Het Franse luchtruim blijft ons verbazen. De eerste jaren is een mens gefascineerd door de brandblusvliegtuigen, hun verschillende kleuren, formaten, types, de formaties waarin ze vliegen. Je bekwaamt jezelf in het berekenen van afstand, omvang en locatie van de brand die ze willen blussen.
In een later stadium besef je: oh ja, het is donderdag, hun straaljagers oefenen.
De laatste maanden echter, horen we op de meest verschillende tijdstippen van de dag, helicopters vliegen. Eentje in zijn eentje, soms twee. De "plaatselijken" weten het: er is een basis in de buurt van Avignon. Ze doen oefeningen. Inderdaad, mooie figuren beschrijven ze in de lucht, als libellen die een lentedans uitvoeren. Boven mekaar, uit mekaar, perfecte cirkels tekenen, dan omgekeerd boven mekaar (ik bedoel:wie eerst boven was, is nu onder), heel schuin vliegen zodat je denkt: nu kantelt dat ding. Waarom die piloten nog oefening nodig hebben, is ons een raadsel.
Gisteren werd het raadsel nog groter. Een helicopter bleef maar cirkelen, traag over de heuvels aan de overkant van de rivier. Door het oog van de lens zagen we meer: er bengelde een mens (denken we toch) onder. In de Asterix boeken wist Caesar het al: ils sont fous, ces Gaullois!
What one can observe in the French sky! Never a dull moment. These days it is helicopters making excercices like dragonflies in spring. Yesterday, there was just one, flying very slowly above the hills on the other side of the valley. Through the lens of the camera, we saw a person hanging underneath it. What on earth was that guy looking for? Must not forget to buy a newspaper today...
23-03-2012, 08:16 geschreven door Lucrèce L'Ecluse
|
