Hey, ik ben Marieke! Mijn vriend en ik zijn allebei 28 jaar jong en zijn sinds 19 oktober '08 al 11 jaar samen. Da's een lange tijd, met de nodige ups en downs. We zijn een hevig koppeltje, maar wel een HEEL STERK! Nu is de tijd gekomen om die liefde te bezegelen met een nakomelingetje. Laat de kleine 'petertjes' nu maar eindelijk hun werk doen! En omdat zoiets speciaal is, schrijf ik graag neer hoe 'het' allemaal begon ... (21/11/2008) Ondertussen zijn we een jaartje verder en ouder én een levenservaring rijker en mogen we op dit moment van het mooiste wonder van het leven genieten, namelijk ons eerste zoontje Roan!!! Het is zààààààlig!!! (26/11/2009) Onze eerste telg wordt snel groot en binnenkort wordt hij al vergezeld van een klein broertje. Het gezinnetje breidt goed en wel uit. Onderstussen zitten we in volle blijdschap af te wachten naar de geboorte van de jonste spruit rond 7 juni (05/03/2011) Nu zijn we met vier!!! Ons gezinnetje is compleet ... (23/06/2011)
Zwangerschap van Roan
5W3D
8W6D
10W6D
12W3D
14W5D
16W3D
20W1D
22W
24W4D
28W
32W2D
36W4D
39W1D
Zwangerschap van Jensen
9W3D
12W3D
19W1D
23W3D
29W2D
34W4D
38W5D
40W1D
FOTOKES JENSEN
Ik ben zo in love op jou
29-07-2009
Vijfde echo
Hij is al een flinke baby, zei de gynae, maar da's zeker niet slecht, integendeel: 1,2kg. Ola, dat beloofd! :shock::-? Het gemiddelde ligt rond de 1kg. Maar jongens zijn meestal zwaarder dan meisjes. En het kan nog alle kanten op gaan, zei de gynae. Nu zou hij rond de 32 cm moeten zijn, maar dat kon de gynae niet bevestigen, want nu kunnen ze dat gewoonweg niet meten. Toch heb ik de opmerking gekregen om mijn gewicht een beetje in de gaten te houden. Ik denk dat ik in totaal zo'n 13kg ben bijgekomen. Ik kan het niet met zekerheid zeggen, want ik ben vergeten om mij te wegen van bij het begin. Maar ben het wel voor 90% zeker. Oeps! :oops: Ik zeg altijd dat ik niet veel meer eet dan anders, maar als ik eerlijk ben met mezelf en er eens goed over nadenk, dan zou ik de zoetigheden toch wat meer achterwege kunnen laten. Ik zal er een beetje op letten. Ik heb altijd gezegd dat ik het veel schattiger vind om een mollig baby'tje te hebben dan zo'n klein fragile dingetje, maar het moet nu ook geen monstertje worden hé :shock: Ik vind die mollige billetjes altijd zo schattig hé. Die plooitjes in die billen ... ik zou er in willen bijten :-P De molligaards zitten wel in de familie. Papa was ook een flinke en mijn papa nog flinker: rond de 4,5kg. Van papa weet ik het niet, maar het was toch boven het gemiddelde. Het ziet er veelbelovend uit :shock: Nu ja, het was leuk om je terug te zien. Ik zie dat je daar goed ligt, in mijn buikje. Ik heb vandaag een fragment gezien op de Rode Loper over Joyce De Troch en Deborah Ostrega die 7 en 4 maand zwanger zijn. Het ging over een fotoreportage en plots besefte ik dat ik echt moet genieten van mijn buikje, want weldra is het weg. Ik heb nog even naar de foto's van de evolutie van mijn zwangerschap gekeken. Ik slikte toch wel even toen ik dat zag. Hoe snel het eigenlijk wel gaat! Ik zie die buik groter worden en kwam weer eens tot het besef dat ik echt gelukkig mag zijn, dat ik mijn buikje meer moet koesteren. Raar toch dat een mens dikwijls eens moet wakker geschud worden? Ik vind dat vreselijk! Waarom beseft een mens meestal iets wanneer het (bijna) te laat is? Ik ben ook zo! Domme toch! Een mens leeft te snel en er gaat soms zoveel onder onze neus voorbij dat we het zelfs niet doorhebben. Da's die malle draaimolen van de moderne tijd zeker hé! Dus ik hou van mijn buikje (maar soms is het wel lastig, da's nu eenmaal de realiteit) en besef het niet altijd, maar diep in mezelf prijs ik mij de gelukkigste vrouw ter wereld!!!
