Don't worry about the traction. Solving all the unresolved questions and problems, solving the struggles with our ideas and beliefs, that's what I wanted to do, but there's always a turn, and there's always a catch. Because God wants everybody to become righteous beings, but He wants people to learn how to become truthful and trustworthy by themselves, that doesn't mean He's not going to help us, but it means that God will readjust anybody who's trying to solve other people's problems, because it's nobody's life's purpose to solve all the world's problems, even if it's only all the world's problems that seem to collide in your own family. I wanted to share my message, and show people that I care about the struggles where people find themselves in situations where they have the recurrent idea that no one cares anyway, and no one understands anyway, and it's just because no one cares that no one understands. Because people who do care, do find solutions to the unresolved issues that are caused by the fact that good discernment fell off at a certain point in life, in this world. And that's where the Lord says: No no no no! They will be held accountable for the fact that good discernment fell off, they will reap what they sow, and I won't let anybody solve the problems that they are responsible for. I wanted to reduce the chaos and the confusion, and that was truly well intended, but they didn't receive it. I wanted to do that with my beliefs, my faith in Jesus Christ, and it goes without saying that it involves a lot of opinions, which of course were always perceived as dissonant beliefs and opinions. God is the Alpha and the Omega.
I believe most children all around the world reach a point when they understand that everybody must take the last train sooner or later, willingly or not willingly, and I think it's at the age of 6 for most children, and if not at the age of 6, before they reach the age of 7 in most cases. A lot of children are proud of having discovered death, and even want to brag about it, and multiple things that happen right after the discovery usually cause quite some problems in the mind. The devil drops by in the spirit, separating you from the herd, like a predator separating its prey from the herd, letting you know he will do everything he can to make your life as miserable as possible. He wants to make sure his prey won't escape, because he acknowledges that he's evil, and that's what the kid saw, and he doesn't want to leave no trail. So he made sure I played on the playground at school without being as careful as I should have been, and I bumped the back of my head accidentally but violently against a concrete pillar, and I lost consciousness. And when I regained consciousness I was sitting straight, my back against the concrete pillar, and all the other children kept playing on the playground as if nothing had happened, paying no attention to me. And I knew from that moment on I wanted to take the last train as soon as possible, postponing it every day with an aching will to survive. I didn't get myself checked. I acted like all the other children, as if nothing had happened, but don't ask me who I was before that day, because until this day the kid that I was before the accident is dead.
Autre chose, qui n'a pas de rapport avec cette chanson unique et paisible à première vue (Trust - Ride On). Il y a des gens qui ont dit: "Les gens qui font la musique c'est l'élite, et l'élite sont des gens qui font de la musique." Mais moi je voulais juste dire que ces gens sont passés certaines bornes kilométriques sur l'autoroute de la vie, et ils se sont dit: maintenant que nous sommes passés ces bornes, nous allons mettre des obstacles sur la route derrière nous, ainsi les gens qui ne sont pas encore arrivés là où nous sommes resteront derrière nous, ainsi nous ne devrons pas partager notre gain. Aïe aïe, toujours se plaindre parce qu'on n'a pas reçu les chances que des autres gens ont reçu. Oui, ça c'est un problème qu'on sous-estime, il y a des gens qui sont arrivés plus loin que nous parce qu'ils ont eu plus de chance au départ, et nous ne devons pas nous en plaindre démesurément, parce que nous ne savons même pas quelles sont les chances et les malchances que d'autres gens ont eu tout au long de leur vie. Mais est-ce que nous sommes encore capables de faire la distinction entre ça et ceci: Si on dit que la personne qui dit ce qui est mal, et qui dit ce qui fait mal, est mal, parce qu'il le dit, on ôte évidemment toutes les possibilités dont nous disposons pour arrêter le mal. Les personnes qui sont devant nous ont le droit d'être devant nous, ride on, mais ils n'ont pas le droit de saboter les gens qui sont derrière eux. Ce n'est pas parce qu'on creuse un trou qu'on est dedans. Les plus cons de tous ont toujours creusé des trous pour des autres, et c'est comme ça qu'ils se sont toujours fait passer pour les plus intelligents de tous. Si je suis déçu parce que je ne sais pas mieux partager mon message qui parle d'exclusion, ils vont creuser un trou dans un trou en disant que si je ne suis pas content c'est parce que c'est de la jalousie de ma part, parce que je ne devrais pas me comparer avec les stars qui ont du succès sur l'internet, parce que comme l'internet est un endroit public, ce n'est pas l'endroit approprié où je devrais partager ce message. Donc puis-je conclure qu'à la base il est exclu de partager des messages qui parlent d'exclusion sur un endroit public comme l'internet? C'est juste une affirmation que je suis exclu, sauf que c'est une exclusion à plus grande échelle.
Ik heb mijn leven gewijd aan mijn boodschap over uitsluiting met anderen te proberen delen, maar ze hebben mijn boodschap uitgesloten. Maar views zijn geen ways, ik kan zelf boven mijn eigen uitsluiting uit stijgen, zelfs als er in het post-truth era mensen zijn die dat niet kunnen accepteren.
Même pas un pardon? Er zijn mensen die heel veel belang hechten aan vergiffenis. Als ik een fout zou maken, zou ik gerust vergiffenis willen vragen voor die fout, maar als ik het geheel van al de dingen die gebeuren en gebeurd zijn in dit leven en in deze wereld samen overschouw, dan moet ik constateren dat veel mensen altijd in situaties belanden waarbij er mensen zijn die heel veel waarde hechten aan vergiffenis, maar uiteindelijk is dat alleen maar een manier om de waarheid te blijven ontkennen, dus het is eigenlijk hun mandaat, hun toestemming om al de gevolgen die het gevolg zijn van het feit dat ze de waarheid ontkennen en altijd ontkend hebben, eigenlijk al op voorhand ontkennen. Het is eigenlijk de toestemming en hun excuus om hun manier van denken niet te veranderen en de waarheid te blijven ontkennen en de gevolgen daarvan te blijven ontkennen. Aan de andere kant heb je dan mensen die door die mensen die de waarheid ontkennen verdrukt worden, en aan vergiffenis weinig waarde hechten, omdat zij weten dat de mensen die verantwoordelijk zijn voor hun verdrukking hun manier van denken niet zullen veranderen en ze zullen blijven verdrukken zolang dat zogezegd veel belang aan vergiffenis hechten de beste manier voor hen is, en volgens hen is, om dat te kunnen blijven doen. De 2de Brief aan Timoteüs 3,5 is een heel belangrijk citaat: "De schijn van vroomheid zullen zij ophouden, maar haar wezen verloochenen. Houd zulke mensen op een afstand."
Als God beslist om iemand het zicht af te nemen, is het niet mijn rol om daar iets aan te veranderen. Begrijp je? Jezus genas de blinden. Ziet u? Maar dat pure onschuldige verlangen zelf, die onschuldige intentie om goed te doen en te proberen te vermijden dat zoiets moet gebeuren, dat iemand het zicht wordt afgenomen, het is die intentie zelf die sommige mensen willen aanvallen, om je te proberen daar ongevoelig voor te maken, en om daarna je ook boos te maken, zodat je zoals de beledigers en de lasteraars zou worden, zoals hen, en zodat je ook andere mensen zo een dingen zou toewensen, zoals het zicht verliezen. Je kan andere mensen straffen of ze respectloos behandelen of denken dat het een goed idee van jou is om aan sommige mensen te zeggen wat je van hen denkt, en van jezelf denken dat het goed van je is, en blij zijn met jezelf, maar als de hand van God je slaat is het veel erger, dan is het gedaan. Dus de weg van de hoogmoed niet bewandelen is de boodschap.
Mijn aandacht kunnen richten op de dingen die ik nodig heb om te zien, het gaat in het algemeen om aandacht hebben voor dingen (niet ideëen - gevoelens) die ik mij herinner. Voor de dingen die ik mij niet herinner kan ik geen aandacht hebben, maar het gaat niet om het herinneren zelf, het doel is niet het herinneren zelf, het doel is wat ik met de herinnering doe, het gaat om er mijn aandacht op kunnen richten. Er is een onevenwicht ontstaan tussen de convergentie en de divergentie in mijn leven, maar dat is niet erg, want ik ga meer divergentie hebben als ik meer nacht heb, daarmee bedoel ik dat mijn leven meer gaat overhellen naar de nachtelijke kant van de dag-nacht cyclus dan tot nu toe het geval was. Ik denk bijvoorbeeld (het is het beste voorbeeld voor mij) aan de waarneming van muziek die op dat moment (dus 's nachts) anders is. Op een gegeven moment in mijn leven zijn bepaalde mensen met dat deel van mijn leven dat zich in het nachtelijke deel van de dag bevindt aan de haal gegaan. Maar het terugvinden van dat deel van mijn leven gaat niet in de eerste plaats om de nacht, noch om de macht, noch om de aandacht, dat zijn de middelen, maar het doel is veel belangrijker: een manier vinden om mijn identiteit te kunnen waarderen via de identificatie van zwakkere eigenschappen en gebreken van mijn identiteit.
Dan gaat ge uw aandacht beter kunnen regelen; Als ge evenwicht hebt tussen convergentie en divergentie, En ge hebt meer divergentie als ge meer nacht hebt. Met een aandacht die beter geregeld is, Kunt ge langs de weg passeren via waar ge langs moet, Zwakkere kanten en gebreken van uw identiteit kunnen dan geïdentificeerd worden, En dat is nodig omdat ge dan uw identiteit kunt waarderen, End @ is nodig.
