Ik ben Dopsie/Miss Dee
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 06/12/1984 en ben nu dus 40 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ik hou van genieten, cultuur, wellness, dansen, diertjes en de natuur.
Ik ben miss Dee!
Een paar jaar geleden kwam Channel 4 al met een documentaire genaamd "Animals in the Womb", en blijkbaar hebben ze daar nu een vervolg op gemaakt. De foto's van toen waren al spectaculair, maar in tussentijd heeft de technologie niet stilgestaan en kunnen ze nog betere beelden maken en echt volgen wat die babydiertjes allemaal uitvreten in de baarmoeder. Zo volgen ze enkele soorten haaienembryo's, die reeds in de baarmoeder (een aantal haaien zijn nl. levendbarend) scherpe tandjes ontwikkelen. Vanaf dat die tanden er zijn, begint de strijd om het bestaan en vreten de sterkere babyhaaien hun broertjes en zusje op. Eens een killer, altijd een killer Nog spectaculairder: ook het leven van een rupsenlarve wordt gevolgd (die camera's moeten echt wel mini zijn) en dat van een kangoeroe-embryo. Dat lijkt me minder moeilijk, want die beestjes zijn niet placentaal en brengen dus het grootste dele van hun tijd voor de geboorte door in een buidel. Maar 't is wel speciaal zo, die sterk uiteenlopende diertjes. Mooi vind ik het niet echt, maar wel leerrijk.
De docu komt volgende week al uit op Channel 4, maar verschijnt gelukkig ook op National Geographic in 2009. Ik wil hem zeker niet missen!
Hierboven één van de schattigere foto's: een babykatje, een week voor de geboorte. Andere foto's op Virgin Media en Daily Mail Wie nog eens de foto's van vorige docu wil zien: animals in the womb
Het Britse bioscoopreclamebureau Dean & Pearl heeft een enquête gehouden onder 3000 filmliefhebbers over de grootste huilfilm, en "Bambi" is als winnaar uit de bus gekomen. Een grote verrassing is dat niet. Wie heeft er als kind géén emmers volgehuild toen mama Bambi werd afgeknald door de boze jagers ? Ik herinner me nog dat de waterlanders bij mij rijkelijk stroomden telkens ik de film zag. Nu is het al zeker een decennium geleden dat ik Bambi heb gezien, dus ik vraag me af of ik het op mijn leeftijd nog steeds moeilijk zou krijgen. Zou een goeie test zijn. Als er hert op het menu staat, volstaat het om de eetlust van anderen te bederven door op te merken: "Dit is de moeder van Bambi" .
De top 10 van meest huilerige films (zet uw doosje Kleenex maar al klaar):
1) Bambi 2) Ghost (nooit gezien) 3) The Lion King (die laatste ogenblikken van Musaffa...snik ) 4) E.T. (vast een gat in mijn cultuur, maar dus nog nooit gezien) 5) Titanic (I will never forget you, Jack * barst in tranen uit *) 6) Beaches (tiens, op het strand moet je juist plezier maken!) 7) Philadelphia (is dat dan zo'n erge stad? ) 8) Watership Down (Bright Eyes...sniksnok Wreed boek en nog wredere film) 9) Boys don't cry (allez, hierin mag juist níet gehuild worden) 10) Steel Magnolias (een magnolia is een mooi bloemetje, daar word ik niet bepaald huilerig van)
Ik kan me half en half wel vinden in bovenstaande lijst, ook al omdat ik er maar 4 van heb gezien. Kan ik daar nog iets aan toevoegen? Favoriete huilfilms van mij zijn "Children of Men" (erg aangrijpend ), "Lady in the Water" (bij het einde worden mijn ogen steeds troebel van de tranen), "World Trade Centre" (wie zou daar nu niet week van worden?), "Blood Diamond" ("your mother loves you so much, Dia" - slik ) en "Brother Bear" (écht ontroerend). En "Daens" natuurlijk. Bij welke film komt het water bij jullie in de mond...euh, ogen? Schrijf het in de reacties!