De boom zat vol met eksters, aandachtige eksters, gespannen eksters. Er was iets op til... Wat verderop, in een andere boom, een buizerd. Even aandachtig, even gespannen.... Met zijn allen jagen de eksters hem weg, en de sterke, levensgevaarlijke roofvogel... laat begaan. Hij jaagt wel in rustiger oorden.
Suspens in the trees in St André... who will be chasing who???
Na al die jaren (bijna 8) eindelijk een merel in de tuin. We mesten hem vet zodat hij in de heg een nest gaat bouwen en wij ooit, na een malse zomerbui, zijn gekweel horen tinkelen in de lucht. Want dat kan een mens ook missen, die rollende klanken van de merel, net zoals het gekrijs van de meeuwen. De groeiende heggen bij ons en bij de buren herbergen elk jaar meer en meer vogeltjes. Zo moet dat zijn.
A blackbird in the garden, after all this time! They usually live in the Woods and get shut by the hunters. We hope this one survives in our hedge.
Vissen gebeurt niet altijd met een hengel. Onze kleinzonen slepen graag met een schepnetje, maar deze meneer pakt het professioneler aan. De 'viswet' bepaalt dat je met een vierkante meter net, de rivier te lijf mag gaan. Resultaat: vele kleine visjes. Eigenlijk te klein voor de foto maar zeker groot genoeg voor de frituurpan.
Fishing with a net of a square meter (and not an inch more) is allowed. Result: lots of very small fishes ready to fry.
Niet voor gevoelige kijkers! Een Egyptische treksprinkhaan, vermoeden we, want we vinden geen afbeeldingen in ons Frans insectenboek. Deze zat eind september zich te goed te doen aan de laatste kerstomaatjes. Haar gestreepte ogen zijn de max! Zo konden we ze ook snel determineren. Tenzij iemand hier een beter zicht op heeft!
In de Camargue kijkt een mens altijd uit naar flamingo's, en soms heb je dan geluk. Helemaal vrolijk word je ervan en gretig schiet je plaatjes. Maar niet alle flamingo's zijn even gretig om op de gevoelige plaat te worden vastgelegd, die hebben hun buik vol van al die toeristen en verstoppen zich als struisvogels. 'Als ik je niet zie, zie jij mij ook niet!' Flamingo's live in the Camargue, all year around. But comes october some of them are fed up with photographers like us and than they hide their heads like ostriches. 'I don't see you, you don't see me!'
Terwijl de ooievaars in groep noordwaarts trekken, zit de buizerd eenzaam op de loer. Hij was niet echt op ons gezelschap gesteld. Gelukkig kon Johan hem verschalken. While storks are heading north in group, this buzzard sits all alone looking out for a mouse or a mate? He didn't like our company. But Johan managed to get him 'just right'.
Wordt de zomer oud, of zijn wij het zelf? Wat is fijner: nat van het zweet of nat van de regen? Hoe lang blijft een gouden randje schitteren? Het is te warm om iets te ondernemen, dan gaat een mens nadenken, zich vragen stellen. Antwoorden vinden of geen antwoorden vinden, het doet er allemaal niet zo toe, een dezer dagen komt een onweer overdrijven, gutst de regen van het dak en wordt alle oude zomerstof weggespoeld. En dan is het tijd om aan te herfst te denken, denken hee, niet echt iets ondernemen...
Summer still is warm, expecting rain but not getting any, and the swallows look at one another as if to say: is this the right moment to prepare automn?
Het zomert hier de hele week al, uitstekende temperaturen voor cigales om te voorschijn te komen, te verpoppen en zomerse geluiden te produceren. In bijlage meer foto's.
A cicade being born. Many French have never seen this before, but we did! In "bijlage" more pics, sorry for the Dutch, too much to translate.
Zo stil bij jullie, vertellen onze gasten ons, vooral 's nachts. We willen hen graag geloven, maar met open ramen slapen houdt toch een zeker ongemak in. Het hemelse gezang van de nachtegaal daar kunnen we zelfs in onze diepste slaap van genieten. Het gekwaak van de kikkers echter... dat is minder. Hoor je ons klagen? We zouden niet durven! Al dit natuurlijke nachtlawaai stemt ons mild en vrolijk: het is goed en gezond slapen hier.
"Springnoises" like nightingales singing and froggs croaking may keep us awake, but you will not hear us complain. We love living in the country!
Ze zijn met velen en ze zitten bij de brug. Na een tip van de buren aan de overkant namen we een kijkje, en we hebben het met eigen ogen gezien: bevers! Net voor zonsondergang gaan ze zwemmen, plonsen en duiken. We weten al jaaaaren dat ze zich in de Cèze thuisvoelen, het is de eerste keer dat we ze op de gevoelige plaat konden vastleggen. Dat is niet simpel en we hopen dat we nog meer en betere foto's kunnen nemen.
Beavers, down by our bridge. For years we hoped to see them, to take a picture of them. Yes!
Lente en we wilden graag een foto van de eerste zwaluw! Maar het weer is minder zonnig en we vrezen dat de zwaluwen over ons heen vliegen, recht naar het warme noorden. Dan doen we het maar met ander gevogelte, gespot in onze badfaciliteiten. Met dank aan Jean-Louis, fotograaf van dienst.
16 march 2012 at 11 o'clock. One minute of silence in Belgium. And in many more places... Too many children died in one buscrash in Switzerland, coming back from snowclass.
Blijkbaar valt er dit jaar geen Valentijn te vieren aangezien 14-02-12 gelijk is aan nul.
Wat er ook van zij, in Roquemaure wordt dit jaar Valentijn niet gevierd. Te koud. Te veel mistral. Waar anders een authentiek volksfeest doorgaat, blijven nu de straten leeg. Geen optocht, geen ambachtenmarkt, geen verering van de reliek van de heilige Valentijn, patroonsheilige van Roquemaure. En in onze tuin, waar in januari de vogeltjes al lentekriebels kregen, nemen we nu vreemde taferelen waar. Valentijn, o valentijn, waar ben je?
It seems that the date 14-02-12 means that there will be no Valentine this year. Looking at the birds in our garden, this just might be true! Valentine, o valentine, where are you?
Het wordt kouder, zegt de weerman... dus slaan we hout in. Vers uit de bossen. Niet om dit jaar te gebruiken, maar om te laten drogen voor de winters die komen. Zodat we nu naar hartelust onze reeds droge voorraad kunnen opstoken. Groot is de verbazing wanneer een gekliefd stuk hout, een onverwachte gast herbergt. Een Heldenbok, of Cerambyx Cerdo, familie van de boktorren (tenminste... volgens de gids, zou het om de Heldentor gaan, we zijn niet echt torrenkenners, ook geen torrenhelden..). Het beest haalt, met voelsprieten en al gemakkelijk 10cm lengte. In de gang die het in het hout boorde, bevinden zich grote larven. Waarvan geen foto, tot onze spijt. Deze torrensoort is met uitsterven bedreigd, omdat de oude eiken waarin hij bij voorkeur woont en zich voortplant, uit het landschap verdwijnen. Onze excuses voor het ongewild meewerken aan deze teleurgang.
While chopping wood, a very unexpected animal turns up. A beetle of at least 10 cm length. The Cerambyx Cerdo, that lives in old oaks.The poor creature is threatened with extinction because old oaks dissapear from the woods. People cut them down to heat the stove... We regret having played a part in this local desaster.
