisky tot zich heeft genomen, de Tour überhaupt kan uitrijden. Tot dit mysterie is opgelost, kunnen wij nog genieten van de bijzonder lachwekkende quotes van Floyd Landis die zich in allerlei bochten probeert te wringen om zich hieruit te praten
Niet roken of drugs zijn de verslavingen van de 21e eeuw, echte gevaar komt van het internet!!! Beware, beware, the internet is everywhere! Men heeft zelfs al enkele nieuwe termen uit moeten vinden voor de verschillende verslavingen die je kan opdoen dankzij het World Wide Web:
* De Wikipediholici kunnen het niet laten steeds opnieuw hun steentje bij te dragen aan Wikipedia, de vrije en neutrale internetencyclopedie. Het updates van pagina's op deze site is voor hen dagelijkse kost.
* Een nogal vreemde verslaving is photolurking:het bekijken van foto's van wildvreemde mensen. Hoogst bizar, en er zijn ondertussen al enkele sites waar je je verslaving op kan botvieren!
* Dan is er nog cyberchondria. Cyberchonders kan je beschouwen als de virtuele equivalent van het soort mensen dat constant kwaaltjes heeft - al dan niet ingebeeld - en de symptomen steeds gaat opzoeken in hun medische encyclopedie. Cyberchonders houden dezelfde zoektocht op het internet, met alle gevolgen van dien.
* Wie heeft er nog nooit aan googlestalking gedaan? Obsessief je vrienden en kennissen nachecken via zoekmachines, en eventueel hele dossiertjes aanleggen met alle info die je zo over hen op die manier te weten bent gekomen. Iedereen speelt wel eens privé-inlichtingendienstje, maar als je de bewuste personen nog eens gaat blackmailen (in alle betekenissen van het woord) met die info, dan heb je een serieus probleem!
* Een volgens mij ernstige verslaving is MySpaceritis! Je kan er al aan lijden door minstens twee uur per dag op MySpace te zitten. De extreme gevallen besteden 24 uur van hun tijd op deze site! Het is ook zeer verleidelijk: je kan er foto's en profielen bijouden, weblogs en fora starten en op zoek gaan naar andere verslaafden - excuseer, naar sociale contacten dus. Sommigen gaan zich er zelfs te buiten aan exhibionisme!
Herkent u zich in één (of meerdere) bovenstaande berschrijvingen, meld u dan zo vlug mogelijk bij uw huisdokter. Of spreek er hier over .
Ondertussen gaat het ietsje beter met mijn lieve kleine cavia Cleo. De wondjes lijken goed te genezen. Dat mag ook wel, aangezien de behandeling een ware marteling was voor het arme beestje. Wat ze allemaal niet gedaan heeft om eraan te ontkomen!!! Van de tafel springen, onder mijn trui kruipen...ze heeft zelfs al eens geprobeerd in de zak hooi te springen! Maar er was geen ontkomen aan. Ze is echter wel nog altijd erg passief en mager, en ze krabt zich ook nog veel. Maar er is misschien licht aan het einde van de tunnel: de dokter is vandaag de vitaminen komen brengen. Nu moet ik haar een kuur geven. De vitaminedruppeltjes moeten in haar drinkwater gedaan worden en dan maar hopen dat ze het opdrinkt. Gelukkig weet ik dat Cleo van nature een dorstige cavia is. Je hebt nl. ook caafjes die zelden drinken - ze nemen het merendeel van het noodzakelijke vocht op uit groenten en fruit. Dat vitaminedrankje lijkt nog het meest op die lekker ruikende vitaminesiroop die ik als kind soms nam. De gelijkenissen tussen cavia'tjes en kindjes zijn al vaker opgemerkt . Ik geloof dat ik het product al eens eerder nodig heb gehad voor een caafje, ik denk bij Bieke (die in 2005 stierf). Cavia Cleo is dan zogezegd wel oud, maar ik hoop dat ze nog lang bij me mag blijven. Ik zou graag hebben dat ze Bieke's record (6 jaar) breekt! Nog minstens drie jaar te gaan dus.
Op dit moment ligt Cleo er meestal echter nog bij zoals op deze foto, alleen wat magerder en met een doffere pels...
Hopelijk is m'n kleine meissie vlug weer die vlugge, glanzende, eigenwijze caaf!
Mobutu Sese Seko (Zaïre) Saddam Hoessein (Irak) Keizer Bokassa I (Centraal-Afrikaanse Republiek) Augusto Pinochet (Chili) - tevens ondersteund door Margaret Thatcher De Contra's (Nicaragua) Fulgencio Batista (Cuba) Georgios Papadopoulos (Griekenland) Ook het Al-Qaeda van Osama Bin Laden zou in den beginnen steun gekregen hebben van de Verenigde Staten.
Als je de achtergrond van al deze namen onderzoekt, kan je maar één ding concluderen: de Verenigde Staten van Amerika kiezen hun vriendjes bijzonder slecht!
Ik hoop dat dit lijstje van namen genoeg zegt...
Het is niet omdat vroeger de communisten en tegenwoordig de islamisten de "slechten" zijn, dat de USA daarom de "goeien" zijn.
Het gaat de laatste tijd minder goed met mijn kleine prinsesje Cleo. Ze werd minder actief, haar pels werd doffer, ze vermagerde...Ik ontdekte op een gegeven moment luizen en ik dacht dat het daardoor kwam. Na de behandeling tegen luizen verbeterde haar toestand echter niet. Integendeel, Cleo krabde zichzelf als nooit tevoren en de korstjes op haar lijfje werden serieuze korsten. Die ze dan weeral openkrabde wat een heel akelig zicht gaf. Hoog tijd voor wat medische assistentie dus. Ikzelf dacht dat ze een schurftige cavia was geworden, en de dierenarts achtte dat wel mogelijk, maar hij dacht toch eerder dat het aan de ouderdom van het beestje kon liggen. Wat, MIJN Cleo oud??? Een jonge begeerlijk deerne van 3 jaar! Wat een belediging! Cleo was tot dan toe mak geweest tijdens het onderzoek, maar toen ze dát hoorde leek ze diep gekrenkt. Vanaf dat moment deed ze ook alles om de dokter tegen te werken . Op een gegeven moment begon ze zelfs luidkeels te piepen, wat ze in geen 2 jaar meer gedaan had. Enfin, doordat ze ouder wordt, heeft ze meer vitamines nodig en door een gebrek daaraan krijgt ze huidproblemen. Gisteravond zou ik de uitslag weten: een schurftige cavia of een oude cavia. Ondertussen kreeg ik al een siroopje voor Cleo tegen de infecties, en de raad om de wondjes te ontsmetten met iso-bethadine. Zowel het siroopje als het ontsmettingsmiddel moet ik 's ochtends en 's avonds gebruiken. Zeer tegen de zin van Cleo, die al dat gefrummel aan haar lijfje maar niks vindt. En het siroopje ruikt erg lekker en volgens de dokter smaakt dat helemaal niet slecht, maar Cleo deelt onze mening níet! Elke ochtend en avond is het dus een gevecht om alles in orde te krijgen. Cleo is wel een lastige maar gelukkig geen aggresieve patiënt. Dat ontsmetten gaat moeilijker dan verwacht, want ze heeft - logischerwijze - overal haar staan en zo kan ik minder goed aan de korstjes. Toen ik die cursus EHBO volgde, had ik me toch iets anders voorgesteld hoor . Sheba is verder al flink jaloers omdat Cleo een speciale behandeling krijgt en zij niet. Tsssss... Gisteravond kwam de dokter dan melden dat hij geen parasieten heeft gevonden op het huidstaaltje dat hij bij haar had genomen. Een oude cavia dus. Ze zal regelmatig een vitaminekuur moeten volgen. Ondertussen vertonen de wondes al tekenen van genezing, knap hoor! Dit is werkelijk een kundige dierenarts.
Ik hoop dat mijn kleine lieve Cleo vlug herstelt en dat ze gauw weer haar koningin Cleopatra-allures krijgt...
- afstuderen (liefst mét onderscheiding) - werk vinden - rijbewijs halen - meer sporten (helaas ben ik daarin beperkt wegens twee peesontstekingen ) - lenzen beginnen dragen - nóg gezonder leven - meer Swahili leren - mijn Frans er terug in stampen - mijn Duits er terug in stampfen - een heleboel interessante boeken lezen (waar ik weeral geen tijd voor ga hebben, ik voel het ) - mijn tijd vrijmaken voor mijn caafjes <3<3<3 - heeeeel héél misschien zelfstandig gaan wonen (?) - een heleboel leuke films zien in de bioscoop, zoals Blood Diamond, The Last King of Scotland, Pirates III, die film over de Maya's etc - het Koninklijk Museum voor Midden-Afrika (Tervuren) bezoeken, vóór de maand mei want dan is de speciale tentoonstelling over exotische vlinders afgelopen - de tentoonstelling "Meesters van de precolumbiaanse kunst" (Jubelpark, Brussel) bezoeken - de DVD Hotel Rwanda aanschaffen - de DVD's Shooting Dogs en Tsotsi huren in de bibliotheek - eindelijk eens dat formulier invullen waarmee geregeld wordt dat mijn organen móeten afgestaan worden na mijn dood - voor het eerst bloed gaan geven
Goede voornemens voor in de algemene toekomst, vroeg of laat
- ooit eens naar Afrika gaan - een cursus kalligrafie volgen - een cursus fotografie volgen - een cursus salsa volgen - met dolfijnen zwemmen - met walvissen zwemmen - misschien ooit toch maar eens die watervrees overwinnen (maar hoe? ) - meer mensen van vreemde culturen leren kennen - de nieuwe van The Beatles, "Love", aanschaffen als de prijs wat gedaald is - vlot kunnen overschakelen van Nederlands naar Frans naar Engels naar Duits naar Swahili (ja, ik bén veeleisend) - regelmatig eens bloed geven - kinderen krijgen - veel tekeningen maken - veel lezen - veel leuke films zien en vaak naar de cinema gaan - veel tentoonstellingen en musea bezoeken - gezond blijven - slank blijven - fit blijven - jong blijven ;-) (in meerdere betekenissen van het woord) - mezelf blijven
Genoeg voornemens om in de Hel te komen! Over exact een jaar zal ik op deze blog bespreken welke voornemens ik waargemaakt heb! Tenminste, als het tenminste niet vergeet door mijn oprukkende dementie...grapje! Soit, als ik over een jaar toch zou vergeten mijn eigen verdict te vellen, doe mij er eens aan denken.
Gelukkig Nieuwjaar iedereen! Maak er allemaal maar een beestig jaar van! Mijn beste wensen.
We zijn nu een nieuw jaar ingegaan, voor mij is dit hopelijk ook een nieuwe start. Meer dan een jaar geleden ben ik ziek geworden. Het begon in november met een week van slapeloosheid. Niet kunnen slapen en daardoor uitgeput zijn en dan toch weeral niet kunnen slapen, dat is...erg. Het zou het begin van een lijdensweg van maanden worden. De week nadien overviel mij een algemeen gevoel van ziekte: hoodpijn, misselijkheid zonder braken (wat heel ongewoon is voor mij), draaierigheid, zwakte etc. Tot overmaat van ramp ontdekte ik knobbeltjes op verschillende plaatsen op mijn lichaam. De angst greep mij naar de keel en ik wou de week daarop meteen naar de dokter gaan zodra ik een moment vrij had. Het was nog niet eens zover of mijn toestand was er weer op achteruit gegaan: mijn keel werd "dichtgeknepen". Algauw kon ik niks meer eten en vermeed ik het zelfs te spreken omdat alles zo, zo erg pijn deed...De dokter's diagnose was gelukkig niet kanker, het slechte nieuws was dat de ziekte niet behandelbaar was en "vanzelf" weg moest gaan. Ondertussen bleef mijn hele toestand er stelselmatig op achteruit gaan. Zelfs de zwaarste pijnstillers die ik zonder voorschrift kon krijgen, hielpen niet - ze brachten zelfs niet de slaap waar ik toen al weken naar verlangde. Door mijn dichtgesnoerde keel moest ik leven op babypapjes en zelfs dat was een marteling om naar binnen te krijgen. Tegen het einde van de eerste week van december was ik 5 kilo kwijt en begon ik uitputtingsverschijnselen te tonen. Mijn lichaam werd graatmager, mijn gezicht begon "in te vallen" en er verschenen ontkleurde haren op mijn hoofd (één van de tekenen van ondervoeding). Ik begon stilletjes aan te lijken op de Joodse vrouwen in concentratiekampen uit WO II. Alleen al de tocht naar school werd een hele opgave en alles deed pijn tegen dat ik daar was. Na enkele weken waren de ergste kwellingen voorbij maar de gevolgen waren groot. Ik heb twee deadlines van papers moeten laten uitstellen en alleen zo ben ik de examenperiode zonder brokken doorgekomen. Na de examens ging het beter. Maar nooit écht goed. En regelmatig kreeg ik een "aanval", vooral bij stress of fysieke inspanningen. Ik leek wel Frodo nadat hij de One Ring had afgeleverd. De hete zomer deed mij deugd. En het viel niet zo op dat ik minder energie had, want iedereen had minder energie. Toen het weer begon te verslechteren, kreeg ik weer nieuwe aanvallen. In september liet ik een bloedtest doen. De dokter zag er eerst niet het nut van in; ze lachte dat het wel aan de stress te wijten zou zijn. Toen ze de resultaten kreeg belde ze ongerust en verward naar ons thuis: "Er zitten nog antistoffen in het bloed. euh...Ik begrijp niet hoe dat kan...Ik-ik weet niet wat er aan te doen is...". Pas sinds november 2006, nadat ik buikgriep kreeg en een dagje mocht afzien met 39 ° koorts, pas sindsdien heb ik me echt genezen gevoeld. De gevolgen van mijn ziekte waren groot. Ik heb er bijna een jaar over gedaan om mijn gewicht, dat tot onder de 50 was gedaald, weer op peil te krijgen. Die enkele ontkleurde haren heb ik kort geknipt; ik kon het zicht niet meer verdragen. De aanvallen lijken voorbij maar ik draag nog steeds de gevolgen van mijn ziekte. Sinds de uitbraak heb ik last van concentratiestoornissen. Ergerlijk in de klas, ronduit gevaarlijk tijdens autorijlessen. Vroeger was ik een echt blokbeest; ik kon gemakkelijk van 8 u 's morgens tot 21 u 's avonds studeren - nu is dat onmogelijk. Ik kán het gewoon niet meer. Vroeger zat ik niet graag in de zon. Sinds 2006 wil ik niets liever dan de hete zon die brandt op mijn lijf!!! Het lijkt wel alsof ik de ziekte uit mijn lijf wou branden. Ik ben ook "wild" geworden. Als je mij in een witloofkwekerij zou zetten, zou ik rauw in de planten beginnen bijten - als een beest. Ik lijk echt veranderd sinds de ziekte. Dat is niet alleen in negatieve zin, want doordat ik geen blokbeest meer ben, heb ik ook leren genieten van minder stresserende dingen. Nu doe ik regelmatig een uurtje volstrekt niks...zonder mij daarover druk te zitten maken.
De ziekte lijkt voorbij. Ik heb in november op korte tijd twee presentatie moeten doen...in het Engels dan nog wel. En kijk...ik heb geen aanval gehad Vorig jaar was een blokje om wandelen nog "de activiteit van de dag", nu is er heel wat meer nodig om me uit te putten. Onvoorstelbaar, eigenlijk. De herinnering is nog levendig, maar ik hoop dat ze spoedig zal vervagen.
Deze ochtend is de Irakese dictator Saddam Hoessein geëxecuteerd door middel van ophanging. De ex-dictator was eerder in een proces veroordeeld tot de doodstraf wegens misdaden tegen de menselijkheid. Saddam was president in Irak van 1979 tot 2003. Het minste wat je kan zeggen is dat zijn aanwezigheid een - eh - stempel heeft gedrukt op de recente geschiedenis van Irak. Onder andere naar schatting 182 000 Irakese Koerden werden uitgemoord in 1988 onder zijn bevel. In 1987 was hij al begonnen met het bombarderen van Koerdische dorpen met uiterst giftige chemische wapens. In 1991 viel hij Koeweit binnen omwille van de olierijkdom aldaar. Na zes weken moest het Irakese leger reeds terugtrekken maar niet voordat ze de olievelden in brand hadden gestoken (weer zo'n sprankelend ideetje van Saddam). Op die manier kwam niet alleen enorm veel giftige rook vrij, ook de pijplijnen zelf werden opengezet zodat al die olie terechtkwam in de Perzische Golf, met een ecologische ramp tot gevolg.
Wat vind ikzelf van Saddam's executie? Bij zijn terdoodveroordeling kreeg ik een soortgelijke vraag: "Do, wat vind jij, als anti-Amerikaan, van de doodstraf voor Saddam?". Ten eerste, ik ben geen anti-Amerikaan. Ik ben weliswaar anti-Bush en erg kritisch voor Amerika in het algemeen, maar ik heb geen plannen om de Verenigde Staten "uit te roeien". Ik ben trouwens niet alleen anti-Bush, maar ook anti-Putin, anti-Ahmadinejad, anti-Ayatollah, anti-Hezbollah, anti-Al-Qaeda, anti-Kim Jong Il, anti-Hamas enz! Eigenlijk tegen alles ! Dus ook tegen Saddam Hoessein. Maar we dwalen af. De doostraf voor Saddam dus. Tja, wat kan ik daar op tegen hebben? Hoe kan je zo'n dictator nog anders straffen? Het is niet aan mij om over leven en dood te beslissen maar ik dit geval durf ik toch wel te opperen dat hij de doodstraf misschien wel ergens verdiend had. We hadden hem ook in de vreselijkste omstandigheden laten verkommeren op Guantanamo of Abu Graib, maar is dat dan "menselijker"? Ik hou niet van de doodstraf, maar in sommige gevallen (seriemoordenaars, verkrachters, psychopaten, massamoordenaars) is het beter zo denk ik! Ik had het zelfs graag live op tv gezien (sorry voor deze paparazzi-achtige neiging die nu plots opduikt), een executie van een dictator maak je immers maar zelden mee. Meestal kunnen ze niet eens berecht worden. Wel had ik het liever niet zo "overhaast" gehad; het lijkt wel alsof het snel-snel moest. Ik vind het niet echt passen bij deze tijd van het jaar - in het Westen vieren ze Kerstmis, in de Arabische wereld het Offerfeest. Dit is geen periode om rekeningen te gaan verheffen. Verder vind ik "de dood met de kogel" een dictator meer waardig dan de strop. Gefussileerd worden past er veel beter bij; ik had dus liever een echte, goeie ouderwetse executie gezien met die hele tralala errond enzo.
Laten we hopen dat de Iraki's nu deze zwarte bladzijde uit hun geschiedenis kunnen omslaan, en dat er spoedig vrede moge zijn in dit veel geplaagde land...
Internationale onderhandelaars hebben het niet kunnen tegenhouden: er is weer oorlog in Somalië. De Ethiopische troepen, gesteund door de - officiele - Somalische interim-regering - lijken voorlopig aan de winnende hand. Berichten over al te gruwelijke oorlogstoestanden hebben ons nog niet bereikt ( maar wie oh wie weet wat er zich daar écht afspeelt? ). Het is bang afwachten hoe de hele situatie zal evolueren. Ik moet toegeven dat ik meer voel voor de Ethiopische troepen en de interim-regering dan voor de Unie van Islamitische Tribunalen, die tot voor kort de plak zwaaiden over grote delen van Somalië. De Islamtische Rechtbanken wilden immers een nieuwe sharia-staat, rechtspraak gebaseerd op letterlijke interpretatie van de Koran. Met als gevolg dat je voor het stelen van een appel riskeert dat je hand en voet er zonder verdoving afgesneden worden met een aardappelmes. En dit is geen fictief voorbeeld, mocht u er aan twijfelen. Anderzijds, de Islamitische rechtbanken hebben voor een stabiliteit gezorgd waartoe de interim-regering nooit in staat is gebleken. Voor de Unie van Islamitische Tribunalen de overwinning behaalde in de jaren '90, was Somalië de prooi van gewetenloze krijgsheren - een strijd van iedereen tegen iedereen. Onder de Tribunalen was er mogelijkheid tot gezondheidszorg en was iedereen tenminste niet meer constánt onder invloed van drank en drugs. Als de Ethiopische troepen uiteindelijk overwinnen, loopt het land het risico wederom in een hallucinante burgeroorlog te verzeilen. Men vreest dat het conflict van de hele "Hoorn van Afrika" een brandhaard zal maken. Wordt het een veelbelovende toekomst of een tweede Irak? Zal er een nieuwe generatie kinderen verpest worden omdat ze alleen geweld, tanks en kalashnikovs hebben gekend? Komt er een zoveelste hongersnood of kan men eindelijk met de opbouw van het land beginnen? Raakt de hoofdstad Mogadishu eindelijk af van de weinig flatterende titel "een van de gevaarlijkste plaatsen ter wereld"?
Only the future can tell...
Voor wie een poging wil doen om het conflict dat al sinds de jaren '90 aan de gang is, beter te begrijpen, raad ik dit boek aan: "Een grap van God" van Dirk Draulans (u allen waarschijnlijk bekend als tv-bioloog maar in een vorig leven nog oorlogsjournalist). Een deel van het boek gaat over Somalië ten tijde van de krijgsheren en in de beginperiode van de Islamitische tribunalen. Dirk Draulans zat er zelf middenin en je krijgt zijn persoonlijke verslag van de hele toestand. Waarschuwing: bepaalde passages zijn erg schokkend.
Ik heb het boek "Eragon" van Christopher Paolini (2003) nooit gelezen. Ik kan dus niet in cliché's vervallen door te zeggen: "Het boek was beter". Wat ik wel kan zeggen na het bekijken van de gelijknamige film gisteren: "Ik hoop dat het boek beter is!". Eragon is nochtans geen slechte film. Alleen wordt het na de Star Wars-, Lord of the Rings- en Narnia-hype een beetje moeilijk om origineel te blijven. Het verhaal speelt zich af in een land dat de mooie naam Alagaësia draagt ( toch opvallend hoe fantasy-landjes altijd met het achtervoegsel -ia eindigen! Narnia, Terabithia, Galraedia.... ). Ooit waren de koene drakenrijders de trots van dit land, totdat ze door interne twisten en vooral door toedoen van een zekere Galbatorix elkaar in de pan hakten. Sindsdien heerst de overwinnaar Galbatorix als een despoot over dit land, met behulp van de gemene magiër Durza. Er zouden geen draken meer zijn (?), op een blauw ei na dat door toedoen van de rebellen (de Varden) bij de jonge snaak Eragon terechtkomt. Eragon blijkt uiteindelijk voorbestemd om een nieuwe drakenrijder te worden! Vanzelfsprekend zien Galbatorix en Durza dat niet zitten en zullen ze er alles aan doen om Eragon te laten elimineren door allerlei schepsels. Gelukkig wordt Eragon bijgestaan door zijn intussen uitgebroedde draakje Saphira en ex-drakenrijder Brom, waardoor ze misschien nog een kans hebben levend de rebellen te bereiken... In een bepaalde krant las ik deze beschrijving: "Eragon is Star Wars op Midden-Aarde" en jammer genoeg klopt dat ook. Hoe meer je er op let, hoe meer dit gebaseerd lijkt op Episode IV A New Hope. Eragon is de overmoedige, naieve Luke Skywalker, Murtagh is de veel overtuigendere Han Solo, Brom is de ervaren Obi-Wan Kenobi, Arya is princess Leia, en Galbatorix & Durza regeren als the Emperor & de Sith Lord over het rijk Alagaësia. Zelfs de structuur van de film doet denken aan A New Hope. Dit buiten beschouwing gelaten, is deze film best te pruimen. Mooie special effects en de blauwe draak Saphira is werkelijk indrukwekkend. Dankzij de kleurenblindheid van schrijver Paolini zijn het ei en de draak blauw in het boek en de film, en ik vind het wel origineel dat hij zoiets persoonlijks erin verwerkt heeft. Goed is dat het voor een keertje eens niet allemaal blanken zijn die de boel moeten redden (de leider van de Varden is zelfs een zwarte!) en dat de draak van het vrouwelijk geslacht is - het is zeker en vast een politiek correcte film. De film is het eerste deel van een trilogie en ik ben wel van plan om ook naar de volgende delen te gaan kijken. Het probleem met fantasy-films is dat je wel véél moeite moet doen om een uitzonderlijke film te maken in dit tijdperk waarin fantasy hot is. Eragon kan daardoor slechts met moeite de vergelijking met Star Wars en Lord of the Rings doorstaan, maar het is zeker een goeie film om in de donkere winteraanden te zien! Het feit dat ik en mijn mede drakenrijders na de film moesten (bek)vechten over wie de leukste quote uit de film in z'n msn-nickname mocht zetten, bewijst ook dat het uiteindelijk nog niet zo'n slechte film was. Maar ik had er meer van verwacht.
Vanavond is het Kerstavond! Dit is een tijd van vrede en vergeving, kerststalletjes en sneeuw (alhoewel? ), overal lichtjes en versiering, lekker eten en drinken, warmte, gezellig samenzijn met familie en vrienden. Laten we ook eens stilstaan bij de talloze oorlogen in de wereld en vooral hun slachtoffers: miljoenen burgers overal ter wereld die de oorlogsgevolgen (hongersnood, armoede, geweld, massaslachtingen, aanslagen, verkrachting...) mogen dragen - maar ook de soldaten die nu ver van huis zitten, ook zíj hebben gewoonlijk niet om deze oorlogen gevraagd. Al deze mensen kunnen geen Kerstmis of een aanverwant feest volgens hun religie vieren. Het ultieme kerstcadeau kan je in geen enkele winkel - zelfs niet in Wijnegem Shopping Center of Harrods London - vinden: overal vrede op aarde! Ik wens mijn bloglezertjes alvast veel vrede toe in 2007, en ik ga dat eens doen in zoveel mogelijk talen zie (je bent taalkundige of je bent het niet)! Eerst krijg je een aantal woorden voor vrede in allerlei talen, en daaronder staat mijn kerstwens geschreven - ik veronderstel dat iedere lezer ter wereld hem wel zal kunnen lezen, want ik heb het in zoveel mogelijk wereldtalen opgezocht. En zeg nu zelf: het is toch mooi he: al die verschillende talen en geschriften.
Ik vraag me af wie dit zou aandurven: een DVD ontlenen in een bibliotheek of videotheek, en als je hem nadien terugbrengt, plots bezorgd uitroepen: "Oh nee, ik ben hem vergeten terug te spoelen! Is dat erg?" Benieuwd of de bediende in de bib of videotheek daarin zou trappen ! Mijn moeder trapte er in ieder geval wél in. Ik ging vandaag een ontleende DVD van Star Wars terug brengen naar de bib. Net voordat ik vertrok, riep ik onthutst uit: "Oei, ik heb hem nog niet teruggespoeld!!!". De reactie bleef niet uit: mijn ma kwam binnen en zei: "Oh nee, nu moet je hem eerst nog helemaal gaan terugspoe...- zeg,dat is toch niet nodig bij een DVD?!?". Ik moest mijn vertrek naar de bibliotheek uiteindelijk dan toch nog even uitstellen, want het volgende kwartier had ik nodig om bij te komen van het lachen. Het is zo grappig om mensen in zulke valstrikjes te laten lopen .
Ik zou hetzelfde wel eens willen proberen in een bibliotheek. Ik vraag me écht af of die "professionals" er ook in zouden lopen. Wie weet antwoordt zo'n nietsvermoedende bibliotheekbediende wel: "Oh maar dat is niet erg hoor, dat zullen wij dan wel doen...". Dit is wel een geweldig ideetje voor een verborgen camera-programma denk ik ...