Nimes als hoofdstad van ons departement, dat kan tellen. Met zijn arena als "monument phare", vrij vertaald: vuurtorenmonument, je kunt er écht niet naast kijken. Het oude stadsgedeelte is heel toegankelijk en zit, zoals de meeste oude steden, heel logisch in mekaar. Het bruist er van leven, 't is er gezellig, een mengeling van jong en oud, musea en winkels, drukke straten en rustige pleintjes, en we zijn er de laatste tijd al meer dan eens geweest.

't Was van moeten, zoals men zegt. Maar waarvoor, dàt geven we nu nog niet prijs!

Geprikkeld door de reclame rond de grote winkelcentra, zochten we ook Carré Sud op, aan de rand van de stad.
Uitgestrekte terreinen, verbonden door geplaveide lanen, weids, té weids... zonder ziel, te veel naar Amerikaans model volgens ons. Niets van de typische gezelligheid zo kenmerkend voor het zuiden. We zagen er zelfs geen enkele krokodil!

Dààr zijn we niet lang gebleven. Volgende keer gaan we terug naar het oude Nimes!

30-11--0001, 00:00 geschreven door Lucrèce L'Ecluse