Aan mijn snotteprotteke
LEUK DAT JE LANGSKOMT! VEEL LEESPLEZIER!

Foto

Foto

Hey, ik ben Marieke! Mijn vriend en ik zijn allebei 28 jaar jong en zijn sinds 19 oktober '08 al 11 jaar samen. Da's een lange tijd, met de nodige ups en downs. We zijn een hevig koppeltje, maar wel een HEEL STERK!
Nu is de tijd gekomen om die liefde te bezegelen met een nakomelingetje. Laat de kleine 'petertjes' nu maar eindelijk hun werk doen! En omdat zoiets speciaal is, schrijf ik graag neer hoe 'het' allemaal begon ... (21/11/2008)
Ondertussen zijn we een jaartje verder en ouder én een levenservaring rijker en mogen we op dit moment van het mooiste wonder van het leven genieten, namelijk ons eerste zoontje Roan!!! Het is zààààààlig!!! (26/11/2009)
Onze eerste telg wordt snel groot en binnenkort wordt hij al vergezeld van een klein broertje. Het gezinnetje breidt goed en wel uit. Onderstussen zitten we in volle blijdschap af te wachten naar de geboorte van de jonste spruit rond 7 juni (05/03/2011)
Nu zijn we met vier!!! Ons gezinnetje is compleet ... (23/06/2011)


Foto


Foto

Zwangerschap van Roan

Foto

5W3D


Foto

8W6D

Foto

10W6D

Foto

12W3D

Foto

14W5D

Foto

16W3D

Foto

20W1D


Foto

22W

Foto

24W4D

Foto

28W

Foto

32W2D

Foto

36W4D

Foto

39W1D

Zwangerschap van Jensen

Foto

9W3D

Foto

12W3D

Foto

19W1D

Foto

23W3D

Foto

29W2D

Foto

34W4D

Foto

38W5D

Foto

40W1D

FOTOKES JENSEN


Foto

Ik ben zo in love op jou
17-02-2011
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Big momma
Dat kun je wel zeggen. Amai, mijn god Maar ik kan je verzekeren dat het allesbehalve nog aangenaam is voor die big momma Pff, echt niet! Ik heb het erg zwaar hoor en ik heb nog meer dan 3 maanden te gaan!!! Veeeeeel te lang naar mijn goesting. Sorry dat ik het moet zeggen, maar ik geniet er niet zo van. Het is gewoonweg lastig! Punt! Het is net alsof ik al op mijn einde loop, maar niks is minder waar! Pff! Ik ben ook erg moe. Ik slaap zoveel ik kan en nog geraak ik niet uitgerust. Ik slaap ook niet goed, wordt veel wakker. En nu zit ik ook nog met een verkoudheid. Hoesten, hoesten en nog eens hoesten tot mijn buik er pijn van doet. Ik heb precies spierpijn onderaan mijn buik van het hoesten. En probeer dan meer eens te slapen hé. Ik wordt er constant wakker van natuurlijk. Naar het schijnt is een tweede zwangerschap lichamelijk zwaarder, te meer ook omdat er al een klein peutertje rondloopt hé. Pas op, papaatje vangt veel op hoor, ook van het huishouden. Dus ik heb niet te klagen daarover, maar 't verschil zit hem gewoon in het feit dat ik mij deze keer niet kan afleggen wanneer ik daar zin in heb, want anders is die kleine stoorzender daar. Vroeger liep er niemand 'in de weg'. Tjah, 't is op de tanden bijten en doorzetten hé. Eerlijk gezegd mogen die laatste maanden snel voorbij vliegen en achteraf bekeken zal dat ook wel zo zijn, maar nu, op dit moment, gaat het veeeeeeeeeeel te traag. GELUKKIG is mamaatje momenteel in ziekteverlof. Een twee-, drietal weken geleden heb ik ook een paar daagjes thuisgezeten omdat ik het niet zag zitten en nu stond ik terug bij de dokter om te zeggen dat ik zoooooooo moe ben, dat hij me meteen 2 weken ziekteverlof heeft uitgeschreven. Jah, ik verschoot er zelf van. Ik zei nog: oei, ik mag toch terug beginnen werken als ik het zie zitten hé? Nee, zei hij, je hebt je rust nodig, enkel en alleen maar zoveel mogelijk rusten. Dus ja, veel tegenstribbelen ga ik nu ook weer niet doen Dus, ik ben superblij, want dan ben ik verlost van de stress van het werk en die kan ik missen als kiespijn! Mijn job is mentaal veel te zwaar om te doen nu. Dus ik ben erg blij dat ik daar vanaf ben. Ik voelde me wel een beetje schuldig tegenover mijn collega's, maar ja, ik kan er uiteindelijk ook niks aan veranderen hé. Trouwens, de chef had al lang voor een invalster moeten zorgen, maar ja, zo gaat dat tegenwoordig hé in de zakenwereld. Maar bon, daar moet ik mij niet ongerust over maken nu. Gewoon rusten en alles op 't gemakje en zo komen we er wel. Na die 2 weken ziekteverlof had ik toevallig een weekje gewoon verlof gepland, m.a.w. mamaatje mag 3 lange weken thuis zijn. No work, no stress! Jippie jei! Tijdens het laatste weekje verlof zitten we in ofwel Holland ofwel in Duitsland in het Landallpark. Nog eventjes genieten vooraleer kleine broer ter wereld komt. Maar eerlijk gezegd, zie ik het ook niet zo heel erg zitten hoor. Ik vind het vreselijk om te zeggen, maar het is nu eenmaal zo, maar ik zie momenteel niks zitten. Mijn energie is gewoonweg ver te zoeken. Geen enkele fut! Maar toch, het zal mijn gedachten verzetten hé en het zal ook wel tof en gezellig worden, zo met ons drietjes. Hopelijk wordt ik dan ook niet ziek, allé bon, ik ben het nu wel al. Ik ben de laatste tijd al zo een paar keer op en af ziekjes geworden. Da's ook het ambetante eraan hé. De ene dag ben ik goed en de andere dan weer niet. En dan voel ik mij daar soms zo wat ambetant bij, want dan zullen sommigen denken van: amai, da's ne profiteur, maar dat is het zeker niet! Echt niet! Als ik moet kiezen tussen fit en energiek de laatste maanden van de zwangerschap tegemoet gaan of het tegenovergestelde, dan weet ik het wel hoor!
Och ja, mamaatje kijkt uit naar de bevalling, om 2 redenen: het einde van de zwangerschap en de last EN het zien van ons kleinste zoontje! Ik verlang er enorm naar om hem te zien. Ik ben ZO benieuwd! Ik wil gewoon dat klein ventje knuffelen en koesteren.
En na de bevalling kan ik terug eens aan mezelf werken. Een ganse opknapbeurt, me terug goed in mijn lijf voelen en weer stralen, want op dit moment ben ik niet echt moeders mooiste. Ik zie er uiteraard moe uit, bleke huid, donkere kringen rond mijn ogen, DIK, lomp, pff, allesbehalve elegant. En dan trek ik er mij ook niet zo veel van aan hé. Zo ben ik hé, ik kleed me zoals ik me voel, terwijl ik weet dat ik me mooi zou moeten opmaken om me wel goed te doen voelen, maar dan denk ik van, pff, ik heb er toch geen zin in. Ma bon, na de zwangerschap ga ik eraan werken, een nieuwe start zeg maar. Beetje (veel) afvallen, kleurtje krijgen, haartjes knippen, dan wat nieuwe kleertjes kopen van zodra ik wat afgevallen ben. Grote plannen hé, die hopelijk ook werkelijkheid zullen worden. Maar het kan ook niet anders, want het is gewoon nodig. En vooral, het allerbelangrijkste, genieten van mijn gezinnetje.

17-02-2011, 10:09 geschreven door Marieke  

Reageer (0)
0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
03-02-2011
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Roan de kleine peuter / dag klein spookje
Jawel hoor, de kuren van de befaamde peuter merken we nu ook aan ons klein groot manneke Roanneke!!!! Het testen is begonnen. Mama en papa staan te popelen Tjah, we staan ervoor en we moeten erdoor hé Niks aan te doen. We zullen ons best doen, maar 't is niet altijd even makkelijk. Da's zeker! Soms krijgen we het zodanig op ons heupen dat we willen schreeuwen, maar de boodschap is rustig blijven en er vooral zo weinig mogelijk op reageren. Het positieve lonen en het negatieve negeren. Da's de leuze die je tegenwoordig langs alle kanten hoort hé: op TV, boeken ... En dat proberen we toch tenminste, maar er komt veel geduld bij kijken. Pas op, het valt nog wel mee hoor, denk ik, bij ons Roanneke ... denk ik, want ik kan natuurlijk niet vergelijken, alhoewel, mamaatje heeft toch al wat ervaring opgedaan vroeger tijdens stages in crèches en zo. Ik denk nog steeds dat het bij ons Roanneke nog wel meevalt, maar we kunnen er niet onderuit. Je wordt groot en je WILT ook gewoon vanalles hé. Het woordje 'nee' kan je altijd laten merken door met je hoofdje te schudden. Hoe je dat geleerd hebt, is ons een raadsel. Niet van ons in elk geval! Vreemd hoe die kleine mannen sommige dingen opnemen hé. Onlangs had je een echte eerste erge driftbui. Jij en ik kwamen thuis na het werk. Papaatje en nonkel Jurgen waren op de oprit aan het prutsen aan de auto. Jij en ik gingen gedag zeggen. We hebben zo eventjes een wandelingetje op 't straat gemaakt tot ik het tijd vond om naar binnen te gaan, want het was ook enorm kou en je was verkouden. MAAR dat was niet naar de zin van JOU! En toen stak het protest van de kleine peuter de kop op! Huilen, krijsen, stampen, al wat je wilt, om toch maar duidelijk te maken dat je niet naar binnen wou. Niks was goed. Ik heb jou genegeerd, proberen te kalmeren, proberen af te leiden ... niks hielp. Je was En dat heeft geduurd tot je naar bedje ging. Dus reken en tel: om 16u30 waren we thuis en om 19u ben je gaan slapen! Driftkikker Jah jah, een zaaaalig moment was dat. Ma bon, één troost: het is een teken dat je evolueert, haha Het lastigste is het moment om je pamper te vervangen. Telkens opnieuw stribbel je tegen. Pff, altijd stampen en neuten. En je wilt maar niet meehelpen hé. Nee nee!
Het vreemde is ook dat je wel ALTIJD flink bent bij meter Bibi, oma en Tante Pug! En thuis begin je pas je peuterstreken boven te halen. Ik denk dat dit komt doordat je bij anderen gewoon meer mag dan thuis, wat ook logisch is. Thuis gelden er ook meer regels dan bij een ander. En die regels wil je maar al te graag verbreken en kijken hoe ver je kan gaan. Dat ligt ook in de natuur van de mens. Jij moet gewoon nog leren dat niet alles kan en mag en dat er grenzen bestaan. Iemand anders dan de ouders zelf zijn daar veel soepeler in hé. Wij zijn ook gewoon strenger. Hier gelden er regels en bij een ander veel minder, dus daar valt ook minder uit te testen hé. Natuurlijk komt dat bij een ander over als: ze hebben geen grip op hun zoon, of ze kunnen het niet, of dit of dat ... Kritiek geven op een ander is natuurlijk altijd gemakkelijker dan wanneer je zelf voor de realiteit staat hé. Dat besef ik nu ook maar al te goed. Mea culpa, ik heb dat ook al gezegd hoor in de tijd toen ik nog kinderloos was, maar ik heb ook altijd verkondigd dat het zeker niet simpel moet zijn als je er zelf voor staat.

En hoe zit het met dat klein spookje in mamaatjes buik? Goed hé. Blij dat je laat weten dat je er ook nog bent, alhoewel ik soms wel heel aandachtig moet zijn, want die stampjes van jou zijn nog altijd zo licht, maar wel altijd op dezelfde plaats en da's heeeeeeelemaal onderaan. Alsof je weinig of niks bougeert. Grote broer deed veel tuimelingen hoor in mijn buik. Maar misschien voel ik gewoon niet zo goed waar je schopt. Misschien schop je op plaatsen waar ik het gewoon niet zo goed kan voelen. Ik vind dat wel jammer, want de schopjes van broer waren toch wel leuker. 't Mag best was heviger zijn. Ge moet geen schrik hebben hoor! Mamaatje is wel een straffe
Mamaatje en papaatje zijn er nog altijd niet over uit hoe we jou gaan noemen. Al tientallen namen heb ik vernoemd, maar geen één waar we het over eens zijn of echt mooi klinken vinden. We zullen nog wat verder moeten zoeken vrees ik, maar ik vraag me af of er nog wel meer namen bestaan dan hetgeen ik al zien passeren heb op het internet
Mamaatje begint ook al last te ondervinden van die dikke buik. Mijn rug begint weer pijn te doen hé. En ik ga ook al wat trager vooruit en ben wat sneller buiten adem. Slapen is ook niet meer wat het geweest is. Maar ja, die buik is wel mooi natuurlijk en we doen het voor ons klein spruiteke hé! We zitten ondertussen al over de helft. 22 weken om precies te zijn. En binnen 4 dagen alweer 23 weken! Het gaat snel, zeg dat wel! Maar mamaatje staat te popelen hoor om je te zien. Echt waar! Ik heb er zin in! Papaatje daarentegen krijgt dan weer meer stress. Hij is bang voor de drukte en het vele werk. Pas op, ik ook hoor, maar momenteel weegt het verlangen om jou te knuffelen meer op dan de schrik. Gezellig samenzijn met jou! Dikke kus klein sus. Love ya!

03-02-2011, 20:23 geschreven door Marieke  

Reageer (0)
0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
18-01-2011
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eindelijk leven in mijn buik / grote broer wordt groot
Jippieeeeeeeeeeeeeeeeeeee! Het zal tijd worden!!! Eindelijk voel ik dat kleine broer daar wel echt zit in mijn buik. Eindelijk voel ik kleine schopjes. Ik had al een keer of vier beweging gevoeld hoor, maar dat was zo zachtjes dat ik twijfelde of het wel degelijk kleine broer was. MAAR nu voel ik hem zeker. 't Is nog altijd licht maar zeker al sterker en het is ook meerdere keren per dag. Hihi! Joepie, ik ben zo blij. Sinds eergisteren is hij er aan begonnen. Eindelijk! Volgende week hebben we weer een afspraak op het scherm. Ik kijk er enorm naar uit om je terug te zien. Ik moet toch eerlijk zeggen dat ik terug meer geniet van mijn zwangerschap want die bewegingskes zijn toch wel HET speciaalste aan zwanger zijn hoor, vind ik. Op de tweede plaats komt de mooie dikke ronde buik waarmee je mag pronken. En als derde, het uitkijken naar het langverwachte cadeautje dat je krijgt op het einde van de rit en al die fantasieën en dromen die er bij komen. Super gewoon!
Mamaatje is weer druk in gang geschoten met al de voorbereidingen. Het versje van het kaartje is klaar. Momenteel ben ik bezig met het ontwerpen van de tekening. Ik ben ook bezig met het organiseren van de babyborrel, want hoogstwaarschijnlijk zullen we dus dit doen ipv het bezoek thuis te ontvangen. Bij Roan was dat wel eens tof hoor, maar niet ZO tof om het nu opnieuw te doen. Het bedje voor onze nieuwkomer is ook aangeschaft. Het eerste halfjaar zul je bij mamaatje en papaatje op de kamer slapen, zodat je grote broer niet wakker maakt met jouw huilbuien, maar vermijden dat je hem niet wakker maakt, kunen we natuurlijk niet beloven, maar het zal het toch wel al wat verzachten. De eerste kleertjes zijn ook al in huis gehaald. Hihi Tjah, grote broer is een winterkindje en kleine broer een zomerkindje, dus dat zijn andere kleertjes hé! Des te leuker voor mamaatje. Ik heb al überschattige kleertjes gekocht. Niet te veel natuurlijk, want uiteraard zul je wel veel van grote broers kleertjes nog kunnen aandoen hé.
Andere praktische regelingen, zoals het ouderschapsverlof op het werk, verlopen iets minder vlot dan verwacht. Het is geen simpele bevalling hoor! Pff! Veel plannen, uitzoeken, rekenen en tellen. Ik moet al een agenda opstellen tot en met mei 2012, want dan zal Roan naar school gaan. En mijn chef doet moeilijk ivm het ouderschapsverlof. Hij heeft me al gezegd dat ik er niet te veel op moet rekenen! Man toch, hoe moet ik dat aanpakken? Nu moet ik een soort van back-up-plan opstellen zodat onze kindjes niet op straat staan hé als ik terug aan het werk ben. 't Is echt puzzellen hoor! Ik MOET gewoon die goedkeuring krijgen. Ik ga zomaar niet over me heen laten lopen hoor. Ik zal er druk achter zetten en regelmatig aan zijn oren staan zagen!
Van school gesproken! Ja ja, we moeten ons Roanneke vrijdag gaan inschrijven in 't school. We moeten er vroeg bij zijn, want de plaatsen zijn beperkt, zei onze onthaalmoeder. Dus dat gaan we dan meteen maar in orde brengen hé voor onze kabouter!
En onze kabouter, die wordt ook groot hé. Amai! Ongelooflijk toch hoor! Zo snel dat het gaat, maar zoals eerder al gezegd, ik blijf het alsmaar plezanter vinden! Roanneke kan al flink stappen hoor. Ik had gelezen dat de kindjes het de eerste weken normaal rustig aanpakken en nog de voorkeur geven aan kruipen omdat dat nog altijd gemakkelijker gaat en minder vermoeiend is, maar dat was zo niet bij jou hoor Roanneke. Jij hebt jouw eerste zelfstandige stapjes gezet toen je ziek was en je bent snel vooruit gaan. Je hebt zo goed als niks meer gekropen dan. Echt grappig om jou te zien stappen. Net een mini-pinguïntje! Begrijpen doe je ook weer al meer. Je wilt ons zelfs soms iets duidelijk maken. Zo geef je ons soms de bavet aan als je ziet dat jouw melkje wordt klaargemaakt. Je hebt ook zo een paar keer 'gevraagd' om een boterham. Je wees de broodzak aan. Verleden weekend heb je jouw eerste stapjes op straat gezet. En grappig dat je dat vond!!!! Papaatje en ik hebben met jou een kleine wandeling gemaakt in ons straatje. Je hebt ook een ritje op jouw winnie the pooh-fietsje gemaakt. Van zodra we stopten, protesteerde je met jouw voetjes. En als we volle gas vooruit gingen, dan hield je jouw hoofd achterover, precies alsof je 70km/u ging Zo komisch! Nu je zo goed kunt stappen, kun je al op veel plaatsen geraken. Onlangs stond je halverwege de trap. Ik kreeg het bijna aan mijn hart! Gelukkig kan dat nu niet meer, want er staat nu een deur in de gang, dankzij papaatje die zo'n handige Bob de Bouwer is. Je bent een muziekman. Je begint altijd te dansen als je muziek hoort en je geeft de voorkeur aan het speelgoed met al die leuke deuntjes. Gelukkig worden wij daar niet zot van. We kunnen het zeker verdragen. Daar had ik wat schrik voor, maar het valt mee. Als er hier zo twee kleine prutsen tegelijkertijd zullen bezig zijn, dan zal dat al iets anders zijn waarschijnlijk En natuurlijk zag je ook al eens meer hé, want je hebt ook jouw goestingskes hé en je hebt ook jouw slechte dagen zoals wij die ook hebben. Je kunt niet altijd lachen hé, maar je bent en blijft een lief kereltje. Echt wel! Nu is het toch wel al zeker dat je altijd wel zo'n lief kind zult zijn. Dat is je aard. En mamaatje is nog altijd jouw allerbeste vriend Ik mag meer doen bij jou dan papa. Op slechte momenten, als je verdriet hebt of je pijn gedaan hebt of zo, dan kom je ook altijd bij mij. Dat is nu eenmaal zo hé. Ieder kind heeft zijn favoriete ouder. Natuurlijk hoop ik voor papaatje dat kleine broer een papa's kindje zal worden hé, want moest dat niet zo zijn, dan zou dat toch wel triestig zijn hé voor papaatje!
Mijn twee kereltjes zijn goed bezig, zoveel is zeker. Wat ik zie jullie toch zo graag, mijn twee patatjes!!!!!!!!!!!!!!!

18-01-2011, 20:38 geschreven door Marieke  

Reageer (0)
0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
29-12-2010
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kleine broer
Gisteren werd het grote nieuws bekend gemaakt. Roan zal een stoer team vormen samen met zijn klein broertje. Mamaatje zal haar mannetje moeten staan tussen haar 3 venten.
Mama en papa (mama een beetje meer dan papa) hadden gehoopt op een dochtertje, maar het lot heeft anders belist. Daarom natuurlijk niet minder welkom, zeer zeker niet. Kleine broer zal een even belangrijke plaats innemen in ons gezinnetje. Nu zijn we wel enorm nieuwsgierig naar hoe ons tweede nakomelingetje er uit zal zien. Kabouter trekt naar de papa qua uiterlijk, maar innerlijk naar de mama. Kleine broer zal dan waarschijnlijk het tegenovergestelde zijn. Dat is natuurlijk een pure gok, want dat zullen we maar zeker weten binnen een goeie 5 maanden, wat trouwens niet zo lang meer is. Hihi! Mamaatje is ook op hol geslagen wat de keuze van de naam betreft. Zoeken en surfen op het internet naar de gepaste naam. Hij moet even cool zijn als die van grote broer!!!
Mamaatje heeft wel even moeten slikken toen ze het nieuws vernam, want ik vind het toch wel een beetje jammer dat ik waarschijnlijk nooit een dochter zal hebben (want een derde zal er waarschijnlijk niet komen). Waarom? Een man en een vrouw verschillen van mekaar in hun denken, voelen, handelen, praten ... Dus, zo ook een dochter en een zoon! Ik zal nooit weten hoe het is om een dochter te hebben. Ik zal nooit gaan kunnen shoppen met mijn dochter, nooit praten over vrouwenzaken, nooit een band kunnen opbouwen met een dochter, mij nooit meer kind voelen met het meisjesspeelgoed van mijn dochter, ... Als je als ouder zowel een dochter als een zoon mag opvoeden, dan geeft jou dat volgens mij een andere kijk op het leven. We moeten daar niet over lullen. Het is gewoon zo! Maar langs de andere kant is het dan ook weer een luxeprobleem en prijzen we onszelf gelukkig dat we kinderen kunnen krijgen en mogen genieten van die mooie kleine wondertjes. En dat doen we ook! Geloof mij! Misschien kan ik dan wel die dochterband met één van de schoondochters opbouwen later ...
Mamaatje zal wel genoeg bescherming hebben met 3 stoere venten in huis, als de 2 jongste spruiten wat groter en sterker zijn tenminste. Ik hoop dat we allemaal een goede band zullen kunnen opbouwen met ons viertjes. De band tussen mama en papa is er al en die is intens. We zijn elkaars zielsverwanten, soulmates. We begrijpen mekaar met één blik. De band tussen grote broer en zijn 'oudjes' wordt gesmeed. Beetje bij beetje, want je ben nog zo klein hé. Maar of die goed afloopt, is nog af te wachten. Natuurlijk hangt er veel van de ouders af of die goed verloopt of niet, maar als de klik er niet is, dan kan je die niet forceren, want iedereen heeft natuurlijk zijn karakter en soms gebeurt het gewoon dat het niet klikt tussen vader en zoon of broer en zus ... Als het karakter botst, dan is dat zo, daar kun je niets aan veranderen, maar je kan er wel het beste van maken en respect hebben voor mekaar en ervoor zorgen dat er geïnvesteerd wordt in de relatie. Het zou wel jammer zijn hé mochten de karakters zo uiteenlopend zijn en zodanig verschillen van mekaar dat er bijna geen gelijkenissen zijn!!! Ik hoop dat we een sterk en hecht gezinnetje zullen vormen.
Mama was wel een beetje zenuwachtig om bij de gynaecoloog te gaan, want ik was een beetje ongerust omdat ik kleine broer nauwelijks voelen bewegen heb. Ik denk wel dat ik hem een keer of 4 gevoeld heb, maar dat was zo miniem en dus ook zo weinig dat ik zo ongerust was dat er iets aan de hand was met kleine broer. Grote broer daarentegen voelde ik heel vroeg in de zwangerschap! Dus reden te meer waarom ik ongerust was. Maar ik was zo gelukkig toen ik beweging zag op de monitor. Je had de hik. Je hele kleine lijfje kreeg schokjes door de hik. Een beetje gulzig geweest met het vruchtwater, kleine man? Hihi! De gynae zei dat alles in orde was met jou, dus we kunnen weer op beide oren slapen.

29-12-2010, 12:27 geschreven door Marieke  

Reageer (0)
0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
03-12-2010
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zwanger mamaatje
Ondertussen groeit ons brusje goed verder. Bij de echo een week geleden was alles pico bello in orde. Tegen ten laatste vandaag zou ik een telefoontje kunnen verwacht hebben met slecht nieuws over de uitslag van de tripletest (mongolisme), maar dat is er gelukkig niet gekomen. Niet dat er een risico was of zo, maar we hebben die test dan toch maar gedaan. Het is niet meer dan bloed laten trekken en indien je na een week niets hoort, dan is het in orde en that's it. Dus die week is voorbij en we zijn met z'n allen superblij  !
Ik heb beduidend minder last van kwaaltjes dan bij ons Roanneke. Ik zal er al een beetje beter tegen kunnen zeker?! En ik had al zo weinig kwaaltjes bij Roanneke, dus nu kun je wel zeggen dat ik zo goed als niks van last heb. De moeheid die ik onlangs ervaarde kwam dus vooral door de kuren van grote broer hé, en omdat mamaatje er alleen voor staat met een kreupele op haar kot Maar ja, ik zal het wel overleven zeker. Natuurlijk vind ik het niet leuk, want ik had mijn, waarschijnlijk wel laatste zwangerschap een beetje anders voorgesteld. Ik dacht zo van: nu ga ik mij toch wel eens goed laten verwennen voor de laatste keer en honderd ten honderd genieten van mijn zwanger buikje en dat kleine wezentje. En jammer genoeg ziet het er naar uit dat dit nog wel voor een paar weekjes zal duren, want papaatje krijgt nog altijd zo goed als niks van beweging in zijn voet. Het duurt precies wel langer dan verwacht. Dinsdag moet hij nog eens op controle. Ik ben benieuwd wat ze zullen zeggen. Maar dat hij binnenkort zal kunnen stappen, is zeker al uitgesloten. En helaas hebben we ons tripje naar de kerstmarkten in keulen ook moeten annuleren. En ik keek er nochtans ZOOOOOOOOOOOO naar uit Dat wilde ik nu al sedert jaren doen! Maar ja ...
Dat luxe penthouse van brusje is natuurlijk nog meer in vorm toegenomen. UN-BE-LIEVABLE!!! Van plaatsgebrek geen sprake! Des te beter voor brusje natuurlijk hé, maar des te ongelukkiger voor mummies body. HELP Dat zal trainen geblazen worden achteraf. De sporen van de eerste zwangerschap zijn duidelijk te zien hoor. Het onderste van mijn buik is slapjes, beetje veloverschot. Tjah, grote broer zijn schuld hé Hij heeft er voor gezorgd dat dat penthouse al ruim genoeg was, dus brusje moet minder werken aan zijn huisje En de boobies van mamie zien er ook weer 'vol' uit.
Op 28/12 zullen we, normaal gezien, weten of jij ons 2de zoontje of onze eerste dochter zult worden.We hopen een beetje op het laatste, want een dochter is nog altijd anders dan een zoon en het zou leuk zijn om te weten hoe het is om een dochter te hebben, want een zoontje hebben we al. Ik denk dat ik wel een beetje teleurgesteld zou zijn mocht je geen meisje zijn, maar daarom zal je zeker niet minder welkom zijn. Integendeel, ik zou al mijn kinderen graag zien! No matter what!!!
En ik denk dat ik jou ook al voel bewegen . Ik voel soms zo van die plofjes. Ik denk niet dat dat mijn darmen of zo zijn. Ik herken alleszins het gevoel, maar ik zou natuurlijk ook mis kunnen zijn. Bij Roan had ik dat ook zo vroeg en ik weet het ook aan hem en niet aan iets anders dat bewoog of weet ik veel in mijn buik. Het kan natuurlijk vanalles zijn hé, want er verandert zo veel daarbinnen in die buik, maar ik denk toch wel dat het dat kleine ding is die zijn aanwezigheid wil duidelijk maken. Ik kijk echt al uit naar die hevigere stampjes. Die zijn gewoonweg S U P E R Z A L I G !!! Dat zal niet zo heel lang meer duren, want we zijn al bijna 14 weekjes ver en nu groei je als kolen dus de ruimte in mijn buik wordt alsmaar kleiner voor jou, kleine pruts.
Papaatje en ik hebben ook al zitten denken aan hoe het zal zijn met vier in huis. Dan gaan we een echt gezinnetje vormen. Met drie is niet zo veel hé, maar vanaf 4 wordt het wel al veel, vinden wij. Hihi, gezellig. Ik kijk er naar uit! 2 schatten die wij zullen grootbrengen. 2 nakomelingetjes van papaatje en mij. Van ONS! 2 individuen er bij, waar we nog veel plezier mee zullen beleven, maar ook veel drukte en andere dingen. En die drukte, daar zijn we wel een beetje bang voor geworden, maar we zullen het ook wel overleven als zovelen. Nu dat Roan al wat ouder is en met die lastige 2 weken achter de rug, zijn we eventjes tot het besef gekomen dat het vanaf volgend jaar wel eens heeeeeeeel druk zal worden ... Maar door goed samen te werken, zullen we het wel tot een goed einde brengen. Let's do it! Héhé

03-12-2010, 15:16 geschreven door Marieke  

Reageer (0)
0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)

Foto

ROAN 28/10/2009

Foto

JENSEN 08/06/2011

Foto

Inhoud blog
  • 3 schatties
  • Jensen is officieel peuter geworden!
  • 2 maandjes later
  • 4 maandjes later ...
  • I'M BACK
  • Laatste schoolweek
  • Jensen maakt grote sprongen (12mnd 2 weken)
  • Roan en school
  • JENSEN 1 JAAR
  • School!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    Archief per maand
  • 10-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 03-2013
  • 11-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 08-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008

    Gastenboek
  • Heerlijk zoals jij het ervaart!
  • strekte he
  • dag lieve zwangere dochter en peter
  • proficiat
  • Merci mama en papa

    Alle lieve mensjes mogen gerust iets achter laten.


    Laatste commentaren
  • veel succes!! (angelique)
        op Een brusje voor jou
  • Meter bibi (Bibi )
        op
  • Nog eens proficiat (Vivache)
        op Zwangerschapskwaaltjes
  • hey (angelique)
        op Nog altijd kokhalzen
  • spannend (angelique)
        op Vandaag de eerste inseminatie en hopelijk de laatste!!!
  • pit (droomliefje)
        op Inseminatie
  • hey Marieke! (angelique)
        op Nada noppes nothing
  • Wachten wachten wachten (droomliefje)
        op Ik weet het echt niet
  • Gewoon relaxen (droomliefje)
        op Makreelfilets



  • Grow a little dream


    Mijn favorieten
  • bloggen.be
  • Er zit een alientje in mijn buik (1)
  • Er zit een alientje in mijn buik (2)
  • Er zit een alientje in mijn buik (3)
  • Er zit een alientje in mijn buik (4)

  • FOTOKES ROAN

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs