Don Pasquale. Een opera van Donizetti over een oude man die te kijk wordt gezet door een jonge vrouw. De moraal bleekt te zijn dat een oude man geen vrouw meer moet nemen.

Waar zijn de archetypes van de wijze senex en de jongeling gebleven? De wereld staat op zijn kop.

Troost!
Negatieve trekjes van u en mij zijn terug tot te voeren tot een overdaad van een goede karaktertrek. Ik geef er u een paar:
- huichelarij op gehoorzaamheid
- wreedheid op moed
- trots op toewijding
- wellust op onbaatzuchtigheid
- valsheid op waarheidslievendheid
- luiheid op onafhankelijkheid

Ik neem de laatste voor mij rekening. En u?
 

Niets is machtiger dan het afstaan van macht. Ik weet niet of Jezus dat wist maar de schrijvers van het nieuwe testament zeker wel. Het gaat natuurlijk om een ander soort macht: wereldlijkse tegenover morele.

Daar ik de eerste niet heb, wend ik mij noodgedwongen tot de tweede. Ik weet niet of ik nog zou willen ruilen als dat zou kunnen.

Shoppen. Zoals echte vrouwen doen in de boekjes. De idee om 'in' te zijn.' Hot' heet dat tegenwoordig. Zalig is dat. Misschien soms wel efiiciënter dan psychotherapie.

Misschien kunnen vrouwen soms hun geld beter spenderen aan shopping in plaats van aan mij.

Vele mensen vinden dat ze iets moeten presteren. Liefst conform aan de ideaalbeelden van hun ouders of andere betekenisvolle personen.

Ik ook. Feitelijk ben ik gewoon graag lui.

zoals in de herfst
met een waaier van
de langzaam veranderende
doorheen een lage zon
in geruisloze stilte

kleurschakeringen

Psychologiseren. Ik dacht dat het woord niet bestond maar het staat wel degelijk in van Dale: 'naar psychologische overwegingen beredeneren'.
Ik zou graag een cursus geven over het psychologiseren van schilderijen. Te beginnen met William Blake (Londen, 1757-1827). Omdat hij weergeeft wat de eerste les is: de wereld werd geschapen in polariteit. Of ziet u iets anders in dit schilderij?