1. Als gij in mijn woord blijft, zijt gij waarlijk discipelen van Mij en gij zult de waarheid verstaan, en de waarheid zal u vrijmaken. (Het evangelie volgens Johannes 8,31-32)

2. Één is er, die haar eer zoekt en die oordeelt. (Het evangelie volgens Johannes 8,50)

3. Alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe. (Het evangelie volgens Johannes 3,16)

4. Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, indien iemand mijn woord bewaard heeft, hij zal de dood in eeuwigheid niet aanschouwen. (Het evangelie volgens Johannes 8,51)

5. Wie mij verwerpt en mijn woorden niet aanneemt heeft één, die hem oordeelt: het woord, dat Ik heb gesproken, dat zal hem oordelen ten jongsten dage. (Het evangelie volgens Johannes 12,48)

6. God heeft zijn Zoon niet in de wereld gezonden, opdat Hij de wereld veroordele, maar opdat de wereld door Hem behouden worde. Wie in Hem gelooft, wordt niet veroordeeld; wie niet gelooft, is reeds veroordeeld, omdat hij niet heeft geloofd in de naam van de eniggeboren Zoon van God. (Het evangelie volgens Johannes 3,17-18)

7. Wie in de Zoon gelooft, heeft eeuwig leven; doch wie aan de Zoon ongehoorzaam is, zal het leven niet zien, maar de toorn Gods blijft op hem. (Het evangelie volgens Johannes 3,36)

8. Tenzij gij het vlees van de Zoon des mensen eet en zijn bloed drinkt, hebt gij geen leven in uzelf. (Het evangelie volgens Johannes 6,53)

9. Indien gij in Mij blijft en mijn woorden in u blijven, vraagt wat gij maar wilt, en het zal u geworden. (Het evangelie volgens Johannes 15,7)

Sommige mensen beweren dat ik verplicht ben om elke zondag naar de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen te gaan. Sommige mensen beweren dat ik een slecht geweten moet hebben. Het dringt niet tot mij door. Dat zijn gedachten die op mij geen vat hebben. Er passeert een trein waarin ik echt iets waard ben, en daar stap ik in. De mist, het grijs, de underground, franchement, 't is een groot gemis. Al die nobodies kennen hun weg blindelings in de nacht. Moeten wij voor de keizers en de goden en godinnen verdriet hebben? Zij hebben voor ons ook geen verdriet. Maar al wat niet uit God is zal verdwijnen. Op een dag zal de mainstream weinig macht hebben, en de underground veel. In plaats van her en der verspreid te zijn, en niks beters te doen hebben dan hun vergane glorie te herkauwen, zullen ze zich verenigen. Elke motherfucker heeft vijanden, en ik heb veel vijanden, en I'm sick and tired, en eendracht maakt macht. L'union fait la force. Ik verwacht niet dat door het ondermijnen van het gezag van de mainstream, dat door het ondermijnen van het gezag van mensen die in dit onwaardige systeem gesetteld zijn lof kan verkregen worden, maar het zou wel zo moeten zijn. Daar is een reden voor, die ik niet beter kan verwoorden dan de persoon die de tekst geschreven heeft voor de song "Hymn of the Big Wheel" van Massive Attack:

The big wheel keeps on turning
On a simple lie, day by day
The earth spins on its axes
One man struggles, while another relaxes

Laat een scheiding tussen mainstream en underground maken aan Jezus over, aan de inspiratie waarvan Jezus aan de bron ligt. U zult bij de bovenstaande alinea misschien gedacht hebben: de underground is helemaal niet versnipperd, maar levend en wel. Dat is mogelijk, maar van de huidige underground ben ik geen volger. Mijn underground is eerder verborgen en begraven. Vergeleken met gewone mensen, ben ik om bepaalde drogredenen een soort van high-society sh$$, en ben ik dus niet erg geliefd. En dat is de reden waarom mijn aanwezigheid bij gewone mensen niet toegelaten is. Ik blijk, ondanks mijn afkomst, een hond te zijn, en zij zijn fake, en dat is de reden waarom ze de muur tussen hen en mij gebouwd hebben.

Wie jaren in de put gezeten heeft, en uiteindelijk erin slaagt om er uit te klimmen, brengt al de vieze smerigheid die op de bodem van de put ligt mee naar boven, en laat het aan iedereen zien. De besten in deze wereld zijn niet de mensen die iedere dag geprezen worden, maar de mensen die met of tegen hun wil in de put zitten, mensen waar niemand naar omkijkt, want daar in de put wordt de grootste strijd geleverd, en dat is de strijd die de meeste vruchten afwerpt. Volgens de meeste mensen is het leven gebaseerd op het opleggen van glorie, volgens mij is het leven gebaseerd op het wegnemen van miserie. Het is een kwestie van ofwel de glorie op de twee schalen van de balans te leggen, ofwel de miserie op de twee schalen van de balans te leggen. Het is het één of het ander. Dus wie aanvankelijk niet veel had, en daarna rijker is geworden, geeft aan de mensen die niet veel hebben. Zo doen we dat.

Wanneer zullen we de boeman van repliek dienen? Wanneer kunnen we aanvallen? Wanneer zal deze generatie uit haar diepe slaap ontwaken? Niet zolang zo veel zaken aan haar neus voorbijgaan. En de enige die er dolblij mee is, is de duivel. U kan bezwaarlijk geloven dat morgen geen nieuwe troepen zal aanbrengen. The troops of tomorrow, man. Ja! Sorry, ik kan u het gezang van de vogels niet laten horen, en tegelijkertijd u de medeplichtigheid van de vijandelijke collaborateurs laten zien. Sommige dingen gaan gewoon niet samen. Want de duivel handelt in het verborgene, en zolang wij hem niet dwingen om zijn gezicht te laten zien, hebben we met een onbekende vijand te maken. Doch ik mag geen lawaai maken, want anders horen we het gezang van de vogels niet meer. De cirkel is rond.

De armoede van de geest wordt onderschat. Ik zeg de geest, maar die is verbonden met de ziel en het hart, dat is duidelijk. Naast financiële armoede, krijgt geestelijke armoede ook weinig of geen bekijks. Ten onrechte. Dat is een strijd die ik in mijn blogske lever, iets wat mij nauw aan het hart ligt, omdat ik geloof te weten waarover ik praat. Er is duidelijk een bewustmaking nodig over dat aspect van het leven. Mijn woorden zijn waarachtig, en wie ze leest en zich afwendt, en mijn woorden ontkent, maakt een foutief oordeel. Hij gaat met verraders en bedriegers in zee, en sommige van het begin af aan. En waar zou hij ergens iets rechtvaardigs moeten vinden, of een rechtvaardig iemand, waar hij zich kan aan optrekken, zoals de almacht van God? (Ik spreek alsof ik hem zou zijn.) Spreekt dat in zijn voordeel? Volstrekt niet! Hij heeft uit vrije wil de keuze gemaakt om Jezus, de enige lichtbaken, uit zijn leven te weren, en dit tegen zijn eigen belangen in. Hij vervolgt de weg die hij is ingeslagen om de waarheid te behouden waar hij zich van bedient. Vergankelijk is de waarheid en de geestelijke rijkdom van ongelovigen, onvergankelijk zijn de verworvenheden van de mensen die hun leven niet op zand gebouwd hebben. De verrader gaat met de verrader in zee, en allebei bewerken ze hun eigen ondergang. De getrouw gaat met de getrouw in zee, en allebei bewerken ze hun eigen redding!

"Tenslotte, zoekt uw kracht bij de Heer en zijn almacht. Legt de wapenrusting Gods aan om te kunnen standhouden tegen de listen van de duivel. Want onze strijd gaat niet tegen vlees en bloed, maar tegen de heerschappijen, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers van deze duisternis, tegen de boze geesten in de hemelen. " (De Brief aan de Efeziërs 6,10-12)

De übermensch verbiedt de publicatie van Mein Kampf van Adolf Hitler. Het is zo, zo denk ik erover, dat 5% van de mensen, slechts 5% (en ik ben optimistisch) het leven, en de naastenliefde (en ik heb het maar over een klein deel) van de verlosser, of de Christus in zich heeft, maar dat het er tegelijkertijd alle schijn van heeft (en daarover mag je navraag doen) dat de grote meerderheid (zeg maar 95%) van álle aardbewoners anno 2010 (en dan laat ik de geschiedenis die ons voorafgaat [onze erfenis] nog achterwege) op z'n minst normaal zijn en het niet slecht bedoelen, en liefst ook nog vriendelijk zijn. Volgens mijn optimistische raming neemt het aantal mensen dat geen erfgenaam is van het (eeuwige) leven momenteel 95% van de totale wereldbevolking voor zijn deel. Het leven hier op aarde en het leven aan de andere zijde zijn twee onscheidbare dingen. Het is normaal dat er een direct verband is tussen het leven voor en na de dood, tussen het geestelijk leven voor en na de lichamelijke dood. In de enige ware Christus geloven is een overwinning die synchroon loopt in de eeuwigheid, waarvan het verblijf hier op aarde slechts een kort stukje is. Met dien verstande dat de vrije wil tot op bepaalde hoogte iedereen toelaat om zijn eigen weg te kiezen, uiteraard. Johannes behandelt die 95% waar ik het over had met volgende bewering: "Tenzij gij het vlees van de Zoon des mensen eet en zijn bloed drinkt, hebt gij geen leven in uzelf." (Het evangelie volgens Johannes 6,53) Ze zijn dus dood, want ze hebben geen leven in zichzelf. Toch is het interessant om te weten dat ze vriendelijk zijn en zo, en vriendelijk, en vriendelijk, enz... Hoe verklaar je dat? Wel, de duivel moet ze wel in bekoring leiden als hij wil dat ze gezamenlijk in de waan blijven dat datgene waar het alle schijn van heeft (dat ze vriendelijk zijn en zo), niet alleen schijn is, maar de realiteit. Waarom? Om ze naar zich toe te trekken, en tegelijkertijd bij Jezus weg te trekken, en bij het woord van God weg te trekken. En het wapen dat hij daarvoor inzet is: hoogmoed, ijdelheid, ego! De weerstand tegen de strelingen van het ego van de übermensch is zwak, omdat hij helemaal geen übermensch is, maar een zwak wezen! Als de duivel zijn ego streelt denkt ie: "Dat is goed!

Maar ondertussen stemt hij wel met de duivel in. Zo komen we dichter bij de verklaring waarom de übermensch volgens de duivel, niet die volgens Hitler, noch verlossing, noch een verlosser nodig heeft. Hij IS al verlost! Hij zit daarboven, aan de zijde van zijn baas, de big boss! De übermensch naast de big boss, dat is een mooi huwelijk, alleen: de big boss is satan himself, en dat weet de übermensch niet, want had ie dat geweten, dan kwam dat omdat ie zich eens ernstig over de vraag had gebogen: "In welke situatie bevind ik mij? In welke shit ben ik beland?" Over die vraag heeft hij zich niet ernstig gebogen, met alle gevolgen van dien. And the worst is yet to come. Daarom denken de 95% die de übermensch uitmaken in feite tot de goede 5% te behoren. Daarom staat de referentie aan het verkeerde uiteinde van het geestelijk spectrum. Leven wordt dood, dood wordt leven, en een verlosser hebben we niet nodig. Op die manier kan Satan 95% van de mensen als normale mensen laten passeren, als mensen die recht hebben op de wederopstanding naar de gelijkenis van Jezus Christus. Tragisch genoeg mislopen ze die. Ik kan een zwartkijker lijken, maar er laat zich al eens iemand door mijn stijl misleiden. Ik breek gans de wereld af, en de enige overlevenden zijn God, en degenen die zich naar zijn voorwaarden schikken. En zo zal het zijn op de laatste dag: judgement day. Dat kan weinig meelevend lijken, maar ik zeg u dit: de mensen die het bij "De wereld is mooi," en "De zon schijnt," houden, hebben over het algemeen veel minder besef van de duisternis waarin de wereldburger vandaag zit, en zijn bijgevolg over het algemeen ook veel minder meelevend.

Wie niets ontbeert krijgt elke opportuniteit van de wereld, maar wie ontberingen lijdt, is gezien als gemeen. Waarom?

Ik heb geen dergelijke houvast nodig zoals jullie. Dus jullie denken: "Hij is het noorden kwijt. " Mijn houvast is door zware beproevingen geleidelijk aan gefilterd en tot zijn essentie teruggebracht. Dus mijn referenties raken volgens jullie kant noch wal. Het zijn wortels, en wortels steken onder de grond, dus jullie herkennen ze niet, wat jullie wel zouden doen als jullie gelijkaardige wortels zouden hebben, namelijk de wortels van het evangelie van de Heer. Het resultaat is dat ik op een andere planeet leef dan jullie: "Planet Lunatic". Dat zegt veel over de criteria die de mensen hanteren om te oordelen. Ze bouwen op verkeerde fundamenten, en dat leidt hen er toe om compleet de mist in te gaan. De dag komt spoedig dat de mensen zonder de wortels van het evangelie al hun comfort zullen kwijtspelen. En dan zullen ze de dieperik in schuiven. But the plot thickens. Radu Radu onderwierp mij en maakte mij tot haar dienaar, maar toen ik dat niet meer was, werd de grond onder haar voeten onstabiel. Kan ze dan niet; mij niet onderwerpen en toch zelfstandig zijn? Want terwijl mijn grond thans standhoudt als een rots, bleek de grond van haar dominantie in het verleden: de dominantie an sich. M.a.w. haar rijk was in de realiteit mijn rijk. Haar dominantie was "zo groot" dat ze mij kon onderwerpen, maar als ze dat niet meer kan, blijkt de grond van haar dominantie louter op mijn onderwerping gestoeld. De wortels van mijn "Planet Lunatic" houden stand, doch Radu Radu valt nog niet, maar er is wel al verdeeldheid in de rangen geconstateerd. Het grote meesterwerk van de Heer is nu al zichtbaar.

Is dat liefde, uw dagelijkse twisten en gezeur, om nog maar te zwijgen van uw onbarmhartigheid? Is dat liefde, hoe een deel van de bevolking in aanbidding van afgoden afglijdt? Is dat liefde, hoe dan weer een ander deel van de bevolking er in complete onverschilligheid bij staat? Liefde mijn reet! En het zijn de eersten die zeggen "Ik hou van u. " die het niet menen. Maar ze mogen mij zoveel liefde onthouden als ze willen, ik weet waar de klepel hangt.

De koninklijke entourage neemt zichzelf veel te ernstig, en de hoge kringen zijn zuur, met alle gevolgen voor het volk, dat zich aan deze elite spiegelt, en dat is tekenend voor hun afgang. Stijve mensen zijn nooit grote mensen geweest, en zullen dat ook nooit zijn. Dat is uit de geschiedenis altijd al gebleken, maar dat willen droge mensen niet weten. De nar wordt verkeerdelijk als een zot aanzien: hij is een zeer verdienstelijke man. Hij is een symbool van glorie en welzijn in een voortvarende maatschappij. Dat in de omgeving van de vorst niet uitbundig gelachen kan worden, schaadt de buitenkant van het hof. En dat is een gevolg van het feit dat de binnenkant in verval is. Daar moet orde op zaken gesteld worden op het serieuze vlak, en DÁN zal er ruimte zijn om te spelen en te lachen. Een huis dat op stevige fundamenten gebouwd is, kan enkele grapjes doorstaan, ja zelfs een heuse satire. En als in dit huis, van de vorst, geen ernstige mensen nodig zijn, dan vraag ik mij af: waar dan wel? Want is de ernst wel present, ja dan, en dan pas zien de mensen dat ook: “Het huis van mijn koning is stevig en onwankelbaar, want het kan wel tegen een stootje.” Maar nee, dit vorstenhuis is BANG. BANG voor grapjes op haar conto. BANG voor één goede joker.

Gij hebt door de eeuwen heen geleerd Satan blindelings te volgen, tegen al de waarden die hij als onbegerenswaardig bestempelt in, vandaar dat sommigen onder u nooit met zichzelf in het reine zullen komen. Omdat er zich existentiële taboes in onze cultuur ingenesteld hebben. Omdat er zich een levensbeschouwelijke barrière gevormd heeft die nog moet overwonnen worden.

Mijn leven is een schijnleven, een accent van wat normaal gezien een boek zou moeten zijn. Wat ik met de kracht en de intelligentie die ik van God heb gekregen kan doen is van een andere orde dan wat ik er tot nu toe mee bereikt heb. Waarom? Omdat allen met de boosdoener heulen, of toch bijna allen. Wat ons veroordeelt tot een leven in het maanlicht. Zodanig dat we geen leven meer hebben en zelfs geen identiteit. De naam die God ons gegeven heeft is gestolen door het kwaad. Dat is mijn geloof: dat wij allemaal naamloos zijn. Ik bid u, Heer, dat de mensen, die een onzekere bestaanswaarde hebben, wakker zouden worden. Ik bid u dat mijn woorden gehoor krijgen, en geen zekere dood sterven zonder vrucht te dragen. Ja, amen.

Een paar jaar geleden zei een vrouw tegen mij: Je moet je wereld kennen. Ik zal haar voor het gemak Sandy noemen, Sandy en de haren, en samen zijn ze zo talrijk en belangrijk als de haren op haar hoofd. Sandy en de haren hebben vooroordelen en voorbehoudens. En ik snap daar niks van. Ik volg gewoon mijn gevoel, en ik snap daar niks van. Voor hen is dit voorbehouden voor zo'n persoon, en dat voor zo'n persoon, en dit voor zo'n persoon, enzovoort. Ze oordelen zo over een man: "Hij is zo en zo en zo en zo. " En ze zitten er compleet naast, maar aan die wetenschap heeft die man geen fuck. Touwtjes in handen, zonnetje schijnt. Ik heb geen onvoorwaardelijk geloof in de vrouwen, en met dat gegeven in het achterhoofd lijken ze naast mij al snel heikneutjes, en dat kunnen ze in deze tijd van ijdele en pretentieuze vrouwen zeker niet hebben. Tussen de mannen en de haren krijgen deze laatsten met voorsprong de meeste aandacht, maar daartegenover staat wel dat ze al het zuivere bevuilen en verwaarlozen, bezoedelde stromen als ze zijn. Hun aandacht verschuift naar de cultus van de schoonheid, naar al wat mooi opgepoetst is, de schijn, en het uiterlijk, en ze creëren al doende een vacuüm van, ja, al wat is zoals het is: the shelter of the dudes. Volgens wat ik begrepen heb, als Sandy of één van de haren zegt: "Ik heb u nog veel te leren, " dan betekent dat: "De basis en wijsheid van alles vindt zijn oorsprong in de gemakzucht, en zijn uitwerking in de opbloei zonder weerga van mijn persoontje, wat mij tot zulk een niveau tilt dat jij, de man, er een belachelijk figuur naast slaat. Ik, de vrouw, ben een godin, en als jij, de man, in de goot ligt, zijn we allemaal al lang tevreden. Ik heb er geen problemen mee, integendeel: het draagt bij tot mijn bevrediging. What can I say: It suits me! Mijn natuurlijke schoonheid, dat is mijn rijkdom, de aantrekkingspool voor de mannen, en het onweerlegbare bewijs van de superioriteit van het vrouwelijke ras. Dus onze privileges geven ons het recht en de macht om jouw ziel op te kopen, en dat kan je niet verhinderen, maar als je dat tóch verhindert - wat ons ten zeerste betreurt - dan ben je héél schizofreen, en héél enggeestig, en weet je niet dat wij alles hebben, en DUS dat alles van ons komt, en DUS dat jij dat niet weet! Maar ja, we zullen wel een man vinden hè. Zolang hij mooi, groot, gespierd, mager, rijk, en succesvol is, veel vrienden heeft, en van zijn moeder houdt, is er geen probleem hè. We zijn niet veeleisend. Maar we moeten ons toch aan de mensen kunnen tonen, en liefst ook een beetje met elkaar kunnen pochen, en sámen op de gemiddelde man neerkijken? Want zoiets altijd alleen doen begint na een tijdje toch te vervelen ze, hoe leuk het ook is.

De geest van de vrouw zweeft boven West-Europa, en de mannelijke inwoners van West-Europa vallen er aan ten prooi, op deze manier zichzelf de geest van de vrouw eigen makend. Dit om te verduidelijken dat wanneer ik over de geest van de vrouw spreek, ik over de geest van de vrouwen én de mannen spreek, en in onze cultuur. En in onze cultuur zijn de mannen dienaars, en volgelingen van de vrouwen, maar ook, en niet onbelangrijk, dit maakt van hen ook hun bondgenoten. Voor al deze bondgenoten, mannen en vrouwen, volstaat het al als ze over zichzelf een groot gedacht hebben, en hun medemens minder is, wat doorgaans onrechtvaardige oordelen oplevert. Ze hebben de gewoonte om op "de anderen" neer te kijken, en hun honger naar een rechtvaardig oordeel reikt niet verder dan dat. Dat is eigenlijk de enige regel waarop het bestaan van de geest van de vrouw in onze cultuur stoelt. En dat is natuurlijk een heel eenvoudige regel: te eenvoudig om een echte bestaansreden te zijn. Dus daar moet een mouw aan gepast worden, als het voortbestaan van de superieure positie van de vrouw gegarandeerd moet worden. Het gebrek aan een echte bestaansreden moet gecompenseerd worden, en dat gebeurt in de vorm van een splitsing in twee partijen: aan de ene kant de geest van de vrouw, en aan de andere kant de geest van de gedupeerden. Als er rechtvaardigheid was, zou er een gemeenschap zijn, maar nu is er geen van beide, en dat is het bezwarende element in de zaak van de geest van de vrouw. Want die zogenaamde "gemeenschap" motiveert het pleidooi van de zaak van de geest van de vrouw, een zaak die garant moet staan voor de heiliging van haar geest. Dus het andere pleidooi, of discours, dat uitstippelt dat die gemeenschap een fabel is, en die geest gebaseerd is op een verwerpelijke regel van zelfverafgoding, lokt misnoegdheid uit. En die misnoegdheid lokt de reactie uit om dat "rustverstorende discours" te weren door de ogen en de oren voor dat pleidooi te sluiten. Als "de rustverstoorders" kunnen aantonen dat de gemeenschap een fabel is, zagen ze daarmee de poten van onder de stoel van de zaak van de geest van de vrouw weg. Dus die moeten geweerd worden. Maar dan wel om de "gemeenschap" te bewijzen. Het gaat hier over een gemeenschap, een gemeenschap noemt men per definitie pas een gemeenschap als er een wederzijdse instemming is. Mensen voeren een oorlog om te bewijzen dat er geen oorlog is. Mensen voeren een oorlog om te bewijzen dat er geen oorlog is. Die mensen willen bewijzen dat er wederzijdse instemming is, wederzijdse instemming is een teken van vrede. Wederzijdse instemming is een teken van vrede in die zin dat die mensen willen bewijzen dat ze een gemeenschap hebben, en die gemeenschap zou geen gemeenschap zijn zonder wederzijdse instemming. Die mensen denken dat ze door dat te doen alles voor iedereen minder moeilijk maken. Die mensen denken dat ze door dat te doen alles voor iedereen minder ingewikkeld maken. Die mensen denken dat ze op die manier alles vereenvoudigen. Als je een koord hebt, moet je in de koord geen knoop maken om te bewijzen dat er in de koord geen knoop is, je moet gewoon in de koord geen knoop maken.

Koppels halen hun voordeel uit het feit dat koppels sterker staan dan alleenstaanden, en misbruiken dat voordeel. In de grond bestaan koppels uit zwakke individu's, waarom geeft de kracht die ze halen uit het feit dat mensen die in een relatie zitten elkaar sterker maken hen het recht om die kracht te gebruiken tegen alleenstaanden? Deze tekst zal mij ongetwijfeld verder van mijn doel verwijderen, maar als ik bepaalde dingen aan de mensen duidelijk heb gemaakt, sta ik toch dichter bij mijn doel. Dat is relatief. De gemeenschap tussen de twee partijen is een fabel, en toch is het een zaak, en is het een probleem, en het is ook mijn probleem, want ik erf het probleem. De argumenten van beide partijen zijn gekend, en de enige die nog ontbreekt, is God, hetzij om het recht te laten zegevieren, hetzij om neer te drukken. Met de spiegels in hun mooie ogen zien ze de dingen die naar aandacht hengelen, maar niet al de ellende die ze op hun weg achterlaten. Dit zijn mensen die dingen doen die verdeeldheid in de hand werken, en mensen op het verkeerde been zetten.