Beetje vreemde herfst dit jaar. De Cèze wil persé van zich laten horen, dan zwelt ze tot een machtige rivier en jaagt ze de omwonenden de daver op het lijf. Gelukkig zonder veel erg, voorlopig... De Lagerstroemia tooit zich met schitterende herfstkleuren, de Callistemon bloeit alsof het zomer is (trouwens, de Nigella ook nog, maar heb daar even geen foto van) en vreemd aandoende wezentjes brengen ons een bezoek. Het heeft wat moeite gekost om dit spichtige ding als een mot te kunnen determineren.
Dankzij internationale contacten weten we nu:: het is een windevedermot. Mooie naam voor zo'n bijzonder ogend wezentje.
Strange things happen in automn. Some plants pretend it is still summer, while others color orange and red and yellow. And the skinny insect really is a mot!
Bijna zijn ze er, de herfstkleuren. Nog even geduld. In afwachting: een klein schuchter voorsmaakje en een gek veld, met twee soorten gras lijkt het wel. Als je weet dat het vroeger een wijngaard was, vraagt een mens zich toch af wat er aan producten (lees: sproeistoffen) tot in de grond getrokken zijn, om nu zo'n twee verschillende tinten gras te laten groeien. Kleine bijgedachte: ons departement is het tweede in Frankrijk op gebied van bioteelt.
Two impressions of early automn. We hope next week the orange and red and yellow coulors will all over the valley. Come and see more, next week!
Het is nog steeds november. In het noorden bereidt men de komst van de sint voor. De heilige man doet deze contreien niet aan, dus kerst biedt zich veel vroeger aan dan een doorsnee Belg zou verwachten. We merken het het eerst aan de kakibomen. Hun oranje vruchten doen aan kerstballen denken, waardoor wij weer aan de santons denken. De nieuwe modellen staan uitgestald in het winkeltje dat 's zomers toeristenprullaria verkoopt. En vlijtige handen beginnen hun (vaak)zelfgemaakte crèche op te bouwen. Zo'n opbouw neemt bij sommigen twee weken in beslag. Kerstmarkten worden voorbereid en aangekondigd. Van de weeromstuit hebben wij onze mutsen, sjaals en handschoenen binnen grijpbereik gelegd.
Foto 1 : een kakiboom overwoekerd door klimop Foto 2 : santons die wachten op een koper, en een plaatsje bij een kribbe Foto 3 : een republikeinse kribbe in opbouw. Met republikeins bedoelt men hier: zonder kerstkind en zijn ouders. Gewoon, een dorp, met dorpelingen.
Saint Nicolas (6 december) is not known overhere in France. So santa is already in the picture. It's the kaki trees that imitates the christmastree. So we think of the santons in the shop. And others start unpacking and building their home-made-manger, which is in fact a complete village. In this village around mid december, Josef, Maria and Jesus are placed amongst the people of the village that come to pay their respect to the new born baby;
Voor halloween hebben we ons deel griezelen wel gehad. Wanneer de Vallat zo dicht bij de oprit komt gegolfd dat hij bijna aan de bel kan... Gelukkig veranderde hij op tijd van mening, en we konden met een iets geruster hart naar bed. Nog 1 nacht waakzaam blijven zegt Météo France. Deze klus is in de bekwame handen van onze burgemeester en zijn ploeg. Wat een werk die met zijn allen hebben verzet, niet te schatten. Vanmorgen was er een crisisvergadering, voor wie zich geroepen voelt bij tijden van natuurramp of andere actief mee te werken. Wie doet wat hij kan, is een eerlijk man. Wie deed wat ze wou, is een wijze vrouw.
The situation yesterday was nearly alarming. Today everything is nearly back to normal. The silence before the storm? We hope we can tell you tomorrow... (joking, a bit)
't Is toch herfst geworden, met wat regen, wat zon, de typische kleuren, al zijn ze niet zo uitgesproken als vorige jaren. We genieten, van de natuur, van onze "laatste" gasten en eten homemade perentaart.
Automn with its colours and homemade cake! Cosy and heartwarming.
Gedaan met zwemmen, buiten eten 's avonds, alle deuren dicht omwille van de warmte, alle deuren open omwille van een beetje frisse lucht, bezoek en gasten, blote voeten en korte broeken. De zomer is voorbij, om, verwaaid door vlagen mistral. Wat rest is een bijna droge rivier. De Cèze bereikt een historisch laag peil, nooit eerder gezien. Het gras verdort, net nu het zou moeten groenen en groeien. Andere jaren biedt de vallei een caleidoscoop aan kleuren van geel over oranje tot vlammend rood. Dit jaar lijkt alles gelig, bruinig en vooral verdord, niet zoals op de foto's die in vorige jaren gemaakt zijn.
At last automn has arrived. The valley is dry, the river is begging for water. So what you see on the pics is not what we see now. No yellow, red and orange this year. Just the golden sun in the sky, smiling as if to say: that's what you wanted... a dry and warm climat?
De olijven zijn rijp! De molens draaien overuren, en wie geen molen in de onmiddellijke nabijheid heeft, kan geluk hebben: er zijn "moulins intinéraires", mobile molens. Een vrachtwagen, zoals destijds de tandarts op de scholen, rijdt van dorp naar dorp en perst olijven voor wie op voorhand ingetekend heeft. Volgend weekend in St Paulet de Caisson en nu wordt er naarstig geplukt, je waant je in Toscane...
Platanen zijn fantastische bomen: hun kleurige schors, hun gevuld bladerdak, hoe ze schaduw bieden in de zomer, hoe ze kilometerslang de weg afboorden, hun knoestigheid wanneer ze pas gesnoeid zijn. In de herfst komt een minpuntje naar boven: hun bladeren hebben niet genoeg aan een winter om te vergaan. Men zou ze kunnen verzamelen op een afgelegen veld, om ze rustig de tijd te geven tot stof en as te vergaan. Men zou, maar men doet hier iets veel grondigers: in Goudargues komt Lilian (is hier dus een jongensnaam) met zijn bezem en zijn lucifers.
Waar de blaren liggen, worden ze verbrand. Of daar nu net een auto vlakbij staat, of het nu net voor de deur van de krantenwinkel is, of het nu druk is door de plaatselijke markt op woensdag... het zal hem een zorg wezen. Hij veegt de blaren wat meer bij mekaar en steekt de hele handel in de fik. De as wordt met de schop in het kanaaltje gekieperd.
Het oogsten van de druiven gaat onverminderd voort. Machines met vreemde uitsteeksels, mini-tractoren met mini-aanhangwagentjes en traag vervoer op de weg. Zoals in het bietenseizoen in Vlaanderen, maar dan zonder de mist en natte bladeren. En af en toe oogst men nog met de hand. Zelfs in ons eigen dorp...
Verrassend, intrigerend, vrolijkmakend... Wie voor het eerst deze boom ziet, denkt spontaan aan een kerstboom! Met oranje ballen! Het enige wat er aan ontbreekt zijn de slingers.
In dit seizoen pronkt de kaki uitbundig met zijn vruchten. Je ziet ze in parken, in tuinen, langs de weg, alsof ze daar toevallig terecht gekomen zijn.
Een boom oorspronkelijk afkomstig uit China, familie van de mispel, met vruchten die je best heel rijp tot overrijp eet, rijk aan vitamine C, caroteen en natuurlijke suiker. Johan heeft ze al geproefd en lekker bevonden. Hoe komt het dan dat ze zowat overal aan de bomen blijven hangen?
Wacht maar af, vanaf zondag blokkeren de truckers de toegangen tot de grootwarenhuizen! Gedaan met kant en klaar geplukt fruit te eten. Dan zullen ze wel geplukt worden, die mooie kerstballen, met wat versgeschoten everzwijn, moet lekker zijn!
