Als er niet een gans volk was, die niet wil getuigen, dan zou er wel een reden bestaan. Als ze wel zouden getuigen, dan zou er een reden bestaan om de persoon in wiens schoenen ze hun schuld en boosheid geschoven hebben vrij te pleiten. Judas gaf Jezus een kus op het laatste avondmaal. Er wordt gezegd dat Judas een verrader is en in de hel is. Vanuit het perspectief van Radu Radu, zeg maar de verraders, zijn mensen die getuigen verraders, dus getuigen ze niet, zoals Judas dus hè.
Vanuit het perspectief van verraders, zijn mensen die getuigen verraders, en verraders herken je blijkbaar aan het feit dat ze niet getuigen, en niet willen getuigen, begrijp je? Dus toch, ondanks dat zij de mensen die het eigenlijk vreselijk vinden als men niet wil getuigen als verraders beschouwen, dit terwijl verraders eigenlijk net het tegenovergestelde willen, namelijk niet getuigen, beschouwen zij mij altijd als de verrader. Hoe dan, als je wil getuigen of niet wil getuigen is dat toch je eigen keuze? Nee hoor, ik ben 47 jaar, maar als ik iets zeg hoort men het nog steeds niet, als ik iets schrijf leest men het nog steeds niet. Op een simpele goeiedag krijg ik nog steeds geen antwoord, op internet nog steeds geen reacties. Het gaat over een godsdienst die mij afschildert als een nietszeggende figuur, een profiel die bij een verrader past, en neen, er is niemand die dat weet. Nu, je hebt nog veel achterstand in te halen, denk ik, want ik getuig in mijn blogs en mijn YouTube kanaal sinds 2008 over een lijst zaken die zo lang is... Onwetende mensen denken waarschijnlijk dat de kus van Judas niet belangrijk is.
On m'a maudit et on m'a condamné et tu n'as rien dis. Ceci est un message que j'avais laissé dans la section commentaires d'une vidéo YouTube qui parlait des abus à l'Elan School aux États-Unis.
La raison pour laquelle l'Elan School s'est arrêté après 41 ans n'est pas parce qu'en 2011 l'internet commençait à prendre de l'ampleur. Je raconte mon histoire sur internet depuis 2008, et je traite beaucoup de maltraitances mentales, mais on n'entend après 15 ans toujours pas mon message, parce que quand il s'agit d'entendre les choses sérieuses et importantes, et quand il s'agit de voir la réalité, les gens sont sourds et aveugles, c'est bien pour cela qu'il s'est tiré une balle dans la tête Kurt Cobain, demandez-lui, son esprit est avec moi, il avait l'âge de mon grand frère, parce que cette société n'est qu'une grande Elan School pleins de trouillards qui préfèrent chier dans leur froc que de témoigner. J'ai toujours témoigné la tête levée des systèmes les plus paternalistes qui soient, des plus grands cons que cette terre ait jamais connus, je n'ai jamais reculé devant les attaques et les humiliations DE MA PROPRE FAMILLE! Cette terre est trop lâche, trop lâche pour écouter le témoignage d'une personne qui n'a pas d'histoire aussi spectaculaire que l'histoire de l'Elan School. La génération des gens qui ont grandi avec internet est une génération de gens qui croient que l'internet est une révolution qui change le monde, mais l'internet ne fait rien du tout! Croyez-moi, et en plus si vous êtes intelligent vous pouvez vous en douter de vous-même, parce que ça parle de soi, les élèves du Elan School, durant les années qu'ils étaient à cette "école", ont très souvent, et dans le plus profond d'eux-mêmes pensé et espéré: Si seulement on pourrait nous entendre, si seulement quelqu'un pourrait témoigner à des instances ou à qui que ce soit, afin que cette horreur cesse! L'Elan School est resté ouvert pendant 41 ans parce que quand quelqu'un veut témoigner, il faudrait premièrement que ce soit une personne très très courageuse et qui est capable de rester immuable face aux menaces qui viendront des nombreuses personnes influentes par qui il sera encerclé, et qui lui mettront à l'évidence que ce qu'il tente de faire ne servira à rien à part le fait de mettre l'avenir de sa vie en danger, et c'est exactement ce qui s'est passé à l'Elan School. Or ça n'est que le premier obstacle de la personne qui a l'intention de témoigner, le deuxième est un très grand problème, vous riez probablement quand je dis qu'il y a beaucoup de chances que ce problème soit insurmontable, ce problème est de trouver quelqu'un qui l'écoute, et qui en plus a l'intention de passer le message. Sans doute que beaucoup de gens pensent que quelqu'un qui écoute quelqu'un qui témoigne ne coure aucun risque, pourtant si, parce que cette personne devra également être capable de rester immuable face aux menaces qui viendront des nombreuses personnes influentes par qui il sera encerclé, et qui lui mettront à l'évidence qu'écouter la personne qui a témoigné est certainement bon à rien, et qu'il vaut mieux qu'il oublie cette histoire, et ne se laisse pas emballer par ce que ce fou lui a raconté, car s'il le fait il pourrait finir comme lui. Vous êtes tous sages, vous êtes tous les mêmes, vous faites tous ce qu'on vous dit de faire, vous êtes tous des copier-coller, alors si on vous raconte une histoire qui n'est pas bien, qui est un peu bizarre, et violente, vous allez vous cacher, et fermer vos oreilles, et penser que vous n'entendez rien! C'est exactement ce qui s'est passé à l'Elan School, et ça n'a rien à voir avec internet, et c'est la raison pour laquelle l'histoire se répète. C'est tout!
Alles gaat daarover: rechter, oordeel, God En het is daarvoor Maar het gaat over jullie allemaal, iedereen En we weten het al En we weten wat jullie standpunt daarover is En we weten wat het doet En we weten waar het voor dient En het is om gelijk te krijgen (ook) En je kan op die plaats geraken waar je die positie kan bekomen Zoals de weegschaal, dat is het, zo is het En je zou willen weten wat ik daar van denk hè
Doe dat maar: uw oordeel. Ik heb daar niks mee te maken. Voor mij is dat anders. Je hebt mij geen ernst gegeven. Je kan evengoed alle gehandicapten op één hoopje smijten. Als ik dat zeg is dat ook niet ernstig. Daar mis ik iets: in de stank in mijn hart.
Ja, als dat de rechtbank is En als dat overal verplicht is Dan moet je dat zo doen, dat denken
En als iedereen zegt: wij zijn zo niet En niemand is iets anders Of stelt iets anders voor Of vertegenwoordigt iets anders Of belichaamt iets anders Dan is er niks anders Dan is er niks Dan is het zo.
Losing virginity is considered a sexual act, but can we please focus on the cause of losing virginity. This is the cause: nervousness, disagreements, frustrations, energy, disappointments, all kinds of conflicts, and all kinds of things that happen to you, me, and the neighbor, every day, from the day we are born until the day we die. Let's sum it up by saying losing virginity is caused by life itself. What is sex about? It's about connecting with all kinds of emotions and feelings, it's about feeling like a father, a mother, and also a kid. Sex is about a feeling of being connected with ancestors as well as descendants. I can't approve of people that recommend you to stop masturbating, because what they are saying is basically: stop being connected with life. It's not a good idea. That's the answer to the question: why do we masturbate? You should ask yourself this question, and not only should you ask yourself the question, you should also come up with an answer.
Waarom komt er iemand bij mij en zegt tegen mij: Sommige mensen zijn een open boek? Ga je dan achteraf zeggen: Je moet dat niet op een andere manier interpreteren, dat was niet tegen u bedoeld, ik heb niet gezegd: Jij bent geen open boek, ik heb gezegd: Sommige mensen zijn een open boek. Er is geen interpretatie, buiten de enige interpretatie die mogelijk is. Het eerste dat je altijd moet doen is alles in de juiste context plaatsen. De juiste context is dat je de verdediging wil opnemen van de mensen die een open boek zijn, omdat je dat goed keurt, omdat je dat goed vindt. Wel, ik ben een schrijver, ik heb een heel dik boek geschreven. Een boek dat niet open gemaakt wordt is nutteloos. Als een schrijver een boek schrijft dat niemand leest, of niemand open doet, dat is hetzelfde, dan had hij dat boek beter niet geschreven, dan heeft hij dat voor niks geschreven, want dan heeft dat boek geen nut. Maar mensen zoals hem (of haar) hebben liever dat mijn boek niet open gaat, nooit, ze vinden dat eigenlijk prima, omdat ze liever een verhaal rond mijn leven bedenken, en het verhaal (dat al lang bestaat) levend blijven houden, en blijven voeden (bij manier van spreken) met nieuwe verhaaltjes (nieuwe leugens eigenlijk), omdat ze liever de realiteit blijven behouden die ze rond mij gecreëerd hebben, omdat ze liever in de wereld die ze zelf bedacht hebben blijven leven, dan van mij te horen wat ik met mijn leven gedaan heb. Ze willen niet van mij horen wat de betekenis van mijn leven is, noch het doel van mijn leven, want in hun ogen betekent dat niets. Dat zijn de mensen die bij mij komen en zeggen dat ik een open boek moet zijn, zo moet je dat interpreteren, zelfs als ze het op een andere manier verwoorden. De mensen verbergen alles. Er is geen open boek. Waarom rolt de bal dan altijd in mijn kamp? Als jij mij niet hoort, of als ik u niet hoor, wat is het verschil? Er is geen verschil, dat is hetzelfde.
I was born in 1974, so I witnessed the rise of Hollywood and television, I mean films and Hollywood began rising when my parents were young, but when I was young it rose a lot higher and a lot larger, and I can tell you none of the movies have white backdrop. I mean really, it's probably statistically incorrect, but from all the movies I've seen 0.0000001% have a white backdrop. There are no movies with white backdrops, no sir. Look at this video, this video has a white backdrop, and the uncomfortable things stand out really well, look at the video and you'll know what I mean, that's what I like about this video.
I tried to find a video from the french speaking community channel ARTE I saw in the late 90's, but didn't find it. It was about the symbolic meaning of white and black. There are a lot of videos about this topic, but this video was really good in the sense that it gave me a pair of glasses through which I can see the meaning of these symbols in all layers of everyday life. Name any layer of society, of the world, name any layer of existence itself actually, and it's there. What do I mean by that? It's there because it's in human nature, it's built in, if anyone can't see it he or she doesn't need to look somewhere else, no, if someone can't see it that's because they haven't been given the proper glasses to understand that we can only see the meanings of the symbol of white, and the meaning of the symbol black, as opposed to white if we look inwards, and we have to been given the proper glasses not only to understand that we have to look inwards to see that, but also to be able to look inwards. I can imagine someone would say: Well, can you give me something palpable, something tangible so that I can see the connection between the concept symbol (of white) and this so-called thing that's present in existence itself, in everyday life, everywhere? Well, human nature, and the nature of the human mind is like this: we want to show the good things, and hide the bad things. We want to hide what we want to hide, and show what we want to show. I'm not saying that it's the starting point, but it's a starting point. It's our nature. Yes, but some people think that there is no link between what we want to hide and what we want to show, and the colors white and black. Of course there is.
But how does it show on the screen? Well, if we want to hide certain sides or aspects of the people that are shown on the screen, we use either black or a color that's near black as backdrop to try and conceal these things, because everything you see on the screen, whether it's an object or a human or an animal or whatever, stands out with the colors surrounding the object. Now, your mind is systematically comparing the meaning of the symbols connected to the colors of the subject with the meaning of the symbols connected to the colors that are surrounding the subject. The human mind works this way: If the colors of subject and surroundings are contrasting, or you could say opposed to each other, then the meaning of the symbols of these colors are also contrasting, or you could say opposed. Then logic dictates us to believe that the clothes they are wearing on the screen or the color of the wall behind them surely can't tell us whether they are guilty or innocent, good or bad. Well, that's just the logical way of thinking that prevents us from being aware of the angle that the instincts use, and thus the point of view that our instincts give to our interpretations of what we see. It's the way the human mind works, it's not so hard to understand, in fact in Hollywood they understood it really well since the beginning. White is a symbol of many many things, most of these things are connected to each other, but I'm gonna stick with probably the most important symbolic meaning of white: innocence. I write it down in a very clear way, so that everybody can understand... (Hollywood way of thinking:) If we use a lot of white around and behind our actors and actresses the spectators will be aware of the idea of innocence just by watching the bright colors, and they will compare the people on the screen with the idea of innocence, and they will notice that they're not innocent, and so we don't want bright nor white colors to surround them, because we know the actors are not innocent, and we don't want the spectators to see that. It makes the spectators aware of the guilt of the actors, and because of that they also become aware of their own guilt. They don't want to be aware of their guilt. That's understandable, but it means these people are guilty. I know no one is innocent, but let's recognize that it would be better if people acknowledge their mistakes. If they acknowledge their errors they can try to fix it, or at least try to not make the same mistake again. If they don't recognize their mistakes, don't even try to think about fixing it or not making the same mistakes again. It doesn't work that way.
If you put an 'l' between the 'b' and the 'a' the word backdrop becomes blackdrop. Now you know what it means.
Dit is een adaptatie van het boek Ezechiël, hoofdstuk 2 (volledig), en hoofdstuk 3 (1-14). In vrijwel alle Bijbelse teksten wordt het huis van Israël talloze keren vernoemd, en die teksten dienen voor het heil van ons leven, zelfs als we met de omgeving waarin we opgegroeid zijn moeten rekening houden. Maar ik ben niet in Israël opgegroeid, maar in Zellik, en dus heb ik het huis van Israël vervangen door het huis van Zellik.
Mensenkind, sta op uw voeten, opdat Ik met u spreke. Ik zend u tot de Zellikenaren, de opstandige volken die tegen mij in opstand gekomen zijn; zij en hun vaderen zijn van Mij afgevallen tot op deze eigen dag; zelfs de kinderen zijn stug van aangezicht en verstokt van hart. Ik zend u tot hen, en gij zult tot hen zeggen: Zo zegt Jahwe de Heer! En zij, of zij horen dan wel het nalaten - want zij zijn een weerspannig geslacht - zullen weten, dat er in hun midden een profeet is geweest. En gij, mensenkind, wees niet bevreesd voor hen noch voor hun woorden, al groeien er netels en doornen bij u en al woont gij bij schorpioenen; wees niet bevreesd voor hun woorden noch bang voor hun blik, want zij zijn een weerspannig geslacht. Maar gij, spreek mijn woorden tot hen, of zij horen dan wel het nalaten, want zij zijn weerspannig. En gij, mensenkind, hoor wat Ik tot u zeg; wees niet weerspannig gelijk het weerspannige geslacht; doe uw mond open en eet wat Ik u geef. Ik keek op en ik zag een hand die zich naar mij uitstrekte, en daarin was een boekrol. En hij rolde ze voor mij open; zij waren beschreven aan de voorzijde en aan de achterzijde: daarop waren klaagliederen geschreven, gezucht en gejammer. Hij zei tot mij: Mensenkind, eet wat gij hier voor u ziet; eet deze rol en ga heen, spreek tot het huis van Zellik. Toen opende ik mijn mond, en Hij gaf mij die rol te eten. En Hij zei tot mij: Mensenkind, eet deze boekrol op en verzadig u ermee. Toen at ik die op, en ze smaakte zo zoet als honing.
Hij zei tot mij: Mensenkind, begeef u naar het huis van Zellik en breng mijn woorden over. Want gij wordt niet gezonden tot een volk met een onbegrijpelijke smaak en zware tongval, maar tot het huis van Zellik; niet tot vele volken met een onbegrijpelijke spraak en zware tongval, maar tot het huis van Zellik; niet tot vele volken met een onbegrijpelijke spraak en zware tongval, wier woorden gij niet verstaat. Indien Ik u tot hen zond, zij zouden naar u luisteren. Maar het huis van Zellik zal naar u niet willen luisteren, omdat zij naar Mij niet willen luisteren, want het gehele huis van Zellik heeft een harde blik en een hart van steen. Zie, Ik maak uw blik even hard als de hunne, en uw gezicht even strak. Uw gezicht maak ik harder dan kiezel, hard als diamant, vrees hen dan niet en wees niet bang voor hun blik, want zij zijn een weerspannig volk. Mensenkind, neem al de woorden die Ik tot u spreken zal, in uw hart op en luister er goed naar. Ga naar de ballingen, uw volksgenoten, toe en zeg tot hen, of ze luisteren of niet: Zo spreekt Jahwe de Heer!
Toen hief de geest van Jahwe mij op en ik hoorde achter mij een luid geroep: Gezegend zij de heerlijkheid van Jahwe in zijn heiligdom! Ik hoorde het klapperen van de elkaar rakende vleugels van de levende wezens, het geratel van de wielen naast hen, en tegelijk het gedreun van een aardbeving. De geest hief mij op en ik ging heen, bitter gestemd en toornig, terwijl de hand van Jahwe op mij drukte.
The most important thing about watching deviant images is, I think, the fact that you ask yourself a lot of times in everyday life: What is this? What the àçck is this? But that's in the real world, in everyday life. When you look at the people and the creatures that are shown in deviant images, you often think: Well, it can't get a lot crazier than that, that's a very odd world, they must feel like me, at the very moment that I ask myself: What the àçck is this? It's a yin and yang thing, I always need the bad things that don't hurt me, because the bad things that don't hurt me make the bad things that do hurt me flee. That's, to my opinion, the therapeutic quality of arts. There's a lot more to it than that, of course, but I think, in a way, everything is related to that.
The eyes are a window into the soul. Every man and woman has two eyes. Now, I'm not getting into detail, but, when you look at the human mind there are two sides. There is a side that represents the people that are saved. Everybody wants to be saved, so there are a lot of people on this side. I'm not on the side of the people that are saved though, I'm not on the same side, but let me explain how it is on my side. I've never seen the devil, nor the antichrist, but I have seen Radu Radu. You may know my mother, but if you don't know me you're still gonna say: Who is Radu Radu? I've never heard of him (or her). From my point of view, Radu Radu is my mother. My mother has got blue eyes. The left eye is my mother's eye. I have vision in both eyes, but my right eye doesn't work in a figurative sense. On the other hand, the people on the right side are right, and they are saved. They are saved, and they are right. They are saved because they are right. I'm not saved, but I remember. That's important. I remember. I remember my mother. You know. You think I have no soul, I have no mind, I have no work, I have no life, I don't exist. I'm not saved. I remember.
Père Céleste, Je ne publie plus les textes que j'écris. Écrire des textes, je ne sais pas à quoi ça sert. Au nom de Jésus-Christ, amen. Nururesegents. Je suis l'homme de jamais, de personne, de rien, nulle part. Il n'y a rien qui a croisé ma vie. En tout cas je n'ai jamais rencontré quelqu'un qui est aussi perfectionniste que moi, dans ma vie. Vous êtes tous d'une vulgarité, d'une méchanceté, des discussions... HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA Les yeux vides, les oreilles sourdes, plein de haine, et croire que vous êtes intéressant. Je suis le zot. Et quelle est la valeur de mes textes? Je toucherai ton front avec mon index de la main droite et je dirai: mourir. A part ça, je ne vois pas la valeur de mes textes à part que c'est la honte. Je ne connais pas la valeur de ces choses. Il dit ça, le juge: Je renie le Saint Esprit. Je renie bittere ernst. Oui, parce que je dis que je suis le fou, et que je ne connais pas l'importance des textes. Il y a une différence entre ne pas connaître l'importance des textes et être contre les textes, le juge est con s'il ne voit pas la différence. Mes textes sont honteux, mais le juge qui est con n'est pas honteux, lui. Ge kunt kiezen ze. Ge kunt kiezen tussen alles. Ja en dat is beangstigend hè. Ja maar de gedachten... Kijk maar de gedachten die er zijn als ge opstaat: het is al om zeep vanaf het begin: schuin, listig (sluwe, dus listige plannen beramen), wantrouwig, veroordelend... Vertrek daar maar uit. Dat is normaal als ge niet wilt voortdoen, als ge alleen zijt, en ge moet alles alleen doen, en ge bekijkt al de problemen in ware grootte. Gezond? Bah... er is niks gezond. Of toch wel?
Dit is een tekst die ik geschreven heb op kerstdag, in de maand december 2025.
Er was een moeder die Maria heette, en ze had drie kinderen, waarvan de jongste een nakomer was, en dat waren alle drie meisjes. En alle drie kregen ze op hun beurt kinderen, in totaal kregen deze drie vrouwen negen kinderen. Dus deze Maria had drie kinderen, en negen kleinkinderen, en nog veel meer achterkleinkinderen. Deze Maria was mijn grootmoeder, dus ik ben een kleinkind, en ik was het laatste kind van het laatste kind van mijn grootmoeder. Ik heb deze familie altijd, tot het moment dat er veel achterkleinkinderen waren, bekeken vanuit het perspectief van het jongste kind, want ik was het jongste kind van mijn mama, en mijn mama was de nakomer van Maria, dus ons gezin had van bij aanvang, in vergelijking met de twee andere gezinnen van de twee andere kinderen van Maria, al een achterstand van om en bij de tien jaar. Ik was dus de jongste, en ik was ook de kleinste van gestalte, op één persoon na, mijn grootvader, de man van Maria dus, met dit verschil dat vanaf het moment dat ik even groot was als hem hij overleden is, dus dan was ik nog steeds de kleinste natuurlijk. Ik hield heel veel van mijn grootvader, nog altijd, en ook heel veel van mijn grootmoeder. Mijn grootvader en mijn grootmoeder hebben veel geleden omdat er in onze familie zware conflicten waren. In onze familie waren er erg veel mensen die wrok tegen elkaar koesterden. Er waren in mijn familie erg veel leugenaars, en dat creëerde verwarring. Alle drie de kinderen van mijn grootmoeder, Maria, hadden kinderen die de spanningen in de familie op tenminste één van hun eigen ouders verhaalden, en dus de verdeeldheid was compleet. Er was in mijn familie een ernstig probleem met leugenaars, maar dan wel leugenaars die liegen om te nemen, om te stelen, geen materiële maar figuurlijke zaken, dus echt liegen om te stelen om vooraan in de rij te geraken, om macht te bekomen. Waarom waren de conflicten erg zwaar? Vooral door de combinatie van 3 factoren: De combinatie van dat liegen om te stelen om macht te bekomen, en de niet aflatende, diepe haat, en de diepe wrok, en al de verwarring die daar onvermijdelijk het gevolg van was. Het resultaat daarvan was dat, zoals ik zei, alle drie de kinderen van mijn grootmoeder kinderen hadden die de spanningen in de familie op tenminste één van hun eigen ouders verhaalden. Dat komt omdat de verwarring die door het herhaaldelijke liegen ontstond het gevolg had dat bij de kinderen onwetendheid bleef bestaan over hoe de zaken bij de andere gezinnen waren, omdat de contacten door deze onduidelijkheid die het gevolg van de leugens was tussen de gezinnen onderling een scherm vormden, zodat de kinderen nooit in staat waren om bewust te zijn van de boosheid die bij de twee andere gezinnen woedde, zodat alle kinderen eigenlijk bleven denken: O, die aanhoudende problemen zijn alleen bij ons, zijn alleen in ons gezin, en het is nergens zo erg als bij ons. Dus mijn familie, dat zijn de aanhoudende conflicten, de haat, de wrok, de onvermijdelijke verwarring, het liegen om te hebben, om macht te hebben, om vooraan te staan, en de verdeeldheid die dat met zich meebrengt natuurlijk. Deze aanhoudende wrok, conflicten en verdeeldheid zijn voor een grootmoeder heel zwaar, daarom vraag ik u ook of u de goedheid zou kunnen hebben om voor mijn grootmoeder en grootvader te bidden. Ik was de jongste, de kleinste van gestalte, ik stond er tijdens familiefeesten altijd bij als... ze hadden geen aandacht voor mij. Door al de conflicten in deze familie waren deze mensen natuurlijk altijd met zichzelf bezig, met zowel hun successen als hun problemen, maar wel altijd hun eigen successen en problemen, omdat deze conflictsituaties van die aard waren dat ze alleen nog voor hun eigen levens oog hadden, en alleen hun eigen levens, met alles erop en eraan, veel betekenis toekenden, en dus aan het leven van andere mensen nooit aandacht besteed hebben. Ze hebben eigenlijk altijd gedacht: Wij zijn ouder en wijzer, en geen enkel lid van deze familie heeft zich ooit afgevraagd of het eigenlijk mogelijk zou zijn dat het jongste kind een beter beeld en een betere oplossing voor deze conflicten zou kunnen hebben. Zij waren mensen die het heel goed konden uitleggen en heel goed konden discussiëren, en het is voor mij, het jongste kind, altijd onmogelijk geweest om daar ergens één woord tussen te krijgen, dus ik hield gewoon mijn mond. Zo'n soort van discussies zijn op zich alleen al voor God een enorme gruwel, dus dat is iets waar ik nooit aan begonnen ben. Zij dachten dat al wat zij deden voor mijn ogen verborgen was, omdat zij er altijd op aangedrongen hebben om vooraan in de rij te staan, omdat er altijd van mij verwacht werd dat ik achteraan in de rij bleef staan. Zij hebben altijd op mij neergekeken, en nooit verwacht dat God mij geroepen had om een leven op te bouwen dat betekenisvol is. Dit soort van familie-conflicten is een ontzettend excessieve vorm van hoogmoed, en ze dachten dat ik geen betere oplossing had voor deze conflicten, omdat zij niet wisten dat God mij altijd in staat gesteld heeft om te kunnen zien wat zij in de verborgenheid deden, en het resultaat is dat zij nu zelf de pijnlijke vaststelling moeten maken dat ze zelf altijd blind geweest zijn.
Ik heb liever dat deel van mijn leven waar ik kan communiceren met de bomen en de bladeren, en de wind zal mijn woorden brengen van het noorden naar het zuiden, en van het oosten naar het westen. De stilte veroorzaakt door de mensen die niet spreken zal veel meer harmonie brengen tussen de geesten. Je krijgt één kans in het leven, 1 lichaam, 1 kans waarbij dat 1e lichaam verbonden is met uw geest, en het aantal jaren dat je die kans kan benutten is beperkt, en ik smeek de almachtige God mij bij te staan bij de keuze of keuzes die ik ga maken en die ik nu maak.
Ik ben veroordeeld. Opnieuw. Het slachtoffer is het doelwit. Het doelwit wordt geraakt. Het doelwit is onwaardig. Het doelwit is alleen. Als ge uit de gevangenis geraakt en ge doet goede dingen en dingen die hoopvol zijn dan is dat goed. Ja maar ik doe geen dingen die goed zijn. Hoe? Comment? Ik heb geen antwoord op dit alles. Ik ben veroordeeld. Opnieuw. Het slachtoffer is het doelwit. Het doelwit wordt geraakt. Het doelwit is onwaardig. Het doelwit is alleen. Als ...
If someone would win this contest the prize would be death. But if you want to go through with the contest you're a mental patient suffering from... ... being stupid
... being a mental patient ... being left behind ... being bad mannered ... just because you're evil ... because we punish you ... because that's what you get ... because that's what you deserve ... because you don't have the right to save your soul ... and you are retarded ... and ridiculous ... and you belong in hell.
Al de mensen zijn slecht. Dat is een heel belangrijk moment - zalig. Het is beter te weten dat de wereld bestaat, en dat er mensen verantwoordelijk zijn voor wat er met u gebeurt, dan helemaal niks te weten. Daar volledig vrede mee hebben en dat volledig aanvaarden, dat is perfect. Haha - niemand kan daar vrede mee hebben en dat volledig aanvaarden. Nee, natuurlijk niet, maar het is zalig, een heel belangrijk moment. Er is niemand.
Ik denk dat ik geen slechte mens ben omdat ik van de wet hou. Van God. Ja natuurlijk, het is mijn eigen interpretatie van de wet van God, maar dat geldt voor alle mensen. Ik zeg de wet van God, maar ik bedoel daarmee de waarden en oordelen die ik daarmee associeer. Ik hou er van, en het is jammer dat sommige mensen mij om die reden een aansteller vinden, maar dat is nu eenmaal het verhaal van de profeten. Waarmee ik ook niet gezegd heb dat ik een profeet ben, maar ik hou van bepaalde heilige profeten, en mensen gaan gewoonlijk zich identificeren met mensen waar ze van houden. Zich identificeren met bepaalde mensen, en houden van bepaalde mensen zijn dingen die altijd samenhangen. Maar ik hou echt van de wet van God, en ik denk dat als ik een slechte mens zou zijn, ik niet van de wet van God zou houden. Ik denk niet dat dat dan mogelijk zou zijn. Waarschijnlijk heeft van de wet van God houden van mij een goede mens gemaakt. Ik geloof dat volgens hetgeen de heilige profeten gezegd hebben, wij niet goede mensen kunnen zijn uit onszelf, maar dat wij de zegeningen en de gaven die Christus ons wil geven moeten aanvaarden, en dat dus alleen uit God het goede kan komen. Onze Vader in de hemel blijft zijn arm naar ons uitstrekken.
Ik vind al de teksten van de profeten van het boek van Mormon echt prachtig eigenlijk; de toespraak van koning Benjamin en dergelijke... Maar eigenlijk is het voor mij begonnen met het Nieuwe Testament; vooral Paulus en Johannes (de evangelist) vind ik belangrijk (voor mij). Paulus heeft een groot deel van het N.T. geschreven, met name brieven die vernoemd zijn naar het volk aan wie ze geschreven zijn (De brief aan... , De brief aan... ). Ik ken van het O.T. eigenlijk heel weinig teksten, omdat het O.T. geschreven is met een ander doel, en met een andere betekenis. Door het zoenoffer dat Jezus Christus volbracht heeft aan het kruis, kunnen wij gered worden door in Christus te geloven, en in die zin zijn de vereisten van de wetten van God, zoals ze in het Oude Testament staan, volledig volbracht. Dat is het verlossingsplan, kort samengevat. Niettemin vind ik de psalmen van koning David fantastisch, en de spreuken zijn eigenlijk heel ontspannende lectuur. Het boek met de psalmen heet: De psalmen. Het boek met de spreuken heet: De spreuken. Ik zou het jammer vinden als u niet op zijn minst overweegt om het te lezen, omdat de drempel te groot zou zijn. Als u mij zou vragen wat ik u zou aanraden om te lezen, dan zou ik zeggen: Het boek van Mormon, omdat het veel duidelijker is. Waarom vind ik dat? Ik weet het niet, dat kan toch, dat het duidelijker geschreven is? Misschien komt dat door de vertaling of zo, ik weet niet waarom, maar ik ga daar geen doekjes om winden, beelden die veel duidelijker zijn, zijn gewoonlijk ook veel mooier. Ik gehoorzaam alle geboden die in dat boek staan niet, ik heb alle contact met die mensen verbroken, het gaat om de wereldwijde kerk (de url van de site is www.lds.org), de naam van de kerk daarentegen is veel te lang om te vernoemen. Die problemen nemen niet weg dat ik wel het recht heb om dat een heel mooi boek te vinden. De beelden die de spirituele teksten uit dat boek in mijn hoofd oproepen, nu nog steeds, vind ik buitengewoon. Ik zou u aanraden om dat te lezen, zelfs al is de pointe van het verhaal de steeds terugkerende oorlog, een probleem dat in mijn leven mijns inziens niet het probleem was. Nu, het verhaal, volledigheidshalve, gaat over het feit dat je van plaats A naar plaats B moet gaan. Je moet plaats A verlaten, de reisweg van je leven afleggen, en plaats B bereiken. Maar ja, ik zit te klagen omdat die mensen zaten te klagen omdat het oorlog was, en dat zijn niet de dingen waar ik over klaag. Op het einde van dat verhaal is iedereen dood. Ben ik dan in een meer bevoorrechte situatie? Niet noodzakelijk. Zoals ze zelf zeggen: Je uiteindelijke bestemming of lotsbestemming hangt niet af van of je lichaam dood of levend is, maar van of je met God bent of niet met God.
"Ik smeek de God van onze Heer Jezus Christus, de Vader der heerlijkheid, u de Geest te geven van wijsheid en openbaring om Hem waarachtig te kennen. Moge Hij uw innerlijk oog verlichten om te zien, hoe groot de hoop is waartoe Hij u roept, hoe rijk de heerlijkheid van zijn erfdeel temidden der heiligen en hoe overgroot zijn macht in ons die geloven." (De Brief aan de Efeziërs 1,17-19)
83. De definitie van ______ (ik moet u het woord schuldig blijven)
Begrijpen dat je iets dat je doet kan zien als iets waarvan andere mensen kunnen denken dat het iets is dat je verkeerd doet, ondanks dat het iets is waarvan je nooit had kunnen denken dat je daarmee iets verkeerd zou doen, maar het is eigenlijk niet iets dat je verkeerd doet, noch iets waarvan andere mensen denken dat het iets is dat je verkeerd doet, maar je vraagt je af waarom als je zelf niet denkt dat het iets is dat je verkeerd doet, en de andere mensen ook niet denken dat het iets is dat je verkeerd doet, je toch als je dat doet denkt dat de andere mensen dat zien als iets dat je verkeerd doet.
