Vanuit de TGV bewondert een mens wijdse landschappen met hier en daar een Chateau of een ruine ervan. Gicon is zo'n kasteel, gelegen bij Chusclan en in de restaurerende handen van de "wijnboeren". Veel te lang geleden dat er nog een bijlage was, Le Chateau de Gicon is vandaag aan de beurt. Het herinnert ons aan een warme voorjaarswandeling.
De TGV is ook een verhaal waard.
In een bijna leeg compartiment vallen wel drie controleurs binnen. Eerst twee die er vrij ernstig uit zien. Dan een derde, met lang haar en ogen waar de lachvonkjes afspringen. Hij kondigt zichzelf zelfs aan "controle des controleurs". Wat zullen we nu hebben, flitst er door mijn hoofd. No 3 spreekt een frisse dame naast mij aan. Hij knipt haar kaartje en terzelfdertijd floept zijn das de hoogte in, net niet tot aan zijn neus. Ik moet mijn lachen inhouden, want de dame naast me weet helemaal niet hoe ze moet reageren. No 3 houdt aan, hij zegt dat hij iets moet nakijken. Uit zijn tas haalt hij een soort van houten klapboek, opent het en ... letterlijk hee... de vlammen slaan er uit! Nu lach ik voluit, de dame naast me, weet zichzelf geen houding te geven. Hier en daar haalt No 3 nog een paar grappen uit, alvorens de scène te verlaten, spreekt hij mijn buurvrouw nog eens aan. " U was zo stil..." "Ik was totaal verrast," verontschuldigt ze zich. "Zo gaat dat ook met de liefde," zegt No 3 en hij schiet (vraag me niet hoe) een pijltje met een hartje op haar af.
 Al snel wordt het opnieuw stil in de wagon, enkel de geur van petroleum blijft hangen.

Riding through France in TGV is spotting Chateaux and ruines of castles... Like these two (a castle and a chapel), near the river Rhône, not far from Chusclan.

Bijlagen:
Chateau de Gicon.doc (1.1 MB)