Als God beslist om iemand het zicht af te nemen, is het niet mijn rol om daar iets aan te veranderen. Begrijp je? Jezus genas de blinden. Ziet u? Maar dat pure onschuldige verlangen zelf, die onschuldige intentie om goed te doen en te proberen te vermijden dat zoiets moet gebeuren, dat iemand het zicht wordt afgenomen, het is die intentie zelf die sommige mensen willen aanvallen, om je te proberen daar ongevoelig voor te maken, en om daarna je ook boos te maken, zodat je zoals de beledigers en de lasteraars zou worden, zoals hen, en zodat je ook andere mensen zo een dingen zou toewensen, zoals het zicht verliezen. Je kan andere mensen straffen of ze respectloos behandelen of denken dat het een goed idee van jou is om aan sommige mensen te zeggen wat je van hen denkt, en van jezelf denken dat het goed van je is, en blij zijn met jezelf, maar als de hand van God je slaat is het veel erger, dan is het gedaan. Dus de weg van de hoogmoed niet bewandelen is de boodschap.

Mijn aandacht kunnen richten op de dingen die ik nodig heb om te zien, het gaat in het algemeen om aandacht hebben voor dingen (niet ideëen - gevoelens) die ik mij herinner. Voor de dingen die ik mij niet herinner kan ik geen aandacht hebben, maar het gaat niet om het herinneren zelf, het doel is niet het herinneren zelf, het doel is wat ik met de herinnering doe, het gaat om er mijn aandacht op kunnen richten. Er is een onevenwicht ontstaan tussen de convergentie en de divergentie in mijn leven, maar dat is niet erg, want ik ga meer divergentie hebben als ik meer nacht heb, daarmee bedoel ik dat mijn leven meer gaat overhellen naar de nachtelijke kant van de dag-nacht cyclus dan tot nu toe het geval was. Ik denk bijvoorbeeld (het is het beste voorbeeld voor mij) aan de waarneming van muziek die op dat moment (dus 's nachts) anders is. Op een gegeven moment in mijn leven zijn bepaalde mensen met dat deel van mijn leven dat zich in het nachtelijke deel van de dag bevindt aan de haal gegaan. Maar het terugvinden van dat deel van mijn leven gaat niet in de eerste plaats om de nacht, noch om de macht, noch om de aandacht, dat zijn de middelen, maar het doel is veel belangrijker: een manier vinden om mijn identiteit te kunnen waarderen via de identificatie van zwakkere eigenschappen en gebreken van mijn identiteit.

Dan gaat ge uw aandacht beter kunnen regelen;
Als ge evenwicht hebt tussen convergentie en divergentie,
En ge hebt meer divergentie als ge meer nacht hebt.
Met een aandacht die beter geregeld is,
Kunt ge langs de weg passeren via waar ge langs moet,
Zwakkere kanten en gebreken van uw identiteit kunnen dan geïdentificeerd worden,
En dat is nodig omdat ge dan uw identiteit kunt waarderen,
End @ is nodig.

Ge kunt mij altijd aanvallen
En dan mij uw rug toekeren
Want ik kan u toch niet raken
Want uw kop is toe

Ge kunt mij altijd aanvallen
En dan mij uw rug toekeren
Want ik kan u toch niet raken
Want uw kop is toe

Ge kunt mij altijd aanvallen
En dan mij uw rug toekeren
Want ik kan u toch niet raken
Want uw kop is toe

Ge kunt mij altijd aanvallen
En dan mij uw rug toekeren
Want ik kan u toch niet raken
Want uw kop is toe