* vanmorgen om 7u iedereen nog sliep * er 6 kopjes omhoog gingen in de bench toen ik 'goeiemorgen' zei * iedereen meer dan 2 kilo weegt, maar groen (jaja, het minimannetje) als enige zijn geboortegewicht verzevenvoudigd heeft (jaja x7 ) * Dembe helemaal op eigen initiatief een kom puppykorrels opgegeten heeft * iedereen flink gegeten heeft vandaag, jaja ook rood * Jutta nog steeds eerst en laatst rond/in de eetbakken hangt * groen en rood een hevig spelletje gespeeld hebben tot amusement van mijn schoonouders * iedereen min of meer vlot in en uit de werpkist klautert, maar rood er in springt * iedereen min of meer flink plast op de kranten * ik niet veel zin heb om te bloggen en mij nu in de zetel ga leggen met 6 puppies op schoot en Dembe naast mij
5.30u......er wordt geblaft beneden, en nee, het is zeker niet Dembe. Na even hopen dat het voorbij zal gaan ga ik naar beneden, ik doe de deur open, steek het licht aan en ik zie rood en paars die aan t spelen zijn. Paars stopt even, blaft naar mij, en op dat moment profiteert rood ervan om paars omver te duwen. Goe bezig mannen...... De rest slaapt, maar Jutta en geel worden al snel ook wakker. Groen, geel en Dembe in de zetel proberen nog even te doen of ze het niet horen, maar het baat niet. Dan maar eten, hmmm, lekker pens-geur op mijn nuchtere maag! Vandaag snap ik ook waarom Dembe niet wou eten in het begin......nu ze wel eet gaat de melkbar in overproductie. Als ze even een te lang dutje doet ligt er een plas melk op de vloer als ze rechtstaat. Ik merk ook dat de pups eigenlijk echt nog genoeg hebben met de melk, en het vlees niet altijd even nuttig vinden. Moeilijk qua timing ook.....4-5 keer vlees geven, en ondertussen af en toe nog bij Dembe, het is een dagvullend programma. Gelukkig zijn mijn schoonouders puppy-feeders van dienst als wij werken. De verhuis naar het varkenskot heeft de hele bende wel plots een stuk mobieler gemaakt, de vloer is ideaal, koud weliswaar, maar super ruw, dus iedereen huppelt vrolijk rond. Rood is de enige die vandaag echt niet veel vlees wil eten, al heeft hij energie voor 10, hij huppelt en springt, maar de bak met vlees is speelgoed. Terwijl iedereen eet springt hij naar de bak, en dan weer achteruit, terwijl hij kwispelend een beetje gromt. Hopelijk gaat die naar een familie met een goed gevoel voor humor . Sinds vandaag gaat ook iedereen in onze handen bijten en pootjes geven, super schattig De tandjes zijn in de maak, we voelen al kleine scherpe puntjes! De verhuis naar het varkenskot heeft bij Dembe ook de waakzaamheid verhoogt......een vriendelijke dame die aan het joggen is heeft plots een stille maar waarschuwende bouvier voor haar neus. We zullen op straat misschien toch maar even de leiband weer gebruiken..... Binnenkort hebben wij niets meer te vrezen, want de 6 pups tonen toch ook al wat waak-gedrag, en blaffen of grommen als ze iets horen. We hebben nu onze eigen 7 bodyguards ! Het werd nog eens tijd voor een fotosessie......altijd leuk, maar de beweeglijke aapjes werken echt niet altijd mee. Zie het resultaat toch maar hieronder, maar nee, rood is geen sufkop die wegkijkt als hij een mens ziet, en nee, paars heeft geen kromme voorpoten......flatterend zijn de foto's niet echt maar goed, het is wat het is!
Bouwen en verbouwen.....dat is een mooiere titel dan "verhuis naar het varkenskot", en even toepasselijk. Vandaag verhuizen de pups naar "het varkenskot" op de boerderij bij mijn schoonouders naast ons. Alles is klaar, denken we......De stal is in 2 verdeeld door middel van een paar planken, zodat Dembe bij de pups kan, maar er ook weg van kan. De werpkist staat er, de lamp hangt erboven, en er ligt hennep-strooisel voor de kist zodat ze daar niet té koud kunnen spelen later. Dembe heeft aan haar kant een kussen, water, enz.... De pups verhuizen in een kartonnen doos in de auto, het maakt hen allemaal niet veel uit. In hun 'nieuw huis' doen ze wat ze altijd deden, veel slapen, beetje spelen, en eten. Voor Dembe is het natuurlijk minder grappig, 6 jaar in huis leven, en dan naar een stal verbannen worden......en toch doet ze het prima, ze legt zich neer en is rustig. Alleen als ze wil gaan melkgeven gaat het een beetje fout, in plaats van in de kist te gaan liggen legt ze zich in de hennep....resultaat: 6 puppies vol kleine stukjes, pfff, dikke brol!! Dat moet dus weg, dan maar de koude stenen vloer met misschien wat hooi ofzo, op zijn minst zal Dembe dan wel in de kist gaan liggen!! Ik weet dat 'echte' fokkers de hondjes vanaf 3 weken 'buiten' laten 24u op 24......maar om verschillende redenen gaan wij dit toch niet doen.... Ten eerste: arme Dembe.....na een dag regelmatig in de stal (want ze mag er ook wel af en toe van weg), ook nog eens 's nachts in de stal , je zou voor minder helemaal geen zin meer hebben in je kinderen! Ten tweede: hoe kan ik rustig slapen met puppies en Dembe in een stal 50 meter verder , en de avonden worden ook al zo lang......en het is zoooo gezellig met al dat kleine grut in huis Dus moeten we ook in huis opnieuw bouwen en verbouwen......verschillende constructies worden uitgetest.....Dembe moet erbij, en ook weer weg kunnen, enz..... Uiteindelijk zetten we de reuze-bench in de hoek, met een puppy-kennel errond, en na veel vijven en zessen vinden we ook een oplossing voor de ingang voor Dembe (met dank aan de plastic groentenbak). Het eten gaat wel.....de ene al wat beter dan de andere. Laten we zeggen dat blauw en geel 'normaal' eten. Groen wandelt een beetje teveel rond tijdens het eten naar mijn zin, hij is denk ik heel erg blij met de ruwe stalvloer, want nu is ook hij plots heel erg mobiel . Paars is een vreetzakje.....stapt met 4 poten in de kom, en legt zich daar dan neer terwijl hij eet, tot hij echt niet meer kan. En toch is dat niets vergeleken bij Jutta.....die eet, en eet, en eet.....tot ze in slaap valt met haar hoofd in het eten (zie foto). De anderen houden toch meer van een iets comfortabelere slaaphouding. Het is dus zeker niet zo dat enkel bij mannen de liefde door de maag gaat! En rood.....dat is de clown van de bende.....die huppelt en springt rond de rest, heeft absoluut geen tijd om te eten. Ook als we binnen 'verbouwen' en wat bakstenen leggen komt hij aangehuppeld, springt voorwaarts, en weer achterwaarts, druk kwispelend, een echte grapjas.
En Dembe met al dat eten geven aan puppies.......zoals Leo zegt "het is een dame" . Zij kijkt hoe haar kinderen eten, en wacht geduldig tot iedereen genoeg heeft en slaapt, en dan kuist ze alles op
Vandaag krijgen Dembe en co internationaal bezoek van Cor en Mieke uit Nederland. Ook zij komen even kijken waar hun toekomstige reutje opgroeit! Dembe blaft net als altijd, maar Mieke koopt haar algauw om met een koekje . En net als de vorige bezoekers worden ook zij goedgekeurd door Dembe (en door ons ). Dembe blijft nog even strategisch tussen hen en de pups liggen, maar is er toch weer gerust in als de pups doorgegeven worden. Daarna komt ze gezellig tussen mij en Nico op de zetel liggen, haar blik is écht terug de oude, en opnieuw bedenk ik wat een GEWELDIGE hond ik heb . De kleintjes doen het nog steeds heel goed, ze verblijven nog heel even continu in huis, maar we zijn hun 'buitenverblijf' aan het voorbereiden, daarover morgen meer. Ze eten kip, en zijn nog steeds gek op hun eigen privé melkbar. Ik weeg ze niet meer elke dag, je "ziet" ze haast groeien. De ene is motoriek al wat sterker dan de andere, 'rood' wordt wel onze topatleet denk ik, die klimt en klautert alsof het niets is, terwijl groen zijn achterpootjes nog iets meer tijd nodig hebben. De overbuurmeisjes komen ook op bezoek, en de nichtjes van Lisa mogen natuurlijk ook niet ontbreken. Elke dag komen ze nu 10 minuutjes puppyknuffelen, en elk klein meisje heeft haar eigen favoriet. Groen en paars dragen zwaar de goedkeuring van de overbuurmeisjes weg, en nichtje Floor komt nu al een paar dagen enkel en alleen om hare vriend "blauw" vast te houden. Lisa heeft (gelukkig) door dat het meisje bij ons blijft en is dus helemaal gek op haar. Ikzelf (en ook Mieke uit Nederland) heb nog steeds een zwak voor geel, en als Nico rood ziet 'huppelen' is hij ook helemaal verkocht. Het meisje wordt al sinds ze geboren is, beetje als grapje, en om iets te zeggen, "Jutta" genoemd, en nu, 3 weken later, denk ik dat het wel eens Jutta zou kunnen blijven! Vorige nacht hebben de pups trouwens 'doorgeslapen'! Van 22u tot 6u hebben we hen niet gehoord, flink hé, ik denk dat mama Dembe ook blij is met die rust 's nachts! En ze plassen steeds vaker op de krant in een hoekje van de werpkist, dus de eerste stappen richting zindelijkheid zijn er ook al. Of niet.......want terwijl ik dit schrijf ligt 'rood' te slapen op die beplaste krant .
's Nachts is het zalig stil, je zou niet zeggen dat er 6 pups in huis zijn. Enkel als mama Dembe gaat eten geven wordt er gepiept, 1 keer per nacht dus. Als ik 's morgens binnenkom vliegen 6 kopjes de lucht in en den dikke, gevolgd door een paar andere blaffen naar me, haha, te klein om deftig te stappen, maar groot genoeg om te waken! Paars ligt nu bij mij te slapen, gezellig zo'n mannetje op schoot, ze komen direct tot rust en vallen in slaap als we hen pakken. Vandaag gaat er 3 keer 200g gemalen kip in, ik vind het wel wat veel en raadpleeg nog maar eens experts Leo en Mia die me verzekeren dat ze zich niet zullen overeten, en dat het dus alleen maar positief is. Het is grappig, als ik met de bordjes afkom en er tegen tik beseft vaak eerst het meisje dat er eten op komst is, rood komt direct mee, en later is vooral paars niet meer uit het bord te houden. Maar ook de rest (vr)eet en iedereen zet de poten midden in het bord, aan de tafelmanieren is dus wel nog wat werk! Het nadeel van al dat eten is de vuile boel natuurlijk, maar ik heb aan Dembe een geweldige hulp wat betreft vleesresten opkuisen en puppies wassen, en aan Lisa een geweldige helper voor het schoonmaakwerk van wat er langs achter uitkomt
Misschien eerst even de kleurcode verklaren: - Nr1 den dikke: blauw - Nr 2: geel (Lisa noemt die nu "mama hare gele") - Nr 3: paars (klein bruin met wit vlekje) - Nr 4: groen (klein zwart) - Nr 5, teef: roze (die had echt geen keuze volgens Lisa, een meisje MOET roze dragen, want niet echt prachtig is bij haar gestroomde hoofdje, maar goed..... ) - Nr 6, de laatste: rood
Zo, paars is weggewandeld richting Nico, en groen ligt nu bij mij, duwt af en toe wel op de space-bar van mijn laptop, maar het is hem vergeven, hij ligt zo zalig te knorren . Maf hoe zeer ze genieten van die menselijke aandacht, hopelijk blijven het allemaal zo'n aanhankelijke mannetjes!
Vandaag zijn ze trouwens allemaal 3 weken, en iedereen behalve geel en rood heeft zijn gewicht zelfs verVIJFvoudigd!!!! En ook geel en rood meer dan X4 hoor. De regeltjes zeggen dat ze rond 3 weken hun gewicht normaal gezien moeten verviervoudigd hebben, dus ja, dat is echt wel dik in orde hier! Den dikke zit net over de 2kg, en ook 'madame' is daar bijna, terwijl de lichtste toch ook al 1660g weegt.
Het is echt plezant nu, het zal niet gemakkelijk zijn om hen te laten gaan, dus zijn we wel heel erg blij dat de mensen die we tot nu gezien hebben ook wel echt "goedgekeurd" zijn. Weten dat ze het goed zullen hebben zal het toch net iets makkelijker maken om deze kleintjes te laten gaan. Maar nu eerst nog 5 weken zelf genieten!!
Ook vandaag worden toekomstige eigenaren goedgekeurd, want net als gisteren laat Dembe de"vreemden" (Guy en familie) binnen na heel even blaffen, om vervolgens super rustig aan onze voeten te liggen. De pups worden net als gisteren doorgegeven, en zijn ook net als gisteren braaf, lief en rustig We besluiten een hapje gemalen kip te proberen, en als eerste poging zetten we 2 bordjes met wat gemalen kip neer, denkende dat we daarna wel kleine beetjes met de hand zouden moeten geven. Maar dat is buiten de Dembe-kids gerekend, na nog geen halve minuut staan er 6 ukkies wankelend kip te likken , helemaal op eigen initiatief!
Dat belooft met zo'n veelvraten! Zoals jullie zien hebben we hen vandaag ook een 'kleurtje' gegeven, aangezien ik de enige was die hen nog uit elkaar kon houden..... Het arme meisje MOET van Lisa een vaal roze halsbandje aandoen, gelukkig beseft ze het niet!
's Avonds komt mijn schoonzus en familie met pannekoeken, en de kinderen knuffelen de puppies uitgebreid. Dembe vindt het allemaal best, maar later blijkt dat er uit de mand 3 pannekoeken verdwenen zijn, tja, wie zet er nu ook pannekoeken op de grond in een huis waar de laatste 3 weken al vanalles op de grond gestaan heeft in een poging Dembe te doen eten!
De pups genieten van de aandacht van de kinderen, likken neuzen en oren, en vallen ook wel in slaap. Iedereen denkt wel een favoriet te hebben, ze zijn ook zooooo schattig!!
En Dembe? Geen nood, ze wordt niet verwaarloosd, als de pannekoeken verteerd zijn komt ze meeknuffelen
Zo, gezellig, blog schrijven met nummer 2 op mijn schoot Het park zit goed in elkaar, Dembe vindt de weg in en uit via de zetel prima, alleen jammer dat de pups nog meer uit de kist 'vallen' dan stappen, en er nog niet echt zelf terug in kunnen. Met het oog op eindelijk toch eens terug in een bed slapen (is al 3 weken geleden), maken we een 'opstapje', in de hoop dat de kleintjes dan ook zelf terug 'naar huis' kunnen vannacht......we zullen zien! De eerste 'vreemden' komen op bezoek om naar hun toekomstige pup te kijken. Dembe ontmoet Ann en Danny buiten, en na even blaffen is ze snel weer kalm. Zo kalm dat ze niet lang daarna met haar hoofd de voet van Danny warm houdt . Ze blijft even stoicijns kalm als de pups op de zetel doorgegeven worden. En de pups zelf zijn zo braaf, stil en rustig dat die mensen ofwel zullen denken dat het mega-brave hondjes zijn met een mega-brave moeder, ofwel dat ik de hele bende gedrogeerd heb voor het bezoek . Om te bewijzen dat het anders kan, misschien toch maar dit filmpje, een uurtje later...... http://www.youtube.com/watch?v=guqdA7KeEWo (niet noodzakelijk om op het taalgebruik van Lisa te letten ). Verder alleen maar lof over de puppies (en ondertussen maar proberen niet té veel favorieten te krijgen ), maar nu ben ik weg, en ga ik even verder genieten van nummer 2 die mijn oor aan het likken is
De puppies willen eruit, vooral als Dembe 'langskomt'. Vorige nacht werd ik wakker geblaft, en wat bleek.....5 puppies in de kist, Dembe naast de kist, en 1 reutje op zijn gemak aan het drinken bij mama, helemaaaaaaal alleen! Helaas kunnen ze nog niet echt goed alleen terug in de kist. En dus maken we vandaag een mini-parkje voor de kist, met een ruwere vloer, en we halen een plankje weg. Het volgende filmpje is net voor ze eruit mochten, het is een ongeduldige bende http://www.youtube.com/watch?v=9I9dB00f0Eg Lisa zet ze allemaal in het 'parkje', maar laat ze daar dan toch ook weer snel alleen omdat er onmiddellijk 2 pups aan haar tenen beginnen te zuigen ! Dembe zelf is helemaal in optima forma, maar 1 stukje melkklier is wat gezwollen en hard (rond de voorste tepel rechts), wat kan wijzen op een beginnende mastitis ("uierontsteking"). En zo vraag ik vandaag voor de zoveelste keer raad aan Leo en Sandra (waarvoor ENORME dank!!), en verwens ik mezelf omdat ik altijd wel iets 'mis' zie..... Zoals steeds ligt Dembe zelf er niet van wakker . We wassen haar achterhand nog eens helemaal, knippen hier en daar een knoop weg (ze had echt al lang getrimd moeten zijn ), morgen nog borstelen, en dan is ze klaar om dit weekend mee een paar toekomstige baasjes te 'keuren' .
De pupjes smakken luidruchtig als ze drinken en Dembe likt hen uitvoerig, one big happy family, we zouden 'bijna' onze miserie van vorige week vergeten . Een aantal pups hebben hun geboortegewicht verviervoudigd, waaronder zelfs ons minimannetje. Ze stappen meer en meer, vallen af en toe wel om maar krijgen toch al meer hondenmanieren. Ze beginnen naar elkaar te happen, en zelfs op de kist te 'bijten' (zonder tanden maar goed ). Maar als ze gedronken hebben slapen ze diep en uren aan een stuk, de melkbar blijft duidelijk hoog-productief! En Dembe zelf? Tja, van mij wil ze toch meer eten aannemen dan van Nico en mijn moeder, en nog steeds doet ze verwoedde pogingen om eten te begraven. Maar Dembe is ook wel weer terug Dembe, ze is dolblij als ik thuiskom, kwispelt en springt weer, eindelijk!! Ze verliest wel nog steeds wat roodbruine slijmen, maar heeft er duidelijk geen last van.
Als ik thuiskom van mijn werk liggen er 6 puppies totaal knock-out. Dembe komt met mij mee kijken, geeft iedereen een lik, en ze reageren niet eens heel hevig. Als we wegen blijkt dat IEDEREEN een mega-groeispurt gemaakt heeft, allemaal meer dan 100 gram erbij, onze nummer 2 zelfs 200 gram , en iedereen heeft nu zijn/haar geboortegewicht verdrievoudigd! Dit kan niet anders dan het direct effect zijn van Degomeat!! Yes!! Ik ben gisteren nog net op tijd bij Degomeat geraakt om een voorraadje op te slagen. Gisterenavond heeft Dembe 1kg Degomeat compleet gegeten en vanmorgen 1kg rauwe gemalen kippennekken met groentenvlokken. Nico is overtuigd dat de reuze-groei komt doordat hij vandaag thuis was, hij stuurt goeie vibes en positieve energie naar Dembe en co . Dat belooft! De kleine mannen groeiden al "normaal", maar nu swingt het de pan uit
De komende dagen heb ik het heel druk op het werk, en ben ik daardoor ook 's avonds niet thuis, dus het zou kunnen dat de updates op het blog even niet zo regelmatig zijn, maar geen paniek, de kleintjes, én Dembe, zijn in goede handen!
We zijn 2 weken ver in ons puppyverhaal, oef! Dembe eet Degomeat compleet en gemalen kippennekken uit mijn hand (lang leve Degomeat Aalst!!!), en de kleintjes wegen allemaal meer dan 1kg! Vier van de zes hebben hun geboortegewicht verdrievoudigd, jaja, de 2 kleintjes ook. Nummer 1 blijft groeien zonder om te kijken, 'madame' heeft de inhaalpoging opgegeven, maar blijft dapper op de tweede plaats. En de 4 anderen komen dichter bij elkaar. Veel woorden, nu tijd voor feiten! Nummer 1 "den dikke": geboorte 408g nu 1430g Nummer 2 "bulleke" (kort snoetje): geboorte 404g nu 1130g Nmmer 3 "wit vlekje" (klein gestroomd): geboorte 330g nu 1050g Nummer 4 "minimannetje": geboorte 300g nu 1020g Nummer 5 "madame": geboorte 400g nu 1270g Nummer 5 "de laatste": geboorte 400g nu 1110g
Vandaag hebben we de kleine mannen ook ontwormd met Drontal pup, Dembe vond dat toch maar raar. Bij de eerste kwam ze ongerust kijken. Waarom gaat er een spuitje met roze spul in dat kleine bekje?? En daarna maar helpen om die snoetjes terug proper te maken, dank u Dembe. Ze heeft een zeer zorgzame dag vandaag, en is ook erg ongerust als we fotosessie proberen te doen met de kleintjes. Ze heeft veel liever dat we bij haar op de grond zitten in plaats van haar pups hoog voor het raam te houden. En toch hebben we de fotosessie gehouden........
Nummer 1: "den dikke"
Nummer 2: "bulleke", gestroomd en met een prachtig kort snoetje
Nummer 3: "wit vlekje", of onze kleine gestroomde
Nummer 4: "minimannetje", en ja, op de foto ziet hij er mini uit, maar dat is hij niet echt meer, zijn ander oor hangt trouwens wel al, terwijl 2 van zijn broers ook nog een rechtstaand oortje hebben.
Nummer 5: "madame", nog steeds de lawaaimaker van de bende
Nummer 6: "de laatste", of ons wonderkind, die na 24u toch nog uit de buik kwam gekropen (ha! "gekropen", dat is wel het understatement van de eeuw!! wellicht is de horror-herinnering al aan het vervagen )
Dembe vindt dat haar kroost het met wat minder fysiek contact kan doen vandaag, ze gaat nu echt bij hen om eten te geven en alles schoon te maken, en verder gaat ze regelmatig gewoon kijken hoe alles gaat. Als het dan volgens haar goed is, geeft ze iedereen een lik, en gaat ze weer weg. De kroost denkt daar echter anders over....een lik = melk! Iedereen begint dus nog steeds te spurten als mama in of aan de kist komt, en iedereen 'rent' (lijkt meer op sluipen zoals de paracommanda's, maar wel snel ) dan in haar richting, waardoor onzen dikke boem uit de kist viel! Daar moet maar weer een tweede extra plankje voor komen! Verder weet ik niet of de lezer het nog wil lezen, maar Dembe en haar eetgewoontes onder hormonale invloed blijven me toch wel ergeren. De Degomeat compleet en gemalen kippennekken kunnen haar wel bekoren, maar enkel uit mijn hand . Dat geldt zowiezo ook voor de lamsfilet met frieten, en eigenlijk voor alles. Al wat ik in haar bak geef probeert ze te begraven.....volgens mij is ze echt aan het sparen om MEGA-puppies te maken vanaf volgende week. Als die vanaf 3 weken wat vast voer mogen eten, en Dembe kan alles opgraven wat ze heeft willen begraven, dan zullen die pupjes alvast niets te kort komen.
Ik zie ik zie wat jij niet ziet...........Peter Rabbit!
Hier en daar wordt een gesloten mollen-oogje, een klein spleetoogje, en dus vindt Lisa het tijd voor wat speelgoed! De pupjes krijgen onder andere Peter Rabbit van haar, en onze laatst geborene vindt dat alvast een heel goed idee, zie foto! De loopoefeningetjes gaan ook dapper verder, en de oortjes zijn nog aan t twijfelen wanneer ze allemaal zullen vallen. Er wordt meer en meer gedroomd, waarbij de pootjes hevig trappelen en trillen, en er wat afgepiept wordt. Nog even, en met de ogen open, kunnen ze beginnen aan een nieuwe fase! En Dembe? Tja, vandaag heb ik al wat ze niet lust doorgeven aan Luna (Duitse Herder van oma en opa) want mijn diepvries en koelkast zaten een beetje vol. Bij Degomeat in Aalst ben ik dan vuile pens, gemalen kippennekken en dat soort toestanden gaan halen, in de hoop dat we haar dat verder kunnen geven. Dat zullen we vanavond zien! Ze heeft vandaag wel al een halve kg rauw rundsvlees op en een hele, ja, u leest het wel, een hele camembert. Snob!
Om 3u 's nachts krijg ik een lik in mijn gezicht, maar verder is Dembe vandaag toch weer heel erg rustig, ze wil weer eten begraven in plaats van het op te eten, maar zorgt zoals gewoonlijk toch ook plichtsgetrouw voor de pups. 's Avonds ga ik wandelen met Dembe en in een poging haar wat op te peppen doe ik haar wat oefeningetjes doen, "zit", "af", "rechtstaan" op afstand, "zit voor" enz.....ze doet alles perfect, maar in slow motion, en na elke oefening eet ze een stuk paardenbiefstuk! Ha, dezelfde paardenbiefstuk die ze 'gratis' niet wou! Geef toe, waar vind je tegenwoordig nog iemand die WIL werken voor de kost We 'oefenen' zo, in slow motion, een halve kilo paardenbiefstuk naar binnen, en vanaf morgen zal ze het met rundsvlees moeten doen . De pups zijn weer mooi bijgekomen, dochterlief doet een gooi naar de eerste plaats vandaag door een groeispurtje te maken richting nummer 1. En ook de kleinsten zitten boven de 800 gram nu en doen het prima. Ze beginnen meer en meer op hun pootjes te staan, al is alles nog heel erg wankel! Na het wegen probeert er ook eentje uit de kist te kruipen, één van de 2 kleinere nog wel! Maar verder zijn het tevreden verzadigde puppies die vooral veel slapen .
Dembe denkt dat ze in de jungle zit in plaats van in ons huis. Ze gaat terug naar haar instincten. Woensdagavond laat schrokt ze plots een paar honderd gram paardenbiefstuk naar binnen, stapt in de werpkist, en braakt alles terug uit voor haar puppies. Tja, daar kunnen de kleintjes niks mee natuurlijk, hun ogen zijn niet eens open! En ja, u leest het wel, paardenbiefstuk, of 'hoever wil een mens gaan voor zijn hond'.......ik, de grote paardenliefhebber, die paardenbiefstuk koop, niet te geloven . In ieder geval is Dembe verbaasd dat niemand het overgegeven vlees wil , en dus eet ze het na een paar minuten zelf maar weer op. Vandaag probeert ze ook meermaals eten te begraven, als we niet opletten vinden (ruiken) we binnenkort rottend vlees en koeken in alle hoeken en onder alle doeken. Tja, in de jungle moet eten begraven worden want eten laten liggen is veel te gevaarlijk voor de roofdieren. En wilde moederhonden braken ook het eten uit voor hun puppies. Dembe denkt zeker dat we de pups geen eten zullen geven! In ieder geval, ze eet vandaag uiteindelijk toch wat paardenvlees en een dental stick of 2, het is (hopelijk) een begin. Met de pupjes gaat alles goed, vandaag hebben we de puntjes van de nageltjes van de voorpootjes geknipt want die mannen (en vrouw) gaan nogal te keer met die scherpe puntjes op Dembe haar buik! Het geblaf ontwikkelt zich verder en wordt bij allemaal een kruising tussen piepen en blaffen. Af en toe durft er ook al eens eentje grommen, maar meestal zijn ze gewoon lekker samen op een hoopje aan het slapen, tot mama de kist instapt, dan verdwijnt de rust en begint de spurt naar de melkbar!
.....te gek voor woorden, maar laten we bij het begin beginnen.
Woensdag ziet een vriendin dierenarts Dembe, ze onderzoekt haar, en twijfelt of ze niet iets aan haar hart heeft, de symptomen kloppen (niet eten, te rustig, moe)......ze ausculteert maar is niet zeker. We nemen nog maar eens bloed, en dat is volledig normaal. Onnodig te zeggen dat ik toch weer een slapeloze nacht achter de rug heb. Een hartprobleem......help, daar hadden we het nog niet over gehad. Maar er moet 'iets' zijn want ze eet totaal niet meer en krijgt enkel binnen wat ik er in prop. Gedreven door het feit dat een hartprobleem erfelijk kan zijn, en ik NO WAY pups wil verkopen met een hartprobleem, plus het feit dat ik mijn Dembe zo lang mogelijk bij me wil houden, laat ik vandaag een echo van haar hart maken bij een specialist in Heusden. De pups reizen weer mee, dat zijn ze nu gewoon , en Dembe ondergaat alles in volle vertrouwen zoals gewoonlijk. De specialist maakt een echo van haar hart, en voor de zekerheid ineens ook weer van haar buik. De diagnose: * buik: nog klein beetje vocht in baarmoeder, maar niet abnormaal, al de rest 100% normaal * hart: alles wordt gemeten en bekeken, aorta, toekomende en vertrekkende bloedvaten, atria, ventrikels, echt ALLES, en ALLES is NORMAAL
Eindbesluit is dus dat mijn Dembe eigenlijk in super-gezondheid verkeert, en dus kan het eet-probleem alleen maar tussen haar 2 oren zitten.
Ik bel naar een gedragsspecialist en doe mijn verhaal, zij stelt vele vragen, ook over de bevalling. Ze vindt het allemaal wel wat vreemd, maar de combinatie van een 'zeer onaangename gebeurtenis' (jaja, dat was die horror-bevalling wel!!), en een hond die heel erg gehecht is aan 1 of meerdere mensen, kan volgens haar wel leiden tot zo'n symptomen. Ook het feit dat Dembe de eerste pup haast op mijn schoot geworpen heeft, om er vervolgens niet naar om te zien, en de tweede elders te gaan werpen, wil volgens haar zeggen dat Dembe mij net iets téveel vertrouwt, en er van uit gaat dat ik al haar problemen wel zal oplossen. Ze raadt me een feromonen halsband aan (DAP, om 'gebeurtenissen' te verwerken), en ze raadt me aan om naast de kist op de grond te gaan zitten, zomaar, en ook met eten in mijn hand of op een bord, maar zonder te forceren. Ik doe een hele middag niet veel anders, en er is effect......als ik ernaast zit ligt ze bij haar pups en kijkt me blij aan, en af en toe neemt ze wat eten uit mijn hand.
Liefde is.......geweldig, maar misschien is de liefde tussen Dembe en mij toch net iets te groot?
Ondanks het niet willen eten van mama groeien de pups als kool!! De 2 kleinsten wegen meer dan 700 gram, en de grote meer dan 1kg! Verschillende dierenartsen stellen me ook gerust dat niet of weinig eten, niet noodzakelijk meteen een invloed heeft op de melkproductie, omdat het in het wild ook wel eens gebeurt dat hondachtigen een weekje niet eten na de bevalling.
De pups worden echt gezellig, de oogjes zijn nog toe, maar hier en daar valt er al een oortje naar beneden, en probeert er eentje op zijn/haar pootjes te staan. Hun zacht gepiep begint ook plaats te maken voor een blafje af en toe. Vooral dochterlief kan er wat van......tja, hier wordt dan gezegd dat vrouwen goed kunnen zagen De 2 kleinsten kennen de weg naar de achterste tepels heel goed, en komen nu ook elke dag heel goed bij. Den dikke neemt nog steeds met plezier de voorste tepels voor zijn rekening. Ons nummertje 2 is charmant met zijn kort neusje en doet me daardoor denken aan mijn eerste boefje Sika, en de laatst geborene heeft zijn dagje vertraging ruimschoots ingehaald, kortom, alles gaat prima met de kroost! En ondanks alles verzorgt Dembe haar pups heel goed, ze wast ze, en legt zich languit om de toegang tot de melkbar maximaal te openen. De heren en dame zijn nochtans niet altijd even 'delicaat' , wat een moeder lijden kan, kijk maar eens naar dit filmpje http://www.youtube.com/watch?v=d0qwZoZK9a0
We hebben hier nu 2 vermoeide wezens en 9 wakkere wezens in huis. De vermoeide wezens zijn Dembe en ikzelf. Ook "puppy-sitter" oma vindt dat Dembe er doodmoe uitziet, niet meer ziek, gewoon doodmoe. Ze eet nog steeds heel erg weinig, een boterham met hespeworst, een balletje gehakt, en ik prop er toch nog maar een blikje Hills AD herstelvoer in ook, maar dat is proppen. Ze blijft ook doen wat ze een paar dagen voor de bevalling al deed, ze wil haar eten begraven, ze sleurt haar bak door de keuken of neemt eten aan dat ze dan ergens in een hoek van het huis stopt. Heel erg raar, het zit dus zeker ook voor een stuk tussen haar oren..... Sinds vandaag zorgt ze wel nog beter voor haar kroost, de afgelopen dagen was ze een goede moeder, nu is ze een bezorgde moeder, als er eentje piept gaat ze kijken, terwijl ze daar de vorige dagen te moe voor was, en enkel alarm sloeg als er vreemden aan de deur kwamen. Ze gaat ook vaker spontaan in de kist liggen. De pups zelf doen het goed, ze slapen braaf en stil, en als Dembe in de kist komt, en met haar neus haar pups aanraakt, dan veranderen de 6 rustige slapers op een seconde tijd in een mierennest, bedrijvigheid alom, ze spurten zo snel ze kunnen piepend alle kanten uit in de hoop de beste tepel te pakken te krijgen! Heel erg schattig! We blijven de gewichten toch maar goed opvolgen, want als mama niet veel eet kan de melkproductie snel teruglopen. In ieder geval, we zijn nu een week na bevalling (voor de laatste pup toch , de anderen zijn bijna een dag ouder), en 2 van de 6 zijn verdubbeld in gewicht, de rest heeft nog één of twee dagen nodig denk ik.
De week is om......en net op tijd lijkt Dembe zich echt te herpakken. Ze kijkt me terug aan met haar lieve blik in plaats van een verwilderde blik, ze legt haar oortjes weer plat als ik tegen haar spreek, en heel af en toe kwispelt ze zelfs een beetje. Wat heb ik haar gemist! Ze hijgt nog wel en eten lukt nog niet echt super, maar ze neemt toch af en toe een hapje aan. Lisa zet zich op de grond voor Dembe met 3 van de vele potjes eten, en ik hoor haar praten....."Dembe, je moet eten want anders ga je dood" (hmmm, ik zal wel eens zoiets gezegd hebben in een paniekmoment deze week). Lisa biedt Duck aan, rauw rundsvlees, en kip, en ja hoor, de blokjes kip neemt ze aan! De rest niet, maar als beloning krijgt ze dan van Lisa nog 2 van haar favoriete wafeltjes, en ook dat ziet ze zitten. Vandaag komt ook de "puppysitter" (mijn moeder) voor deze week toe, want helaas moet ik morgen weer werken. Weer met een klein schuldgevoel, want ja, Dembe heeft rust nodig, en we willen 'bezoek' vermijden. Dembe is echter dolgelukkig als ze mijn moeder ziet, en kwispelt erop los! Ook dat komt goed dus! Dembe is dus eigenlijk nooit ziek geweest denk ik, gewoon meer dan totaal uitgeput, arme arme Dembe.....en dan ondertussen toch nog moedertje spelen ook. En de puppies? Nummer 1 heeft zijn gewicht verdubbeld en weegt 800 gram, maar ook de rest is goed op weg, en zelfs de minimannetjes zijn goed boven de 500 gram geklommen! Nico twijfelt nog wat of hij reu of teef zal nemen, en Lisa zegt dat als papa een reu neemt, dat zij dan de teef neemt Ze zou er zelfs mee naar de hondenschool gaan, ze zullen haar zien komen, 5 jaar en met een bouvier naar de hondenschool! In ieder geval, geen nood, we hebben nog 1 reutje dat niet gereserveerd is, dus die kunnen we nog even 'hangende' houden!
Dembe lijkt beter, de stoomboot is een hijgende hond geworden, niet meer zo afschuwelijk, al zorgt het er nog steeds voor dat ik weinig of niet slaap naast mevrouwtje . Haar temperatuur piekt af en toe naar 39,2°C maar dat kan ook komen door het melkgeven. Ze lijkt ook fitter, haar hoofd staat terug op "Dembe", en niet op de doodzieke afgetakelde hond die ze was. Eten blijft enorm problematisch......zelfs vlees of zalm wil ze niet meer, enkel wafeltjes. Dan maar met lichte dwang aangezien niemand iets kan vinden aan haar, misschien heeft ze een beetje een postnatale depressie . Onder dwang laat ze zich Duck pens compleet voeren. Snapte ik maar wat door haar hoofd gaat! De pups doen het wel goed, nummer 1 en het teefje bereiken de 700 gram, de 2 kleinsten moeten vandaag nog even hun best doen om naar 500 gram te gaan. De andere 2 zijn net boven de 600 gram. Onze miniman krijgt vandaag wat extra aandacht, want die is nu toch even wat te weinig bijgekomen! Nummer 1 is wel een sympathiek bazeke, hij neemt bijna altijd de slechtste tepel voor zijn rekening (de voorste) en ligt daar dan langer dan de rest aan te trekken, wel gemakkelijk, zo kunnen de kleinsten toch bij de achterste supertepels. Ondanks het beetje traag op gang komen, en het slechte eten, is Dembe nu omgevormd tot een melkmachine, de pups moeten amper 10 minuten drinken om de 2-3 uur om verzadigd in slaap te vallen, melk in overvloed dus. Dembe geniet er wel van om naast de kist te liggen nu, of zelfs gewoon aan onze voeten, terwijl de pups slapen. Ik vind het wel vroeg, Dembe is duidelijk een geruste ziel, ze wordt pas ongerust als er vreemden aan de voordeur bellen. En dan nu de puppy-foto's, lang beloofd......
De pups doen het goed, Dembe zelf blijft verontrustend, en dat zint me niet. We laten nog wat extra analyses doen op het bloed van gisteren (calcium enzo) maar ook dat is normaal. Ze blijft vreselijk hijgen, eet zo goed als niets, en schommelt op de grens van koorts (39°). Ze verzorgt de pups goed, en sinds gisteren gaat ze af en toe een uurtje naast de werpkist liggen, allemaal normaal gedrag. De pups zijn allemaal tussen de 118 en 260 gram bijgekomen sinds de geboorte, ook al was het de eerste dagen wat minder, nu gaat het hard, ze groeien 60-80 gram op een dag! Ik koop wat honden-astronautenvoeding (Convalescence support van Royal Canin) bij de apotheker, en dat likt ze op. Ook 3 bolletjes vanille-ijs gaan er in, en gek genoeg hijgt ze daarna even wat minder, door afkoeling wellicht. De droge pens wil ze niet meer, een Winnie the Pooh wafeltje van Lisa wel. Ook de gerookte zalm moet ze niet meer hebben. Als ze tot maandag zo blijft zit er waarschijnlijk niets anders op dan haar alsnog te opereren en de baarmoeder eruit te halen, zodat we op zijn minst zeker zijn dat daar niet nog een nageboorte onnozel zit te doen! Op echo was de baarmoeder dan wel goed, maar met echo kan je niet goed zien of er nog iets inzit, enkel dat ze goed kleiner geworden is. Als Dembe naast de werpkist ligt, liggen de pupjes verzadigd te slapen onder de lamp, gek dat ze nog zoveel melk heeft, terwijl ze helemaal niet goed is. Gisteren kwam er iemand aan de deur, en als een halve wilde vloog ze van zijlig naar zit om vanuit haar werpkist heel boos te blaffen en grommen, zo kennen we haar niet, haar moederinstinct is wel degelijk goed ontwikkeld! Wordt ongetwijfeld weeral vervolgd.....en voor nu....ga ik maar weer proberen wat lekkers te koken voor haar!
) 
. 
, en de avonden worden ook al zo lang......en het is zoooo gezellig met al dat kleine grut in huis 
(zie foto). De anderen houden toch meer van een iets comfortabelere slaaphouding. Het is dus zeker niet zo dat enkel bij mannen de liefde door de maag gaat! En rood.....dat is de clown van de bende.....die huppelt en springt rond de rest, heeft absoluut geen tijd om te eten. Ook als we binnen 'verbouwen' en wat bakstenen leggen komt hij aangehuppeld, springt voorwaarts, en weer achterwaarts, druk kwispelend, een echte grapjas.
. Zij kijkt hoe haar kinderen eten, en wacht geduldig tot iedereen genoeg heeft en slaapt, en dan kuist ze alles op 
, helemaal op eigen initiatief! 
. Haar temperatuur piekt af en toe naar 39,2°C maar dat kan ook komen door het melkgeven. Ze lijkt ook fitter, haar hoofd staat terug op "Dembe", en niet op de doodzieke afgetakelde hond die ze was. Eten blijft enorm problematisch......zelfs vlees of zalm wil ze niet meer, enkel wafeltjes. Dan maar met lichte dwang aangezien niemand iets kan vinden aan haar, misschien heeft ze een beetje een postnatale depressie 
