Ik ben Dopsie/Miss Dee
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 06/12/1984 en ben nu dus 40 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ik hou van genieten, cultuur, wellness, dansen, diertjes en de natuur.
Ik ben miss Dee!
Wie op zoek is naar een band die sfeervolle, jazzy muziek brengt, moet maar eens surfen naar de website van Tea Time Combo: http://www.teatimecombo.be/index.html. Je kan deze band, waarin de vader van ondergetekende drummer is, boeken voor feestjes, recepties of gewoon voor een gezellig optreden op café. De band heeft me alvast een leuke avond bezorgd met hun optreden op de valentijnsavond in Brasserie De Pomp in Beveren.
Tea Time Combo is ook op facebook te vinden. Op hun fanpage vind je alvast veel foto's van de band!
Rond deze tijd geven de meeste mensen hun goede voornemens op, terwijl ik de mijne nog maar net vastgelegd heb. Maar ik vind dat je niet te lichtzinnig mag gaan over zoiets ernstigs als échte voornemens, daarom dat ik er wat langer over gedaan heb. Want ik wil alleen maar tijd besteden aan echt belangrijke voornemens die ook realistisch zijn. Ondertussen heb ik, na lang en diep nadenken, definitief besloten welke voornemens ik mezelf ga inprenten. Stoppen met roken en afvallen is er niet bij, wegens niet nodig, maar er bleven gelukkig nog genoeg zaken over om uit te kiezen. Goed, hier komen ze. Mijn goede voornemens voor 2011 zijn:
1) sporten (ik schrijf bewust niet "méér sporten", want voor een sporthater als ik is gewoon sporten op zich al een hele prestatie) 2) meer aandacht besteden aan familie en vrienden 3) meer deelnemen aan culturele uitstapjes.
Ik hoop de drie punten gewoon regelmatig te combineren, dat spaart meteen wat tijd uit Cultuur wordt mijn focus voor 2011! De A-kaart van de stad Antwerpen zal me hierbij al zeker helpen. En ik kijk ook al uit naar een heleboel films die dit jaar uitkomen. Maar ik ben ook van plan om naar meer podiumkunsten en events in de stad te gaan. Ik wil nu toch wel echt eens Chinees Nieuwjaar meemaken! Nu is het niet zo dat 2010 voor mij een cultuurloos jaar was. Integendeel, ik heb heel wat interessante expo's bezocht, films gezien, boeken gelezen enz. Nu wou ik toch eens een persoonlijk award-lijstje maken over 2010. Hier komen de boeken, films, expo's...die vorig jaar een bijzondere indruk op me hebben gemaakt:
- Boek: "Congo, een geschiedenis" van David Van Reybrouck. Een boek waarvan ik wou dat ík het geschreven had Of hoe literatuur en geschiedenis samenkomen. Zelfs als je niet geïnteresseerd bent in Congo, zal je dit boek schitterend vinden.
- Podium:deDuiker en de kleine Reuzin, met als reusachtig podium de stad Antwerpen
- Expo: "My dirty little Heaven" van Wangechi Mutu in Wiels, in ex aequo met "Amerika, dit is ook onze geschiedenis" in Tour & Taxis. Nope, ik kon echt niet kiezen!
- Film: "Buried". Een film hoeft niet duur te zijn om goed te zijn.
- Muziek: "Empire State of Mind" van Alicia Keys & Jay-Z
- Tv: "Komen Eten". Ergerlijk, voyeuristisch, slecht voor de lijn - kortom, goeie tv
Categorie:cultuur Tags:voornemens, cultuur, best of
Sinds ik afgestudeerd ben, heb ik veel meer tijd voor één van mijn passies: lezen. En dat heb ik de laatste drie jaar dan ook uitgebreid gedaan! Regelmatig vragen mensen me tips voor een goed boek. Op Facebook moest ik eens invullen welke 15 schrijvers mij het meest beïnvloed hebben. Ik plaats de lijst hier op mijn blog; het gaat om auteurs die echt de moeite waard zijn. Als extraatje zet ik er voor jullie telkens een korte bespreking bij.
1 Wilbur smith Mijn favoriete schrijver! Als je van avontuur en van Afrika houdt, zijn de boeken van Wilbur Smith echt iets voor jou. Een aanrader is de Courtney-serie, te beginnen met When the Lion feeds.
2 Michael Crichton Een sci-fi auteur die bekend is van zijn Jurassic Park-boeken. Hij schreef ook de bekende televisieserie ER. Boekentip: Timeline en Sphere.
3 David Mitchell Literatuur met een grote L en toch meeslepend en leesbaar. Deze veelbelovende auteur heeft al een paar pareltjes op zijn naam. Black Swan Green is goed, Ghostwritten schitterend en Cloud Atlas prachtig! En wat erg speciaal is: Mitchell verwerkt zijn obsessie voor Japan regelmatig in zijn boeken.
4 Dan Brown Deze kent iedereen wel. Altijd goed voor spannend leesvertier. De verfilmde boeken zijn bekend maar ook zijn eerder werk is de moeite. Het zou me niet verbazen moesten die het ook tot in Hollywood schoppen.
5 Carlos Ruiz Zafón Deze Catalaan heeft helemaal nog geen groot oeuvre maar dat ene boek, De Schaduw van de Wind, heeft zoveel mensen geraakt. Voor wie helemaal wil verdwalen in Barcelona!
6 Stephen King Horrorverhalen zoals The Shining, Room 1408, Pet Semetary, The Mist...En dankzij It hebben we allemaal een hekel aan clowns gekregen. Een auteur die je koude rillingen bezorgt.
7 Hergé Een stripverhalenauteur en hij heeft er niet eens zoveel uitgebracht, maar Kuifje is en blijft een goeie serie.
8 J.R.R. Tolkien The Hobbit en The Lord of the Rings hebben me ingewijd in de wereld van de fantasy. Dit zijn echt boeken waar je je helemaal in kan verliezen.
9 Arthur C. Clarke Sci-Fi van de bovenste plank, check Rama en de Space Odyssey-boeken (stúkken beter dan de film, overigens).
10 Toni Morrison Deze schrijfster kwam uitgebreid ter sprake tijdens mijn studies. Ik heb er maar één boek van gelezen: Beloved. Toch heeft dat ene boek wel de Pulitzer Prize gewonnen en heeft het mij diep geraakt. Een mysterieuze roman over de slavernij geschreven in slavendialect.
11 Willem die Madocke maecte Hij zou de auteur zijn van Van den Vos Reynaerde en verder weten we ook niks over hem. Maar dankzij dit amusante dierenepos ben ik wel Germaanse gaan studeren!
12 Alex Haley Afro-Amerikaanse literatuur. Ideaal om de "zwarte" geschiedenis van Amerika te leren kennen en beter te begrijpen. Aanraders: Roots, Queen en Mama Flora's Family.
13 Richard Adams Schrijver van Watership Down, een fantasyroman over...konijnen. Klinkt belachelijk, maar het is een Engelse klassieker. Adams vond voor dit boek een konijnenwoordenschat en zelfs hele scheppingsmythes uit. Fascinerend!
14 Salman Rushdie Als een ayatollah een schrijver dood wil, móet het wel een goeie zijn. Literatuur met als rode draad Rushdie's geboorteland India. Grappig, controversieel, kleurrijk, kritisch... Lees Midnight's Children en uiteraard The Satanic Verses.
15 Christian Jacq Voor de Egypte-liefhebbers. Zijn boeken spelen zich gewoonlijk af in de tijd van Ramses II. Spannend, spiritueel en met heel leuke - euh - liefdesscènes
Antwerpen heeft een prachtige kathedraal, maar eigenlijk mogen we niet vergeten dat dat ding (nog) niet helemaal af is. Het oorspronkelijk plan voor de Onze-Lieve-Vrouw Kathedraal voorzag namelijk in twéé torens. Maar ook toen al was er een begrotingstekort en we moeten het maar stellen met één (overigens prachtige) toren. Het gebrek aan die tweede toren kan echter voor opvallend veel creativiteit zorgen. Zo organiseerde Jan Pieter Grandy (een laatstejaars van Sint-Lucas) de wedstrijd Designing Absence waarvoor hij verschillende kunstenaars uit binnen- en buitenland uitnodigde om een ontwerp voor die tweede toren te maken. Uiteindelijk waren er 469 inzendingen en ik ben die vanmiddag eens gaan bekijken. Ik had de winnaars al gezien op de blog http://designingabsence.com/ maar ik was toch nog aangenaam verrast door de vele creatieve en vaak prachtige ontwerpen! Sommige ontwerpers hadden de flauwste, makkelijkste weg gekozen en de torens gewoon verdubbeld of gespiegeld, maar de anderen hebben zich echt goed laten gaan. Er waren grappige ontwerpen, maar ook gewaagde (talrijke minaretten heb ik gezien), vrolijke maar ook lugubere, en er moest natuurlijk ook een exploderende toren (op z'n 9/11) en een Lange Wapper Brug bij zijn. En uiteraard waren er ook enkele obligate slechte smaak-torens bij. Ik raad iedereen dan ook aan om de expo in De Winkelhaak in Antwerpen te gaan bekijken, al moet je je wel haasten: nu zaterdag 12/06 is reeds de laatste dag! Wie de expo gemist heeft, geen paniek: op de blog van Designing Absence kan je onder "Entries" alle inzendingen nog eens in het klein bekijken.
Nog tot 27 juni vindt er in de bibliotheek van Beveren de jaarlijkse zomerverkoop van afgeschreven boeken plaats. De boeken kosten 1 euro per stuk. Het is zeker interessant om eens tussen de rijen en rijen boeken te gaan snuisteren. Akkoord, sommige boeken zijn echt wel "afgeschreven" (hoeveel crap van Konsalik ik niet ben tegengekomen) maar er zitten ook aangename verrassingen tussen! Zo heb ik de klassieker "De naam van de Roos" van Umberto Eco op de kop getikt en ook nog een boek van mijn favoriete schrijver Wilbur Smith - mijn verzameling van Wilbur Smith-boeken nadert stilaan zijn voltooiing. Maar ik zag ook een hoop klassiekers van Vlaamse en Nederlandse schrijvers staan, onder andere "Max Havelaar" van Multatuli. En ook een hoop boeken van Hugo Claus, blijkbaar wordt die mens écht niet gelezen Ik heb de leukste boeken natuurlijk al gekocht, maar er zijn nog genoeg pareltjes over. Wie eerst komt, heeft de ruimste keuze!
Toen ik onlangs in Parijs was, bezocht ik de Place de la Concorde, dat kruispunt waar de Egyptische obelisk staat. Heel mooi, maar een paar eeuwen geleden zag het plaatsje er iets minder lieflijk uit. Toen stond daar de beruchte guillotine waarop Lodewijk XVI en Marie-Antoinette onthoofd zijn, net als een heleboel andere slachtoffers. Tijdens een rondleiding door Parijs bleven de woorden guillotine, executie, gevangenis etc maar vallen. Bijna alsof de Parijzenaars er trots op zijn. De guillotines zijn wel niet bewaard gebleven en vallen dus helaas niet meer te bekijken. Reden genoeg om eens wat feitjes over dit beruchte toestel op te zoeken.
* Guillotin was niet de echte uitvinder van de guillotine, want dergelijke toestellen bestonden in de middeleeuwen al op de Britse Eilanden. Guillotin bracht wel verbeteringen aan en stelde voor om de guillotine als standaard exectutiemethode te gebruiken.
* Guillotin deed dit zeker niet uit kwaadaardigheid, integendeel, hij bleek een fel tegenstander van de doodstraf! Hij deed het voorstel in de hoop dat dit een eerste stap richting afschaffing van de doodstraf zou zijn. De guillotine was op z'n minst ook een humane vorm van terechtstellen, vergeleken met andere executiemethodes uit die tijd: wurging, ophanging, levend verbranden, vierendelen, villen, radbraken...
* Koning Lodewijk XVI was enthousiast over de guillotine en stelde, samen met zijn lijfarts, nog een aantal verbeteringen voor. Een paar jaar later stierf hij zelf onder de valbijl. De ironie van het lot.
* Tijdens de Franse Revolutie was dit een ideale manier van executeren, aangezien je zo bij wijze van spreken aan de lopende band kon onthoofden. Bovendien kon iedereen op gelijkwaardige wijze aan zijn eind komen, zonder onderscheid tussen rang of stand. De guillotine paste met andere woorden uitstekend in het kraam van de revolutionairen.
* Naar schatting zijn er tijdens de Franse Revolutie minstens tienduizenden mensen onder de guillotine gestorven.Ook Robespierre, die zelf maar al te graag anderen naar de guillotine stuurde, kwam zo aan zijn einde. Wederom de ironie van het lot!
* De guillotine bleef de standaard-executiemethode in Frankrijk tot de afschaffing van de doodstraf in 1981! De laatste onthoofding zelf vond plaats in Marseille in 1977.
De wereldberoemde buste van Nefertete, de mooie gemalin van farao Echnaton, komt tegenwoordig wel vaker in het nieuws. Onlangs nog bleek dat de maker flink aan het hoofd heeft zitten sleutelen en dat de oorspronkelijke versie een minder fraaie koningin voorstelde. Het oorspronkelijke beeld had min of meer een facelift gekregen van zijn maker, denkelijk de kunstenaar Tutmoses. Nu blijkt dat de schepper van de buste misschien helemaal niet Tutmoses was, maar de Duitser Gerardt Marks - die de buste zou gefrabiceerd hebben tijdens de Amarna-opgravingen in 1912. Nefertete zou dus een vervalsing zijn! Het volledige artikel van De Morgen vind je op http://www.demorgen.be/dm/nl/992/Wetenschap/article/detail/844043/2009/05/05/Beroemde-buste-van-Nefertiti-is-vals.dhtml
Of het echt een vervalsing is, weet ik niet. Verder onderzoek moet dat maar uitwijzen. Ik vind het in ieder geval wel ongelooflijk dat de wereld decennia lang in de ban is geweest van het raadsel van Nefertete's universele schoonheid, haar ontbrekende linkeroog, terwijl het beeld misschien wel gewoon fake is
Het blijft hoe dan ook een mooi kunstwerk. Ik hoop toch dat de buste authentiek is. En zoniet is er weer een nieuw raadsel om eindeloos veel boeken over te publiceren: waarom liet Gerardt Marks haar linkeroog weg?
Het was me het Afrikaans weekje wel! Het begon reeds vorige maandag. Ik kreeg in mijn kraal zoete aardappel voorgeschoteld, een welkome afwisseling voor onze Belgische, ietwat smakeloze patatjes. De zoete papat had wel een flashy oranje kleurtje. In Senegal zagen die dingen welsiwaar ook oranje, maar lang niet zo wortelkleurig als degene die ik nu opgegeten heb. Wat te lang in de rode Afrikaanse aarde gelegen? Dinsdagavond trok ik met bwana Roedi naar Mata Mata & Pili Pili, waar we dankzij een Flair-bon een heerlijk kipgerecht naar binnen hebben gewerkt. Ik wacht al met ongeduld op de volgende actie van Flair, want er staan nog heel wat veelbelovende restaurantjes in dat boekje.
En gisteren, zondag, lieten we ons helemaal meeslepen door Afrika! Afrika!, een dans- en circusshow op z'n Afrikaans. Ik herkende een Zuludans en de spectaculaire sabardans uit Senegal! In St-Louis heb ik ook zo'n dans gezien, maar dat was toen een stuk marginaler. Het was toen de bedoeling dat je geld gooide naar de danseressen en muzikanten, die de briefjes dan van de grond opraapten en doodleuk in hun mond staken terwijl ze verder speelden/dansten. Bah, smerig, zeker als je de Afrikaanse grond eens van dichtbij bekijkt. Gelukkig was de sabardans in de show van gisteren een stuk vermakelijker! De spinnenman en slangenvrouw waren indrukwekkend maar wel een beetje griezelig. Die konden zich letterlijk in allerlei bochten plooien en op een gegeven moment dacht ik echt dat er lichaamsdelen af gingen vallen, brrr. Die spinnenman was vast en zeker een verwijzing naar Anansi, een personage uit allerlei Afrikaanse volksverhalen. De jongleurs leken dan weer te kunnen jongleren met een eindeloos aantal balletjes, borden en Afrikaanse kruiken. De djembé's en kora's zorgden natuurlijk voor veel Afrikaanse sfeer. Waar is de tijd dat ik op een pirogue door de Siné Saloumdelta voer, begeleid door opzwepende djembé's? Of die keer op Ile de Gorée dat een koraspeler onze maaltijd opluisterde, onderwijl dromerig zingend... Om het geheel misschien iets westerser te maken waren er ook enkele acts uit de (Afro-)Amerikaanse cultuur: basketbalkunstjes, breakdance, tapdans... Ook dat was natuurlijk zeer indrukwekkend. En aangezien groot wild verboden is in Belgische circussen, waren de olifanten, leeuwen, zebra's en giraffen vervangen door mensen verkleed in deze beestjes...allemaal met een zeer komische noot De zebra had bv. maar twee poten en een hanenstaart en de neushoorn was langs één kant open De omlijsting van het event was ook zeer sfeervol. Het leek alsof we in een Berbertent terecht waren gekomen. Zeer mooie orïentaalse lampen en spiegels; ik had er best wel eentje willen gappen voor mijn uitzet. Je kon ook Afrikaanse souvenirtjes kopen, maar de Himba-armband die ik op 't oog had was helaas te groot voor mijn pols. Geen probleem, ik koop wel een op maat gemaakte als ik eens in Namibië ben Wel waren de drankprijzen in de tent buitensporig: 3 euro voor een miniflesje water of cola is écht wel veel. Of is dit ook typisch Afrikaans? Water is daar natuurlijk wel kostbaar...
In ieder geval, Afrika! Afrika! is een aanrader, en ik kan weer een tijdje verder met mijn obsessie voor het zwarte continent
Het feit dat ik hier over een zwarte lijst begin luttele dagen nadat Obama is ingezworen als eerste zwarte president van de VS , berust op louter toeval. Ik heb het over de New Wave Top 40 die zaterdag 31 januari voorgesteld wordt op StuBru. Je kan door te stemmen de 40 beste New Wave albums winnen! Zeer interessant, aangezien ik in mijn tienerjaren de New Wave pareltjes van vroeger ontdekte in de platencollectie die bij ons thuis stond. Het gaat echter een harde dobber zijn om mijn 3 favorieten te bepalen. Ik vond immers zoveel nummers lekker new wave-achtig! Je kan ook eindeloos beginnen discussiëren of een nummer nu new wave is of gewoon electronisch, eighties pop of deprimerend
Ik geef hier, op het gevaar af gelyncht te worden door de "echte" new wave-kenners, de top 3 die ik doorgestuurd heb:
1 New Gold Dream van Simple Minds 2 Eisbaer van Grauzone 3 Vienna van Ultravox
Jaja, ik weet het, nummer 1 en 3 waren erg commercieel, en wat dan nog Ik heb zoveel favorieten dat ik niet té obscure nummers wou kiezen.
Vrijdagavond ben ik naar de Night of the Proms geweest, nog maar mijn tweede Proms ever. De eerste keer was in 2005, als mijn geheugen me niet in de steek laat. Toen was het een goede editie, maar jammer genoeg hadden we staanplaatsen en zoiets gaat me niet goed af. Op de editie van dit jaar waren op het middenplein echter ook stoelen gezet! Geeft wel een andere sfeer, maar voor mensen met zwakke knieën is zoiets natuurlijk een zegen. Niet dat ikzelf daar veel mee gebaat was, want ik zat op de perstribune. Treden dit jaar op: Sinéad O'Connor, Live, Midge Ure, Simple Minds, Harlem Gospel Choir en het komische klassieke duo Igudesman en Joo. En onze verrassingsgast was de zanger van Stash (zijn naam ontglipt me nu even). Sinéad O'Connor zag er niet uit, maar haar stem doet het gelukkig nog steeds. Van songs als Nothing Compares 2 U en Troy krijg je echt kippenvel Ik vond Troy een pakkend liedje, en ik kan me helaas volledig vinden in de lyrics ... Sinéad was echt sjofel gekleed, het leek wel alsof ze de premiere voor een generale repetitie hield. In de GVA heb ik foto's gezien waarop ze wél iets elegants draagt, en dat maakt toch een verschil. Maar goed, als je je ogen dicht hield, was het een geslaagde act.
Toen ik 16 was, was Live mijn favoriete band en The Dolphin's Cry één van mijn favoriete nummers. Ik vond het dan ook fan-tas-tisch om de band na al die jaren live te zien! Jeugdsentiment alom. Ze zijn nog steeds goed!
Midge Ure bracht natuurlijk Vienna, ook één van mijn favoriete songs aller tijden. Ik heb thuis de gelijknamige LP liggen Midge Ure was er in de plaats van John Miles, die er deze editie niet bij is wegens andere verplichtingen. En dat vond ik helemaal niet erg, ik snap niet dat de mensen dat nog niet beu gehoord zijn.
De Simple Minds waren uiteraard weer heel goed. Ze komen regelmatig naar ons landje afgezakt, dus ik had ze al een aantal keer bezig gezien. Maar Jim Kerr gaat nooit vervelen. Van die groep heb ik trouwens ook een LP, New Gold Dream
Ik zeg niet dat het Harlem Gospel Choir slecht was, maar ik kreeg het er niet warm of koud van. Het geluid leek me ook niet helemaal goed te zitten. Dat was trouwens een constante op deze Proms, waardoor ik wederom het gevoel kreeg dat ik op een generale repetitie was.
Igudesman en Joo waren best wel grappig. Goed ingespeeld op elkaar, deze Russische violist en Koreaanse pianist. Het zorgde voor een vrolijke noot op deze Proms, want als je er goed over nadenkt moet je bekennen dat er voor de rest veel droevige liedjes zijn gespeeld: Sinéad O'Connor, Midge Ure, Live, Stash... Daar wordt een mens niet meteen vrolijk van.
Aan het begin van Land of Hope and Glory ben ik vertrokken. Da's ook weer elk jaar hetzelfde en sinds ik in 2005 heb moeten verdragen hoe een ezel achter mij het lied meebalkte, wil ik het niet nóg eens doorstaan. Al denk ik dat het Harlem Gospel Choir er wel iets leuks van heeft gemaakt.
Ik denk niet dat ik volgend jaar nog met de pers meega. Het is dan wel gratis, maar er is geen sfeer, en dat hele perswereldje lijkt wel een piepklein universum waarin alles en iedereen rond 1 ster lijkt te draaien . In ieder geval weiger ik zo'n satelliet te zijn, ik pas ervoor om nog langer deel uit te maken van die saaie, schijnheilige wereld. Volgend jaar ga ik wel met mijn vrienden tussen "het gewone volk" zitten; daar zal ik mij wél amuseren en dat is dan de prijs van de tickets dubbel en dik waard!
Zaterdagavond had ik de eer en het genoegen om de premiere van Natalia's nieuwe concertreeks bij te wonen. Voor deze optredens werkt onze Vlaamse diva samen met de ladies van En Vogue en "Mister Lover Lover" Shaggy, dus dat kon alleen maar vuurwerk geven! Ik moet zeggen: Natalia (en de show) stáát er!!! Onze eigen Queen of Soul zingt nog steeds even goed en uiteraard brengt ze haar liedjes met het vuur en enthousiasme dat we van haar gewoon zijn. Persoonlijk vind ik dat Natalia zelfs een betere stem heeft dan de vier zangeressen van En Vogue tesamen, maar dat kan chauvinisme zijn...of een afkeer van gillende R'n'B-sterren uit Amerika, dat kan ook. Shaggy daarentegen kan helemaal níet zingen, maar dat is wel het minste van onze zorgen, aangezien "Mr. Boombastic" zijn naam niet gestolen heeft. Alleen al zijn aanwezigheid was voldoende om het kot in brand te steken. Shaggy is de ambiancemaker bij uitstek. De show stak verder ook zeer goed in elkaar: leuke kostuumwissels (ik wil best wel een paar van natalia's kleedjes), wulpse danspasjes en natuurlijk de artiesten die blijkbaar zeer goed op elkaar ingespeeld waren. En we mogen ook de backing vocals en de band niet vergeten; die verdienen echt een pluim. Je zag echt dat de artiesten, en zeker Natalia, er veel plezier aan beleefden. Nu begrijp ik meteen waar de Vlaamse reïncarnatie van Tina Turner de titel van haar biografie ("Met hart en soul") vandaan heeft. Ze is een echt podiumbeest en sleept ook moeiteloos het publiek mee. Stijlvolle diva, disco queen, sambadanseres, nasty rapster...Natalia kan elke rol aan. Do you wanna funk? Ga dan naar Natalia meets En Vogue & Shaggy, want deze show is een echte AANRADER!!!
Elk jaar komen er heel wat neologismen bij in onze taal. Sommigen verdwijnen na verloop van tijd vanzelf, anderen halen daarentegen zelfs woordenboeken zoals Van Dale. Momenteel is het weer de tijd van de eindejaarslijstjes en dat betekent dat er ook een rangschikking van de populairste nieuwe woorden moet komen. Zo organiseert Van Dale momenteel de wedstrijd "Woord van het jaar 2007". Er zijn 10 woorden geselecteerd die het afgelopen jaar mooi samenvatten, en daar kunnen we momenteel onze stem op uitbrengen. Onder de kiezers wordt een Jaarboek Taal 2008 en een taalkalender verloot! Voor een taalliefhebber als ik dus méér dan genoeg redenen om deel te nemen aan de stemming. Persoonlijk zijn woorden als "klimaatneutraal" en "comadrinken" mijn favoriet; hoewel een variant op dat laatste, "comazuipen", bekender is in deze contreien. "Klimaatneutraal" is natuurlijk echt zo'n woord waar mensen om de haverklap mee lopen te pochen. Niet dat ik iets heb tegen klimaatneutrale activiteiten, integendeel, jullie weten dat de klimaatsverandering mij grote zorgen baart. Maar je mag dat woord niet gaan misbruiken om in de mode te zijn. Een ander woord dat het Belgische jaar zeer goed karakteriseert, is "formatiemoeheid" - een syndroom waar ik en de rest van de bevolking en waarschijnlijk ook de heren politici aan lijden. Maar het draait in deze wedstrijd om een woord voor het héle Nederlandse taalgebied (Vlaanderen, Nederland en eventueel Suriname), dus heb ik toch maar op "klimaatneutraal" gestemd. Dat gaat toch om iets algemener en relevanter dan de politieke strubbelingen in een klein landje op deze aardbol. Andere leuke woorden: "bokitoproof" (ik hoop dat mijn omgeving dat nog lang mag blijven) en "wilfen" (iets dat ik dringend moet afleren!). Wat ik eigenlijk ook in deze lijst had verwacht: "kontschuren" - maar ik begrijp dat er met "comadrinken" al voldoende verwijzingen naar het ontspoorde uitgaansleven in staan.
Dit zijn nog eens de mededingers naar de titel van Woord van het Jaar 2007:
* Bokitoproof
bestand tegen (de gevolgen van) vernielzuchtig gedrag (van dieren) en vandalisme (van mensen) · genoemd naar de zilverruggorilla Bokito, die op 18 mei 2007 uit zijn dierenverblijf in Blijdorp ontsnapte en een vrouw ernstig verwondde
* comadrinken
in korte tijd zo veel drinken, dat men in coma raakt, met name als trend onder jongeren
* formatiemoeheid
verschijnsel dat partijen en/of burgers een kabinets- of collegeformatie beu raken als die naar hun idee te lang duurt
* klimaatneutraal
geen effect op het klimaat hebbend, m.n. doordat de hoeveelheid broeikasgassen die wordt uitgestoten bij een bepaalde activiteit, wordt gecompenseerd, bv. door het planten van bomen
* lokhomo
undercoveragent die zich als homo presenteert om potenrammers tot geweld uit te lokken om hen te kunnen aanhouden
* opacriminaliteit
criminaliteit door ouderen, met name 55-plussers
* reltoerist
iemand die zich begeeft naar een plaats waar rellen zijn om daaraan te kunnen deelnemen
* slurptaks
heffing op auto's die veel brandstof verbruiken
* wilfen
surfen op het internet waarbij men niet meer weet naar welke informatie men oorspronkelijk op zoek was · gevormd van de Engelstalige afkorting WILF (What was I Looking For)
* zelfbedieningskapitalisme
kapitalisme waarbij bestuurders van grote organisaties in staat zijn zelf de beloning voor hun werkzaamheden te bepalen
Elk jaar rond deze tijd wordt in deelgemeente Haasdonk Jean Baptist Tassijns herdacht. 's Avonds wordt het dorpscentrum vollédig in de duisternis gehuld en steekt men buiten overal kaarsjes aan! Een wonderlijk zicht! Ook buiten de dorpskom steken vele mensen kaarsjes aan voor hun huizen, sommige opritten zijn zelfs versierd met van die lichten zoals in de kersttijd. Het blijft echter allemaal vrij eenvoudig, zodat je geen decadent effect krijgt zoals soms rond Kerstmis. Ook worden overal speciale witte vlaggen met een dun rood kruis uitgehangen. Zelfs vlakbij de Grote Baan in Beveren heb ik er een zien wapperen! Mooi hoor.
Wie was nu deze Jean Baptist Tassijs? Tassijns werd in 1751 geboren op 't Vlaams Hoofd. Eerst maakte hij carriere als baljuw en griffier in Zwijndrecht & Burcht. Eind 18e eeuw werden onze streken ingelijfd bij Frankrijk, en mijn gemeente maakte deel uit van het kanton Haasdonk. Vanaf 1796 was Tassijns voorzitter van dit kanton. Volgens een of ander Frans besluit moesten alle jongens tussen 20 en 25 gaan dienen in het Franse leger. Tassyns verzette zich hevig tegen de misdaden van de Fransen in deze streken (plunderingen, vervolgingen...). Hij steunde ook de Brigands in de Boerenkrijg tegen de Franse overheersing. Door de regeling met die inlijvingen in het Franse leger, ontstond er oproer in Haasdonk.Tassijns werd door de Fransen afgezet als voorzitter in 1798 en werd op 5 maart 1799 neergeschoten in de bossen van Haasdonk. Vlakbij die plaats staat nog steeds een herdenkingskruis.
Ik vind het wel tof dat ze dit organiseren! Het heeft iets sfeervols en ingetogens. Enerzijds vind ik het wel jammer dat de rest van Beveren-Waas niet mee herdenkt, anderzijds begrijp ik wel dat het de Haasdonkenaars hún held is, en niet die van groot-Beveren. Uit solidariteit heb ik toch enkele theelichtjes aangestoken voor mijn huis. Opeens zag mijn omgeving er een stuk gezelliger uit. Zeg nu zelf, als heel de gemeente zo versierd was, dat zou je toch een warm gevoel geven!
Gisteren zijn we met z'n allen naar F.A.C.T.S. gegaan, een beurs voor spullen van Star Wars, LOTR, Fantasy, Comics, Anime, Sci-Fi, Toys en meer van dat. Leuk was dat er ook enkele bekende gasten kwamen en dat er allerlei volk verkleed rondliep. Je kreeg 2 euro korting als je zelf verkleed kwam opdagen, maar er waren ook professionele verklede mensen ingehuurd, die daar wat rondstruinden. Je kon dan met hen op de foto gaan terwijl ze bijzonder goede poses aannamen, of ze deden je schrikken door plots op te duiken enzo...Zo was er een Ringwraith (LOTR) die het steeds maar op mij had gemunt - blijkbaar beviel ik hem . Eerst heeft ie in een nauw gangetje aan mij gesnoven. En toen ik een tijdje later allerlei gekke gebaren aan het maken was achter zijn rug, draaide hij zich plotseling om met zijn zwaard en snoof heel dreigend. Was me dat verschieten zeg !!! Maar daarna kreeg ik er haast de slappe lach van . Ook aardig was Darth Vader die met een peutertje op de arm heeft staan poseren voor de foto (^_^). Die stormtroopers en Jedi die constant tussen de massa liepen waren ook indrukwekkend. Ook heel professioneel allemaal. Qua bekende gasten kwamen er: Lieutenant Gruber, Herr Flick en Helgaaaa uit "Allo Allo" (iiiiiiiiiiiiih ik heb ze van dichtbij gezien *gil gil*!), de acteur die C3PO speelde, en de fantastische cartoonist Lectrrr die zijn boekjes kwam signeren. Ik heb daar een "De Appendixen" gekocht, een boek van Tolkien dat meer uitleg geeft over de LOTR-trilogie, met de geschiedenis van Midden-Aarde in, uitleg over de talen aldaar gesproken, het Verhaal van Arwen & Aragorn etc...Ook heb ik me een zeer mooi juweel met magische krachten aangeschaft: das Rozenkreuz dat mij meer in contact moet brengen met mijn onderbewuste en dat mij het eeuwig leven en liefst ook de eeuwige jeugd moet geven. Die jeugd ben ik zelf nog niet verloren me dunkt, want naar zo'n beurs gaan heeft toch iets van eens terugkeren naar je kindertijd he ...Fantasie, gekostumeerde mensen en speelgoedjes. Wat wil een mens nog meer?!
Dankzij het internet kan ik bloggen, dus is het niet meer dan normaal dat ik ook daarover eens een item schrijf. Maar omdat iedereen al zo vertrouwd is met het hedendaagse internet, ga ik het hebben over hét "internet" van de 19e eeuw: het Mundaneum! Het Mundaneum is een museum in Mons (Bergen), werd gesticht eind 19e eeuw en bevat zo'n 6 km papier! Het werd opgericht door Paul Otlet en Henri La Fontaine en wordt ook wel "het internet van het papier" genoemd. Paul Otlets ideaal was om in het Mundaneum alle kennis van de wereld te verzamelen en te classificeren, een gigantische universele catalogus. Alle kennis van de hele wereld zou gebundeld moeten worden. Zoiets als ons huidige internet dus! Het moet veel werk geweest zijn, maar uiteindelijk ging het Mundaneum in 1910 dan toch open. Het was Otlets wens dat uiteindelijk iedereen, via een gemakkelijk systeem, de bibliografie zou kunnen consulteren, en zelfs vanuit de eigen woonkamer. Verder was het ook de bedoeling dat de catalogus regelmatig bijwerkt en uitgebreid zou worden. Helaas, het Mundaneum raakte hopeloos uit de tijd. Toch is de wens van Paul Otlet in zekere zin uitgekomen, met het internet en internetencyclopedieën als Wikipedia. Dit moet echter wel wat genuanceerd worden. Op het internet, en in mindere mate ook op Wikipedia, staat evengoed de grootste onzin, gaande van simpele typfouten over inhoudelijke blunders tot doelbewust foute info. Wat je in het Mundaneum aantreft, is daarentegen correct! Achteraf bekeken nog niet zo slecht dus
De laatste jaren staat het Mundaneum weer in de belangstelling, en ik hoop het ooit eens te bezoeken. Want dit lijkt me toch meer dan de moeite waard!
Heden ten dage loopt er op Eén een leuk boekenprogramma: Alles uit de Kast, gepresenteerd door Sven Speybroeck. Voer voor Germanisten dus, maar ook de modale kijker kan hier veel plezier aan beleven. Alles uit de Kast is immers geen loodzwaar, hyperintellectueel literatuurprogramma waarin de zoveelste professor Engelse Letterkunde oeverloos discussieert met de zoveelste beroemde maar ongelezen Belgische schrijver over het aspect Freudiaanse verwijzingen in Ulysses (het belangrijkste boek van de 20e eeuw, en ook een van de meest niet-gelezene, en niet zonder reden:-p). Neen! Dit is een zeer luchtig programma, te vergelijken met De Laatste Show. Dit is het concept: iedereen in het publiek brengt zijn of haar bijzonderste boek mee, en dat belandt op de grote stapel. Elke dag komt er een gastjurylid, een of andere bekende Vlaming, en die pluist de stapel uit. Hij selecteert enkele boeken die hem opvallen, en daarover wordt wat verteld door de rechtmatige eigenaar. Zo heb ik al heel wat interessante boeken gezien! Op het einde van de uitzending kiest de BV dan één van deze boeken en die mag in de kast. Alle winnaars van de dag (de eigenaars van de gekozen boeken dus) komen in de finale terecht en wie daar de overwinning behaalt mag op vakantie naar een eiland bij Sicilië en hij krijgt meteen de nodige vakantielectuur mee, want de inhoud van de kast gaat mee! Het zijn zeer uiteenlopende boeken, van Tom Lanoye tot een handgeschreven receptenboekje van een bakker Alles kan!!!
Verder zijn er natuurlijk ook interviews met (nog on)bekende schrijvers, reportages over het boek in het algemeen, en ook het gastjurylid brengt telkens zijn bijzonderste boek mee dat in de kast terecht komt Er worden ook wel eens speciale acties ondernomen in dit programma, zo kon men vorige week vrijdag mailen als je naar een bepaald boek zocht, maar de titel/schrijver niet meer wist! Op die manier heb ik de titel van een trilogie teruggevonden die ik een paar jaar geleden gelezen heb: Whalesong van Robert Siegel. Een prachtig, spannend, mysterieus, fantasievol verhaal, echt een aanrader! Het beschrijft het leven van de walvissen Hruna, Hralekana e.a., maar er komt ook een stukje mythologie bij kijken. Ondermeer cameos van Moby Dick, Neptunus en zijn zeemeerminnen. Een belangrijk thema is natuurlijk die gruwelijk wrede bezigheid van de mens, nl de walvisjacht.
En die walvis, die beleeft heel wat avonturen!!! De trilogie eindigt in een bloedstollende ontknoping. En meer verklap ik niet, dat moeten jullie zelf maar lezen.
Ik ben dol op walvissen, en dit boek spreekt echt tot je verbeelding. Dolfijnen vind ik leuk, maar de grote walvissen (blauwe vinvis, potvis, bultrug ) oefenen een zeer sterke aantrekkingskracht op me uit. Over deze prachtige wezens ga ik hier natuurlijk nog wel eens iets schrijven;-)
T Robert Siegel T
> Whalesong (1991)
> White Whale (1993)
> The Ice at the End of the World (1994)
T Alles uit de Kast T Elke werkdag op Eén, om 22.15 u.
Cultuur wordt mijn focus voor 2011! De A-kaart van de stad Antwerpen zal me hierbij al zeker helpen. En ik kijk ook al uit naar een heleboel films die dit jaar uitkomen. Maar ik ben ook van plan om naar meer podiumkunsten en events in de stad te gaan. Ik wil nu toch wel echt eens Chinees Nieuwjaar meemaken!
Of hoe literatuur en geschiedenis samenkomen. Zelfs als je niet geïnteresseerd bent in Congo, zal je dit boek schitterend vinden. 
Nog tot 27 juni vindt er in de bibliotheek van Beveren de jaarlijkse zomerverkoop van afgeschreven boeken plaats. De boeken kosten 1 euro per stuk. Het is zeker interessant om eens tussen de rijen en rijen boeken te gaan snuisteren. Akkoord, sommige boeken zijn echt wel "afgeschreven" (hoeveel crap van Konsalik ik niet ben tegengekomen) maar er zitten ook aangename verrassingen tussen! Zo heb ik de klassieker "De naam van de Roos" van Umberto Eco op de kop getikt en ook nog een boek van mijn favoriete schrijver Wilbur Smith - mijn verzameling van Wilbur Smith-boeken nadert stilaan zijn voltooiing. Maar ik zag ook een hoop klassiekers van Vlaamse en Nederlandse schrijvers staan, onder andere "Max Havelaar" van Multatuli. En ook een hoop boeken van Hugo Claus, blijkbaar wordt die mens écht niet gelezen 
Toen ik onlangs in Parijs was, bezocht ik de Place de la Concorde, dat kruispunt waar de Egyptische obelisk staat. Heel mooi, maar een paar eeuwen geleden zag het plaatsje er iets minder lieflijk uit. Toen stond daar de beruchte guillotine waarop Lodewijk XVI en Marie-Antoinette onthoofd zijn, net als een heleboel andere slachtoffers. Tijdens een rondleiding door Parijs bleven de woorden guillotine, executie, gevangenis etc maar vallen. Bijna alsof de Parijzenaars er trots op zijn. De guillotines zijn wel niet bewaard gebleven en vallen dus helaas niet meer te bekijken. Reden genoeg om eens wat feitjes over dit beruchte toestel op te zoeken.
De wereldberoemde buste van Nefertete, de mooie gemalin van farao Echnaton, komt tegenwoordig wel vaker in het nieuws. Onlangs nog bleek dat de maker flink aan het hoofd heeft zitten sleutelen en dat de oorspronkelijke versie een minder fraaie koningin voorstelde. Het oorspronkelijke beeld had min of meer een facelift gekregen van zijn maker, denkelijk de kunstenaar Tutmoses. Nu blijkt dat de schepper van de buste misschien helemaal niet Tutmoses was, maar de Duitser Gerardt Marks - die de buste zou gefrabiceerd hebben tijdens de Amarna-opgravingen in 1912. Nefertete zou dus een vervalsing zijn! 
Het was me het Afrikaans weekje wel! 
Het begon reeds vorige maandag. Ik kreeg in mijn kraal zoete aardappel voorgeschoteld, een welkome afwisseling voor onze Belgische, ietwat smakeloze patatjes. De zoete papat had wel een flashy oranje kleurtje. In Senegal zagen die dingen welsiwaar ook oranje, maar lang niet zo wortelkleurig als degene die ik nu opgegeten heb. Wat te lang in de rode Afrikaanse aarde gelegen?
Ik vond Troy een pakkend liedje, en ik kan me helaas volledig vinden in de 
...
Zaterdagavond had ik de eer en het genoegen om de premiere van Natalia's nieuwe concertreeks bij te wonen. Voor deze optredens werkt onze Vlaamse diva samen met de ladies van En Vogue en "Mister Lover Lover" Shaggy, dus dat kon alleen maar vuurwerk geven! Ik moet zeggen: Natalia (en de show) stáát er!!! Onze eigen Queen of Soul zingt nog steeds even goed en uiteraard brengt ze haar liedjes met het vuur en enthousiasme dat we van haar gewoon zijn. Persoonlijk vind ik dat Natalia zelfs een betere stem heeft dan de vier zangeressen van En Vogue tesamen, maar dat kan chauvinisme zijn...of een afkeer van gillende R'n'B-sterren uit Amerika, dat kan ook.
Elk jaar rond deze tijd wordt in deelgemeente Haasdonk Jean Baptist Tassijns herdacht. 's Avonds wordt het dorpscentrum vollédig in de duisternis gehuld en steekt men buiten overal kaarsjes aan! Een wonderlijk zicht! Ook buiten de dorpskom steken vele mensen kaarsjes aan voor hun huizen, sommige opritten zijn zelfs versierd met van die lichten zoals in de kersttijd. Het blijft echter allemaal vrij eenvoudig, zodat je geen decadent effect krijgt zoals soms rond Kerstmis. 
. Ook aardig was Darth Vader die met een peutertje op de arm heeft staan poseren voor de foto (^_^). Die stormtroopers en Jedi die constant tussen de massa liepen waren ook indrukwekkend. Ook heel professioneel allemaal.
