Het wordt kouder, zegt de weerman... dus slaan we hout in. Vers uit de bossen. Niet om dit jaar te gebruiken, maar om te laten drogen voor de winters die komen. Zodat we nu naar hartelust onze reeds droge voorraad kunnen opstoken. Groot is de verbazing wanneer een gekliefd stuk hout, een onverwachte gast herbergt. Een Heldenbok, of Cerambyx Cerdo, familie van de boktorren (tenminste... volgens de gids, zou het om de Heldentor gaan, we zijn niet echt torrenkenners, ook geen torrenhelden..). Het beest haalt, met voelsprieten en al gemakkelijk 10cm lengte. In de gang die het in het hout boorde, bevinden zich grote larven. Waarvan geen foto, tot onze spijt. Deze torrensoort is met uitsterven bedreigd, omdat de oude eiken waarin hij bij voorkeur woont en zich voortplant, uit het landschap verdwijnen. Onze excuses voor het ongewild meewerken aan deze teleurgang.
While chopping wood, a very unexpected animal turns up. A beetle of at least 10 cm length. The Cerambyx Cerdo, that lives in old oaks.The poor creature is threatened with extinction because old oaks dissapear from the woods. People cut them down to heat the stove... We regret having played a part in this local desaster.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen) Categorie:Foto van de week
18-01-2012
toeristische tip 4
Deze avond was er in het televisieprogramma Des Racines et des Ailes, een unieke bijdrage over de Camargue. Er werd daarin o.a. aandacht besteed aan de zoutwinningsgebieden bij Aigues Mortes. Vorige zomer tuften wij rond in een toeristentreintje door dit onwaarschijnlijke en sprookjesachtige landschap. Rose water, zilverglinsterende zoutkristallen op de grond - het witte goud, zoals de zoutwinners het zelf noemen - bergen zout... en dan het panoramische zicht op de versterkte stad Aigues Mortes. Een aanrader voor wie er nog niet is geweest.
Aigues Mortes is an old city, by the Meditteranean Sea. They produce salt, that is to say... the sea produces salt and men collect it. A very complicated systems of lakes, shallow water, embankments, sunshine, sluices and a very specific alga makes the water to evaporate, turn pink (!) and make salt! We spent a very interesting, enchanting and warm couple of hours in this area. Just one small area of The Camargue. You should see the rest...
Voor al onze dorpsgenoten die de winter ver van St André doorbrengen, enkele "winter"foto's, deze ochtend genomen. Nu we lekkere koffie kunnen krijgen in eigen dorp, gaan we niet meer elke zondag naar Goudargues. Kwestie van de plaatselijke middenstand te steunen en diesel te sparen!
For all our friends-villagers abroad, a few pictures, taken this morning. Since we know the bar is open, and the coffee is fine, we don't bother to drive in to Goudargues every sunday. We support the local barkeeper and save on diesel!
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen) Categorie:St André de Roquepertuis
12-01-2012
komkommertijd
We durven het haast niet te zeggen: het is hier ongelooflijk zonnig en lekker weer. Elke middag eten we buiten. Er staan al bomen in bloei. De aspergebulten worden met plastic overspannen... dit kan nog geen lente zijn. Toegegeven... 's ochtends krabben we een ijslaagje van de auto, vooraleer naar de solden te gaan. Of om geitenkaas te halen bij de plaatselijke producente.
Verder gebeurt er niet veel, in deze komkommertijd. En dat mag ook eens...
Nothing much to tell, realy. The sun is shining, the sky is blue, it feels like spring at noon. Last year the region got snow and snow again. This year we keep looking for mister winter, but he is abroad, on holliday. We even looked for him at the goatsfarm. In vain. Long live sprinter...or wing...
Arles, gelegen aan de Rhône, een schitterend stadje! Gekend vanwege zijn arena, Van Gogh en de buste van Cesar uit de stroom opgevist ter hoogte van Arles.
Arles, is a wonderfull small town. Known for its Arena, Van Gogh and Cesar head that was found in the Rhone near the city.
Dit jaar in het Italiaans, omdat de foto's Italiaans zijn. Tijdens ons weekje Toscane kwamen we in Calci (wie daar ooit komt: bezoek La Certosa, het kartuizerklooster, een bijouke). In Calci staat een gemotoriseerde kerststal. Een druk op de juiste knop en ontelbare onderdelen beginnen te bewegen. Hoewel deze foto voor kerst genomen is, was het kindje toch al geboren. Oef.
Merry Christmas to you! This is the cradle from Calci in Toscane, Italy. The pictures were taken before Christmas, luckely the little baby boy was already born!
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen) Categorie:Foto van de week
20-12-2011
nog kerst
De kerstman is er klaar voor! Hij heeft het druk in Frankrijk, heel erg druk. Hij siert het straatbeeld in allerlei maten en gewichten.
Wat er niet bij is... de kerstliedjes. Voelt vreemd aan voor ons, want "het zuiden zingt" zegt het spreekwoord (lees bijlage). Gelukkig maken we vanavond zelf kerstmuziek met ons koor. Beetje zingen, beetje eten en drinken, leve Lamisolcèze.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen) Categorie:Foto van de week
17-12-2011
kerstklaar
We zijn bijna kerstklaar! Alvast onze wensen in bijgaande foto. Zoals onze persoonlijke traditie het wenst: genomen in hartje zomer. Voor ons geen sneeuw en koude tenen!
Een bloeiende agave is geen alledaags gegeven in ons dorp. Ongewone pracht, indrukwekkende uitbundigheid, het resultaat van jaren groeien, de belofte voor vele nieuwe planten, die op een dag even sterk zullen bloeien als de moederplant. Hier zit toch meer dan één kerstwens in verscholen!
Nearly ready for Christmas! All our wishes translated in the photograph. An agave in full bloom is not at all common in our village. We think it is a very beautiful, strong and promising plant. It takes years before the flower starts growing, and when it does, one knows it will mean the end of the motherplant. But many small, new plant will start growing and one day they, in their turn will have a flower like this one. And if we are lucky ... we will be part of that show again! (as last year, and the year before... we take our christmasphoto in summertime!)
Ons dorp is een "café de pays" rijk. Volgende vrijdag gaat het dicht, om op 2 januari feestelijk heropend te worden, met andere uitbaters! Het café heet dan: "Le vin à l'heure". De openingsuren zijn nu al bekend: elke dag van half acht 's ochtends tot 1 uur 's nachts. Klinkt ons als muziek in de oren. Eindelijk zal het café open zijn, op uren dat iemand iets anders dan wijn wil drinken...
Ook Pont st Esprit staat weer in de kijker: vanavond op Fr 3 om half negen wordt de het verfilmde drama van "Le Pain Maudit" uitgezonden. Gefilmd in 2008, dachten we en gebaseerd op waar gebeurde feiten.
Tot zover dit "klein plaatselijk nieuws" voor allen die ons dorp en de vallei van de Cèze kennen!
At last we will be able to go and drink a cup of coffee (or something stronger, like wine, pastis...) in the local pub. The new owners announced the days and time of opening: every day, from half past seven in the morning untill 1 hour after midnight. Time to party!!!
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen) Categorie:St André de Roquepertuis
10-12-2011
olijfolie
Na een weekje Toscane, midden tussen de olijfbomen, hoorden we bij thuiskomst dat het opendeurdag was bij Thomassot, de molen van Verfeuil. Wij zochten naar malende wieken, of een gebouw bij een rivier met snelstromend water dat de aandrijfkracht voor de molen kon leveren... We werden naar de top van een heuvel gestuurd! Een minuscuul bordje wees in de juiste richting, een oorverdoverend lawaai lokte ons dichterbij en we vonden de molen. Een electrisch aangedreven machine, afkomstig uit... Toscane. Het vocht dat eruit druppelde leek wel fluorescerend. De geur bedwelmde onze neusgaten. Topkwaliteitsolijfolie! Voor wie hier zijn vakantie doorbrengt: de producent heeft een stand op de markt in Goudargues.
Oliveoil! Of a very good quality. We just had to visit the mill. And guess what: the machine was made in Toscany, Italy. We just spent a short holiday overthere, right in the heart of the olivetree region.
Johan, zo fier als een gieter met de 22000 bezoekers op onze blog. Daar wil ik niet voor onder doen. Dus... ook zo fier als een gieter in Fonseranes bij Béziers waar Le Canal du Midi langsvloeit, als tiende sluis.
Door werken aan de sluisdeuren (die lagen ergens aan de kant) kregen we een originele blik in het complex.
22000 visitors on the blog. Johan is proud. And so am I, being écluse n° 10 on the site of "Les 9 écluses de Fonseranes" on the Canal du Midi, near Béziers.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen) Categorie:Foto van de week
02-12-2011
Ons dorp 5
Plots komt er iets totaal onverwachts te voorschijn. Oude terrassen, vrijgemaakt door een paar sterke handen. Vroeger gebruikt voor wijnstokken... olijven...
A strong pair of hands and this is what we can admire now... old terrasses, once a vineyard... olivetrees....
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen) Categorie:St André de Roquepertuis
24-11-2011
Te lang geleden
Vanuit de TGV bewondert een mens wijdse landschappen met hier en daar een Chateau of een ruine ervan. Gicon is zo'n kasteel, gelegen bij Chusclan en in de restaurerende handen van de "wijnboeren". Veel te lang geleden dat er nog een bijlage was, Le Chateau de Gicon is vandaag aan de beurt. Het herinnert ons aan een warme voorjaarswandeling. De TGV is ook een verhaal waard. In een bijna leeg compartiment vallen wel drie controleurs binnen. Eerst twee die er vrij ernstig uit zien. Dan een derde, met lang haar en ogen waar de lachvonkjes afspringen. Hij kondigt zichzelf zelfs aan "controle des controleurs". Wat zullen we nu hebben, flitst er door mijn hoofd. No 3 spreekt een frisse dame naast mij aan. Hij knipt haar kaartje en terzelfdertijd floept zijn das de hoogte in, net niet tot aan zijn neus. Ik moet mijn lachen inhouden, want de dame naast me weet helemaal niet hoe ze moet reageren. No 3 houdt aan, hij zegt dat hij iets moet nakijken. Uit zijn tas haalt hij een soort van houten klapboek, opent het en ... letterlijk hee... de vlammen slaan er uit! Nu lach ik voluit, de dame naast me, weet zichzelf geen houding te geven. Hier en daar haalt No 3 nog een paar grappen uit, alvorens de scène te verlaten, spreekt hij mijn buurvrouw nog eens aan. " U was zo stil..." "Ik was totaal verrast," verontschuldigt ze zich. "Zo gaat dat ook met de liefde," zegt No 3 en hij schiet (vraag me niet hoe) een pijltje met een hartje op haar af. Al snel wordt het opnieuw stil in de wagon, enkel de geur van petroleum blijft hangen.
Riding through France in TGV is spotting Chateaux and ruines of castles... Like these two (a castle and a chapel), near the river Rhône, not far from Chusclan.
Een fan van de blog (dank aan Tony) vond de Engelse vertaling van het gedicht van Remco Campert "Credo"!
Zelfs tot hier klinkt het door... gedichtendag! In bijlage twee gedichten die passen in het thema stroom.
