Être mendiant, ou avoir un manque de succès, voilà, tout est là. Argent, succès, pauvreté, manque de succès, on peut placer les 4 mots à n'importe quel endroit aux extrémités des deux traits d'un grand X symbolique. Je rêve de mendier, mais je rêve de ne pas devoir mendier pour de l'attention. Je ne rêve pas non plus de devoir mendier pour de l'argent. Quand ma vie sera terminée, est-ce que mes rêves seront terminés? Mendier à la Rue Neuve pour exhausser mes prières et rendre visible le manque de succès et autres formes de pauvreté que la richesse et le succès ont rendu invisible, ça, c'est un rêve.

Music, some music is also a gift of God, and you actually condemn the artists that are already condemned by a system that is ruled by popularity, and that popularity is ruled by the devil, and you join the stupid lack of comprehension that all artists that make good music have to face. 666 always kept the music that I call noise (brutal, insensitive, and ugly music) on a pedestal, to snatch all the prizes. But you won't get the noise off the pedestal by criticizing all music except music with christian lyrics. It has been going on for a long time, so it's an old point of view, and if there's any sermon with which you made the devil happy, it's this one. Why? Because beautiful music, believe it or not, has always been an enemy of 666, and what we need to do is uplift that music instead of oppressing it, and we can't achieve that goal by burning Hollywood, I know Hollywood has to burn, but we need to support beautiful music. You could ask God if you want to know if it's true or false, but you just have to feel emotions, and have an inner child. I need music to untie me of these chains, to escape from this cage I grew up in. It's every christian's job to teach people peace, love, and understanding, thank you. It's hard not to understand that once again musicians that make good music take the hit that was meant for musicians that make __________.

I just want to share with you, I grew up in the nineties, and I'll never forget the feeling of being an outsider, and especially listening to outsider music. I never wanted to listen to outsider music because I wanted to be an outsider or some stupid reason like that. It was outsider music because they never played it on the radio, they never played it in the movies, never in clubs, never at gigs, so nowhere. A lot of the music, not all of it but most of it is quite known to some extent today! Today! But I just want to warn you about the fact that the devil wants to sway every good artist and every good song away, not since today, since way before the internet existed. In the nineties good music was the enemy of darkness, the enemy of the devil, and it always stayed outsider music, even if it's known today! I just want to warn you that the method the devil is using to reach his goal is likely to be the same today as it was yesterday. And it's a very effective method. Why? Because it's very hard to make a correct discernment between good and bad. We all have to pray to understand this, only the Holy Spirit knows perfect discernment, no human has this capacity in the whole wide world. So the devil knows this and abuses this by putting good artists and good music in bad groups to slander them, and destroy their reputation. Being seen as bad musicians, bad artists just because they are less popular, I've felt that unrighteous feeling, I've felt it, I know it. How would you feel like if you put your heart and soul into your own creation, but none of the music you make is good enough? The devil puts you in the same group of artists that have truly sold their soul to the devil anyway, and people are gonna say: You make secular music, you are of the devil, and you belong to this group. Judging people is easy, making correct discernments is not! Of course, that's what the devil does, you don't know the difference! 30 years ago, we were the enemy of the darkness, we were given no space in the media anyway because the devil was ruling already, and now the devil and people with poor discernment want to put us in the same group, of the very same artists that looked down on us during decades. They looked down on us, and they are of the devil, and I say NO!!

Voor de persoon die het schandelijkst is is er geen rechtszaak, geen oordeel, rechter of God. Anderzijds voor bepaalde mensen bestaat het woord rechtszaak of oordeel niet, want ze zijn onschendbaar, en denken dat ze zelf God zijn. Well, guess what, God doesn't play. Hoe vaak was ik bekakt in uw ogen? Hoe vaak? Hoe vaak? Hoe vaak? Het heeft geen zin om ergens te beginnen, want de lijst is eindeloos. Haha haha. Ge wrijft in uw handen en ge denkt: Haha haha mijn macht gebruiken, hem bang maken. Waarom kunnen er hem geen slechte dingen overkomen? Ik zeg niet dat het zo is, nu, ik zeg dat het altijd zo geweest is. Ik kan toch niet over u oordelen op het moment zelf dat je handelingen verricht, ik moet er over nadenken, over wat je doet, lang nadenken, daarom kan ik pas achteraf conclusies trekken. Maar de conclusie is duidelijk: je hebt mij altijd weggedrongen, om te verhinderen dat ik op mijn rechten zou kunnen aanspraak maken. Je hebt mij altijd veroordeeld, en ik heb geen bewustzijn van schuld. Correctie: Onder bewust onder bewust... enzovoort, heb ik bewustzijn van schuld. Als de situatie omkeert en God u veroordeelt, zal je dan geen bewustzijn van schuld hebben? Ik denk wel dat je bewustzijn van schuld gaat hebben. Je blijft die nagel in mijn doodskist slaan, het bewustzijn van schuld. Je hebt er misschien nog nooit bij stil gestaan dat het niet jouw recht is om nagels in mijn doodskist te slaan. Misschien ben je op die manier zelf verantwoordelijk geworden voor je eigen doodvonnis.

So last week one of my colleagues said to me: You know we have to come together, because the world is like this, because you see, God created the world like this so that we can come together, and be family, and be friends, because, he says, you see, otherwise God would have created a world for one person, so to be clear, that would be a world with just one person in it, but He didn't, obviously. Yeah, I said, that's very clear, I understand what you're saying, and I just want to say that you described my life perfectly, because, the world that God created with just one person in it, is my world, and that one person is me. I don't know why I would want to adapt to this society or do anything like, I don't know, come together with other people or other, I don't know what, because, if you look at this society, well, it's euh... It's hard to actually find a way to understand that it's even conceivable to try and get along or come together with whoever or whatever, whenever, because, yeah, it's like that. Yeah...

It's in the first book of every prophecy. Your mama and your dad give you the fall. What can I choose, besides hurting myself? Hurt another person, but it's also hurting myself. You know, it's the way it is. The jews killed Jesus, and that's why all our sins are forgiven. And that's the point of nowhere return, so I can't ask for more than that. I observed this world, and it seems that Hollywood has desensitized the people to violence. However, violent incidents on the streets will immediately be condemned and rejected by the people. Well, that's because violence in movies is fiction, and violence in the street is real. Movies aren't always fiction, but no matter if it's fiction or real, what's the difference? As a matter of fact people watch movies to enjoy watching them, regardless if they're based on a true story or not. Enjoying the movies means enjoying the violence. Yes, but we ASSUME that enjoying the violence doesn't harm anybody, because it's just watching, it's not saying stop the violence, it's not saying carry on with the violence, it's just enjoying a violent movie, no moral judgement. Well, I don't agree it's not a moral judgement. As a matter of fact, it's desensitizing people to the awareness of the fact that it's a moral judgement. You're just exceedingly deceitful if you don't admit that these people watch their favourite movies because they love the bad guys, period! But they firmly condemn and reject real violence, because it's real, and the movies aren't real, right? And they love the pride, the beauty of the skills of the bad guys, and their glory, and they love the fact that it's blown out of proportion, they love every great thing, every big thing, nothing's great enough, nothing's big enough. No small things for them, nothing small please. I think the moral judgements are also blown out of proportion, but because it's fiction, it's supposedly no moral judgement, it's supposedly innocent, so the bigger the better. When we take a look at real violence, on the streets, it could be a case of an assault with a knife or something like what I describe in EXIT, it's not something Hollywood would make a film about, because it's rather small and stupid. Yes, but if nevertheless we take a look at what happened, and really take a close look at every small detail, even if it gets smaller and smaller, even if it's small and stupid, then these people that love these movies will react like if they're being served a meal with nothing but smelly rotten food, this food is thrown away, because it's just garbage, it belongs to garbage. Yes, well figure this: every violent Hollywood movie is built with this kind of smelly rotten food, except it's not only smelly and rotten, but also fake, and fake means hiding every pungent stench and replace it by freshness, and fake means also hiding every rotten thing and replace it by shininess. It's supposed to be innocent, because it's not real? And desensitizing people to the point where they are no longer aware of the fact that it's not innocent, is also supposed to be innocent? Of course it's true, these movies fucked up the world. Today, principalities and authorities are supporting veterans of war, and glorifying them, and they support these wars, and glorify these wars. Are these wars not real? Are these wars also fiction? Is it just movies? These wars are also built on smelly, rotten food. These wars are also built on details, very small details, and very very small things. It's just such a large amount of very small things that it's blown out of proportion, and it's so great, and it's so big, and that's what we love. Well I don't. Don't you wanna take a look? I think I'm blessed because I hate the fact that people don't want to see the truth.

This is a comment that I've posted in the comments section of the video Can YOU handle this TRUTH? (Documentary).

It appears that my life is important to God, and that I was born for a case that matters a lot, and it seems that Satan has done everything in his power to avoid people to see my existence, it seems that Satan knows that the discovery of my existence would lift up the work that I've done in the past decades out of the darkness. I'm almost 50 years old, but apparently the person (and group) that I call out in my work is that important, that the devil continues to send high ranked principalities of darkness to ensure nobody breaks the silence by adding comments to my work. There are no comments, none, there's no reaction whatsoever. (16 years after my first messages were posted on the internet, maybe it's not a detail.) I've gathered a lot of knowledge that might bring a lot of people (my people - Belgium) closer to the awareness of the fact that they are misled by Radu Radu (and that's the person, and the group, that my work is mostly about). Radu Radu is a powerful idol spreading false beliefs and making sure no one starts doubting about the so-called truth that they've walked in for so many years. So-called truth, but in reality it's nothing but lies and ties. If they just would open their eyes or listen to what I have to say, my message would make them aware of the danger that's upon them, the danger that comes with neglecting the scriptures of the true prophets. In a way I have accepted the fact that they've built a wall so strong that I can't get through, but I'll fight Radu Radu to hell and back anyway. That's me, mama, that's my comment!

There's one law, only one: Don't kill. All the rest is nothing. It seems that when we do you harm, it doesn't bother you. The harm that you have caused is way more than it appears to be. That's what you get when there's only one law: Don't kill, and all the other laws are nothing. So I must show you, and show other people, that when you harm me, it does bother me, and by showing it bothers me, I cause more torments to other people. Why do I have to show it bothers me when you harm me? Why can't you just open your eyes and look? Look, and you'll see it bothers me, look and you'll see the consequences of harming people. But why do I have to say that, aren't you supposed to have opened your eyes a long time ago yet?

De rechter wiens naam iedereen is, is vermoedelijk (daar ben ik achter gekomen door het een uit het ander af te leiden) een beeld dat ik in mijn geest gevormd heb omdat ik er nooit achter gekomen ben wie mijn moeder is. Ik bedoel, niemand heeft zich ooit afgevraagd of het misschien beter zou zijn zich bij het feit dat een zoon die zijn moeder een leven lang gezien heeft en toch nog steeds niet weet wie het is, vragen te stellen. Is dat dan een probleem? De rechter wiens naam iedereen is, is een beeld dat ik in mijn geest gevormd heb, namelijk al de slechte mensen, dus iedereen, die zich verenigen om samen één grote rechter te zijn die 300 meter boven mij verheven is, zodat die rechter moeiteloos mij kan veroordelen en mij de slechte noemen, zodat ik de sh$$ van de mensen ben. Dus die rechter is niemand, iedereen is niemand, dat is hetzelfde, als iedereen zich moet verantwoorden moet niemand zich verantwoorden, omdat als iedereen samen is dat automatisch de onschuld van alle mensen afzonderlijk met zich meebrengt. Dus het is iedereen tegen één, ik ben de één, het is altijd zo geweest, het is levenslang. Ja, maar ik kan het wel al op een bepaalde manier aanvaarden, dat ik de sh$$ van de mensen ben. Het schuldgevoel dat mij aangezet heeft om de identiteit van de rechter wiens naam iedereen is te zoeken, heeft mij op de weg gezet om de bij mijn weten vroegste oorsprong van mijn psychose beter te begrijpen. Eigenlijk is de beschrijving die ik gegeven heb, van de rechter die iedereen samen is maar niet de plicht heeft om zijn identiteit kenbaar te maken, en dat dus niet doet, het gezicht (paradoxaal, maar oké) van de bij mijn weten oudste oorsprong van mijn psychose, en dat heb ik begrepen door het een uit het ander af te leiden, omdat de vergelijking tussen de beschrijving van de rechter wiens naam iedereen is, en mijn moeder, en dus de psychose die ik ontwikkeld heb door het feit dat mijn zoektocht naar de identiteit van mijn moeder vruchteloos was, en nog steeds vruchteloos is, flagrant is. Ik zal niet de werkelijke identiteit van deze persoon of van die persoon benoemen of zoeken in deze tekst, maar eerder wijzen op de plicht om je identiteit aan mensen kenbaar te maken. Mijn moeder die mij een leven lang psychisch kan geselen, het is een middeleeuwse marteltechniek die mij al meermaals op een haar na het leven gekost heeft, en het is niet zo dat het nooit eerder in de geschiedenis is gebeurd, weinig mensen kunnen het navertellen, het is geen gekend probleem, het is niet opgelost, en het is naïef als je denkt dat het je niet raakt omdat het jouw moeder niet is, het is een zwarte wolk, een zwarte giftige wolk die zich van de ene plaats naar de andere voortbeweegt, en als er een slachtoffer verdwijnt, zoekt de zwarte wolk gewoon nieuwe slachtoffers, dat zou jij kunnen zijn. Waarom zou ik u helpen, wil je dat ik u help? Maar het interesseert u zelfs niet! Ik zal u zeggen wat ik van de mensen denk die aan het idee blijven vasthouden dat het hun probleem niet is. Ik denk dat je dood bent in je hart, en dat er in uw hoofd ook geen leven is, en ook nooit geweest is, dat je niets ziet, niets kent, niets hoort, en al helemaal niet empathisch of begrijpend bent. Ik denk feitelijk dat er daarvan bij u geen enkel spoor terug te vinden is. Ik denk dat je altijd zo geweest bent. Ik neem daarvan geen enkel woord terug, nooit, dat vind ik nu goed gezegd, daar ben ik tevreden over, dat ik dat over die mensen gezegd heb. Het probleem, voor mensen die denken dat niet de plicht hebben om zijn identiteit kenbaar te maken geen probleem is, is het volgende: Jullie denken met alles weg te komen, omdat jullie denken dat jullie nergens verantwoording voor moeten afleggen, omdat niemand natuurlijk ergens überhaupt verantwoording voor moet afleggen zonder, of voor zijn identiteit kenbaar te hebben gemaakt, of kenbaar te moeten maken. Ja, maar ik denk meer dan dat alleen, ik denk ook dat jullie op een, voor sommigen heuglijke, en voor sommigen minder heuglijke dag, wel verantwoording zullen moeten afleggen, en ik denk dat het probleem daarbij zich meteen zal stellen vanaf het moment dat jullie, dat kunnen jullie al raden, je identiteit kenbaar moeten maken natuurlijk hè. Jullie zien dat er een probleem is, en jullie kiezen om jullie gedrag daaraan aan te passen naar mij toe, altijd, 24/7, the whole day long, de mama-kwestie achtervolgde mij mijn ganse leven, de afzijdigheid van de mensen, de afwijzing van de mensen, de lafheid, het is het verhaal van mijn leven. Dan zeggen jullie: ja, uw moeder, daar hebben wij niks mee te maken. Het hoeft niet specifiek over mijn moeder te gaan, het bepaalt gewoon het gedrag van de mensen rond mij, ongeacht over welk onderwerp het gaat. Dat is echt het mij enorm moeilijk maken omdat ik met mijn rug tegen de muur sta, het probleem komt altijd dichterbij, en ik kan niet meer achteruit omdat de muur daar staat. Denken dat het enkel mijn probleem is, en niet jullie probleem, en dat jullie daar niks mee te maken hebben, maakt het mij veel veel moeilijker omdat het element dat de rechter zo doeltreffend maakt, de rechter wiens naam iedereen is, en zijn identiteit nooit kenbaar maakt, daar in zit. Die afzijdigheid, dat anoniem blijven, dat is het probleem dat het probleem blijft voeden. En de reden waarom ik het moeilijk kan accepteren dat mensen denken dat ze daar niks mee te maken hebben, is het feit dat al de mensen die ik ontmoet heb rond mij in mijn leven natuurlijk samen een groot deel vormen van al de gebeurtenissen samen die mijn levensloop hebben bepaald. Denken dat je in het leven van de mensen die je in je leven ziet geen rol speelt slaat nergens op, houdt totaal geen steek. Is de rechter een andere persoon dan mijn moeder? Ja, het verband tussen de twee is duidelijk, natuurlijk oordeelt mijn moeder over mij, natuurlijk is haar echte intentie haar identiteit niet kenbaar maken om geen verantwoording te moeten afleggen en naar believen te kunnen blijven oordelen op slechte manieren. Jullie worden op die manier natuurlijk weer één met die rechter, die rechter die niemand is, die geen gezicht heeft, die een psychose is natuurlijk. De enige manier waarop ik de druk die op mijn hersenen weegt zou kunnen veranderen en verbeteren, is door het wijzigen van dat contrast, dat onverenigbare, dat constant aanwezig is in mijn leven. Ik heb in mijn hoofd, in mijn geest een morele schaal van waarden, een morele waardeschaal, en dat is onverenigbaar met die ideeën van dood in je hoofd, dood in je hart, en helemaal niet empathisch en helemaal niet begrijpend zijn. Ik kan dat idee dat jullie, of die mensen, dood zijn in jullie hoofd en hart, en helemaal niet empathisch noch begrijpend zijn niet veranderen, omdat dat geen oordeel is dat mij door een emotie is ingegeven, maar door mijn morele waardeschaal. Het probleem is dat dat ding dat zo contrasterend is, en zo onverenigbaar is, een druk op mijn geest veroorzaakt, die mijn geest neerdrukt, en die constant aanwezig is, die nooit aflaat. Als er een verbetering, wijziging, verlichting zou komen, dan kan dat enkel via het zoeken naar betere oplossingen van dat probleem. Als dat niet jouw probleem is, meer dan dit heb ik er op dit moment niet over te zeggen.

Imagine in an early stage of the evolution of humans, humans had no thoughts. In fact, humans didn't know fear, and had no thoughts. Later in evolution, fear found its way in the mind of humans, and as fear came, so did the thoughts, because thoughts were a reaction of humans to try and get a hold on these fears. I guess we could say these thoughts were an acceptable alternative to the fears. The theory is simple: thoughts are acceptable fears, fears that humans changed to be able to handle them. In a previous stage of the evolution thoughts didn't exist at all, because fears didn't exist yet. I don't believe this theory is correct, but it's a very useful point of view, a very useful tool to find the fears, because real fears are a bitch to get a grip on, because they hide very well in the mind.

Ik kan geen zin maken waar het woord affectie in voorkomt. Vanaf het moment dat ik de deur achter mij dichtgeslagen heb, denkt iedereen dat ik ruzie heb met mijn vader. Mijn moeder heeft mij zogezegd altijd de meest intieme affectie gegeven, maar daar is niks van waar. Dat is de beleving van mijn moeder, dat is de manier waarop ze mij mentaal verkracht, dat is in haar ogen iets dat haar een gevoel geeft van heel intieme affectie. Dat is de breuklijn tussen mij en mijn moeder, dat is de grens tussen de hemel en de hel, dat is het conflict, dat is een conflict dat veel verder gaat, dat is een conflict tussen honderden families in Vlaanderen, een conflict dat teruggaat tot de WOII en zelfs de WOI en misschien (waarschijnlijk) zelfs nog vroeger.

Ze zeggen gewoon dat het niet waar is hè, het heeft geen betekenis, het is boze geesten, ga weg, trap het af, het is gedaan met u, die! Punt.

Hemelse Vader, volgens mij zijn het niet de middelen of de antwoorden die ontbreken maar de wil, en ik denk dat de mensen geen angst hebben voor een moordenaar maar voor mentale verkrachting, want de mensen die mij met zeer sterke aandrang lijken te vragen wat precies mijn geslacht is en wat precies mijn identiteit is, aan hen moet ik het antwoord geven: hoe zoudt ge mijn identiteit kunnen kennen, gij die het niet wil kennen?

Het woord affectie never meant anything good in my whole life. Ik heb het wel gezien wat het is, het probleem. De mensen denken: een duivel, dat is slecht, dat is geen liefde, en dat geeft geen affectie. Maar ik heb wel gezien wat het is, het is een affectieve duivel, een duivel die affectie geeft. Maar ja, als een duivel u affectie geeft heb je meer het gevoel dat je verkracht wordt.

Ik heb wel het idee dat ik met mensen verbonden ben, maar daarvoor moeten andere mensen ook een stap zetten. Zoniet blijft dat idee enkel in mijn hoofd bestaan, en niet in de wereld.

This is my comment in the comments section of a YouTube video called: alanis in conversation with dr. ramani durvasala.

In this section: [18:25-19:00] Dr. Ramani says: "Human beings with rare exceptions, I'd say maybe people who are psychopathic, do have the capacity for empathy. We're social species, we needed empathy to be able to survive, we needed to live in social groups, and so it was really always a necessity. So human beings are also a hierarchical species, we're a primate species, and so because of that you have the alpha organizations, so there's always the mean the mean the mean monkey at the top of the chain, and in this case the mean person, so... But when you take all that together is that empathy is something that has to be cultivated highest calling of all parenting." So you must realize that you need to take a step back, and realize that when you're talking about narcissism like it's a joke, it's not a joke, because you're talking about the big boss. The mean the mean the mean monkey at the top of the chain, that's the big boss. Is he a human being? Or is she a human being? Maybe, it depends on your point of view, but it's a rare exception, he doesn't have the capacity for empathy. The way you define people who don't have the capacity for empathy, they are psychopaths, right? I guess because there's a big bug in your mind when you're asked to think about this: Would it be possible that a psychopath rules over a country? Maybe you think you understand, but you don't. This psychopath rules over the country, but there's no connection with laws or politics or power or anything like that, because I'm not talking about a different context than the context of your video. I'm talking from the point of view of the victim of this psychopath. What you're saying is basically: This psychopath is the mean monkey at the top of the chain, and we need this person to protect us, and we need this person to allow us to survive, and to be social, live in social groups etc. But you don't understand, but nevertheless, if you choose to ignore the authenticity of my message you will stand corrected. Of course you don't say this psychopath is the mean monkey at the top of the chain, you said the exact opposite, in the sense that everybody could be a narcissist, except the mean person at the top of the chain, because if the mean person at the top of the chain is mean, it's justified, but if his son is mean, it's not justified, no, if his son is mean, he's just a difficult personality. Now before you send your comments/answers know who you're talking to, because I'm that son. I know how you are when it comes to this topic, and I'm not pointing at any doctor in particular, I'm just pointing at your field in general. The sky is blue, the birds are singing, and you want to cure your patient. Now, imagine you have a new patient, it's the first session or, I don't know what you call it (sorry for my poor English, it's a third language, I try not to make the most obvious errors), then I imagine your first question is: Who is this new patient? Well, today your new patient is either the psychopath, or his son. Is it A or is it B? We both know it's not A, because psychopath or not, anyone who rules the country is just not the fool, with or without the capacity for empathy. His son has a capacity for empathy a thousand times higher than him, but he's still a stupid kid, especially due to being surrounded by his parents and their friends during his whole childhood, because all the psychopath's friends looked down on his son. So long story short: the answer is B, his son is your new patient. His son is the fool. I'm the fool. Yes I am! So now that you know who your new patient is, you want to cure him. What are you gonna do? Well, we're gonna try to take away the problem. So what's the problem? Well, your patient is very angry actually, and this anger is at the root of all his psychological problems, because this anger presents itself to his soul in violent ways, and this makes the trauma's bigger, every time. What is your patient then so angry about? Well, he's angry with his dad actually. But being angry with somebody is not precise, not specific. Indeed, if you want to cure me, you need to know what I'm specifically angry about. I'm specifically angry about this: Why do people always think that my dad is important, how is it even conceivable that in order to survive, live in social groups, and be able to do all those things we need to do, we need a psychopath at the top of the chain INSTEAD OF A GOOD PERSON, and I'm just a fool, I'm just a stupid kid. I GUARANTEE that THE BEST CURE for this patient's sickness is hearing him, that means understanding that his dad is the problem, even if his dad rules the country, which is by the way ruling the world of a lot of people. We don't live in the same country, but that doesn't matter. What matters is: think with your heart, not with your mind. Take these chains from my wrists, because if you believe in the promises the psychopath that rules over the country made you will never see heaven. By the way, my dad is not the real problem, but I am the victim, I replace my real target by a fake one when I write a text like this because I can't stand thinking about the real target the whole time.

Who is who and what is what? I don't know which side you're on, nor what's your angle. What are these thoughts and what is this point of view? Denying reality is the very founder of this world. It's not even about belonging somewhere. It's: No! This is the wall! You go to heaven, or you go to hell! If you go to heaven, you don't go to hell! If you go to hell, you don't go to heaven! You mention: by the way, the mean monkey is the person that cannot be held accountable for any bad things, he's the person that we need, we need him to protect us, and he's above all of us, because he's head of the family. That's the mean monkey: the very founder of this world, the denyer of reality, the antichrist. Usually when we say this, they don't want to correct their errors. They don't correct their errors because they don't consider them errors. Because they don't think people really get who they're talking about when they mention: by the way, the mean monkey is the head of the family. Yes, they don't expect us to know who it is and they act like they don't know either, they act like they don't know the mean monkey is the antichrist, the devil, but they do know. It's just a shame and an embarrassment that you use Alanis' popularity to justify yourself. Now I have a knot in my stomach. This is not anywhere near pure, clear or transparent. Clarity and transparency is a completely different idea. Narcissism is idolatry, it's a far greater sin than you could possibly imagine. The fact is, all you talk about is power, so far the link with idolatry is real, because idolatry is basically power, period. The problem is, you don't get to the heart of the matter, not at all. It's very depressing to read comments of people that have misplaced positivity, because they're all in a mass psychosis. They react with emotions and positive thoughts to the black stain in their hearts. Idols are good people in the eyes of the devil. They love children! They are angels of the devil. They will whisper with a sweet voice and gently tie their strings around your neck.

Drugs verenigt het lichaam van druggebruikers. Je moet de nadruk leggen op het feit dat drugs het lichaam van druggebruikers verenigt, en niet hun geest. Sommige mensen zijn zelfs niet bewust van het feit dat drugs druggebruikers verenigt. Het is een soort ongeschreven overeenkomst van druggebruikers om wanneer ze drugs gebruiken te denken: Hé we zijn verenigd dankzij de drugs, maar de rest van de wereld weet dat niet. De rest van de wereld denkt altijd sowieso: Drugs is een slecht ding, vreselijk ding zelfs, het is onmogelijk dat drugs tot samenhorigheid kan leiden. Maar het leidt wel tot samenhorigheid, welke drugs maakt niet uit, ze leiden allemaal tot samenhorigheid. Ze leiden allemaal even snel tot samenhorigheid als het gebruik van alcohol je sociaal maakt. Natuurlijk is de samenhorigheid niet duurzaam, maar dat is een andere zaak. Als mensen die fout niet maken, denken dat drugs de druggebruikers die drugs gebruiken niet verenigt, maken ze die andere fout, namelijk denken dat het hun geest verenigt. Het is hun geest niet die verenigd is, het is hun lichaam. Ja, als het lichaam verenigd is, mag je verwachten dat de geest ook verenigd is, maar dat zijn veronderstellingen die heel vaak niet accuraat zijn. Het is het verschil tussen de oorzaak en het gevolg. In het lichaam zie je de oorzaak, in de geest zie je het gevolg. Als je een correcter beeld wil zien moet je naar de oorzaak kijken, niet naar het gevolg. Inderdaad, het effect zelf van het middel in het lichaam, biologisch, fysiologisch, neurologisch, seksuologisch, noem maar op, van mensen die drugs samen gebruiken, is gemeenschappelijk. Ook van rokers.

Al de leugens en al het bedrog blijven rond het probleem dat ik in deze tekst uitleg cirkelen. "Het zal mijn eerste sigaar niet zijn." Misschien ken je dat, dat is de bron van al het kwaad. Aan tafel. Eten. De kern. Aan de ene kant daar is ik, en ik wordt wij, en wij wordt weer ik, en ik wordt vervolgens weer wij, enzovoort. En aan de andere kant daar zijn zij. In het paradijs van satans en pedofielen. De inhoud van het Heilige Schrift van welke godsdienst of religie dan ook die afstandelijk is, is vals. De inhoud is misschien niet vals, maar dan is in ieder geval de interpretatie ervan wel vals. Dichtbij de mensen zijn is niet altijd plezant, maar het is wel een voorwaarde voor emoties om echt te zijn. De wet van God zegt dat mensen zich moeten verenigen. De mensen zoals ik die dat niet doen, leven in constante overtreding met de wet van God, moeten daarvoor gestraft worden als zware zondaars, verliezen daarom alle rechten op vergiffenis, en zijn werkelijk voor eeuwig van God gescheiden en in de hel. Dat is aan hun kant. Het volgende is aan mijn kant. Ge moogt dat zeggen, dat ge de dingen die ge schrijft, uw verhalen, alleen voor uzelf schrijft, dat kan geen kwaad dat ge zegt dat dat niet voor andere mensen is. Er zijn verschillende niveaus van interpretatie. Het gaat erom dat ze zelf die wet willen bepalen, met name de wet die controleert onder welke voorwaarden het voor hen voordelig is dat mensen dichter bij elkaar kunnen en moeten komen, of juist afstandelijker moeten zijn, om die wet aan iedereen op te leggen, omdat dat voor hen goed uitkomt. Op die manier zijn ze ook op achterbakse manier van mijn verhalen af. Dat was aan mijn kant. Hun standpunt en mijn standpunt zijn twee verschillende vormen van hetzelfde ding, het verandert en vervormt, het schommelt van de ene kant naar de andere kant, heen en weer, het wisselt af.

Als ge denkt dat de angst het gedroomde gereedschap is om er voor te zorgen dat ge zelf kunt beslissen welke mensen zich met welke groepen kunnen verenigen, zodat die mensen hun verhalen met iedereen gedeeld kunnen worden, en in de wetten geschreven worden, dan zult ge de gevolgen daarvan moeten dragen.
Als ge denkt dat de angst het gedroomde gereedschap is om te controleren welke mensen zich met andere groepen kunnen verenigen, zodat de verhalen van die mensen vergeten worden, om er voor te zorgen dat er nooit één letter van de verhalen van die mensen in uw wetten voorkomt, dan zult ge de gevolgen daarvan moeten dragen.
Als ge met angst heerst zullen uw wetten er de gevolgen van dragen.

Voor de mensen die verworpen werden vanaf ze heel jonge kinderen waren is het HEEL ANDERS. Ik herken dat er in al de woorden die ik vandaag ontdekt heb niet veel interessant is, maar in de woorden HEEL ANDERS wel. De woorden van God zijn zo interessant meneer. Dat hangt er van af wie het geïnterpreteerd heeft. Als je puur wil zijn kan je puur zijn. Ik maak mij geen zorgen over dat dit allemaal drugsverslaafden zijn.

Er is veel gebeurd in mijn leven. Omringd zijn door mensen die mij uithollen, every year of my life. De muur, de consensus, de consensus over het idee wij zijn de goeien, en jij bent de slechte, die muur waarop ik gebotst ben, dat ga ik niet vergeten.

Ik verlang er al heel lang naar, naar een oplossing, maar ja ...
Ik word voor satan uitgemaakt.
Dat is de oplossing, daar naar luisteren ...
Ik verlang er al heel lang naar, naar een oplossing, maar ja ...
Ze sturen de brandweer op mij af.
Dat is de oplossing, daar naar luisteren ...
Ik verlang al heel lang naar een oplossing, maar ja ...
Ze sturen de ambulance op mij af.
Dat is de oplossing, daar naar luisteren ...
Ik verlang al heel lang naar een oplossing, maar ja ...
Ze sturen de politie op mij af.
Dat is de oplossing, daar naar luisteren ...
Ik verlang al heel lang naar een oplossing, maar ja ...

De oplossing lijkt zich steeds verder weg te verwijderen, alhoewel
De oplossing steeds dezelfde blijft, daar naar luisteren ...

My neighbors are constantly making havoc (noise - loud noise) and mayhem, and it makes me feel bad, for 4 reasons: my memory, my experiences (in the past), not my choice, not my will. People who haven't had exceedingly bad experiences in their childhood may remain unbothered by the noise their neighbors make, it's possible. It's metaphoric because it's about daily stress, really exhausting stress, and it's telling a whole lifetime of experiences at one stupid moment that repeats itself all day, every day, at one stupid place: on the other side of my front door. Why is it telling a whole lifetime of experiences? It has no connection with choices of mine, nor my will, it just makes me feel bad because I need either no people around me, or quiet people, due to the experiences that I had in the past, so due to my memory. You see, I don't judge it, I don't have a judgement about this, it just makes me feel like I do. Everywhere in the world, every day, seemingly harmless things happen to people, but these things are actually stressful, exhausting, and even worse than that. But I want to talk to you about one thing that makes such annoying things worse, much worse. When stress happens, there's a thing that's always there, wherever you go, whenever, it's always there, and it makes it even worse. The fact that the angle, the point of view of people is not wide enough to see the outside of the circle. Inside the circle there are judgments. Some evil spirit judges me because it makes me feel bad. Justice would solve the problem, but there's no solution, because I'm not judging the people on the other side of my front door. There's nothing to see inside the circle, I don't judge. Yet, a wicked, evil, worldly spirit, remaining everywhere in the world, not fleeing for justice, not fleeing for God, not fleeing for anything, judges me because it makes me feel bad, and as it judges me, it says: YOU ARE JUDGING THEM! YOU ARE JUDGING THE PEOPLE ON THE OTHER SIDE OF YOUR FRONT DOOR!

Vous retournez toujours là : Le trône de Dieu. Vous ne parlez jamais d’un tas d’handicapés. Vous n’avez jamais parlé d’une odeur répugnante dans mon cœur. Vous avez toujours en premier lieu éloigné les humains de toute justice par la vengeance par l’interdiction formelle totale, disant que la vengeance Vous appartient, à Vous et uniquement à Vous, le Plus-Haut. Les villes s’effondreront, les nuages de poison pendront au-dessus de la surface de la terre, aucun humain sera encore debout à la fin, la terre entière sera inondée et pleine de crevasses à cause de terribles tremblements de terre, les famines, maladies, insectes horribles et autres infestations, et les guerres horribles envahiront la terre entière, et surtout, les plus puissants pouvoirs possibles et imaginables mourront comme des chiens de rue, et les écritures des Saint Prophètes sont rempli avec ces promesses-là. Pour autant que moi, humain-kaka, je sois dans la capacité de savoir ce que je veux, je sais que ce que je veux est ceci : vengeance, justice et rétribution. La vengeance, justice et rétribution est aujourd’hui au niveau zéro, au niveau kaka. Vous n’avez jamais parlé, ni par le Saint-Esprit, ni par les écritures des prophètes du tas d’handicapés, ni de l’odeur répugnante dans mon cœur, ni du fait que je dois payer pour la culpabilité des autres gens, comme Vous, Jésus-Christ, en effet. Oui, mais donc, ce que je demande en fait, c’est compréhension, compassion et amour ? Eh ben oui, en effet, compréhension, compassion et amour sont vengeance, justice et rétribution. Et moi, je suis encore toujours un humain-kaka, et pour moi, ces choses-là, il n’y a pas.

Non, moi je ne décide rien. Je dois juste me justifier, et ma justification est fausse, donc je dois payer, et être jugé et condamné par le juge, et être puni parce que ma justification est fausse, mais sinon, non, je ne décide rien. C’est eux qui décident tout le reste. Je dois juste laisser agir avec moi. Eux décident tout, moi je ne décide rien, je dois juste me justifier, et puisque ma justification est fausse, le juge me juge et me condamne, et me puni. Je ne décide rien, je dois juste laisser agir avec moi. Merci, au nom de Jésus-Christ, amen.

Er is en tak van de hel, de Belgische tak, die zich verbergt achter een heel mooie, en heel hoge poort, en een heel machtige poort, en dat is een poort van de Katholieke Kerk, en je mag aan gelijk welke CEO van eender welke Belgische firma vragen om aandachtig naar die teksten te blijven luisteren, maar er is er niet één die het kan, omdat aandachtig naar mijn teksten blijven luisteren van begin tot eind betekent: kijken naar wat achter die poort allemaal te zien is. Dat is dus een spirituele poort, dat is een heel mooie hoge en machtige poort, en tenzij die poort open gaat, kan niemand zien wat er zich achter die poort bevindt, en daarom moet je aandachtig zijn. De Belgische tak van de hel is een tak die spirituele aanvallen uitvoert met boze geesten die de mensen misleiden door de mensen zand in de ogen te strooien, zodat ze niet kunnen zien wat er achter de poort gebeurt. Waarom doen ze dit? Omdat dit boze geesten zijn die de mensen aanzetten tot allerlei vormen van bedrog, valsheid, misleiding, leugens, en allerlei vormen van kwaad en boosheid, en ze zoeken achter die mooie, hoge, machtige poort van de Katholieke Kerk bescherming. Die poort veroorzaakt eigenlijk, door het feit van de communicatie tussen mij en de wereld af te snijden, mijn grootste psychose, omdat ik telkens weer herbegin met mijn uitleg, en telkens weer moet vaststellen dat mijn uitleg voor niets geweest is, omdat de mensen niet aandachtig naar mijn teksten kunnen blijven luisteren, omdat de boze geesten in de ogen van de mensen zand blijven strooien. Ik ben altijd het doelwit van die boze geesten, omdat ik altijd die boze geesten met mijn teksten ontsluier en ontmasker. Dat zijn ernstige aanvallen, van die boze geesten. De aanvallen kunnen zo hevig zijn dat mijn waarnemingen op een soort van hallucinogeen-achtige manier gewijzigd worden. Ik bedoel, gisteren was mijn eigen perceptie van mijn eigen huid op een gegeven moment zo veranderd dat het geel was, en daarna grijs, en daarna blauw. Geel was de kleur van ziekte, grijs was de kleur van de dood, en blauw was de kleur van een pasgeboren baby. Ik ben geen pasgeboren baby, ik ben daar te oud voor. Maar ik kan u zeggen: Je kan door aandachtig naar mijn teksten te luisteren recht door die poort heen kijken, alsof het een poort van proper glas is. Je kan door naar mijn teksten te luisteren gewoon recht door die heel mooie, heel hoge en machtige poort heen kijken. Je kan er recht doorheen kijken, het is zo doorzichtig als proper glas.

God is not only sovereign over the ends but the means. That also means that everyone's pathway of life is very interesting, not only to study the behavior of the person that follows this pathway, but also to study the behavior of other people towards this person, the people that are influencing this person's pathway, and changing this person's life and pathway. I'm not gonna tell you small things like "everyone is responsible for their own actions", and "we're all responsible for our own choices, we have free will and choosing between good and evil is our own responsibility." It's stupid, because it narrows the world down to one stupid little room in which there's only one person: you! It's the main idea of the biggest churches of the world and its members, and it's stupid and small. You may be the church of Mormons or the Catholic church and rule the world, but that doesn't change anything, you will all end in a very confined space where there's only room for one person: you! Study someone's pathway is very interesting because it tells us if a person was accepted by anyone, anybody, or not. If someone is confined in a very small space, and all alone, wouldn't you agree if I said that it would be a great deal to this person if someone else would be in that same room, just one person? If someone's used to being in crowded places, that wouldn't be such a big deal to that person, wouldn't you agree? One person more or less in a crowded place, what difference does it make, right? One more person than one, that's a big deal. Let's assume you discover a place such as this lonely man's place by accident, what are you gonna do, are you gonna keep him company, or are you gonna say to yourself: I was just heading for the people over there, the, what do you call it, yes, the crowded place! Well, you're used to the crowded place, and now you're thinking: if I sat down with this stranger, he won't be a stranger for a very long time because we will get to know each other very quick, but it will make me look visible, but on the other hand, if I do what I was heading for initially, go to the crowd and disappear into the crowd, and be invisible, then we're all invisible. I'm invisible in the crowd, and the lonely boy is invisible in his room, that's a lot better! Let's do that! God is not only sovereign over the ends but the means. That's why studying the start of every pathway is so interesting. This is the start of the pathway. I'm the invisible person alone, and you're the invisible person in the crowd. However, I have 13 subscribers at this point, and that's undoubtedly ridiculous compared to this world's norms, now don't say we shouldn't compare, we should, we need to compare, and besides we do it anyway, but the fact that there are few subscribers make them more important, that's why I think studying the start of a pathway is important, but only a few men and women share my opinion! I pray in the name of Jesus Christ that you would understand that a human pathway is very important, and that we must deprogram our minds from deceitful influences that want to make us skip the start of the pathway. It's very tempting, very tempting, but the importance of the start of the pathway is so important that if you skip it, you jeopardise your whole pathway.

The idea that I don’t agree on, is that what I do shows what I’m thinking. I’m just going to ask 4 questions, and then we’re basically going to connect these 4 variables to the tips of a big capital X. And we’re not going to associate, but to summarize this particular disorder I will be talking about in this text (it’s a disorder of thoughts, a chaos so to speak), I will explain how we can imagine this amount of disorder, this amount of chaos, a chaos no human mind can possibly disentangle. And then we’ll start off with this picture in our minds. And I do this simply by asking 4 questions, these are 4 variables, and connect these variables to the tips of a big capital X. These are the 4 questions:

1. Where is the upper value of what I do?
2. Where is the lower value of what I do?
3. Where is the upper value of what I’m thinking?
4. Where is the lower value of what I’m thinking?

Now that we have connected these 4 questions to the tips of a capital X, the questions that are next, the questions about these questions, will make this disorder of thoughts clear, in the sense that they will allow us to clearly picture this disorder of thoughts.

1. How’s what I do and what I think related?
2. We start from the assumption that all values are located in between the most upper value and the most lower value. The question is: How are all values in between the most upper value and the most lower value related to each other, and to the questions on the opposite tips of the X.
3. The same questions apply to other people.
4. The same questions apply to God.
5. The same questions apply to every living creature and spirit in the whole universe.

If you see where I’m going... it’s simple. If we violate the normal associations within, and around the big X, we obtain a disrupted universe. It’s a principle, it’s a logic, it’s a core: What I do is what I think, and what I think is what I do, simplified but well said. The same applies to any human or any living creature in the world for that matter. Do what you think, and think what you do, two things that should never be dissociated. What happens when we create chaos in the core of the principle, in the core of the logic, in the core of everything that should remain associated, anywhere in the world, at all times? It causes a disorder at a large scale, with such a huge amount of chaos that no human mind on earth could possibly disentangle it. The next question, and last one, and then we’ll start off, is this one: What if they expected you to disentangle this disorder by force? It would drive you nuts, right? That’s what they expected from me, and it drove me nuts indeed. Yes, I was a slave, slaves don't choose not to do things, slaves do what they're told to do.

When they completely shred the normal, logical, relational harmony in between those simple facts of doing something and thinking something to 10000 pieces, to the point that everything every creature and spirit in the universe thinks is the absolute opposite of what they do, and vice versa, in every possible and imaginable way, that’s disorder, that's chaos. This happened in my life, and for lack of a better definition, we can call it a freakshow theatre, a freakshow theatre where everybody’s faking everything they do, and hiding everything they do. It’s like a theatre, except that the world is supposed to be real, not a play. But this is a play with clowns, but clowns are supposed to make you laugh, but these clowns don’t make you laugh, they make you cry. It’s like a joke, like turning the world into a joke, but this is not a ha-ha-joke. We have to be serious, being serious is important, but these people turn everything into a joke, except that you would expect people like this to not take themselves too seriously, and therein lies the problem: they think they are more interesting and should be taken more seriously than people that actually want to be serious.

When we do things that we don’t think, that’s when it gets dangerous. I can’t kill a spirit, but I can try to kill a body. But they can kill my spirit and my soul, even if that’s a relative observation, they could have when I was on the other side of the river. If you don’t want to know, skip it, you be the judge, but this is where it gets dangerous. If they kill my soul and my spirit they get away with it, even though God says losing your spirit and your soul is a big deal and a far greater loss than losing your body. But if I kill a body I lose my soul and spirit, even though God says losing your body is a much lesser loss. That’s the point where I think: Okay, I’m going to cross this river I need to cross at all costs. If it’s worth the wait, I’ll wait, it doesn’t matter if it’s one day or 10000 years, but if I need to cross the river today, I’m going to do it today. I just pray that nobody will interpose himself and say something like: “None shall pass!” because it might be the last day of his life, and that’s not my goal.

How can I cross the river? God says: Assassins, what do they become? I’d say they suffer the greatest loss, they lose their spirit and soul. Yes, but either way I have to get on the other side of the river, because if I stay on this side, I lose my spirit and my soul. There’s just one obstacle that keeps me on this side: There’s a guy interposing himself in front of me, willing to do anything to keep me on this side. He says: “Over my dead body!” How can I cross the river? Solve the puzzle! Guess I’ll have to stay in hell then. I just wanted to clarify the very first sentence of this text: The idea that I don’t agree on, is that what I do shows what I’m thinking. Let us remind ourselves of the core of the problem: violating the normal association in between what we think and what we do at a large scale, and the consequence: complete chaos, a freakshow theatre. Yes, which means it would be illogical to assume that there’s a possibility of a successful outcome in case of such a violation. We’ll see.

I agree on my intention to approach the light of Christ, and do all the good things, and to achieve this goal I need to cross this river, and the fact that there’s always a person interposing himself and saying: “None shall pass!” is something that’s always there when people want to get closer to God. There’s always deceit, and secret service-type and mafia-type things, and a Judas, and a Herod. If you want to become a good person, they will try to stop you, and no one will believe you when you say this, and on top of the fact that you’re the crazy fool, you won’t even be heard by the judge, you’re not even in the capacity of explaining your situation to your lawyer (at first). Not only will you be targeted to mess with your brain, but also your memory. Put your memory in a prayer and send it to God, and your prayer will come back, and so will your memory. Never forget this: No one will be able to make it, no one will cross the river, no one will neither save their soul, nor their spirit, unless they do God’s will and get on their knees for the Lord Almighty, Creator of Heaven and earth.

This is where I’m at now, and also where you’re at: You see me as the filthy identity on the other side of the river, and you can’t love the person you assaulted. Where does it say in the text that I was assaulted? Well, besides saying something about confusion or something like that, somewhere in the back, nowhere, because you skip empathy towards me like a psychopath. But your intention is manipulation. If I, after having crossed the river decades ago, still am the assassin, the filthy identity, the crazy fool that no one believes, it also means that all of you are still on the side of the river that I left decades ago, it means that all of you are still living in the freakshow theatre where everybody is faking everything they do, where the judges defend the dangerous idea that we should do things that we don’t think, where everybody’s hiding everything they do. It means that all of you choose to keep defending your initial plan, which is the easiest: everybody agrees on staying on your side of the river. It means that you choose to keep protecting your initial dishonesty which is rooted in being submissive to a world that takes pleasure in treating me like garbage. It means that your only key is maliciousness, and your maliciousness is the key that represents your success. But your spirit and your soul will cease to live if you don’t submit to the Lord Almighty, Creator of Heaven and earth. Nevertheless, you still choose to ignore it, and cling to accusing me for I’m the crazy fool, and neglecting me for I’m the filthy identity, and cling to avoiding to face the fact that you’re constantly blaming the victim, thinking his weakness and flaws are due to his identity, and failing to see his situation, refusing to start a communication with him to be informed about reality. You choose to disrupt all your intentions in a dissociative way, because no one has got access to what you truly intend to do if you cling to doing what you need to do in order to take pleasure out of the only things that you’ve ever learned taking pleasure out of. And of course, by the same occasion, hide, stay invisible. You don’t see no harm in punishing and harming me, the only person that opened his eyes, the only person on the other side of the river, and the only person that has the capacity to set the hostages free, for many are held hostage in the theatre, in the play, in the joke, on your side of the river.

That's the place where no one go. You will find there's nothing inside.
Then you deny God is watching you.
Then you deny God is close to you.
Then you deny God is at your doorstep.
Then you deny God is into your life.
And you arrange every little thing the way it suits you.
And you change every little thing to make it your own.
But you shred all the good things to a thousand pieces and you don't mind.
By using all the lies you use to make this happen you turn your own world into hell.
I know exactly why I haven't slept in decades. This is your mess.
You think I'm gonna pretend all this and all that? Fuck off and go to hell.
But if all these problems aren't solved, what could that be?
I have an idea about what that's be, but you just dropped me off.