De uitdrukking op zich, garage morte... het heeft niets met de dodenherdenking te maken. Toch leggen wij de link. Het is ook niet moeilijk om de vergelijking te maken: netjes opgelijnde caravans doen een beetje denken aan rijen graven. Het wachten op... Het stille, dode seizoen...
Bij deze camping wachten tientallen caravans op het warme seizoen, menselijke activiteit, tot leven gewekt worden, bewoond worden.
Voor ons houdt deze winterstalling een herinnering én een belofte in aan zonnige zomers, lange hete dagen, buiten leven, gezellige drukte, de familie verenigd...
Alles is vergankelijk maar niets vergaat, niet zolang de herinnering bestaat, de belofte tastbaar is.
Vrees niet, we zullen geen chrysanten voor een caravan gaan ingraven, op onze knieën vallen en bidden in diep verdriet. Maar toegegeven, we vergelijken wel, en relativeren. Alles, zelfs rijen caravans in garage morte, maakt deel uit van die ene allesomvattende cyclus die Leven heet.

27-10-2010, 23:11 geschreven door Lucrèce L'Ecluse
|