Wij trekken er een weekje uit. Naar Cyprus. Lid van de EU en betalen met euro.  Tussen oost en west. Grieks en Turks. Geboorteplaats van Aphrodite. De berg Olympus! Dat komt in orde.

Voor een groot deel van de wereldbevolking is er eten tekort maar wij zitten met een boomgaard waarvan de appels in grote getallen naar beneden vallen. Veel te veel. Allemaal met een bruin plekje hier en daar. Natuurlijk tot en met maar niemand wil ze. Ze willen liever een blinkende appel uit de winkel. Veel doosjes appelmoes in de diepvries. Voor appelmoes in zijn pure vorm, voor appelflappen, voor appeltaart. Andere suggesties zijn welkom. Wat een overvloed van de natuur. Zomaar. Geweldig vind ik dat.

De wereld draait en draait soms door. Geef mij liever de kunst waar men stil staat in beelden en woorden. Of geef mij ook maar de boeren waar men verder gaat met de mais binnen te halen. In essentie vervullen die beide een complementaire meerwaarde

Adèle. Ik hoor ze graag. Wat een verdriet. "Sometimes, it last in love and sometimes it hurts instead." Waarmee ze perfect het verschil tussen een gewone en een passionele liefdesrelatie weergeeft.

Vrouwen met mannen en omgekeerd. Die tijd is voorbij. De voorkeuren kunnen variëren van zeer duidelijk hetero naar zeer duidelijk homo/lesbo. Die ertussenin lijken veel keuze te hebben. Veel keuze hebben kan zeer verwarrend zijn.

Nee, probeer niet meer.
Ik kom niet.
Ja, doe maar een poging.
Ik kom niet.

We weten allen dat we niemand anders leven mogen nemen. Een basisgebod. Maar ik beken zondermeer: in mijn gedachten zou ik graag één of twee persoonlijke vijanden 'elimineren'. Zonder scrupules overigens.

Een hond, de mijne toch, is effectief honds. Ik bedoel daarmee aanhankelijk en tot veel in staat in ruil voor een aai van mij. Zou die zich nu nooit eens tegen mij keren? Plots vinden dat hij genoeg heeft van die positie? Boos en droevig worden omwille van mij? Soms lijkt het zielig. Soms benijd ik hem omdat hij leeft en niet tot de mensensoort behoort.