Ik ben Dopsie/Miss Dee
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 06/12/1984 en ben nu dus 40 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ik hou van genieten, cultuur, wellness, dansen, diertjes en de natuur.
Ik ben miss Dee!
Dit zijn stresserende tijden, en dan is er niks zo goed als een stevige Science-Fiction thriller om even het verstand op nul te zetten. Ik verwachtte dan ook enkele uren van kosmische ontspanning tijdens de film Sunshine. Volgens deze film moeten we de toekomst niet al te zonnig inzien: in plaats van een opwarming van de aarde, krijgen we een afkoeling van onze planeet. Want onze zon...sterft!!! Dat is iets waar zelfs George W. Bush met geen 10 oorlogen veranderen in kan brengen, dus dat wordt bibberen en het onvermijdelijk uitsterven van alle leven op aarde. Er is echter nog één hoop: zend een superzware kernbom naar de zon - een bom die liefst wel een paar honderd keer groter is dan die van Hiroshima - en dan slaagt de vlam misschien opnieuw in de pan. Uiteraard gaat een A-bom daar niet zelf naar toe, maar wordt hij daarheen getaxiëd door de bemanning van het ruimteschip Icarus II. Waarom heet het schip Icarus II ipv Icarus I? Omdat er al eens een poging is geweest om de zon weer tot leven te wekken, met het ruimteschip Icarus I, maar men heeft nooit meer iets van bemanning of schip gehoord... Dit is dus geen plezieruitstapje, maar meer iets voor de zelfmoordterroristen van Al-Quaida - ik vraag me af waarom ze die niet gestuurd hebben, dan waren we er meteen van af. Een interessant scenario en de film begint dan ook goed. Je merkt meteen dat dit hier nog niet van een leien dakje gaat lopen, en je wordt op een akelige manier bevangen door de claustrofobische sfeer in het ruimteschip. Tegelijkertijd is het personage van de zon - toch wel de hoofdrolspeler in deze film - fascinerend. Ondanks het feit dat het zonnetje in huis aan het uitdoven is, is het nog steeds een kwaadaardige ster die mensen blind kan maken of zelfs levend kan verbranden. Ook de acteurs leveren uitstekend werk, vooral Dr. Searle, fysicus Capa en kapitein Kaneda. De problemen op Icarus II beginnen zodra de astronauten beslissen ruimteramptoeristje te spelen door het wrak van Icarus I eens een bezoekje te brengen. Vanaf dat moment begint de film ook vervelender te worden, helaas. Wat er dan gebeurt is er ofwel bij de haren bijgesleurd ofwel schaamteloos afgekeken van Kubricks 2001: A Space Odyssey. Ik was dan ook opgelucht toen de film gedaan was. Het sterke aan deze film is dat dat belachelijke Amerikaanse heroïsme voor één keer eens achterwege is gelaten. In plaats daarvan hebben ze er helaas veel expliciete sterfscènes in gestoken (dit begon al meer op een Griekse tragedie te lijken) zodat je daarna en in de volgende dagen zeker geen honger meer zult hebben. En daar weegt zelfs de mooie filmmuziek niet tegen op.
Voor wie de film nog niet is gaan zien: ga naar de plaatselijke bibliotheek en ga daar gewoon 2001: A Space Odyssey huren; of nog beter: leen de boeken van Arthur C. Clarke waarop Kubricks film gebaseerd is. Dubbel zoveel voldoening voor hetzelfde geld en ondanks alles heel wat geloofwaardiger.
Overigens wil ik wél de site van Sunshine aanraden, want de makers daarvan verdienen echt een pluim: http://www.sunshinedna.com/
Hier enkele van mijn favoriete eighties videoclipjes, die ik heel wat leuker vind dan die shit die ze tegenwoordig op muziekzenders tonen:
):
