Ik ben Dopsie/Miss Dee
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 06/12/1984 en ben nu dus 40 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ik hou van genieten, cultuur, wellness, dansen, diertjes en de natuur.
Ik ben miss Dee!
Vannacht ben ik moe en koud maar voldaan teruggekeerd van de Vredefeesten (aka Ballonfeesten) in St-Niklaas. Het was plezant om nog eens aan deze kant van 't water weg te gaan, misschien moet ik dat maar eens meer doen. Aangezien ik St-Niklaas niet zo goed ken, hadden we afgesproken aan een voor mij makkelijk te vinden punt, standbeeld Het Woord (wie wil weten waarom dat voor mij makkelijk te vinden is, moet het standbeeld maar eens gaan checken op de grootste markt van het land ). Een vreemde observatie: ik was degene die het verst van St-Niklaas woont, en toch was ik het eerst op de plaats van afspraak. Ik moet eens leren om minder stipt te zijn, meer op zijn Afrikaans dus (daar kom ik toch net vandaan). Afrikaans bleek ook een deel van de Vredefeesten te zijn, want rond het Castrohof stonden veel kraampjes met Senegalese vlaggen, gerechten en djembé's. Ik voelde me meteen thuis! Ik had best nog wel eens kip yassa willen eten, maar verkoos uiteindelijk toch Aziatisch voedsel (loempia's en gefrituurde banaan, in zoetzure saus, mmm ). Die kip yassa komt later nog wel eens. De ballonnenshow op de markt was, zoals steeds, spectaculair. Blikvanger dit jaar was de gigantische T-Rex, uit Canada (zie foto). Het beest kwam best wel geloofwaardig over, met zijn door de wind bewegende armpjes. Op een gegeven moment leek het wel alsof hij in het dak van het stadhuis ging bijten. That would have been fun Burgemeester Freddy Willockx dacht daar toch anders over, want hij keek maar zuur toen we hem tegenkwamen (hij lachte niet eens terug toen Huntak Clorian en ik hem vriendelijk begroetten, pfoe ). Daarna zijn we weer richting Castrohof gegaan, waar we midden in de Reggae-vibes (en weed ) terechtkwamen. Toch niet helemaal mijn ding, maar ik vond verstrooiing in een gele ballon en dat hebben Fré en Huntak geweten Vervolgens een van de hoogtepunten van de avond: het optreden van Hooverphonic. Het publiek was uitzinnig, het was dan ook een zeer goeie set. Zelf ben ik niet zo'n fan van de band, ik zou nooit naar een héle CD van hen kunnen luisteren, maar live zijn ze blijkbaar wel indrukwekkend! Alleen jammer dat ze na de bisnummers nóg eens terug opkwamen. Dat was er toch wat te veel aan. Zweverige muziek terwijl Alex Callier dingen mompelt over verdraagzaamheid, terwijl het begint te regenen...ik vond dat het toen de verkeerde kant uitging. Ik kon trouwens niet vluchten, want had toen juist vreselijk kramp in mijn voet . Het schitterende vuurwerk direct aansluitend op het optreden maakte echter veel goed. Om de avond af te sluiten (en mijn voet een beetje rust te gunnen) zijn we nog ene gaan drinken en heb ik fijn gebabbeld met Gregory's friends, om daarna richting laatste bus te hinken. Ik was blij dat ik thuis was, want het was best wel koud buiten, maar het was leuk om me nog eens te amuseren met toffe jonge mensen!
Nu de zomermaanden voorbij zijn, is het tijd om de toneelrepetites te hervatten. Ik was een beetje gestressd voor de repetitie van dinsdag, omdat ik de tekst van het eerste bedrijf nog niet vanbuiten had geleerd. Uiteindelijk bleek dat niemand heeft geoefend deze zomer, een hele opluchting. Op de repetitie hebben we trouwens heel wat afgelachen... En ook afgegild, want in de repetitieruimte bleek een nieuwe acteur te vertoeven: een vleermuis! Het beestje wou maar al te graag een prominente rol opeisen, en dat liet hij merken door voortdurend voor onze ogen langs te scheren. Iemand een suggestie voor een naam voor onze nieuwe ster?
Ik hoop alleen dat de kelder, waar wij ons omkleden, niet veranderd is in een heuse vleermuisgrot.
Nog nieuws: de flyer/affiche voor het toneelstuk!
Binnekort hangt heel Beveren er vol mee. Watch out!
Ik heb het telefoonnummer er af gehaald, want het is niet de bedoeling dat mensen nu al gaan bellen om kaarten. De volledige flyer volgt later nog wel!
Vannacht ben ik moe en koud maar voldaan teruggekeerd van de Vredefeesten (aka Ballonfeesten) in St-Niklaas. Het was plezant om nog eens aan deze kant van 't water weg te gaan, misschien moet ik dat maar eens meer doen. 
). Een vreemde observatie: ik was degene die het verst van St-Niklaas woont, en toch was ik het eerst op de plaats van afspraak.
Ik moet eens leren om minder stipt te zijn, meer op zijn Afrikaans dus (daar kom ik toch net vandaan).
). Die kip yassa komt later nog wel eens.
Burgemeester Freddy Willockx dacht daar toch anders over, want hij keek maar zuur toen we hem tegenkwamen (hij lachte niet eens terug toen Huntak Clorian en ik hem vriendelijk begroetten, pfoe 
) terechtkwamen. Toch niet helemaal mijn ding, maar ik vond verstrooiing in een gele ballon en dat hebben Fré en Huntak geweten 
. Het schitterende vuurwerk direct aansluitend op het optreden maakte echter veel goed.
