Ik ben niet graag een man. Het is droevig, maar het is zo. Een man zijn wil zeggen dat uw drang naar aandacht elke seconde van uw leven uit zijn voegen barst, en dat er nooit iemand naar u kijkt. Dat wil zeggen lelijk zijn, niet interessant zijn, en niet aantrekkelijk zijn. Dat wil zeggen dat ge niks goed kunt doen. Ge zijt bazig, en iedereen haat u omdat ge bazig zijt. En ge weet dat ge niks goed kunt doen, ge vindt wel dat ge iets goed kunt doen, maar anderen denken daar anders over. Ge weet niet wat ge goed kunt doen, waarvan de anderen ook vinden dat het goed is. Ge hebt als man een veel sterker begrip van onrecht, en uw strijd tegen onrecht is veel sterker dan dat van andere mensen, maar anderen denken daar anders over, voor de andere mensen zijt ge de slechtste mens van allemaal. Ik ben niet graag een man, en dat is droevig, maar het is zo. De roep naar aandacht wordt steeds groter en niemand kijkt naar u. En ge moet het voor uzelf houden. Een man zijn betekent een ziel dat verloren gaat. Ge ziet de ziel zo vallen, als een kleine stip, in het donkere gat waarvan ge de bodem niet ziet. You don 't have the right to come inside the sanctuary of a man. Ik wil geen man zijn, dat is alles. Ge kijkt er niet naar, het is niet interessant, het doet niks goed. Vrouwen gaan snel geneigd zijn om daarop te antwoorden: "Ge moet u daar niks van aantrekken als er mensen zijn die vinden dat ge niks goed doet. " Ja, maar als dat mijn lot bepaalt vanaf het moment dat ik geboren ben tot het moment dat ik in mijn graf lig, moet ik mij daar dan niks van aantrekken? Dat is het grootste taboe van gans de wereld: een man mag niet zeggen dat hij niks goed doet. In de ogen van de maatschappij. Wat hij van zichzelf vindt heeft daar niks mee te maken. Wat de maatschappij van hem vindt heeft daar wel iets mee te maken. Heel veel zelfs. Ja, God heeft mij zo gemaakt.