God is so smart. God said: "If you need anything, anything at all, just knock on the door and someone will open the door. " It's in the Bible. You know why He wrote it in the Bible, besides the fact that if you need charity, you don't have any other choice but to knock on someone's door? Because He's smart. He created a world with no doors, no doors at all, and then He wrote in the Bible the thing I just said. That is smart. Very smart. Is this a joke? I don't know any hospitable door. I only know hostile doors. I can't think of a word that's worse than door right now, except the symbol of my downfall, but that's more than one word. The word door never meant anything good to me. I know why I can go ahead and knock on every door until all my teeth fall out. Because Radu Radu bars the way. Radu Radu will bar the way as long as I don't drop the charges against her, and I have no intention to do so, unless I have a good reason to. You can't understand all the things I wrote about Radu Radu? You can't understand the depths of the maliciousness of Radu Radu? Try it! Then you'll also understand I have every reason not to submit, and not to drop the charges. I think people are still confusing Radu Radu with the Virgin Mary. She just gets everybody tangled up. Sometimes I hear people say: "You can choose your friends, but you can't choose your family." Right. But think it through. Think a little longer. Sometimes you don't get to choose your friends, because your family already did, and sometimes your family even decides whether you get friends or not." It would be preferable if no one decided such an awful thing. If it was impossible, that would be very convenient. But it's true, sad, and awful. It's a family/clan/mafia thing. Like West Side Story. To me this movie is just plain boring until the last scene begins. It's dark outside, Maria's lover is stabbed and bleeding and lying on the street, and there's a clan standing around him in a circle, silently. I believe his name is Tony. And Maria is on her knees beside him, and then she says: "You killed him because of hate. Now I have hate!" That's perfect. It makes my evening perfect. Because I'm also alone, like Maria, and I also have hate. My question towards women is: do you intend to soften my heart, or do you just intend to ship me off, like everybody else? You know what I'm going to do? Since the end is nearby, I will put on some music, I will play Nine Million Bicycles. Maybe Katie Melua will soften my heart. "There are nine million bicycles in Beijing, that's a fact, it's a thing we can't deny, like the fact that I will love you till I die." Yeah that ain't working. No woman can soften my heart all the way from Beijing. Come closer. Come closer. I was born dead. I was born, and I was dead and forgotten. I will be buried, and I will still be dead and forgotten. I was dead and forgotten from the beginning and forever. I didn't share my joy, but I shared my shit. I like my shit. At least I shared something. Maybe you are under the delusion that dead people spread the joy all around or something. They don't spread the joy all around. They need more joy than anyone else. Happiness is just one of the million things that they need and don't get. But you, you're happy. Your happiness is very useful and it doesn't matter that you're too proud to share it with a dead man. That's the meaning of life. But it's not useful to me. My shit and my hate are all I've got, and that's useless. I know what it means. The hate refers to sinners, and the shit refers to failures. Failures ought to live in outer darkness, and sinners don't deserve to be loved.

Ik ben niet graag een man. Het is droevig, maar het is zo. Een man zijn wil zeggen dat uw drang naar aandacht elke seconde van uw leven uit zijn voegen barst, en dat er nooit iemand naar u kijkt. Dat wil zeggen lelijk zijn, niet interessant zijn, en niet aantrekkelijk zijn. Dat wil zeggen dat ge niks goed kunt doen. Ge zijt bazig, en iedereen haat u omdat ge bazig zijt. En ge weet dat ge niks goed kunt doen, ge vindt wel dat ge iets goed kunt doen, maar anderen denken daar anders over. Ge weet niet wat ge goed kunt doen, waarvan de anderen ook vinden dat het goed is. Ge hebt als man een veel sterker begrip van onrecht, en uw strijd tegen onrecht is veel sterker dan dat van andere mensen, maar anderen denken daar anders over, voor de andere mensen zijt ge de slechtste mens van allemaal. Ik ben niet graag een man, en dat is droevig, maar het is zo. De roep naar aandacht wordt steeds groter en niemand kijkt naar u. En ge moet het voor uzelf houden. Een man zijn betekent een ziel dat verloren gaat. Ge ziet de ziel zo vallen, als een kleine stip, in het donkere gat waarvan ge de bodem niet ziet. You don 't have the right to come inside the sanctuary of a man. Ik wil geen man zijn, dat is alles. Ge kijkt er niet naar, het is niet interessant, het doet niks goed. Vrouwen gaan snel geneigd zijn om daarop te antwoorden: "Ge moet u daar niks van aantrekken als er mensen zijn die vinden dat ge niks goed doet. " Ja, maar als dat mijn lot bepaalt vanaf het moment dat ik geboren ben tot het moment dat ik in mijn graf lig, moet ik mij daar dan niks van aantrekken? Dat is het grootste taboe van gans de wereld: een man mag niet zeggen dat hij niks goed doet. In de ogen van de maatschappij. Wat hij van zichzelf vindt heeft daar niks mee te maken. Wat de maatschappij van hem vindt heeft daar wel iets mee te maken. Heel veel zelfs. Ja, God heeft mij zo gemaakt.

Er is veel minder glamour en pretentie, en er wordt veel meer belang gehecht aan de echte dingen, aan de dingen die echt belangrijk zijn. De mensen die verdienen om sterk te zijn, zijn sterker geworden, en de mensen die verdienen om zwak te zijn, zijn zwakker geworden. Het mensdom is gevallen omdat de heersende klasse zelfvernietigend is. We zullen gewaardeerd worden om wie we echt zijn. We laten het slechte leven onder de stralende zon achter ons, en in ruil daarvoor krijgen we een beter leven in een duistere omgeving. De trein van de waarachtige barmhartigheid brengt ons naar onze droom, en we zien dat we ons daar veel beter voelen. De geest ontwaakt uit haar diepe slaap. God verdrijft de onreine geesten die de leugens en het bedrog vertegenwoordigen. Er is een engel of zo, een redder, die aandacht heeft voor de bloedzuigers rond het hart van de verschoppelingen, veel aandacht. De naam van de engel behoort aan God toe. De engel zoekt de eer van God, niet de eer van de wereld.

Hier is geen levende ziel, zelfs geen context. Geen weg, geen poort, geen landschap. Hier zijn alleen trillingen. En ik snak. Ja ik snak naar het dak van de wereld. De roem. Slechte woorden. Yang. Ze willen niet naar de mooie dingen luisteren. The world will change from below. Whatever it takes to rise. En dan komt de lente. Het is niet les Champs Élysées, daar zijn we al uit, maar de trillingen zullen ons de weg wijzen. De blinden voelen de trillingen ook, en de doven ook. Dat is het plan. And he went... De atmosfeer is een sculptuur. Ik leg mijn hand op de muur en het voelt warm aan. Er is een warmte, een genadige warmte. En ik loop langs de muur. Het is een doolhof, en we zullen de uitgang vinden. "Wie mij liefheeft volge mij..." Jezus Christus.

Laten we beginnen met de boodschap van de Theekransjes, de BN-ers. Die boodschap luidt als volgt: "Seks is de basis van alles, want het ligt aan de oorzaak van de grootste emoties, en de mens komt er uit voort." Dat komt opvallend dicht bij mijn boodschap, maar het is vaak, en hier dus ook, beter het gewoon te zeggen zoals het is, dus zo: "De hoer is de moeder van het universum." De gelijkenis tussen beide beweringen is heel groot, maar de kloof tussen beide is nog veel groter.

Misschien weten de meeste mensen wel waar de term onthechting voor staat, maar de kans is wel gering dat de meeste mensen beseffen hoe relevant het woord onthechting is. Onthechting is een beetje zoals wanneer de stroom uitvalt, en je de stroom niet terug mag opzetten, om geen enkele andere reden dan dat je er met je onbevoegde fikken moet afblijven. Het probleem van de wereld is de power shutdown. Als de zekering in de elektriciteitskast afpsringt, moeten onbevoegden er afblijven, en introverte mensen zijn onbevoegd. Die krijgen het deksel op de neus. Als introverte mensen ook al toelating krijgen om problemen op te lossen, zullen extraverte mensen morgen in een slecht daglicht staan. Ja, voor sommige mensen is dat belangrijk, dat ze niet in een slecht daglicht staan. Ik zeg wel: voor sommige mensen. Het feit of problemen al dan niet opgelost worden is niet belangrijk, wat wel belangrijk is, is wie ze moet oplossen. Niet wij! Mag ik een oproep lanceren om de power shutdown in het vervolg te laten oplossen door mensen die slim genoeg zijn om te weten dat wanneer de waarheid niet op de emoties aangesloten zijn, het licht uitvalt?! En met praten is het net hetzelfde. Ik moet al gans mijn leven op de tippen van mijn tenen lopen om iets te mogen zeggen. Sommige mensen maken elke dag van hun oren, maar dat is geen probleem. Ik moet altijd dimmen. Daar zien we geen graten in.

Religieuze doctrines worden algemeen beschouwd als ideëen die te hoog zijn om bereikbaar te zijn. Godsdienst wordt algemeen beschouwd als het vehikel van een onbereikbare waarheid. De maatschappij schijnt gevestigde waarden enkel in stand te willen houden als ze op "heilige principes" stoelen die gewone mensen totaal vreemd zijn. Uit noodzaak, misschien? Daar lijkt het wel op, want principes waar we geen snars van begrijpen kunnen we natuurlijk nooit weerleggen. Het draait allemaal om hoogte natuurlijk. Het eeuwige altijddurende verbond, ja natürlich, de krachten van de wereld liggen voor eeuwig vast. Afstand is hoogte, daarom moet (in onze wereld) afstand gecreëerd worden. De inhoud van het heilige schrift van welke godsdienst of religie dan ook, die afstandelijk is, is vals. Of het heilige schrift is misschien niet vals, maar dan is in ieder geval de interpretatie ervan vals. Dicht bij de mensen zijn is niet altijd tof, maar het is wel een voorwaarde voor emoties om echt te zijn. Voor "heilige principes" geldt net hetzelfde! Natuur, intelligentie, schoonheid, waarheid, emoties, zijn allemaal zaken die de Schepper uit hetzelfde vaatje tapt. Dat is wat de Schepper doet. Wat de maatschappij doet is precies het tegendeel. De maatschappij heeft waarheid en emotie lang geleden van elkaar los gekoppeld. Op een dag zei er iemand tegen ons: "Uw emotie is niet waar. " Is een emotie niet waar dan? Dat kan natuurlijk niet. Gaat het daar niet over dan, of heb ik het probleem verplaatst? Op een dag zei er iemand tegen ons: "Uw emotie is geen idee. " Is een emotie geen idee dan? Dat kan natuurlijk niet. Heilige principes? Het zijn eerder heilige leugens.

Openheid is nog wat anders dan extravert zijn. Extravert zijn is zijn uiterlijke schoonheid uitstallen, met als doel gelauwerd te worden. Ik heb mij ooit eens in een oude tekst vergist: ik heb in plaats van het werkwoord lauweren, het werkwoord louteren gebruikt. Wie kent het verschil? Ik kende het verschil alleszins niet, maar nu wel. In onze wereld zijn extraverte mensen winnaars. Zegt iemand dan dat introverte mensen verliezers zijn? Heb je dat al iemand horen zeggen? Nee, maar niemand zegt wat dan ook in onze wereld. Alles is onuitgesproken: maatschappelijke norm, sociale regel, algemene stroming, er zijn namen genoeg voor. En zo zijn we getuige van het ontstaan van DE DRUK OM EXTRAVERT TE ZIJN. Hoezo, waar is de druk om extravert te zijn ontstaan? Waar twee mensen of meer samen zijn ontstaat, als er niet gepraat wordt, onvermijdelijk de druk om te praten, daar ontstaat het. Als iedereen zwijgt is er een leegte. AHA er is een leegte. Daar ontstaat het. Ja, er staat altijd wel wat tegenover de leegte. Mensen die een leeg hoofd hebben, zien altijd en leegte. Da 's maar een perceptie. Een verkeerde perceptie. Er bestaat zoiets als goede leegtes, en slechte leegtes. Een leegte, dat is ruimte, plaats voor een nieuw begin, dat zou mooi moeten zijn. Maar als een doelwit het eerste is, waar de radar van een mens naar zoekt, vanaf het ogenblik dat hij een leegte bespeurt op zijn radar, dan hebben we een probleem. Er is echt geen reden om u een verliezer te voelen, alleen maar omdat uw radar geen enkele verliezer detecteert. The very beginning, en het is al om zeep. Begin maar achteraan. Tot zover het ontstaan van de druk om extravert te zijn.

Jongens zijn alleen, permanent alleen, en worden boos en wraaklustig, maar het ding is, het ding is: jongens, jonge jongens, zijn daar veel radicaler in dan zware criminelen: ze willen geen moord plegen, ze willen geen vrouw verkrachten, het enige dat ze willen, het enige dat ze nastreven is de totale en definitieve annihilatie, de complete vernietiging van de wereld, om hun verpletterende wraaklust af te koelen. En vrouwen willen moeder worden en kinderen uitbaren, zodat er nog meer zulke wraaklustige, boze jongens op de aarde kunnen rondlopen die op de Apocalyps uit zijn. De jongens vallen uit de boot, en hun moeder laat hen in de steek, en ze worden boos, en dan worden ze een man en denken ze, nee WETEN ze: ik had nooit een kind moeten zijn, want het kind in mijn hart is buitengewoon boos en wraaklustig, en streeft het einde van de wereld na, en dat kind in mijn hart sterft nooit af, en de boosheid en de verpletterende wraaklust van dat kind sterven nooit af, en er is wel degelijk een remedie, één enkele remedie: simpelweg het gezelschap van een vrouw krijgen, zodat ik niet meer alleen, permanent alleen, moet zijn, maar al blijft er nog maar één enkele vrouw over op gans de aarde, ze zal mij geen gezelschap willen houden, want geen enkele vrouw wil zo 'n man gezelschap houden, al is ze de laatste vrouw op aarde, en ben ik de laatste man op aarde. Ik ben alleen, permanent alleen, met de permanente storm die in de eenzaamheid van mijn hart ravages blijft aanrichten, van de geboorte tot de dood, en dat is de cirkel van het leven, en het plan van God, en ik kan de cirkel van het leven, en het plan van God niet ongedaan maken.

Als er meer begrip zou zijn in de wereld zou dat al heel veel zijn, maar daar kunnen we nog duizenden jaren op wachten. Wat zij slim noemen, noemen wij dom, en wat zij dom noemen, noemen wij slim. Hoe komt dat? Dat komt door de mentale instelling. De kolonisatie. De ene moet onderwijzen, en de andere moet luisteren. De ene heeft een mandaat om te onderwijzen, en de andere heeft een mandaat om te luisteren, en te gehoorzamen. De personen die een mandaat gekregen hebben om te onderwijzen, hebben ook een mandaat gekregen voor verwaande verhevenheid en bedrog, en ze hebben ook een mandaat gekregen om te verwerpen, en ze hebben ook een mandaat gekregen om te domineren. Maar als u dacht dat het daar om gaat, vergist u zich schromelijk. De vermanende wijsvinger opsteken tegen de slechten zonder moeite te doen, daar gaat het om. De vermanende wijsvinger opsteken en van leer trekken tegen de zogezegde slechten en tegen de zogezegde dommeriken, daar gaat het om. Heeft kolonisatie er niks mee te maken? Ja toch wel. Ik zou niemand wat aan te leren hebben. Dat is mentale kolonialiteit. Wat is kolonisatie? Kolonisatie maakt natuurlijk deel uit van de geschiedenis. Maar kolonisatie is een mentale instelling, die hier ook aanwezig is, en die mentale instelling ligt aan de oorzaak van wat er gebeurd is in de geschiedenis. Wat is kolonisatie? Je hebt meesters, en je hebt slaven. En de meesters, dat zijn winnaars. En de slaven, dat zijn verliezers. En de meesters, die moeten het uitleggen, en die mogen het uitleggen, en de slaven, die moeten luisteren. En de meesters, die hebben gelijk. En de slaven, die hebben ongelijk. En de meesters, die zijn de oplossing. En de slaven zijn natuurlijk het probleem. Dus we moeten luisteren, en gehoorzamen, en we zijn het probleem, en we mogen het niet uitleggen, en we zijn verliezers, en we zijn de slechten, maar we mogen niet boos worden, want dat maakt het alleen maar erger.

Er zijn al tamelijk veel mensen over het Amazonewoud in Brazilië gevlogen, en als ze goed door het raampje van het vliegtuig naar beneden gekeken hebben, hebben ze de inheemse stammen gezien. De inheemse stammen, dat zijn aboriginals, de meeste aboriginals hebben al contact gehad met onze westerse beschaving, ga ik zeggen, sommige nog niet. Maar daar gaat het niet om, het gaat erom dat ze een leven leiden dat van onze beschaving gescheiden is. Dat is interessant, want als je de dieperliggende hardnekkige gelijkenissen tussen hun levensloop en dat van ons analyseert, dan zijn die gelijkenissen ontegensprekelijk dingen die in de wortels van de mens zitten, omdat ondanks dat de scheiding tussen onze levens zo radicaal is, die gelijkenissen toch nog blijven bestaan. Ze hebben allemaal een stamhoofd, de medicijnman, de sjamaan. De aboriginals geloven ook ergens in, ze kennen ook een vorm van spiritualiteit, zoals wij. Ze weten dat ze een kader nodig hebben om beter te leven, en regels, en (bij)geloof, zaken die hoger zijn. Maar allee, we gaan zeggen dat ze zich vergissen in hun regels en al de rest. Maar toch, de medicijnman weet ook dat al die dingen noodzakelijk zijn, en dat die zaken hen kunnen vooruit helpen in het leven. Die dingen zijn dus belangrijk, en de sjamanen hebben dan ook altijd heel veel moeite gestoken in het achterhalen van kennis die nuttig is, en waar is, en veel van hun bevindingen zijn dan ook beproefd, en onweerlegbaar. Maar allee, we gaan zeggen dat ze zich vergissen. Maar ik was mijn uitleg begonnen met te zeggen dat het interessant is, want de dieperliggende hardnekkige gelijkenissen tussen hun levensloop en onze levensloop, zijn ontegensprekelijk gelijkenissen die in de wortels van de mens zitten, omdat de scheiding tussen onze levens zo radicaal is. De link tussen de inheemse volkeren en de beschaafde wereld, het is evident hè. De beschaafde wereld vergist zich ook in die dingen hè. In precies dezelfde dingen, inderdaad. Nee, je zal hier geen religieuze leider of dokter vinden die zal zeggen dat hij zich vergist, nee, zeker niet. In gans het Amazonewoud is er niet één sjamaan die zegt dat hij zich vergist ze, dat is precies hetzelfde. Met andere woorden: we hebben met elkaar gemeen dat we ons vergissen. Zelfs al zeggen dokters, en sjamanen, en religieuze leiders dat ze zich niet vergissen. Het moment dat we er in tuinen, dat is in het begin, wanneer we mijn uitleg lezen over de medicijnman: ze geloven ergens in, en hun spiritualiteit, en een kader om beter te leven, en geloof (bijgeloof), en regels, en we willen zaken die hoger zijn, en die ons vooruit helpen, en die dingen zijn belangrijk (noodzakelijk), en nuttig, en onweerlegbaar... Als we dat lezen denken we: O, dat gaat over een sjamaan, maar dat is precies de manier waarop westerlingen denken hè, dat is exact hetzelfde. De hardnekkige diepe gelijkenis is dat het dat is dat we willen, dat het dat is dat we proberen te bereiken, en dat we dat op dezelfde manier proberen te bereiken. Tussen de manier waarop dat ingevuld is langs de kant van de inheemse stammen, en de manier waarop dat ingevuld is langs de kant van onze beschaving, gaapt er natuurlijk een grote diepe kloof. God heeft de planeet geschapen, het gras, de grond, de bomen, en alle levende wezens. En van alle mensen op aarde heeft niemand controle over de natuur, of het milieu. Waarom neerkijken op mensen die te midden van de natuur leven? Ik ben niet zo sterk om zonder de maatschappij te kunnen leven. Ondertussen bestaat in de beschaving de waan dat ze in staat zouden zijn om de natuur te (be)dwingen. Misschien is in de ogen van medicijnmannen God de grote geest, ik weet het niet, ik ben geen ingewijde. Ik geloof in Jezus Christus en ik begrijp dat er goede geesten zijn en slechte geesten. De gelijkenis, de harmonie, dat is de schone kant. Ik bedoel de schone kant in de context van de vergelijking tussen westerlingen en sjamanen. En uw geest? En mijn geest? En de Heilige Geest? In alle vragen zitten antwoorden. Ik denk dat er veel leugens zijn, aan weerskanten, en dat er door de leugens veel verloren gaat. Dat de gelijkenis doorloopt in de leugens, in de grote vergissing, dat is de lelijke kant.

Sadhguru Sadhana, just because you see something with your second eye and you ignore it, doesn't mean it's not the truth. Stones stay where they are, unless something or someone moves them. Stones don't worry about being hot or cold. If you deny you have two eyes, why not deny you have skin? The stone don't worry about being thrown in a fire because it has no skin. If the stone doesn't worry about being thrown in a fire, you can also not worry about being thrown in a fire, like the stone. Why not? If you can deny you have two eyes, then you can also deny you have skin. You've been hurt, and you like to be a stone, because stones don't get hurt, because stones are strong. Your theory is the theory of the stones. If you don't feel like a stone, you feel weak and vulnerable. Maybe you saw something with your scond eye that you ought to tell everyone, instead of repeating the same eastern narrative over and over again: Let it all go, all is equal, nothing exists, and everything sideless. Instead of ignoring your second eye, use the eye, please tell me what you saw with it, I want to know. Please tell me.

Ik rij wat rond in Asse, maar het is er dood, er valt niks te beleven. Dus I'm mixing amongst the locals. Maar er zijn geen locals in Asse. Het is er verlaten en woestijnachtig. Er zijn alleen schorpioenen. Om te mixen amongst the locals moet ik naar het centrum van Brussel rijden, naar de Nieuwstraat. Misschien zal ik daar iemand tegen het lijf lopen. Ja, want hier is niemand, ik zeg het. De weg naar Brussel stad is volledig vrij, echt waar, er zijn geen files en al dat, echt waar. Gewoon rustig in mijn American oldtimer, zonder dak, een licht briesje door mijn haar, niet te warm, niet te koud. Dat is mijn enige wagen overigens. Ik ben maar een basic guy, of nee, ja 't is te zeggen, ja en nee. Ik kom daar toe in de Nieuwstraat, en je mag daar rijden, ja gewoon met mijn enige wagen. Nee, maar daar is geen kat hè, daar is geen kat. En er is geen zon. Er is geen zon. Er is alleen grijs en blauw. Allee ja, soms komt er wel een vent uit zo een steegske gewandeld, een zijsteegske. Ik wissel met die vent een paar woorden, en dat is meer waard dan... één keer met die mannen praten is goed om uw dag goed te maken. Ik heb wel al iets misdaan in mijn leven. Nee! Schrap dat, ik heb nog niks goed gedaan in mijn leven. Vindt ge niet dat ik veel toegevingen maak? Ik vind dat ik veel toegevingen maak. Ik maak veel toegevingen. Maar! Ik ben een bronstige haan die op weg is naar één of andere drive in movie. Die man in de Nieuwstraat heeft mij de weg getoond. Hij zei dat ze een goeie film spelen, Grease-style. Hij zei dat het een film was met een zekere Johnny of John of zoiets, en een zekere Olivia Newton John. Er heerst een sfeer van ontluikende romantiek. Nee, maar ik ben nooit tot de drive in geraakt. Wat verderop in de Nieuwstraat stond een schone Olivia. En ik zei tegen haar: "Those pants look really sharp. Nice, nice and sharp. Step inside the car honeypon." En zij antwoordde: "Denkt gij dat de Nieuwstraat van u is?" Ha ha Ha ha, I Wish. Ik begeef mij maar direct huiswaarts want de sfeer is toch goed verpest. Ik zet in de auto zachtjes Oasis op, en mister Gallagher zingt: "So, what's the matter with you? Sing me something new..." En dan maak ik onverwachts rechtsomkeer, ik keer terug naar de Nieuwstraat, en ik parkeer mijn auto, en ik stap uit. Het is donker en ik ben alleen en onzichtbaar, want dat is wat er gebeurt met mannen die alleen zijn. Mijn lichaam is onzichtbaar, en mijn leven is vergeten, en mijn geest gaat helemaal op in de duisternis. Ik waar rond in de Nieuwstraat, en vooral in de zijstraten, want daar is het nog een beetje griezeliger. Rondwaren, dat is wat ik doe. Ik ben onzichtbaar, ik ben zoals een zacht briesje, ja, ik ben eigenlijk gewoon een beetje wind. Het enige dat ik ken is prostituees. Nee, dat ken ik niet. Het enige dat ik ken is porno. Al de rest interesseert mij niet. Al de rest is bullshit.

Naar het schijnt is er een manier om het bestaan te beschouwen als een bepaald concept waar dat ge na een bepaalde weg te hebben afgelegd samen met andere mensen op een bepaalde bestemming terecht komt waar er voorwaarden gelden die gelijk zijn voor al de mensen die daar op die bestemming terecht komen.

Ik heb geen dergelijke houvast nodig zoals jullie. Dus jullie denken: "Hij is het noorden kwijt. " Mijn houvast is door zware beproevingen geleidelijk aan gefilterd en tot zijn essentie teruggebracht. Dus mijn referenties raken volgens jullie kant noch wal. Het zijn wortels, en wortels steken onder de grond, dus jullie herkennen ze niet, wat jullie wel zouden doen als jullie gelijkaardige wortels zouden hebben, namelijk de wortels van het evangelie van de Heer. Het resultaat is dat ik op een andere planeet leef dan jullie: "Planet Lunatic". Dat zegt veel over de criteria die de mensen hanteren om te oordelen. Ze bouwen op verkeerde fundamenten, en dat leidt hen er toe om compleet de mist in te gaan. De dag komt spoedig dat de mensen zonder de wortels van het evangelie al hun comfort zullen kwijtspelen. En dan zullen ze de dieperik in schuiven. But the plot thickens. Radu Radu onderwierp mij en maakte mij tot haar dienaar, maar toen ik dat niet meer was, werd de grond onder haar voeten onstabiel. Kan ze dan niet; mij niet onderwerpen en toch zelfstandig zijn? Want terwijl mijn grond thans standhoudt als een rots, bleek de grond van haar dominantie in het verleden: de dominantie an sich. M.a.w. haar rijk was in de realiteit mijn rijk. Haar dominantie was "zo groot" dat ze mij kon onderwerpen, maar als ze dat niet meer kan, blijkt de grond van haar dominantie louter op mijn onderwerping gestoeld. De wortels van mijn "Planet Lunatic" houden stand, doch Radu Radu valt nog niet, maar er is wel al verdeeldheid in de rangen geconstateerd. Het grote meesterwerk van de Heer is nu al zichtbaar.

Hoewel er een bont allegaartje van "godsdienstigen" tussen aanhalingstekens en "niet-godsdienstigen" tussen aanhalingstekens heerst, danst 95% van de bevolking naar de pijpen van satan. Dat behaagt satan, het verregaand je-m'en-foutisme wat betreft alles wat met God te maken heeft. Kijk om u heen, wat is dit voor een woestenij, deze wereld? Het lijkt wel of alles stuk moet. Nee, alles MOET stuk! 2 jaar, 2 jaar oud is een kind dat goed en kwaad kan onderscheiden. Wenst u collectief, en eeuwig als peuters rond te lopen? Gelooft u niet dat het LEVEN zal overwinnen? Gelooft u niet dat het leven zal overwinnen ten koste van al uw luchtkastelen? Lucht, lucht, lucht, het is allemaal lucht, uw bekommernissen. Het leven zijn geen bekommernissen, het leven is als een vloedgolf dat met een sneltreinvaart alles wat op zijn pad ligt overspoelt! En zo zal de dag van de Heer zijn. En als u gelooft dat het leven niet zal overwinnen, bedenk dan ook en, nog steeds, dat u voor eigen rekening spreekt. Is dit het majestueuze leven, de soepelheid, de zorgeloosheid, de kracht van het leven, wat u ten berde brengt? Neen, dit is getouwtrek, gepezewever, geLUL.

Gij hebt door de eeuwen heen geleerd Satan blindelings te volgen, tegen al de waarden die hij als onbegerenswaardig bestempelt in, vandaar dat sommigen onder u nooit met zichzelf in het reine zullen komen. Omdat er zich existentiële taboes in onze cultuur ingenesteld hebben. Omdat er zich een levensbeschouwelijke barrière gevormd heeft die nog moet overwonnen worden.

"Elke goede gave, elk volmaakt geschenk daalt neer van boven, van de Vader der hemellichten, bij wie geen verandering is of verduistering door omwenteling. " (De Brief van Jakobus 1,17) Dit werk is mijn broedsel, mijn oogst, dat ik verkregen heb door het jarenlang bewaren van mijn integriteit, mijn scepticisme en in-vraag-stelling van wat ik gezien en ervaren heb in mijn leven, in een wereld die zich per slot van rekening niet au sérieux kan nemen. En ik kan ermee meewerken aan de éénwording van de mensen. Om maar te zeggen dat het niet vergeefs is, de levensstrijd waarin iedereen verwikkeld is.

Is dat liefde, uw dagelijkse twisten en gezeur, om nog maar te zwijgen van uw onbarmhartigheid? Is dat liefde, hoe een deel van de bevolking in aanbidding van afgoden afglijdt? Is dat liefde, hoe dan weer een ander deel van de bevolking er in complete onverschilligheid bij staat? Liefde mijn reet! En het zijn de eersten die zeggen "Ik hou van u. " die het niet menen. Maar ze mogen mij zoveel liefde onthouden als ze willen, ik weet waar de klepel hangt.

Het geloof is het geraamte van het leven. Geloven is zoals denken, want als we geloven in de heilige Geest, vloeien onze gedachten uit de heilige Geest voort. Het geloof moet op de realiteit geënt worden. Het geloof is niet als het ware een bedachte creatie, maar wel een spiegel van de concrete realiteit van ons leven. Uw leven hebt gij te danken aan God, en daarmee bedoel ik niet uw leven als geheel genomen, maar het feit dat gij van uur tot uur ademt, en daartoe in staat zijt. Ik bedoel het figuurlijk: uw geest die ademt, niet zoals uw lichaam maar uw geest die ademt om te zien, te denken, te voelen, te reageren en bewust te blijven, daartoe stelt God u elk moment van de dag in staat.

De übermensch verbiedt de publicatie van Mein Kampf van Adolf Hitler. Ik denk dat slechts 5% van de mensen het leven en de naastenliefde (en ik heb het maar over een klein deel ervan) van Jezus Christus in zich heeft, maar dat het er tegelijkertijd alle schijn van heeft dat de grote meerderheid (zeg maar 95%) van alle mensen op z'n minst normaal zijn en het niet slecht bedoelen, en vriendelijk zijn. Volgens mijn raming neemt het aantal mensen dat geen erfgenaam is van het eeuwige leven momenteel 95% van de totale wereldbevolking voor zijn deel. En is het ooit anders geweest? Ja, misschien is het ooit anders geweest, maar ik denk wel dat het altijd een groot probleem is geweest doorheen gans de geschiedenis, zelfs al is het ooit anders geweest. Het leven hier op aarde en het leven aan de andere zijde zijn twee onscheidbare dingen. Het is normaal dat er een direct verband is tussen het leven voor en na de dood, tussen het geestelijk leven voor en na de lichamelijke dood. In de enige ware Christus geloven is een overwinning die synchroon loopt in de eeuwigheid, waarvan het verblijf hier op aarde slechts een kort stukje is. Met dien verstande dat de vrije wil iedereen tot op bepaalde hoogte toelaat om zijn eigen weg te kiezen, uiteraard. Johannes spreekt over die 95% van de mensen, waar ik het net over had, met de volgende uitspraak: "Tenzij gij het vlees van de Zoon des mensen eet en zijn bloed drinkt, hebt gij geen leven in uzelf. " (Het evangelie volgens Johannes 6,53) Ze zijn dus dood, want ze hebben geen leven in zichzelf. Toch is het interessant om te weten dat ze vriendelijk zijn en zo, en vriendelijk, en vriendelijk, enzovoort... Hoe verklaar je dat? Wel, de duivel moet ze wel in bekoring leiden als hij wil dat ze gezamenlijk in de waan blijven dat datgene waar het alle schijn van heeft (dat ze vriendelijk zijn en zo), niet alleen schijn is, maar de realiteit. De duivel moet eigenlijk bekomen dat de leugens die rond de schijn hangen zo zuiver zijn dat het lijkt alsof de schijn de realiteit is, om de mensen in bekoring te leiden. Maar zuivere leugens zijn nog altijd honderd procent de duivel ze. Waarom? Om de mensen naar zich toe te trekken, en tegelijkertijd de mensen bij Jezus weg te trekken, en bij het woord van God weg te trekken. En het wapen dat hij daarvoor inzet is: hoogmoed, ijdelheid, ego! De weerstand tegen de strelingen van het ego van de übermensch is zwak, omdat hij helemaal geen übermensch is, maar een zwak wezen! Als de duivel zijn ego streelt denkt hij: "Dat is goed! " Maar ondertussen stemt hij wel met de duivel in. Zo komen we dichter bij de verklaring waarom de übermensch, niet de übermensch volgens Hitler maar de übermensch volgens de duivel, noch een verlosser, noch verlossing nodig heeft. Hij is al verlost! Hij zit daarboven, aan de zijde van zijn baas, de big boss! De übermensch naast de big boss, dat is een mooi huwelijk, alleen: de big boss is satan himself, en dat weet de übermensch niet, want had hij dat geweten, dan kwam dat omdat hij zich eens ernstig over de vraag had gebogen: "In welke situatie bevind ik mij? In welke shit ben ik beland? " Over die vraag heeft hij zich niet ernstig gebogen, met alle gevolgen van dien. Daarom denken de 95% die de übermensch uitmaken in feite bij de goede 5% te horen. Daarom staat de referentie aan het verkeerde uiteinde van het geestelijk spectrum. Leven wordt dood, dood wordt leven, en een verlosser "hebben we niet nodig". Op die manier kan Satan 95% van de mensen als normale mensen laten passeren, als mensen die recht hebben op de wederopstanding naar de gelijkenis van Jezus Christus. Tragisch genoeg mislopen ze die. Ik kan een zwartkijker lijken, maar laat u niet door mijn stijl misleiden. Ik breek gans de wereld af, en de enige overlevenden zijn God, en de mensen die de geboden van God nauwgezet in acht nemen. En zo zal het zijn op de laatste dag: judgement day. Dat kan weinig meelevend lijken, maar ik zeg u dit: de mensen die het bij "De wereld is mooi, " en "De zon schijnt, " houden, hebben over het algemeen veel minder besef van de duisternis waarin de wereldburger vandaag zit, en zijn bijgevolg over het algemeen ook veel minder meelevend.

De gedachte die mij tot het geloof beweegt is het gevoel - dat ik doorlopend heb - dat mijn huidige situatie niet klopt. Wat in u zit telt. Ik heb het gevoel dat vanaf ik geboren ben ik een bepaald iemand moest zijn, maar de mensen mij niet accepteerden zoals ik was. En ik vind dat de mensen mij niet respecteren zoals ze mij zouden moeten respecteren. Of iemand nu heilig is of niet, ik vind dat zolang iemand niets verkeerd doet je zijn persoon als heilig moet beschouwen. Ik ben het middelpunt van het universum totdat er een konijn langskomt en ik opeens van de aardbol verdwijn - en dat is mathematisch. Als je geen respect hebt voor iemands houding heb je geen respect voor zijn persoon, want de houding maakt de persoon. Ik ben wel dicht bij de mensen in mijn gedachten en in mijn dromen, maar ik ben niet écht dicht bij de mensen. Niemand heeft mij ooit het gevoel gegeven dat ik thuis was in deze wereld, niemand behalve God. Men zou het scepticisme kunnen noemen, of zijn vinger opsteken, maar in ieder geval klikt het niet tussen mij en de wereld, omdat dit een geslacht van ongelovigen is. En dit geslacht bedekt die houding niet met de mantel der liefde, en ik lijd daar onder. Aangezien ik mijn thuis niet kon vinden bij de mensen, heb ik dan maar gezegd: mijn thuis is bij God.

Mijn leven is een schijnleven, een accent van wat normaal gezien een boek zou moeten zijn. Wat ik met de kracht en de intelligentie die ik van God heb gekregen kan doen is van een andere orde dan wat ik er tot nu toe mee bereikt heb. Waarom? Omdat allen met de boosdoener heulen, of toch bijna allen. Wat ons veroordeelt tot een leven in het maanlicht. Zodanig dat we geen leven meer hebben en zelfs geen identiteit. De naam die God ons gegeven heeft is gestolen door het kwaad. Dat is mijn geloof: dat wij allemaal naamloos zijn. Ik bid u, Heer, dat de mensen, die een onzekere bestaanswaarde hebben, wakker zouden worden. Ik bid u dat mijn woorden gehoor krijgen, en geen zekere dood sterven zonder vrucht te dragen. Ja, amen.