0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen) Categorie:St André de Roquepertuis
24-11-2011
Te lang geleden
Vanuit de TGV bewondert een mens wijdse landschappen met hier en daar een Chateau of een ruine ervan. Gicon is zo'n kasteel, gelegen bij Chusclan en in de restaurerende handen van de "wijnboeren". Veel te lang geleden dat er nog een bijlage was, Le Chateau de Gicon is vandaag aan de beurt. Het herinnert ons aan een warme voorjaarswandeling. De TGV is ook een verhaal waard. In een bijna leeg compartiment vallen wel drie controleurs binnen. Eerst twee die er vrij ernstig uit zien. Dan een derde, met lang haar en ogen waar de lachvonkjes afspringen. Hij kondigt zichzelf zelfs aan "controle des controleurs". Wat zullen we nu hebben, flitst er door mijn hoofd. No 3 spreekt een frisse dame naast mij aan. Hij knipt haar kaartje en terzelfdertijd floept zijn das de hoogte in, net niet tot aan zijn neus. Ik moet mijn lachen inhouden, want de dame naast me weet helemaal niet hoe ze moet reageren. No 3 houdt aan, hij zegt dat hij iets moet nakijken. Uit zijn tas haalt hij een soort van houten klapboek, opent het en ... letterlijk hee... de vlammen slaan er uit! Nu lach ik voluit, de dame naast me, weet zichzelf geen houding te geven. Hier en daar haalt No 3 nog een paar grappen uit, alvorens de scène te verlaten, spreekt hij mijn buurvrouw nog eens aan. " U was zo stil..." "Ik was totaal verrast," verontschuldigt ze zich. "Zo gaat dat ook met de liefde," zegt No 3 en hij schiet (vraag me niet hoe) een pijltje met een hartje op haar af. Al snel wordt het opnieuw stil in de wagon, enkel de geur van petroleum blijft hangen.
Riding through France in TGV is spotting Chateaux and ruines of castles... Like these two (a castle and a chapel), near the river Rhône, not far from Chusclan.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen) Categorie:Foto van de week
20-11-2011
plotse winter
In Goudargues lijkt het plots winter geworden. De platanen laten in 1 klap hun bladeren vallen. De klap komt vooral van de takken die mee naar beneden komen. De bomen tussen La Galantine en de school krijgen een opknapbeurt. Omdat er hier meer open ruimte is dan langs het kanaaltje, lijkt de ingreep op het plein nog meedogenlozer. Alsof er niets meer overblijft van de plataan, behalve zijn stam.
De snoeiers lijken wel aapjes die snel en bedreven - met zo'n agressieve zaag in hun handen - langs de takken zeilen en mandikke takken omleggen. Wie nauwkeurig de eerste foto vergelijkt met de tweede zal opmerken op welke hoogte die kerels werken en wat het indrukwekkende resultaat van hun werk is. Ondertussen weten wij al dat er in de zomer opnieuw een mild bladerdak de kruin van de boom siert en dat de wekelijkse markt wel degelijk in de schaduw zal liggen.
In Goudargues the planetrees are being pruned. We are truly impressed by the workers and the result of their work. Observe closely the first photo before looking at the second. And wat seems incredible: in summer this marketplace will be covered by the shadows of the new leaves. We can only regret the fact that winter chased automn so suddenly in Goudargues...
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen) Categorie:Foto van de week
17-11-2011
november still
Het is nog steeds november. In het noorden bereidt men de komst van de sint voor. De heilige man doet deze contreien niet aan, dus kerst biedt zich veel vroeger aan dan een doorsnee Belg zou verwachten. We merken het het eerst aan de kakibomen. Hun oranje vruchten doen aan kerstballen denken, waardoor wij weer aan de santons denken. De nieuwe modellen staan uitgestald in het winkeltje dat 's zomers toeristenprullaria verkoopt. En vlijtige handen beginnen hun (vaak)zelfgemaakte crèche op te bouwen. Zo'n opbouw neemt bij sommigen twee weken in beslag. Kerstmarkten worden voorbereid en aangekondigd. Van de weeromstuit hebben wij onze mutsen, sjaals en handschoenen binnen grijpbereik gelegd.
Foto 1 : een kakiboom overwoekerd door klimop Foto 2 : santons die wachten op een koper, en een plaatsje bij een kribbe Foto 3 : een republikeinse kribbe in opbouw. Met republikeins bedoelt men hier: zonder kerstkind en zijn ouders. Gewoon, een dorp, met dorpelingen.
Saint Nicolas (6 december) is not known overhere in France. So santa is already in the picture. It's the kaki trees that imitates the christmastree. So we think of the santons in the shop. And others start unpacking and building their home-made-manger, which is in fact a complete village. In this village around mid december, Josef, Maria and Jesus are placed amongst the people of the village that come to pay their respect to the new born baby;
Niet stilstaan bij deze dag, vindt onze burgemeester de deur openzetten naar om het even wat onze dierbare vrijheid kan teniet doen. "Om niet te vergeten, hoe het niet moet zijn." Hij geeft een hele discours, en dan worden alle namen van de gesneuvelden voorgelezen. Er wordt een "gerbe" neergelegd, er klinkt trompetgeschal en le maire roept "aux morts!". Denk niet dat dit het meervoud is van "a mort!". Na het nationale volkslied, wordt een aperitief aangeboden (in open lucht dit jaar) en plaatselijk Europa verbroedert: Fransen, Belgen, Nederlanders, Engelsen, Zwitsers, Duitsers, en mensen met duidelijk buiteneuropese roots. Na de middag komen velen opnieuw samen, om de olijven van het dorp te plukken, nu het droog is.
A day to remember, together with all the nationalities in our village. French, Belgians, Dutch, English, Swiss, German... And in the afternoon many of them work together to harvest the olives of the villagetrees.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen) Categorie:St André de Roquepertuis
05-11-2011
Hallo ween...
Voor halloween hebben we ons deel griezelen wel gehad. Wanneer de Vallat zo dicht bij de oprit komt gegolfd dat hij bijna aan de bel kan... Gelukkig veranderde hij op tijd van mening, en we konden met een iets geruster hart naar bed. Nog 1 nacht waakzaam blijven zegt Météo France. Deze klus is in de bekwame handen van onze burgemeester en zijn ploeg. Wat een werk die met zijn allen hebben verzet, niet te schatten. Vanmorgen was er een crisisvergadering, voor wie zich geroepen voelt bij tijden van natuurramp of andere actief mee te werken. Wie doet wat hij kan, is een eerlijk man. Wie deed wat ze wou, is een wijze vrouw.
The situation yesterday was nearly alarming. Today everything is nearly back to normal. The silence before the storm? We hope we can tell you tomorrow... (joking, a bit)
Cru/crue... 't kan van alles betekenen. Een wijnsoort, of hoe je steak gebakken wordt. Vandaag betekent het voor ons: de Cèze die snel en onbeheerst stijgt. Elk jaar krijgt ze haar "colère" zoals men het hier noemt. Voor ons blijft 2002 als referentiejaar gelden. In vergelijking daarmee kan er vandaag nog twee keer zoveel water in de hoogte bij. Voor ons zal deze keer onze vallat belangrijker zijn. Die stroomt bij wijze van spreken aan ons hekken voorbij. Het is een enorme gracht, afwatering van de omliggende heuvels. Die kwam al vanmorgen vroeg even tot over de rand, zonder al te veel erg. We blijven dus thuis vandaag, met één oog op de wolken en het andere op de vallat. Op hoop van zegen... met niet al te veel regen...
Last night it started to rain. The river Cèze can be a menace. Like in 2002, when the Rhône was completely "full" and the Cèze water could not get away. This time it is the Vallat that is worrying us. All the rainwater coming down from the surrounding hills is canalized through the vallat. And if the rain does not stop soon, the Vallat will be running through our garden!
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 4/5 - (2 Stemmen) Categorie:St André de Roquepertuis
01-11-2011
Herfst
't Is toch herfst geworden, met wat regen, wat zon, de typische kleuren, al zijn ze niet zo uitgesproken als vorige jaren. We genieten, van de natuur, van onze "laatste" gasten en eten homemade perentaart.
Automn with its colours and homemade cake! Cosy and heartwarming.
Er zit duidelijk een vreemde eend in de bijt! Een veelkleurig exemplaar dat zijn mannetje staat in de groep. Niet te verwonderen dat het kanaaltje in Goudargues, op een marktdag in de Franse herfstvakantie, veel kijkers lokt. Zowel oud als jong vermaakt zich met de vinnige manier waarop deze mandarijneend zich verdedigt. Hele hompen brood worden in het water gekieperd, wat niet alleen het omzetcijfer van de bakker ten goede komt. Mandarijntje krijgt zijn deel van de koek. Gelukkig maar. Volgens ons naslagwerk is deze eend niet "wild", maar eerder een gekweekt exemplaar dat ontsnapt is. Hopelijk is de komende winter niet al te streng en kunnen we komende lente een familieportret maken met de nakomelingen van Mandarijntje, de mandarienekes.
A strange duck attracts all the attention. He's a funny and colourfull one. Not a wild one, so it seems. It must have escaped from somewhere and is trying to survive in the small canal of Goudargues. For the time being, the other ducks tolerate him. Hope we can make a familyportret in springtime.
Wandelend door ons dorp valt deze verstopte poort toch nog op. Zelden zie je deze vorm van deuren/ramen nog in gebruik. Vroeger, écht vroeger, was het de toegang tot het magazijn van een winkel of een werkplaats. Goederen werden per ezel geleverd. Het dier liep tot in het deurgat, de zakken met spullen werden losgegespt en zakten op de steen links en rechts van de ezel. Handig, op werkhoogte, geen gesleur met zware zakken. En de ezel... tja, die zal dan achterwaarts naar buiten getrippeld zijn, vermoeden we. Ook niet simpel, met die wortel op die stok voor zijn neus, en dan achteruit moeten laveren...
This type of door was specially built so that donkeys could stop in the doorway. The shoptender would unbuckle the heavy bags, wich gently slided on the high stones left and right of the donkey. And we think the donkey than left the shop backwords... so they first had to change the position of the carrot from above his head... no! Modern times sometimes are better!
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen) Categorie:St André de Roquepertuis
20-10-2011
100 jaar
"Ik zou hier 100 jaar kunnen worden!" verzucht een mens wel eens. Op de top van een berg. Op een palmenstrand. Op cruise naar de fjorden. Wellicht ingegeven door een verlangen naar eeuwige vakantie. Of wil men een 100-jarige-viering in bijzijn van de burgemeester? Zal niet eenvoudig worden op de top van die berg. Hoogstwaarschijnlijk gewoon een verzuchting naar een eenvoudiger leven. Maar ook dàt is niet zo eenvoudig. Neem nu ons... gaan wonen op onze vakantieplek. Een droom die werkelijkheid wordt! Het is een dagelijkse verplichting nu, om die "esprit du tourist" te onderhouden. Wij doen dus dingen die een doorsnee dorpsbewoner alhier ten lande, niet doet. Wij gààn naar de markt. Zelfs 2 keer per week. Wij gààn op een terras zitten en koffie drinken als excuus om te kunnen mensen-kijken. En we blijven met veel plezier anderen wegwijs maken in deze vallei. We kregen afgelopen zomer (die duurde van april tot vorig weekend) hele fijne gasten! En ja, er waren er ook die zich "ik zou hier 100 jaar kunnen worden" lieten ontvallen... in onze tuin! ... Ho ho, wacht... dàt is eigenlijk niet de bedoeling hier...
"I could become a 100 here!" is what one says on holliday. That is why we try to cultivate the "holliday-spirit" as many times as we can. Going to the market is one of our favourites. Sitting on a terras, sipping a cup of coffee whilst looking at people passing by. We've still got some 40 years to go, but we will have that celebration when we become a 100 years, here!
Gedaan met zwemmen, buiten eten 's avonds, alle deuren dicht omwille van de warmte, alle deuren open omwille van een beetje frisse lucht, bezoek en gasten, blote voeten en korte broeken. De zomer is voorbij, om, verwaaid door vlagen mistral. Wat rest is een bijna droge rivier. De Cèze bereikt een historisch laag peil, nooit eerder gezien. Het gras verdort, net nu het zou moeten groenen en groeien. Andere jaren biedt de vallei een caleidoscoop aan kleuren van geel over oranje tot vlammend rood. Dit jaar lijkt alles gelig, bruinig en vooral verdord, niet zoals op de foto's die in vorige jaren gemaakt zijn.
At last automn has arrived. The valley is dry, the river is begging for water. So what you see on the pics is not what we see now. No yellow, red and orange this year. Just the golden sun in the sky, smiling as if to say: that's what you wanted... a dry and warm climat?
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen) Categorie:Foto van de week
28-09-2011
hazelnootlikeur
Na de notenwijn, staat niets ons nog in de weg! We maken hazelnootlikeur. In een wijdverspreid Frans boekske staat het recept. Hazelnoten, alcohol, suiker, vanillestokje... moeten lang genoeg "trekken" alvorens op flessen getrokken te kunnen worden. Het goedje ziet er niet uit, maar het smaakt inderdaad naar likeur, een beetje gebrand vanwege de gecaramelliseerde hazelnoten. Bottoms up.
We made nutwine. Now we make hazlenutlicor. With hazlenuts, alcohol, sugar and vanilla. It looks milky but tastes caramellised. Cheers!
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen) Categorie:Foto van de week
21-09-2011
20 jaar ?!
Twintig jaar is het al, dat we elke zomer in Frankrijk doorbrengen, en de vierde dat we er permanent wonen. Tijd om te mijmeren (in bijlage). Tijd om een "mooie" zomerfoto uit te kiezen. Onbegonnen werk echter, dus kies ik er een van Avenue de L'Ecluse - what's in a name? - en een van het klokje waarachter ons favoriete restaurant verscholen zit - Le Vieux Clocher. En verder... er is hier zoveel te doen, zoveel te zien, meer dan genoeg voor nog eens twintig jaar.
Since 1991 we spend our summerhollidays in France, and for 4 years we live here permanently. There is somuch to do, somuch to see and to enjoy, more than enough for another 20 years.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen) Categorie:Foto van de week
15-09-2011
't is niet voorbij...
't Is niet voorbij die mooie zomer! Hier zeker nog niet. We terrassen tot 's avonds laat, blote armen, blote benen. Het zwemwater is nog steeds 25/26 graden en 's ochtends is het lekker fris om in de tuin te klussen en ondertussen wat sfeerfoto's te nemen (met dank aan L en V voor de siervruchten).
